Na een heerlijk ondbijt met alle pelgrims, om half 9 op weg. Snel naar beneden naar het strand. De route vandaag is een van de mooiste tot nu toe, steeds ver boven de zee en dan weer naar beneden. Vertrokken met motregen maar na een half uur droog voor de rest van de dag. Geniet iedere minuut van prachtig uitzicht. Hoog boven het strand en op het strand. 18 graden een lekker zeebriesje wat wil je nog meer. Om half 4 Santander, refuge midden in de stad, gooi alles inclusief slaapzak in de enorme wasmachine. Doesche en de stad in.
De onweerbui van gisteravond heeft alles opgefrist. Tot 9 uur heerlijk geslapen in de jeugdherbeg op een eigen kamer. Gisteren eieren gehaald ga nu eerst een ontbijtje makenen dan weer op pad. Om half 11 worden we door de poetsploeg buiten gezet. Het is vandaag maar 19 km. en ik loop alleen. De route is niet mooi steeds over bituumbaantjes omhoog naar Guemes, ik zet er de pas goed in en passeer een groot aantal pelgrims. Onderweg een koffie stop en iets voor 3 zit het erop. Maar de Alberge is fantastisch, exelent zelfs 68 bedden en wat al onderweg verteld werd deze mag geen enkele pelgrim overslaan. Het is de ouderlijke hoeve van pater Pedro die na vele jaren misiewerk met 70 vrijwilligers de hoeve heeft verbouwd tot pelgrimsherberg. Prachtig gelegen bovenop de berg. En de hospitaleros zijn buitegewoon bekwaam. De pater geniet zichtbaar, in 2014 ruim 8200 overnachtigen. Veel aandacht voor het spiritueele, alles in groepsverband eten, ontbijt en alles donativo. Met 50 vrijwilligers houden ze de refuge heel het jaar open en erg netjes een gigantische tuin ongeloofelijk mooi. We zijn vandaag met 39 pelgrims geen Belgen en ik ben de enigste Nederlander verder zit de halve wereld hier vertegenwoordigd. Een gezellige boel. Herberg om nooid meer te vergeten. Om 7 uur gezamelijk ondbijt en dan weer verder.
Om half zeven opgestaan en samen met Julian en Carlotte uitgebreid ondbijt. Terwijl alle pelgrims vertrekken zet Julian nog koffie en iets na acht gaan we als laatste weg bij de zusters. Het is vijf km. over het strand naar de ferry die naar Santona vaart. We komen twee minuten voor negen aan en tot onze verbazing zitten daar de 10 pelgrims die voor ons (de eerste om 6 uur) vertrokken zijn. De ferry vaart pas vanaf 9 uur uit, en ze verdenken ons ervan dat wij dat wisten. Julian ligt helemaal in een deuk! Met 12 stappen we van de boot Santona binnen, het is me wel wat druk zo en bij de eerste bar stoppen we voor koffie. Een dik uur later weer verder, het is prachtig klimmen hoog boven het strand afgewisseld met lopen over het strand. In het volgende stadje Noja is een jeugdherberg aan het strand waar we voor 11 euro kunnen slapen. De keuze is snel gemaakt en om een uur cheken we in. Dousche de dagelijkse dingen en naar het strand terug. Tot tegen zessen lig ik met Julian op het strand, dan boodschappen doen in de jeugdherberg is een keuken dus koken we zelf. Er zijn geen pelgrims meer bijgekomen dus we hebben de ruimte voor ons drieen. Als we aan het eten zijn barst er een onweer los maar naar een uurtje is het over. Ben benieuwd naar het weer voor morgen.
Maandag 29 Juni. Ik heb een slaapplek met ontbijd en om 6 uur zitten we met zijn allen rond de grote ontbijd tafel gezellig te kletsen. Twee andere nederlandse pelgrims . Verder Italjanen Duitsers Australie en vooral veel spaanse pelgrims. Om 7 uur loop ik naar de camping 2 km. verderop waar ik Julian ophaal..we hebben gisteravond een mooie route uitgestippeld door de bergen. Carlotte gaat over de autoweg wat 8 km. korter is. Wij hebben wel zin in een stevige klimpartij, en het is weer fantastisch wandelweer
24 Graden en een fris zeebriesje. We hebnen de snelheid weer goed te pakken en het gaat goed vooruit. Om iets voor een uur zitten de 24km. erop en Carlotte zit al op een teras te wachten. De slaapplek is snel gevonden, het klooster uit 1956 vam de zusters: Franciscanas Misioneras de la Madere Del Divino Pastor. De zuster die ons ontvangt is al in de tachtig en haar medezusters zijn niet veel jonger, het is er ongelofelijk netjes je word er bijna bang van zo schoon alles is. Het is een orde met centen dat zie je overal aan veel marmer en eiken. Het intrieur kan zo in de boekskes, gewoonweg prachtig. Ze hebben voor de pelgrims al het mogelijke voorzien. Onze slaapzak en handoeken kunnen in de rugzak blijven. Gauw dousche de was en dan het strand.
