Vandaag kwamen er in de voormiddag weer twee groepjes van kleuters op bezoek om te werken met de puzzels. Jeannine trok ook enkele foto's van mij in actie samen met de kinderen. Zo zien jullie me ook nog eens. :) Foto's zie je op mijn facebook.
Na het eten vertrokken we naar Cap Haitien om Carmelle naar huis te brengen. Want daar woont ze. In de week is ze hier in Akil Samdi om te werken. En dan in het weekend gaat ze naar huis. Zo heb ik die stad ook eens gezien. Echt amai, ik wist niet waar eerst te kijken. Heel veel verkeer, veel volk op straat. Veel afval op straat, vuilnisbelten waar mensen nog op zoek gaan naar toch nog bruikbare dingen. Veel mensen die op straat dingen proberen te verkopen. Ik heb nog geen foto's getrokken, want zal er wel nog eens komen en wou het eerst volledig op me laten afkomen. Ik was echt onder de indruk! Nadat we Carmelle thuis hadden afgezet, reden we verder in de stad om nog enkele boodschappen te doen. Bij de supermarkt stonden er al jongens klaar. Ze blijven dan bij je auto om ervoor te zorgen en vragen dan geld achteraf. Maar Jeannine heeft altijd haar vaste man die voor haar auto zorgt als ze daar boodschappen doet in de supermarkt. Na de supermarkt reden we nog door naar de bakker. Koffiekoeken gekocht voor op zondag en ook drie taarten. Want morgen is Nelson (de oudste) jarig!! Ik zal dan een foto ervan trekken! Ik krijg al zin in die taart!! :)
Tegen 17u waren we terug in Akil Samdi, de auto uitgeladen en op ons gemak thuis gekomen. Ik ben nu toch wel moe, want heb dus vanmiddag niet geslapen, en meestal doe ik dat wel. Ik voel dat wel. Vanavond niet te laat in mijn bed denk ik.
Morgen is het zaterdag, terug de was doen, mijn kamer wat opruimen en kuisen. Op het gemak...
Donderdag in de voormiddag kwamen er weer kleuters om te werken met de puzzels. Nog de laatste groep van het 2de jaar en daarna een groepje van het eerste jaar. Die van het eerste jaar zijn echt nog nieuwsgieriger en willen echt leren, ontdekken... Ze vonden het echt leuk om met de puzzels te werken. En nog een keer opnieuw... Ze wilden zelfs niet meer terug naar school. :) Echt leuk om dit te kunnen doen!
In de namiddag is een hevige regenbui uitgebarsten, zelfs met donder en bliksem. Woensdag had het ook al geregend. Maar dat was blijkbaar beide nog niks vergeleken met wat het kan geven tijdens het regenseizoen. Omdat je dan niet zoveel kan doen terwijl het regent, heb ik wat gespeeld met Charline, heeft ze vlechtjes gemaakt in mijn haar.
's Avonds keken we verder naar de film "the sound of music". Charline is ook een grote fan en kent de liedjes van buiten, maar ze maakt er wel haar eigen versie van. Echt grappig!
Morgen al vrijdag!! Wat gaan de dagen hier snel voorbij!!
Woensdag ben ik de voormiddag samen met Jeannine, Carmelle en Jetro naar de grote markt geweest in Opech. De markt is de ziel van Haïti, zegt Jeannine. Zo'n 500 000 mensen (uit de naburige dorpjes) komen naar die markt om er dingen te verkopen om dan nieuwe dingen te kunnen kopen. Of komen ze er hun eten kopen. Of kopen ze een heleboel eten aan zodat ze dit dan kunnen verkopen in hun eigen dorp. Er was dus echt heel veel volk op de markt. Mensen roepen om hun koopwaar te verkopen, zoals eten (groenten, fruit, vlees), medicijnen, kleren, schoenen... En er wordt ook flink onderhandeld. Ik heb niet zoveel foto's getrokken, want volgens Jeannine was het best om het eerst allemaal om te laten afkomen. Ik was ook echt onder de indruk. Zoveel volk, zoveel om te zien... Ik ben echt wel blij dat ik er ben geweest en dat ik het heb gezien. We zullen dan nog eens opnieuw gaan om foto's te trekken.
Gisteren ben ik voor de eerste keer op bezoek geweest op de kleuterschool waarvan er kleuters naar hier komen om extra lesjes te volgen. Ik kwam net aan tijdens de speeltijd, dus stonden de kindjes buiten en kwamen ze allemaal naar mij. Ze waren echt geïnteresseerd en ik was direct verkocht! Ze dragen allemaal een uniform, groen rokje of broekje en een groen met wit geruit blouse. Het haar van de meisjes is in vlechtjes en er zitten ook groene strikjes in. Echt mooi!
