“I am good, but not an angel. I do sin, but I am not the devil. I am just a small girl in a big world trying to find someone to love.”
Over mijzelf
Ik ben Jasper, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Japsie.
Ik ben een man en woon in (België) en mijn beroep is Student Pedagogische Wetenschappen.
Ik ben geboren op 15/07/1993 en ben nu dus 31 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Dans, koken (bakken).
Rondvraag / Poll
Hoe voel jij je nu?
De Roze muis in de Massa
13-10-2011
Falling in 'love' yet again...
Na regen komt zonneschijn, althans dat is wat ze willen dat we geloven. Of eerder na iets negatiefs moet er wel iets positief komen. Ik ga dit ook toepassen op mijn leven, voor zover we het negatieve natuurlijk al gehad hebben. Hopelijk hebben jullie het gelezen en weten jullie met wat voor achtergrond ik verder vertel. Hoewel ik mij nu 1 dingen heb gerealiseerd, wat je ook doet, verwacht nooit teveel.
Het hele Judas verhaal heeft al plaatsgenomen boven op de boekenplank, in de hoop dat het daar met stof zal verdwijnen in mijn geheugen, hoewel ik daar nog altijd niet zeker van ben, maar goed we blijven het onszelf maar wijsmaken. Ik heb nu de perfecte afleiding, niet alleen de universiteit, mijn vrienden maar nu ook een hem. Ik heb nog niet echt een bijnaam gevonden dus wordt het een simpele 'M'. Ik geef het wel niet graag toe waar ik hem heb 'ontmoet', een chatbox voor homo's? Bedoel dat is niet echt een leuke ontmoetingsplaats. Tot ik er dan achterkwam dat er heel veel mensen zijn die daar heel leuke mensen leren kennen, dus moet ik mij op zich nergens voor schamen.
Ik schaam mij dus ook niet, ik vind namelijk dat het hoogst tijd werd dat die verschrikkelijke periode eens werd vervangen door een leuke en vooral schattige periode (ik ben nu naar hem aan het kijken via skype en kan mijn lach niet inhouden!). Hoe is het ook mogelijk dat iemand van 20 zo schattig kan zijn, als je dat dan vergelijkt met mij natuurlijk. Is het raar dat ik zo veel vertel tegen hem, dat ik mij zelf goed voel samen met hem, terwijl ik op zich simpel weg niks van hem weet? En dan stop ik mezelf net op tijd, want wat ik uit mijn vorige ervaringen heb geleerd is dat ik vooral niet te veel moet nadenken, want daar gaat het dan uiteraard mis.
Ik doe het dan ook niet meer, want anders gaat het toch maar fout. Het enigste dat ik zeker weet is dat ik hem mooi, lief, schattig vind en hij dat van mij ook denkt. Het enigste dat ik nu verwacht is dat als we elkaar in het echt zien, dit ook zo blijft. Waarschijnlijk is het nu zaterdag zo ver, de eerste 'date', als je dat al zo kan noemen.
Gospel of evangelie betekent blijde boodschap, ik moet u al teleurstellen wat ik nu ga schrijven is allesbehalve een blijde boodschap of is het eigenlijk toch wel?
We gaan weer verder, net zoals in het echte evangelie wordt ook in mijn blog hier Judas afgeschilderd als verrader, wat volgens sommige wel degelijk zo is, maar volgens mijn hart is het toch niet zo. We brengen u terug op de hoogte waar het geëindigd is, er is trouwens nog veel gebeurd wat u niet weet. Ik hou het wel kort, het komt er op neer dat op een avond Judas bij mij kwam, wat eindigde met lichamelijk contact en kussen. Er was sprake van 'liefde', tot het afscheid... Ik voelde gewoon dat hij er al spijt van had, het was zelf nodig om een kus uit hem te sleuren, wat mijn vermoede alleen maar bevestigde en effectief 2 dagen later kreeg ik een sms dat hij het niet erg vond dat hij mij gekust had, maar het volgens hem het verkeerde moment was. Nog een paar dagen later krijg ik, voor mijn reis, een sms dat hij mij graag ziet maar nog altijd verliefd is op zijn ex. Hij wil zijn hart wel openzetten voor mij, maar wil nog wachten tot hij Pieter vergeten is en ja 'Ik zie je graag'.
Hier gaan we weer zoals altijd moet het weer bij mij slecht gaan, is het dan zo moeilijk om u hart te volgen? Want sorry maar ookal zit je nog een deel met je ex in je hoofd, mij maak je niet wijs dat hij niks voor mij voelt of wil voelen. Ik ben op zich maar voor 1 ding bang, dat hij weeral samen gaat met Pieter, uit veiligheid/liefde. Want nogmaals, na 2 keer uit elkaar te gaan, wil dat dan echt niks zeggen?
Ik wil hem gewoon in zijn gezicht kijken en alles uit zich sleuren, zeg mij nu voor eens en altijd waar het op staat. Wees EERLIJK en heb ook respect voor mij. Ik wil wachten, ik wil wachten op hem, maar owee als hij mij nog eens verraad, dan weet ik echt niet of ik nog kan geloven in liefde. Ik weet dat dit mega dramatisch klinkt, maar geef toe.
Het lot... Op zich geloof ik er niet echt in, maar als je er goed over na denkt, de dingen die ons overkomen, gebeuren ze om een reden? Alles wat we hebben meegemaakt, liefde, relaties, vriendschappen, ruzies, werken,... zorgen die ervoor dat we het lot volgen, wat de wereld voor ons in petto heeft? Want stel dat ze niet gebeuren, wat dan?
