Zeer goed geslapen in de jeugdherberg, gisteravond met 4 pelgrims heerlijk gekookt en de rest van de avond Yatze gespeeld en een paar wijntjes gedronken. Het was gezellig. Voor vandaag een korte wandeling en we starten op het strand. Dan snel de bergen in tot aan Zarautz dus genoeg eten en drinken meenemen we gaan zo vertrekken het weer is mooi heb er zin in. Na nog twee bakkem koffie worden we door de kuisploeg buiten gezet. Iets na half tien zijn we weg. Maak er samen met Julian een sport van, als laatste weg en zo veel mogelijk pelgrims inhalen. Gisteren was het gelukt ze allemaal te passeeren en als eerste aan te komen maar vandaag is de roete te kort om iedereen te passeeren en om twee uur liggen we aan het strand van Zarautz met een koude Heineken. Julian gaat naar een Camping en ik ga de stad in voor een slaapplek, het valt tegen de Albergue van de gemeente is gesloten tot eind Juni, het Youth Hostel is alleen voor mensen met een lidkaart en er een kopen kan niet. Terug naar het strand daar is de Turismo offic, een vriendelijke mevrouw reserveerd voor me de goedkoopste kamer in een Hostel een 6 persoons kamer. Als ik er even later aankom is het een zeer net Hostel mooi kamer en er zijn drie jongens die ik onderweg ook al tegenkwam. Het blijken drie broers te zijn uit Ierland die 10 dagen de Camino lopen, het zijn gezellige maatjes. De oudste liep voorig jaar heel de Camino en nodigde zijn broers uit om 10 dagen te gaan wandelen. Het is zaterdag en volop feest in de stad, live muziek en met deze temperatuur volop genieten.
De refuge van Irun was een ramp slecht geslapen de bedden waren goed maar met 20 man op een appartement, en ik kreeg een stapelbed naast de w.c. Een doesche en een w.c. voor 20 personen en ik denk dat ze vanacht allemaal wel een of twee keer naar de w.c. moesten, licht aan doorspoelen ik heb niet kunnen slapen. Om 5 uur begonnen er al een aantal spaanse dames luidruchtig aan hun ontbijt. Om 6 uur dan zelf maar uit bed, en om half zeven was ik met Julian op weg. Snel de stad uit en daar was de eerst berg al gelijk flink omhoog en het begint te regenen en stopt voor vandaag niet meer. De pyrineeen hebben ons fysiek goed gedaan en voor we de afdaling gedaan hebben zijn we de 14 pelgrims die voor ons vertrokken voorbij gestoken. Veel starters 3 engelse jongens met totaal geen regenkleding of rugzak bescherming nou als vanavond alles in hun rugzak inclusief slaapzak drijfnat is zie ik die al gelijk stoppen. Opvalend hoeveel pelgrims met slecht materiaal en totaal onvoorbereid starten. Ook een Bulgaars meisje die perfect engels spreekt en de Camino voor de tweede keer loopt; je haald de echte er direct uit. Veel franse jongeren die zonder geld bij op stap gaan. Waar we gisteren sliepen was het gratis maar vaak moet je betalen. Na 15 km. eindelijk het eerste vissers dorpje San Juan en de bar is open, mijn poncho uit en alles mag mee naar binnen geen probleem. De uitbaatster maakt een warm stokbrood met kip voor me en dat is heerlijk, drie grote koppen koffie later weer op pad. Ondanks de regen zit de snelheid er flink in, mooie vergezichten over de zee vanaf de bergen. Iets na een komen we aan in San Sebastian. De refuge van de gemeente bevind zich in een school en blijkbaar alleen op als de kinderen vacantie hebben. Dus eerst maar naar de Toeristische dienst, de stad is groot en er zijn veel touristen aan de balie 5 medewerkers en ik moet een nummer trekken maar als snel ben ik aan de beurt de dame spreekt engels en legt me uit dat er een jeugdherberg is aan de andere kant van de stad, plan mee en het is gemakkelijk te vinden 2 km. langs het strand dan linksaf door een tunnel en we zijn er. We hebben voor 15,15 euro een twee persoonskamer en niet onbelangrijk wasmachine en droogkast! Eerst alle was gedaan en dan de droogkast in, zit hier nu alleeen in mijn korte broek achter een p.c. te wachten tot alles droog is. De eerste pelgrims komen binnenvallen de meeste drijfnat. Er is een fantastische keuken en we gaan samen kooken, maar eerst boodschappen doen. Morgen beter weer en zondag blijkbaar heel goed. Morgen naar Zatautz 18,5 km. een korte wandeling. De weersvoorspellingen voor komende week alle dagen droog en tot 27 graden dat beloofd veel goeds.
