Mijn derde week hier in Haïti is al bijna voorbij. Wat gaat de tijd toch snel!
Deze week heb ik me zowel woensdag - en donderdagvoormiddag voorbereid op de modelles die op vrijdagochtend werd gegeven aan de kleuters van het tweede jaar. Dit gebeurt wel vaker dat er hier een les wordt gegeven. Zo wordt er getoond aan de leerkrachten van de kleuters hoe je een bepaalde les kunt opbouwen en werken naar het werkblaadje toe. Het is belangrijk dat het doel van de les wordt behaald en dat de kleuters ook begrijpen wat de bedoeling is van de les. Deze les ging over series maken. Een bepaalde volgorde volgen. Het werkblaadje was een volgorde volgen van vormen en kleuren, blauwe driehoek - rode cirkel - geel vierkant - blauwe driehoek - rode cirkel - geel vierkant - ... Veel van de leerlingen wilden eerst alle vierkanten kleuren, dan de driehoeken, dan de cirkels. Maar dit is niet bedoeling, ze moeten de serie volgen, in de juiste volgorde kleuren. Ik had vooraf voor elke leerling een geel vierkant, blauwe driehoek en rode cirkel uitgeknipt. En ook voor elke kleuter een pakketje gemaakt van kleurpotloden (rood, geel en blauw) dat ze nodig hadden om het werkblaadje in te vullen. Dit pakketje van kleurpotloden mochten ze dan ook meenemen naar school om het daar verder te kunnen gebruiken. Ik heb ook al verder gekeken in andere oefenboeken voor andere oefeningen rond series maken, volgen. Ik zal dan in de toekomst verder werken met de kleuters aan deze oefeningen die ik heb gevonden. Tijdens de modelles heb ik ook extra gekeken naar de kleuters die nog hulp nodig hadden. Want binnenkort komt er iemand van België om de werking van Ti Solèy Leve wat in kaart te brengen via video, film. Hij zal de activiteiten die hier gebeuren filmen, dus ook het bezoek van vrijwilligers (ik dus) en wat zij doen tijdens hun verblijf hier. Ik zal twee kleuters uit kiezen om daar dan extra begeleiding en hulp aan te bieden. Nog wat meer spelen met puzzels, nog eens oefenen op die series maken... De komende weken zal dit wel goed voorbereid worden, zodat dit in orde komt voor de video!
Donderdag in de namiddag, na mijn siësta, heb ik samen met Charline en Carmelle een wandeling gemaakt in het dorp. Want er waren nog delen van het dorp dat ik nog niet had gezien. We gingen eerst op bezoek bij een medewerker van Ti Solèy Leve die ziek was. Op ziektebezoek dus. Hij nodigde ons uit in zijn tuin. Zijn dochters kenden ik ook want die zitten in de kleuterschool waar ik al op bezoek ben geweest en ze waren hier ook beide geweest om te werken rond de puzzels. Echt lieve meisjes! Daarna wandelde we verder door het dorp. Veel verschillende soorten huizen. Er zijn stenen huizen, maar ook huizen die ze maken met hout en leem. Bij één van de huizen zat er een groep mannen die waren aan het kaartspelen. Er zaten twee mannen bij die een soort van houten constructie in de vorm van een driehoek rond hun nek hadden. Ik vraag aan Carmelle wat dit was. De verliezer krijgt dit rond zijn nek. Het is dezelfde houten constructie die een geit rond zijn nek krijgt om te voorkomen dat hij andere akkers binnenloopt. We kwamen in het terugkeren naar het domein de directeur tegen van een lagere school. Hij nam ons mee naar zijn school. Hij toonde me de klaslokalen. Hij gaf me ook enkele handboeken die ze gebruiken in die school. Ik kreeg van hem een handboek creools van het eerste leerjaar dat ik mocht houden om creools te leren. Gisteren (zaterdag) keek ik er al eens in en las ik samen met Charline de zinnetjes. :)
Vandaag is het zondag en dus op het gemak. Straks leg ik mij met mijn boek in de zon. Ik maak vandaag ook nog mijn valies, want morgen vertrek ik samen met Jeannine voor vijf dagen, tot vrijdag, naar Port - au - Prince. Ik zal dus enkele dagen niet op het internet kunnen. Maar als ik terug ben, zorg ik voor een uitgebreid verslag met foto's. Ik ben al benieuwd naar de stad!
Ik ben even niet op het internet geweest en daarna een verslag van zaterdag, zondag, maandag en vandaag, dinsdag.