Zondag 28 Juni. Het was gezellig gisteravond bij de bar op het strand, genoten van de zonsondergang.
Ik dronk een paar biertjes, Charlotte en Julian namen rum-fanta en de barman deed half om half em grote glazen. Het was laat toen we de slaaptent binnen gingen. Heerlijk geslapen tot 6 uur, Charlotte en Julian waren niet wakker te krijgen. We zouden vroeg vetrekken en een flinke afstand lopen. Ik neem eem doesche en ben om half 7 weg. De zon is er al weer en de route voor vandaag steeds langs de kust. Na 6 km het dorp Onton waar ik wil ondbijten, maar het is net half 8 en alles is nog dicht. Dan maar.verder het is rurustig op zondagmorgen en ik kom enkel 2 pelgrims tegen. Zes km. verder de stad Castro - Urdiales en daar is al een bakker open, ik koop wat lekkers en even verder op het terras van een bar heerlijke koffie erbij. Zo ondbijtje gehad. Wil lopen tot Islares waar een Alberge de Perehrinos is. En ook de zon heeft er weer volop zin in. Langs het strand en op het einde een prachtige kerk uit de 13e eeuw gebouwd op een rots aan de zee. Er is ook een museum en ik heb tijd genoeg en loop even binnen. Het is een heel mooie route vandaag. Ik bel zoals iedere zondagochtend mijn ouders en die zijn weer blij me te horen. Heel de week effe overlopen en de plaatsen doorgegeven zodat ze in de atlas kunnen kijken waar ik nu zit. De benen doen het nog steeds voortreffelijk en even na een uur zitten de 26 km. voor vandaag erop en ben ik bij de Alberge de Peregrinos van de gemeente Islares er zijn 18 bedden en ik kan al binnen, er zijn al 4 pelgrims en enkele van hen ken ik al. Voor 8 euro slapen met ontbijt (om 6 uur), alles heel netjes en voor mij nieuw stapelbedden 3 hoog. Kies toch maar een plekje beneden. Lekker dousche, de was en dan naar het strand op zoek naar wat eten en iets om de dorst te lessen. Om iets na 5 ariveren Charlotte en Julian ze willen op de camping gaan slapen die is 10 minuten verderop en omdat daar een wasmachine en droogkast staan loop ik mee om de rest van mijn was te doen. We beslissen.om in het restaurand op de camping met drieen te gaan eten. Ik moet wel zorgen dat ik om 10 uur binnen ben want dan gaat de.deur op slot.
Zaterdag 27 Juni. Vanmorgen om 7 uur al aan het wandelen met Carlotte en Julian. We maken er een korte wandeling van vandaag, willen naar het strand van Pobena. Eerst de stad Portugalete uit zien te geraken dan een enkele km. lange wandel en fietsbrug over autowegen en industriegebied. Aan het eind van de brug het dorpje Ortuella waar we om 8 uur aan een ontbijt zitten op een terras. Veel wandel/fietspaden vandaag en na 11 km. Playa de La Arena. Het laatste stuk over het strand en de zon doet goed zijn best we gaan richting de 30 graden. Het dorpje Pobena heeft een refuge met 20 slaapplaatsen maar het is bekend dat er dit jaar veel pelgrims del Norte lopen en ze hebben bij de refuge twee 10 persoonsslaaptenten gezet. Als we aankomen zijn er al wat pelgrims maar we mogen nog kiezen. Ik verkies een van de tenten. We slapen bijna op het strand. Even later lig ik er. En voor de komende 3 dagen is het veel strand wandelen en slapen aan het strand. Het weer zal voorlopig prachtig blijven. Op het strand een bar met groot t.v. scherm techtstreeks de tt rn zie ik na een spannend wedstrijd Rossie winnen en zo met een koud biertje bij 28 graden heeft dat ook wel wat. Na het pelgrimsmenu weer op het strand, voordeel van in een tent slapen: je hoeft niet om 10 uur binnen te zijn en geniet nu van de ondergaande zon.