Om 6 uur uit bed, heeijk geslapen in mijn chalet op de camping. Er zijn verder geen mensen meer bijgekomen dus het was lekker rustig. Wil vandaag naar Irun in Spanje wandelen, nog 4 bergen (beneden de 500 meter) te gaan. Volgens mijn routeboek zou het een wamdeling van 11 uren zijn. Maar eerst ga ik wat eieren bakken voor mijn ondbijt. Het zal volgens de weerberichten een idiale wandeldag worden. Heb er zin in. Het is gelukt om iets voor 6 zitten we aan een 33 tiger Heineken voor 1,25 euro, en dat smaakt na de laatste bergen van de pyrineeen. Het was pittig maar prachtig, al snel kon ik de zee en Spanje zien maar er dan ook daadwerkkelijk geraken is een ander paar mouwen! Vooral de afdalingen waaren soms zwaar door de regen van de laatste week meer riviertje dan pad
Irun is een grote stad en de refuge is in het centrum, er zijn wel 20 pelgrims en er is niet veel plek dus na het douschen gelijk de stad in. We eten bij een pitatent en het smaakt me goed. Hier 0,4 lt. Heineken voor 1,80 Spanje is een stuk goedkoper dan Frankrijk
Volgens de Fransen heb ik een totaal verkeerd beeld gekregen onderweg. Ik liep van Noord-Oost naar uiters Zuod-West zij noemen dit de leege diagonaal het arme frankrijk. Nou prima dan maar ik heb er iedere dag van genoten en neem met gemengde gevoelens afscheid van Frankrijk, maar an alles komt een einde dus vanaf nu Spanje.
Gisteren avond met drie in de refuge, maar van Christine de 59 jarige Fransese weinig gezien. Ze was nog een terrasje gaan doen en kwam behoorlijk in de olie terug, ze had ook nog een liter wodka bij en appelsiensap. Toen de fles om 8 uur half leeg was strompelde ze naar haar kamer met mededeling dat wij de fles maar moesten finnissen. Ik heb een slokje geprobeerd maar nee dat is te sterk voor mij, en ik had nog een fles wijn. Julian heeft er wel flink van gedronken en dat heeft hij vandaag geweten. Om half 7 wakker en naar de bakker, ze waren de markt aan het opzetten en dat kwam mooi uit ik had n.l. mijn handdoek in de vorige refuge laten liggen dus een nieuwe nodig. Christine en Julian hoefden geen ontbijt dus heb ik maar voor 3 gegeten. Christine ziet er fit uit en heeft blijkbaar nergens last van, ze is als eerste weg
Om half negen vertrek ik samen met Julian, het is prima weer en zelfs de zon is er. De bergen zijn niet zo hoog meer, we lopen een stuk GR 8 om weer op de GR 10 uit te komen het is een hele mooie route vandaag. In het stadje Sare zijn alle bedden volzet maar er is een camping. Als we er aankomen blijkt dat je voor 18 euro in een chalet kunt slapen ik kies hiervoor. Julian zet zijn tent op. Het is een 4 persoons chalet en er zouden nog 2 vrouwen bijkomen, ben benieuwd.
Het regend nog steeds en volgens het internet is het 100% regen voor alle uuren van de dag. Het zal glad zijn in de bergen, het eerste dorpje .is op 7 uur wandellen dus als we vertrekken zal het minimaal 7 uur in de regen lopen zijn. Voorlopig zet ik eerst nog een pot koffie en de Nederlands sprekende mevrouw blijft ook nog dus aanspraak genoeg. Iets voor 10 uur stopt het met regenen en zijn we weg. Maar na 5 minuten regent het weer volop, pocho eem schoenbescherming aan. Het stopt niet meet met regenen dus moeten we in het eerste stadje zien te geraken. Het duurt uren maar uiteindelijk zijn we er, melden ons bij de Mairie die samen met het Office de Tourisme in het voormalig Chateau des Barons d Ezpeleta hun onderkomen hebben. We krijgen de code van de deur van de Gite pelerins die 100 meter verderop gelegen is, voor 10 euro mogen we er.slapen. Het is er erg ruim en sschoon, goede bedden en vollop electrische kachels zodat we alles kunnen drogen. Er komt nog een Franse mevrouw slapen, kamers genoeg. Ik doe mijn was zet een pot thee en ga boodschappen doen voor het koken van ons avondeten. De kleren drogen goed, hopelijk morgen beter weer slechter kan in iedergeval niet. Ik bezoek het kerkje uit 1607, de kerkjes hier zijn hoog maar hebben geen toren typisch Bask. En binnen kom ik erachter waarom, er zijn 3 etages de galerie, galerijen die in een u vorm zijn gemaakt achterin de kerk is een grote trappenhal en hoe meer aanzien een familie had hoe hoger ze zaten (dichterbij god). Net zoals bij ons vroeger toen de duurste plaatsen vooraan in de kerk gelegen waren!
