Ik heb (26 juli 2011)nog veel bij te werken in mijn weblog, want morgen ga ik alweer naar Recife. Gisteravond had ik een groot stuk geschreven:: over donderdag en vrijdag, maar bij het opslaan ging iets mis, en nu moet ik dat opnieuw doen.
Op donderdag morgen tegen 10.00 uur heeft Rita mij, zoals steeds, opgehaald bij het hotel. Deze keer wilde ze mij wat van de buitenwijken van Manaus laten zien, want het museum over indianen was op deze dag gesloten. Na een rit door de stad, waar het verkeer ontzettend druk is, kwamen we in een buitenwijk, waar de gebouwen / gebouwtjes veel kleiner en veel armoediger waren dan in het centrum. Nog luxer zijn de villa¨s en de apartamenten-hoogbouw in de wijken van de rijken. Toch was deze buurt niet de ¨palafitas¨ die Manaus kenmerken, als je de stad vanaf het water ziet. Deze huisjes waren veelal van steen, alhoewel golfplaten daken er normaal waren. Zoals ik begreep was dit de ¨¨ armere wijk ¨
Hierna gingen we naar Rita s huis voor een lunch................verrukkelijk zijn deze (uitgebreide) lunches steeds. En elke keer weer wat anders. Deze keer alle 3 de gerechten (voorgerecht/2e gerechtcht /hoofdgerecht) waren gemaakt van garnalen..............(speciaal voor mij waren de garnalen gepeld....de brasileiros eten de kleine garnalen ongepeld en nemen de schil daarna uit hun mond.........min of meer zoals wij bij de kersenpitten) Het voorgerecht was een saus met garnalen, het tweede gerecht was een pastei met garnalen en het hoofdgerecht was garnalen met rijst...........en voor mij gebakken aardappel. Eerder had Rita mij eens gevraagd of ik liever rijst of aardappel had en of ik dan de aardappel gekookt of gebakken wilde hebben. Ik heb toen gezegd dat ik dol was op ¨gebakken aardappel¨..........niet beseffend dat zij dat niet kennen. Dus kreeg ik een paar gekookte hele aardappelen, die aan de zijkant wat geroosterd waren................Ik heb niet durven zeggen, dat voor mij gebakken aardappelen gebakken schijfjes zijn............het is zo geweldig dat zij de moeite nemen om mij te verwennen met dingen die ik graag lust......... Zoals ik ook iedere dag manga krijg................(Toen ik eens Rita op internet sprak thuis was zij een mango aan het eten en vroeg mij of ik mangA lustte. Ik zei haar toen dat ik dol op mango ben) In Nederland noemen wij de vrucht mangO in brasil heet de vrucht mangA. En als toetje een mangomousse....... Met als afsluiting koffie........
Voor na de lunch, waarbij ook de tante van Rita en haar vriendin Janny mee aten, had Rita gepland mij haar universiteit te laten zien. Deze universiteit ligt in een groot natuurreservaat, grenzend aan de rainforest en de enige gebouwen in dit reservaat zijn die van de universiteit. Het is een heel bijzondere ervaring in een enorm woud te lopen waar slechts een enkele asfaltweg loopt.........geluiden te horen van vogels, die elkaar toeroepen, en soms ook aapjes, die van boom naar boom springen.... De gebouwen zijn voor een deel van hout (de oudere gebouwen) en er is - voor deze faculteit - een nieuwbouw van steen in de maak. Bij navraag blijkt dat Rita hier hoogleraar familierecht is en tegelijkertijd hoofd van de sectie recht. (Verder is ze ook advocaat voor gemeente en staat Amazonas..............over haar werk als adviseur bij een groep sociaal werkers schreef ik al eerder ) De leslokalen voor kleinere groepen zijn - net als bij ons - in een gesloten ruimte, een klaslokaal. Voor colleges tbv grotere groepen wordt gebruik gemaakt van een ruimte met een ¨amphiteather¨ Ik heb er kennis gemaakt met diverse medewerkers van Rita en een enkele hoogleraar.........er waren geen studenten, want het is vakantie nu. (daarom heeft Rita ook vrij ) Het is niet goed te beschrijven : een groot woud met daarin wat ¨¨verloren gebouwen¨............alsof die gebouwen per ongeluk in dat oerbos zijn neergegooid............. Ook vanuit de ruimtes, veelal open naar de zijkanten, zie je alleen maar bos........ Voor mij indrukwekkend...... Ook de nieuwbouw in wording heb ik even gezien............dat is meer wat wij bij ons ook kennen.........een stenen (of beton ?) gebouw met heel moderne inrichting en overal airco. Airco is er in de oude gebouwen niet, alleen de ramen tegen elkaar open........
Op weg naar Ritas huis vertelde ze me dat ze nog een verassing voor mij had......... Vrijdag begin van de middag zouden we - met vrienden van Rita - gaan naar een resort............bijna 100 km ten noorde van Manaus.....tot zondagmiddag...........Rita was daarvoor uitgenodigd en dus ik ook.........als ik tenminste wilde meegaan.......
Donderdagavond heb ik gebruikt voor wat correspondentie beantwoorden en wat praten met Rita. Zij praat vrijwel constant Portugees met mij in hun gewone tempo, dus ik moet heel vaak om uitleg vragen, maar vaak kan ik ook al begrijpen wat ze vertelt, ook versta ik niet elk woord. Ik ben verplicht zeer attent te luisteren.............want - zoals hier gebruikelijk - wordt in een snel tempo gepraat en volgen er veel zinnen in een verhaal..........Als ik niet erg oplet raak ik de draad kwijt. Overigens beheerst ze de engelse taal redelijk goed............en heel soms gebruiken we het woordenboek of google traduzor (vertaalprogram van google dat ik in nederland ook gebruik in gesprekken met brazilie)
Tegen 10.00 uur weer naar mijn hotel gebracht, waar ik vertelde (zonder Rita) dat ik 2 nachten afwezig zou zijn en dat ik deze nachten dus in mindering gebracht wilde hebben.........En het is mij - in het portugees - gelukt !!!!! Dus enig rendement van mijn cursussen portugees...........