Goed hier gaan we weer, gisteren was het zo ver Judas kwam langs... Ik wist goed genoeg dat het uit was tussen hem en Pieter, maar op zich was ik het niet zeker. Hij heeft het wel bevestigd, het maakte mij op zich niet echt blij, ok ik had 'vrij spel' maar ik speelde toch al lang niet meer mee, dus het maakte niet echt uit... Hij was zo eerlijk, zo grappig en gewoon zo mooi. Hoewel ik de Amerikaanse film haat en de witte prins niet voor mijn deur zal komen staan, blijf ik stiekem hopen dat het mij wel gaat overkomen. Toen ik in zijn ogen keek, bleef ik maar denken, wil je nu gewoon zeggen dat je mij graag ziet Judas, ik wil het gewoon horen. Maar ik heb een goede raad gekregen om spontaan te zijn, wat mij alleen maar ten goede gekomen is. Het was gewoon super wat het altijd is als we elkaar zagen. Gewoon simpel, grappig en sociaal. Om dan effectief op mijn bed te eindigen, waar ik mij thuis voel, voelde het alsof we samen in dat bed horen en gewoon elk moment ons gingen omkleden en gingen slapen. We zijn geeindigd, na een bezoek aan de nachtwinkel, aan mijn achterdeur, om afscheid te nemen. Het moment was daar niet, zoals in de film, een kus aan de deur... Maar stop maar al met de fantasie, want ik heb het niet gedaan. Ik wist goed genoeg dat dit het moment niet was, uit respect naar hem omdat het uit was voor de 2de keer. Ik kon het niet over mijn hart krijgen om dan passioneel mijn lippen tegen de zijne te brengen. Maar om dan spontaan te blijven, heb ik hem gestuurd dat ik hem effectief wou kussen. Hij wist het en vond dat ik de juist keuze had gemaakt, hij wou ook wachten, nog langer voor mij, niet zo lang voor hem, als je het eigenlijk bekijkt.
En nu is het aan u lezer, ik heb al genoeg mensen ingeschakeld om mij raad te geven. Wat gebeurt er nu? Volgens het lot of volgens de film? Maar ik wil weten wat er volgens u gebeurd. Laat het mij maar weten, wie weet ben je wel juist en maak je mijn dag (leven).
Veel moeten werken afgelopen dagen, het heeft mij op zich wel geholpen om mijn gedachten volledig te verzetten. Als je namelijk dagelijks 12u moet werken, dan ben je maar op 1 ding gefocust. Nu eindelijk nog eens een paar dagen thuis, tijd om mijn leven verder te zetten. Grote beslissingen nemen, die ervoor moeten zorgen dat mijn toekomst er rooskleurig gaat uitzien.
Om te beginnen moet ik mij inschrijven aan de universiteit van Gent, pedagogische wetenschappen zal het worden. Ik zie het wel volledig zitten, heb al eens in de boeken van het eerste jaar gekeken en ze stonden mij wel aan. Ik hoop nu alleen maar dat het zo is en dat ik de richting ook effectief graag doe. Het volgende is mij voorbereiden op mijn reis samen met Riri, niet dat ik veel nodig zal hebben, maar om nog eens samen te gaan shoppen zou wel super zijn. Die reis zal de perfecte afsluiter worden van de lange vakantie, dat moet gewoon. Ik ben ervan overtuigd dat het wel zal lukken, anders zou ik ze nooit geboekt hebben. 2 verjaardagen volgen er nog, beide 18de verjaardag, beide van mijn beste vriendinnen. Ik wil ze dan ook dé beste kado geven dat ik maar kan bedenken, ik heb al een paar ideetjes nu maar hopen dat ik alles in praktijk kan brengen en dat ze er gelukkig mee zijn, hoewel dat wel geen probleem zal zijn.
Maar ik weet goed genoeg dat ik niet zomaar terug ben beginnen schrijven aan deze blog, zoals gedacht gaat de Amerikaanse film verder. De zomervakantie loopt op zijn einde en ik heb nog altijd nood aan antwoorden op mijn vragen. Hoewel ik eigenlijk niet zeker ben of ik het wel wil weten en tegelijkertijd overtuigd ben dat ik ze wel wil horen. Er is trouwens nog een nieuwe wending in het spel, voor zover ik denk en lees zou het terug gedaan zijn tussen Judas en zijn lief. Ik ben er sterk van overtuigd... Wat wil ik dan nu bereiken? Is het de bedoeling dat ik het 'spel' verder speel, nu mijn tegenstander (waarschijnlijk) verloren heeft? Het enigste dat ik weet is dat ik hem sowieso nog eens wil zien, misschien zelf meer dan 1 keer en dat ik hem een goed afscheid kan geven voor hij vertrekt naar Brussel om daar te gaan studeren. Ik ben trouwens bang dat vanaf hij daar studeert het contact zal dalen tot een minimum, iets wat ik echt niet wil. Dus geloof ik dat het contact niet zal dalen als ik er nu voor zorg dat we nog samen mooie/gezellige momenten beleven.
Ik zit trouwens klaar om een bericht te sturen, gewoon heel simpel 'Judas wat scheelt er?'. Om antwoorden te krijgen of gewoon een simpele reactie. Alles is goed om mij er toch maar van te overtuigen dat het nog altijd goed gaat tussen ons, of we nu nog het spel spelen of niet dat maakt niet uit...