Om 9 uur lag ik in bed en om 7 uur word ik wakker, goe geslapen. Om half 8 is de winkel hier open en sta ik voor de deur, heerlijk vers brood en fruitsap wat ham en fruit. Even later zit ik met Julian aan het ontbijt en maken we onze pic nic. Vandaag zullen we niets tegenkomen alleen de bergen. We lopen het stadje uit en gelijk flink omhoog over een kiezelpadje. Heel de dag komen we geen wegen meer tegen de tekens rood/wit zijn op de steenen geschilderd. Het is goed wandelweer en blijft heel de dag droog. Vandaag twee bergen boven de 1000 meter en boven is het koud mijn tweede trui komt goed van pas. We zien veel roofvogels rondcirkelen, tellen er soms wel tien. Verder lopen er hier tot op de top gijten, schapen, en paarden met zoeen koebel aan. Het is een mooi gezicht. Onderweg komen we 2 GR wandelaars tegen maar geen pelgrims. Het is heel de dag heerlijk rustig. De laatste 5 km. zijn het pittigst, fel naar beneden het dal in. Als we het dorpje inlopen is er een bar open en stoppen we voor een paar biertjes op het terras. Er komen nog wat wandelaars aan en als we in de GR gite aankomen zijn we met 7. Er zijn 2 pelgrims bij, er is maar een restaurand in het dorpje waar ze voor 15 euro een wandelaarsmenu hebben dus vannavond met zijn allen daarheen. Het was gezellig met 7 aan een grote tafel, er was een engelse mevrouw bij de 6 jaar in Rotterdam gewoond had en prima nederlands sprak wat natuurlijk makkelijk praten is. Ook weer diverse Fransen die goed engels spreken, dus het meest aan tafel in het engels gesproken. Als we gerug lopen naar onze Gite regend het en het stopt niet meer. We spelen nog wat spelletjes Yam s (Yahee) en dan het bed in.
Om 7 uur op hier is een weegschaal dus ik erop 67 kg. dat is 5 kg. minder dan bij mijn vertrek dan nog even de rugzak maar helaas die is npg streeds boven de 14 kg. Dan naar de bakker en ontbijten. Bak 4 eieren en maak koffie. Vlug nog wat kaartjes op de post en dan op weg. Loop de komende 5 dagen de GR 10 met Julian de 25 jarige fransman, sportief type doet wedstreiden hardlopen en won in Parijs al wat prijzen. Om 8 uur zijn we weg de zon schijnt al en het is prima wandelweer. Al snel flink omhoog en ik vraag me af waarom ik gisteren naar de wasserette ben geweest als het zweet van mijn rug loopt. De pyrineeen zijn prachtig en na een goed uur zitten we al boven de 1000 meter. Ik doe toch maar een trui aan het is hier toch wat koeler. Bel om 10 uur zoals iedere zondag naar mijn ouders (88 en 86) ze zijn weer blij me te horen em zeer benieuwd waar ik zit en hoe het gaat, altijd leuk te horen. Het is glad door de hevige regenval van de laatste dagen. Een keer glij ik onderuit maar mijn rugzak breekt mijn val. Het gaat verder prima. De laatste 5 km. zijn pittig alleen maar dalen en flink, naar het dal waar het dorpje ligt waar we vanavond slapen ik voel mijn knieen goed. En om 2 uur zitten we in de zon op een terras met een koele Grimbergen. Ik zie dat door de val ik de hanger met de fotos van mijn 4 kleindochters ben verloren. Zij zullen voor eeuwig hier in fe Pyrineeen blijven liggen. Nog een biertje en dan een slaapplek zoeken. Slaapplek snel gevonden maar geen andere pelgrims wel enkele GR wandelaars. Het is zondag dus bijna alles is hier dicht alleen een afhaal piza zaakje is open dus de keuze is simpel vandaag piza. Om 5 uur nog een flinke regenbui. Voor morgen staat er een lange etape op het programa, en het weer zal niet te best zijn. We zien wel vertrekken doen we zo i zo.