Goed geslapen in een van de drie slaapzalen. Om 7 uur eruit, veel pelgrims zijn al op weg. We kunnen hier ontbijten en om 8 uur gaat de deur op slot wie dan nog binnen is moet de boel mee oppoetsen. Twee minuten voor 8 ben ik buiten. Als laatste vertrek ik met 2 ierse jongens Julian en Charlotte. Al na mindere dan 1 km. lopen we flink fout, we waren gewaarschuwd dat de aanduiding slecht was maar door de leuke gesprekken lette niemand goed op. Er is geen andere mogelijkheid dan terrug gaan. Om half tien lopen we het laatste Baskische dorpje Puente del Diablo in, bij het kerkje uit 1600 nogmaals de uitleg over hun conflict over een eigen Baskenland met spanje. De plaatsnamen zullen vanaf nu weer in het spaans zijn. Vond de Basken in Frankrijk en in Spanje aangename mensen met hun gewoontes en de speciale (menie) kleur van al hun huizen. Ruim een uur later het stadje San Vicente de Baracaldo en vanaf nu is het weer een stadswandeling, veel industrie. Omdat de slaapmogelijkheden beperkt zijn wil ik maar een kort stuk lopen en zeker zijn van een hostel. Veel pelgrims vertrekken al voor 6 uur en zijn dan iets na de middag op de slaapplek waar ze dan twee uur of langer voor de deur wachten. Reserveren kan niet en alleen de eerste hebben een slaapplek. De komende dagen zijn de refuges beperkt en maximum 22 bedden. Gisteren bij ons alleen al 34 pelgrims en dan in de rest van de stad nog een aantal en alles loopt dezelfde kant op. Ik had gehoopt dat het minder druk zou zijn. Vandaag weer veel door de stad Bilbao die gigantisch is. Maar ook dat is wel eens leuk. Zit nu op een terras met de andere vier te genieten van een bakje koffie. Net in de fruitwinkel weer was fruit gekocht, en een kaartje voor Pa en Ma op de bus gegooid. Vandaag en morgen geenTT assen voor mij ik weet niet meer hoelang dat geleden is. Om iets. na twee zijn we in het centrum, het is een touristisch stadje en de gemeentelijke refuge gaat pas 1 Juli open mogelijkheden met verschillende Hostels. We vinden al snel een slaapplek en gaan de stad in opzoek naar een pelgrimsmenu. Julian en Carlotte geven de voorkeur aan een Mac Donalds maar die is hier niet wel is er een Burgerking in een groot winkelcentrum buiten de stad, omdat we vandaag niet zo veel km. deden kunnen die 4 er wel bij. Ik liep vandaag mijn 2000 e km.
Donderdag 25 Juni. Om 7 uur opgestaan en naar een bar waar ze voor 5,50 euro een engels ondbijt serveren. Heerlijk bacon met ei en heerlijke koffie. Om 8 uur ben ik weg, eem berg vandaag en het uitzicht is fenominaal ik zie Bilbao liggen. Nu de afdaling nog. In de verte nog enkele flinke bergen de Gorbeja 1481 meter en de Odoriga 1245. Een uur later loop ik de stad in. Er is veel te zien en het politiebureau, de sporthal en natuurlijk het Guggenheim met zijn hond. Ik vermaak me prima in deze wereldstad met 2.miljoen inwoners de dag zal te kort zijn. Het is warm 29 graden en veel zon. Veel touristen en ook nederlandse. Bij het touristenburo haal ik een stadskaart en ze vertellen me waar de gemeentelijke refuge is, het is hoog in de stad en ik heb vamaf de slaapplek een prachtig uitzicht. Ze vragen een donativo voor de overnachting en er zijn weer veel pelgrims maar ook 40 bedden ben benieuwd hooveel er volgeraken. De was hangt te drogen, ga nog even de stad in.