Zaterdag 17 maart: Vandaag was Nelson jarig. Dus taart eten! Zowel 's ochtends als 's avonds! Lekker! Hij kreeg een ipod en ik heb hem een beetje uitgelegd hoe je dat precies gebruikt. De rest was hier ook nieuwsgierig, hoe uit zoiets kleins muziek kan komen. In de namiddag heb ik samen met Charline wat speelgoed gekuist die ik de komende weken zal kunnen gebruiken als ik verder zal werken met de kleuters. Lekker in de zon gezeten. :) Tegen het avondeten kwam Père Andrew op bezoek. Dit is een Filipijnse priester met wie Jeannine in het verleden vaak heeft mee samengewerkt. En hij heeft enkele projecten in Port - au - Prince waarvan hij de oprichter is. Echt een leuke man!
Zondag 18 maart: In de voormiddag ging ik naar de kerk van de Baptisten. Het was groot feest, dus kwamen er verschillende koren zingen in de kerk. Ik kreeg direct een plaats toegewezen in de kerk om te gaan zitten. Echt leuk om zien, zelfs kleine kindjes die liedjes zongen. In de namiddag ging ik samen met Charline en een vriendinnetje die hier altijd komt spelen op wandel. Net buiten het dorp is er een plaats waar er twee rotsen van marmer bij elkaar liggen. Bij deze rotsen is er een legende aan verbonden waarvoor Akil Samdi gekend is. De legende vertelt het verhaal van twee wasvrouwen die bezig waren met de was aan de rivier. Plots ontstond er ruzie tussen de twee vrouwen. Maar hier ging de godin van het water niet mee akkoord. Daarom veranderde ze de vrouwen in rotsen. De ene vrouw, die wat vriendelijker was tijdens de ruzie, kreeg nog een boom om schaduw te krijgen.
Maandag 19 maart: Vroeg opgestaan, om 6u30. Want om 7u30 vertrok ik samen met Père Andrew en Charline naar Cap Haitien om daar het citadel te bezoeken. Dit is een fort op de top van een berg, gelegen in Cap Haitien, gebouwd voor Henri Christophe. Ik heb de berg niet te voet beklommen want zou te lastig geweest zijn voor mij met mijn astma. Er waren ook paarden voorzien voor de mensen die de berg niet te voet beklimmen, dus kropen we elk op een paard. Ook weer eens een beleving. Het fort is echt groot, indrukwekkend. Overal kanonnen om zich te verdedigen tegen aanvallers, maar er is nooit een oorlog geweest. Dus had het fort eigenlijk geen functie. In de namiddag pikten we Carmelle op en reden we samen naar een centrum in Cap Haitien. Een centrum opgericht door broeders en priesters voor kinderen en jongeren met een beperking, voor bejaarden en waar ook speciaal onderwijs wordt voorzien aan diegene die dat nodig hebben. Het was voor mij wel leuk en interessant om te zien hoe hier de hulpverlening is. Het was ook wel triest om kleine kindjes te zien liggen in een bed, die verlamd zijn of blind zijn. Ik was er toch even niet goed van. Maar ik was ook wel blij te zien dat er toch al zo'n centrum bestaat waar kinderen, jongeren met een beperking hier terecht kunnen en de nodige verzorging krijgen. Er liepen ook veel Amerikaanse jongens rond die er voor enkele maanden verbleven om extra hulp te bieden.
Dinsdag 20 maart, vandaag: Vanmorgen kwam het laatste groepje van kleuters langs om te werken met de puzzels. Nog voor de middag kwamen ook UN (blauwhelmen, politie) op bezoek voor dat dossier te komen bespreken van dat meisje waar ik al over vertelde (op 12 maart). Ze maakten duidelijke plannen hoe het nu verder moet. Er werd contact genomen met de politie van het dorp waar de man en het meisje verblijven. En we worden verder op de hoogte gebracht. Ik hoop echt dat dit zo snel mogelijk opgelost geraakt! Na mijn siësta (Wat kan dat toch deugd doen om 's middags toe te geven aan die vermoeidheid!) kreeg ik van Jeannine uitleg wat ik moet doen om de modelles van vrijdag voor te bereiden. Vrijdag komen alle kleuters van het tweede jaar naar hier om een modelles te krijgen rond series maken. Jeannine bereidt de les voor en ik zal dan ook helpen. Zo wordt er getoond aan de leerkrachten hoe ze een thema in een les kunnen opbouwen en aan brengen aan de leerlingen. Ik ben echt benieuwd! Morgen zit ik mij in de zon en doe ik de taakjes. :)
Zo, jullie zijn weer mee met mijn belevingen hier in Akil Samdi. Deze week al mijn 3de week hier!