Na de speeltijd volgde ik de leerlingen van het 2de jaar naar hun klaslokaal. Een kleine ruimte voor veel leerlingen. Of zoals Jeannine het zegt, een goeie ruimte maar met te veel leerlingen. De leerlingen zongen eerst een paar liedjes, van de dagen, de maanden, het alfabet, de kleuren... Ze zongen allemaal flink mee! Daarna kregen ze een werkblaadje met een regenworm erop. De opdracht was om een volgorde van kleuren verder in te kleuren (blauw, geel, rood, bruin, blauw, geel, rood, bruin,...). Ik mocht al direct mee helpen door ze de nodige kleurpotloden te geven. En zo kon ik direct al wat creools oefenen. Ik merkte direct een verschil met de manier van lesgeven hier en manier van lesgeven van bij ons. Hier willen ze het direct juist en perfect hebben en zeggen het ze dus voor in plaats van het vragen. De leerkracht kleurde al voor een deel de regenworm in zodat de kinderen enkel nog maar moesten verder in kleuren. Of ze gaven al direct het juiste kleur van de potlood vooraleer de leerling kon kijken wat hij/zij nodig had. Zo leerden de leerlingen eigenlijk niet wat de bedoeling was van de opdracht, de volgorde weten en die toepassen. Ik vroeg wel aan hen: "Kounye a, ki color?" (welk kleur nu?) Zo moesten ze echt kijken naar het blaadje en het zelf ontdekken.
Vandaag kwamen er in de voormiddag ook kleuters naar hier om te werken met puzzels. Van die houten die je erin kan uithalen en dan er terug moet inleggen. Ze hadden nog nooit gepuzzeld dus ik was benieuwd. Ze kwamen telkens in groepjes van 5 kinderen, samen met de leerkracht van de klas en de schooldirecteur. Jeannine legde uit wat de bedoeling was en liet de kinderen zelf ontdekken wat ze moesten doen. De leerkracht wou al uitleg geven, maar Jeannine hield ze tegen. De kinderen moeten het zelf ontdekken. Ze moesten eerst de puzzelstukken eruit halen dan terugleggen en dan weer opnieuw. Daarna waren ze vrij en mochten ze ook wisselen van puzzel. De meeste kinderen konden dit wel. Maar sommige hadden hier moeilijkheden mee. Dan ging ik er bij staan en begon opnieuw. Alle puzzelstukken er toch in, eentje uit en die terug leggen, dan twee eruit en die terug leggen, dan drie en zo verder. Ze probeerden ook vaak een puzzelstuk in de verkeerde plaats te leggen, omgekeerd en er dan opduwen. Of de puzzelstukken omgekeerd. Ze probeerden en zochten waar ze de puzzelstuk moesten leggen. Ik observeerde goed en noteerde alles in tabel die we later zullen bekijken om te zien wie van de kinderen nog extra hulp of begeleiding nodig heeft in de toekomst.
Er zijn enkele dingen die ik hier hoor en zie die hier gebeuren in Haïti.
Zo zijn er momenteel overal manifestaties. De mensen leggen autobanden op straat en steken die in brand zodat de mensen niet meer door kunnen. Ze doen dit omdat ze geen genoeg elektriciteit krijgen van de staat. Dit zorgde ervoor dat mensen die hier werken langer onderweg waren dan verwacht om terug hier te geraken. Ze moesten ook iemand van het personeel thuis gaan afhalen want anders ging ze hier niet terug geraken omdat de wegen zijn gebarricadeerd.
Gisteren gingen we naar Fort Liberté. Dit is de hoofdstad van het departement waar Akil Samdi is in gelegen. Daar hadden we in een hotel afgesproken met een mevrouw van de blauwhelmen, "nation unie". Want op zaterdag vertelde Jeannine me een schokkend verhaal! Een man kwam samen met zijn vrouw op bezoek bij de familie van zijn vrouw hier in Akil Samdi. En hij heeft het kleine zusje van zijn vrouw gekidnapt. Ze konden de man niet meer bereiken en wisten dus niet waar het meisje was. De politie is dan op bezoek geweest om de situatie te bekijken maar konden de man niet vinden. Hij zal ondertussen wel al mensen hebben die uitkijken voor hem waar de politie is en als ze in de buurt zijn. Een neef van de familie heeft vorige week de man gezien met het meisje. En het meisje is zwanger! Het meisje is dus ontvoerd en verkracht geweest. De mensen komen dan naar Jeannine zodat zij hen kan helpen. De man is deze week op bezoek bij de familie, maar het meisje is er niet bij. Omdat ze de familie niet alleen op pad kan laten op zoek naar het meisje, heeft Jeannine dus contact gezocht met een mevrouw die instaat voor misbruik, verkrachting, ontvoering van vrouwen en die hen dus kon helpen. Van die mevrouw heeft ze nieuwe telefoonnummers gekregen zodat ze met andere mensen kan contact nemen. Momenteel is Jeannine in overleg met de vader en de neef die de man al heeft gezien om te zien wat nu de volgende stappen zijn, want het is een dringende situatie. Zeker omdat het meisje ook zwanger is. Ze moeten het meisje vinden en terug brengen naar huis, bij haar familie. Ik ben echt benieuwd hoe dit zal aflopen... Hopelijk vinden ze gauw het meisje en kunnen ze haar veilig bij haar familie brengen!
Gisteren ben ik voor de eerste keer op bezoek geweest op de kleuterschool waarvan er kleuters naar hier komen om extra lesjes te volgen.  "Very Happy"){kind=icon}