Woensdag 24 juni. Eerst ondbijt met een Bulgaarse pelgrim in de bar naast mijn slaapplek. Julian en Charlotte slapen nog en ik ben stilletjes weg gegaan. Vandaag zin om heerlijk alleen te wandelen. Overal hangd een bosbrandlucht, gisteren zag ik al verschillende grote hopen hout opgestapeld liggen, en omdat het de langste dag was heeft men die s avonds aangestoken. Als ik boven op een berg ben zie ik sommige nog roken. Het eerste stuk vandaag is mooi over bospaadjes maar nadien steeds over bitumweggetjes. Om 12 uur in Larrabetzu waar ik wat eet. Weer over de weg naar Lezama alwaar een Albergue de Perehrinos is. Ik moet wachten tot 3 uur eer die opengaat maar er zijn al meer pelgrims wat wrl leuk is. Er zijn 20 slaapplaatsen en ik denk dat die wel bezet zullen geraken de kosten: donativo. Eerst een dousche dan de was en daarna de bar voor wiffi en een drankje. Ben benieuwd of ik Julian en Charlotte vanavond nog zie. Wel weer veel bekende gezichten op de slaapplek.
Om 7 uur komt de hospitaliero het licht aandoen, de meeste pelgrims zijn al weg. Ik heb heerlijk geslapen en kom uit bed. Op mijn gemak eet en drink ik wat ik gisteren in de supermarkt gekocht heb. Om 8 uur moet iedereen weg zijn en als laatste ga ik buiten. Ik ga met Julian en Charlotte naar een bar voor ondbijt en dat doen we heerlijk buiten en iets na 9 zijn we op pad. Een heele mooie route vandaag en we doen het rustig aan. Veel smalle bergpaadjes alleen het laatste stuk naar Gernika is over een drukke weg. We zien de stad al van ver en die is opvallend, bijna allemaal appartementen en rechte straten geen oude gebouwen, er is een verklaring: In 1937 is door de deutsers heel de stad plat gebombardeert om de Basken te straffen. Deuzenden doden als steun aan Mussolinie. Het was de eerste keer in de geschiedenis. Een.nieuwe manier van oorlogvoering. Nadien is de stad heropgebouwd. We vinden moeilijk een slaapplek 2 refuges gesloten de jeugdherberg dicht wegens grote schoonmaak. Maar met wat hulp vinden we een appartement waar een aantal kamers ingericht zijn om te slapen, met 3 bedden in een kamer voor 15 euro per persoon. In een restaurant hebben ze pelgrimsmenu dus met 5 pelgrims erheen. Salade kabbeljou en chocoladetaard. Heerlijk gegeten, nadien nog tot 11 uur op het terras endan naar mijn bedje.
Maandag 22 Juni. Al vroeg op het word warm vandaag, aan de overkant is een caffee waar je vanaf 6 uur kunt ontbijten voor 5,25 euro ik neem fruit mee en na de nodige koffie ben ik op weg. De route is pittig al snel stijl omhoog en om 8 uur zit ik in de wolken. Veel bossen en.veel omhoog en even stijl weer oomlaag, ik passeer enkele pelgrims en steeds een leuke babbel ze komen werkelijk overal uit de wereld alle contonentem zijn vertegenwoordigd. De route is het best te vergelijken met Cinque- Terre in Italie die ik met Lief Sil en Karel liep maar nu dan iedere dag, 400 km. lang genieten. De benen doen het fantastisch en de snelheid zit er goed in. Iets voor half 12 loop ik Markina-Xemein binnen na een ongelofelijk pittige afdaling en gelijlk een verrassing een kerkje uit de 11 e Eeuw dat gebouwd is omheen drie Magische rotsblokken die heel het kerkje opvullen de Sanctuari of San Migel de Arretxinago. Ik maak enkele mooi foto s en loop het stadje in. Het is net voor 12 en het postkantoor is open ik stuur mijn tent en gps en wat boeken naar huis, de balie medewerker is zeer behulpzaam (dat was in Frankrijk wel anders) de weegschaal zecht ruim 2 kg. mooi die ben ik lichter. De slaapplek is weer uitzonderlijk mooi: bij de los padres Carmelitas in hun klooster uit de 17e Eeuw. Wat is pelgrimeren toch genieten! Een wasmachine aanwezig handig, en nu het stadje in op zoek naar wiffi. Beste zoekplek een Bar uiteraard.
