Wij zijn dit weekend echt gaan genieten op white beach, ik wil jullie niet jaloers maken maar het was echt FANTASTISCH en we hebben eindelijk kunnen zwemmen.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Zaterdagochtend op tijd uit bed want we hadden voor het hele weekend een cabana gehuurd op het strand van white beach. We moesten dus nog alles inpakken, maar mochten niet teveel meenemen zodat alles nog in de taxi geraakte. Toch goed gepakt en gezakt zijn we met 7 vertrokken met taxi Jan, de taxi waar we altijd op kunnen rekenen. Onderweg hebben door onze Jan natuurlijk ook een hele rondleiding gekregen, hij wist overal wel iets over te vertellen. Rond 11 kwamen we op white beach aan, er was nog geen kat wat dus wel wou zeggen dat we heel dat strand voor ons alleen hadden. Toen we de sleutel van onze cabana kregen wisten we niet wat we zagen in het hutje. De hut stond recht op het strand, toen we binnenkwamen was de ongelooflijke sterrenhemel het eerste wat ons opviel. De muur was helemaal donkerblauw geschilderd en er waren allemaal lichtgevende sterren en planeten opgeplakt. Er was zelf een blacklight waardoor de sterren schitterde in de donker. Het was een hut met 3x een 2 persoonsbed en voor onze boy van de groep hadden ze een matras op de grond gelegd. Al ons drinken meteen fris in de ijskast en hup het strand op. Beetje smeren want het was wel redelijk bewolkt maar wel ontzettend warm. White beach is een opgespoten strand aan de Surinamerivier, Palmbomen en hangmatten mogen daarbij natuurlijk niet ontbreken. Het zag er echt zoals een vakantiefoto uit zoals in de boekskes.

In de Surinamerievier leven wel Piranha’s, dus er was met ijzeren hekken een heel zwemgedeelte gemaakt. Ook vrouwen met hun ‘maandelijkse ziekte’, zoals de Surinamers het hier zo mooi zeggen, mogen niet zwemmen in de rivier. We hebben in een boekje een heel grappige foto gezien met een bord waarop stond: verboden voor menstruerende vrouwen om het water te betreden, betreden op eigen risico. Dit bord stond voor een rivier. Gelukkig was hier de rivier met ijzeren hekken afgezet zodat er geen vis in het zwemgedeelte zwom, daarom konden wij gelukzalig wat rondzwemmen. Wanneer we onze strandbal bovenhaalde in het water konden we de kinderen die er aan het zwemen waren niet van ons afhouden. We hebben wat geprobeerd om te volleyballen in het water en te voetballen op het strand. Kinderen vonden het geweldig, mijn enkel iets minder vanaf nu wordt het weer brace dragen… Tijdens de zonsondergang hadden we een maaltijd besteld bij het restaurantje die het eten kwamen leveren op het strand. Als je je dit kan inbeelden is het echt een droombeeld.. Lekker op het strand onder de warme ondergaande zon, ongelooflijk lekker Surinaamse Nasi met kip en een rustig sfeermuziekje op de achtergrond… Kan je het al inbeelden? Ik wil je niet jaloers maken hoor maar zoiets heb ik toch nog nooit meegemaakt!!

Wanneer de mooie rode zon onder was, kwam ons mooi rood huidje tevoorschijn. We begonnen te beseffen dat we allemaal enorm hard verbrand waren. Sommigen zelfs zo erg dat er enkele blaren hadden. Na een koude donkere douche, duuzend lagen After-sun!!

Na een paar spelletjes rummikub en wat uno kropen we lekker in ons bedje onder de mooie sterrenhemel. De stilte bleef niet langer want na een uurtje in dromenland werd de droom verstoord door een ongelooflijk oorverdovend geluid van een tamtam. Buiten was er een heel gezellig verjaardagsfeest aan de gang op het strand, maar voor de nachtrust minder gezellig. Na een helse nacht werden we geradbraakt wakker, de brandwonden werden duidelijk zichtbaar en in de zon komen was voor niemand nog een optie. Een mooi plekje onder de boom in de schaduw en alle verbrande plekken bedekken, de Surinaamse zon is ongelooflijk heet! Om 4u kwam de taxi ons weer halen en reden we richting de Anniestraat, het was echt tomaten in blik. Na een zalige koele douche en een goeie laag after-sun hebbze we nog gezellig samen een filmpje gezien en hopelijk slapen we deze nacht een pak beter.

We hebben nu in ons eerste weekend heel hard genoten van de zon, waardoor we nu wel de warmte wat gewoon zijn. Het lijkt wel of we hier in het oparadijs beland zijn en we hier niet moeten werken. Maar vanaf morgen beginnen we mee te werken op de stichting projecten en kan onze stage echt beginnen.

To miti baka!! (tot ziens)
XX