Het was goed vertoeven gisteravond aan het strand, hoge golven en veel surfers. Heerlijk gegeten op een terras menu voor 10 euro. Overal life muziek op straat gezellig. Het Hostel was prima, ontbijt in Spanje is heel anders dan in Frankrijk vers fruit volop en vers brood. De zon schijnt al flink dus buiten ontbeten. Sta klaar om te vertrekken wacht op Julian die op een camping heeft geslapen. Zit nu aan een bakje koffie. De wandeling begint de eerste 5 km. langs het strand. Julian komt niet opdagen zijn telefoonkaart is leeg dus kan hem niet bellen. Om half elf loop ik langs het strand en er staan een 10 tal t.v. wagens voor opname, vraag wat er aan de hand is en blijkbaar zijn er roei wedstrijden op zee. Het roeien gebeurd in houten boten die vroeger voor de walvisvaard werden gebruikt het hier een oude Baskische traditie en blijkbaar een sirieuze wedstrijd tussen de verschillende steden. Als ik de bergen inloop zoe ik de wijngaarden en die zijn
heel anders dan in Frankrijk waar de druivenstokken nog geen meter hoog waren. Hier loop je onder de druiven door ze zijn 2 meter hoog en dan als een dak gesnoeid. Ik zie een jonge wijnboer aan het werk en hij spreekt Engels, legte uit dat deze manier veel beter is en de druiven veel meer zon krijgen. Het plukken kan niet automatisch waardoor met de hand geplukte druiven ook weer betere wijn geven. Nou dat weet ik ook weer. Even later kom ik in het dorpje Akzizu en hier staat het oudste kerkje uit Sanje het is uit de 6 e eeuw. Bij de buren haal ik de sleutel en kan binnen. Het is een pittige wandeling veel omhoog en weer omlaag. Ik geniet van het weer alleen wandelen, kom 2 keer een slang tegen van bijna een meter en de tweede staat op de foto. In het stadje Deba ga ik twee keer in een lift naar beneden om aan jet strand te geraken. De.refuge is in een treinstation uit eind 1800 en heel mooi gerenoveerd er zijn 50 slaapplaatsen en als ik er aankom zijn er al veel bezet. Veel bekende gezichten. Wasmachine droogkast, wat worden we weer verwend alles erin zelf in de doesche en naar het strand. s Avonds heerlijk tapas gegeten met 2 medepelgrims
Inmiddels meer dan 30 pelgrims in de Refuge. Morgen 27 graden denk eraan vroeg te vertrekken, wekker zal niet nodig zijn er zullen er voor 6 uur al genoeg afgaan!
Zeer goed geslapen in de jeugdherberg, gisteravond met 4 pelgrims heerlijk gekookt en de rest van de avond Yatze gespeeld en een paar wijntjes gedronken. Het was gezellig. Voor vandaag een korte wandeling en we starten op het strand. Dan snel de bergen in tot aan Zarautz dus genoeg eten en drinken meenemen we gaan zo vertrekken het weer is mooi heb er zin in. Na nog twee bakkem koffie worden we door de kuisploeg buiten gezet. Iets na half tien zijn we weg. Maak er samen met Julian een sport van, als laatste weg en zo veel mogelijk pelgrims inhalen. Gisteren was het gelukt ze allemaal te passeeren en als eerste aan te komen maar vandaag is de roete te kort om iedereen te passeeren en om twee uur liggen we aan het strand van Zarautz met een koude Heineken. Julian gaat naar een Camping en ik ga de stad in voor een slaapplek, het valt tegen de Albergue van de gemeente is gesloten tot eind Juni, het Youth Hostel is alleen voor mensen met een lidkaart en er een kopen kan niet. Terug naar het strand daar is de Turismo offic, een vriendelijke mevrouw reserveerd voor me de goedkoopste kamer in een Hostel een 6 persoons kamer. Als ik er even later aankom is het een zeer net Hostel mooi kamer en er zijn drie jongens die ik onderweg ook al tegenkwam. Het blijken drie broers te zijn uit Ierland die 10 dagen de Camino lopen, het zijn gezellige maatjes. De oudste liep voorig jaar heel de Camino en nodigde zijn broers uit om 10 dagen te gaan wandelen. Het is zaterdag en volop feest in de stad, live muziek en met deze temperatuur volop genieten.
Ik ben jac broers
Ik ben een man en woon in Minderhout (Belgie) en mijn beroep is Onderhoudscoordinator: Amphia Ziekenhuis Breda.
Ik ben geboren op 21/01/1958 en ben nu dus 67 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: .
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
genieten 