Zaterdag 13 juni, eerst uitgeslapen dan naar de bakker en ontbijt gemaakt. De stad bekeken, het histotisch stadje is gelegen aan de rivier La Nive die in een ver verleden de grens met Spanje vormde en je door de stadspoord (de pelgrimspoord) zo Spanje inliep. Ze leven hier echt van de pelgrims en GR wandelaars. Eerst komen net voor Ostabat drie grote pelgrimswegen samen die al in de 12 eeuw beschreven zijn: de weg via Tours, de weg via Vezelay (die ik volgde) en de weg via Le Puy. Wat later voegd ook de Chemin de Piemont, vanuit St. Just-Ibarre zich bij de GR. 65. Net voor we St. Jean-Pied-de-Port inliepen komt ook de fietsroute erbij zodat er ook heel wat fietsers in het stadje zijn. Er zijn hier talrijke refuges, hotels, b&b s . En momenteel zit 90 % vol, en al die mensen willen eten en drinken
. Er worden door de horeca op dit moment goede zaken gedaan, en het is hier niet goedkoop. Voor mijzelf moet ik beslissen hoe ik verderga naar Santiago, ik ga naar een boeken winkel voor informatie, de voor de meeste pelgrims (95%) logisch route de Camino Frances is voor mij geen optie reden o.a. te druk, te veel pelgrims geen zin om met 60 mensen in een ruimte te slapen. De route langs de kust: Camino del Norte wil ik 400 km. volgen langs de Bay of Biscay. Deze is wat pittiger meer klimmen en dalen en mooie stukken langs de kust de benen doen goed en de ruim 1700 km.training ging vanzelf. In Villaviciosa / Sebrayo afslaan naar het binnenland om via de Camino Primitivo in Arzua op de Camino Frances uit te komen. Hier zou ik rond half Juli met Lief en Sil de laatste ruim 100 km. lopen om dan in Santiago te kome. Maar om in Irun te geraken waar de Camino del Norte start zijn er weer twee mogelijkheden de GR 10 of de GR 11. De 10 gaat door Frankrijk en de 11 door Spanje. Hier beweren ze dat de 10 de mooiste is, allebij de routes starten hier en je zou in 4 dagen aan de kust zijn. Julian mijn Franse wandelmaatje heeft geen voorkeur, we beslissen samen om de GR 10 te gaan doen kopen de nodige boeken en morgen weer op pad. Eerst naar de wasserette met alles wat we niet aanhebben, ondertussen boodschappen doen om vanavond te kunnen koken. In het stadje kom ik nog wat bekende pelgrims tegen. Ook veel motorrijders in de stad die een weekeindje pyrineeen doen. Inmiddels valt de regen weer met bakken naar beneden, morgen iets minder maar voorlopig nog geen droge dagen in het vootuitzicht.
Dag 71 Saint Palais - Saint Jean Pied de Port 28 km.
Vrijdag 12 juni Gisteravond heerlijk gegeten in het prachtige stadje aan de rivier de La Bidouze. Het water stroomt door al die regen die vanuit de pyreneeën komt met geweldige snelheid door de stad. Vanmorgen om 8 huur wakker door de (renovatie) werken onder mijn slaapkamerraam. Heel de gaanderij breken ze af en ook de kapel moet eraan geloven. Nieuwe bestemming? Niemand kan me echt vertellen waarom, blijkbaar heeft de stad het gekocht en word het een expositieruimte. In het stadje staan veel grote gebouwen leeg. Ontbijt met 8 pelgrims is leuk. Het is droog dus misschien toch naar S.J. P. De P. 30 km. We zien wel, in ieder geval vertrekken we nu. Het blijft heel de dag zwaar bewolkt maar droog dus komen we aan in St. Jean Pied de Port. Het was een uitzonderlijk mooie route over de GR 65. Nu nog een slaapplek zoeken.
We bellen een heel de lijst adressen en pas de allerlaatste is niet volzet. Gite Compostella waar we voor 15 euro kunnen slapen. Lang geleden dat ik nog zoveel betaald heb voor een slaapplek, meestal was het donatie of 8 euro. Het probleem van reserveren is in Spanje voorbij, daar kun je nergens reserveren gedaan met al die Franse pelgrims die al een week op voorrand al hun slaaplekken vastlegde. De pyreneeën ik zie ze nu van heel dichtbij liggen, maar zie er zeker niet tegenop! Spanje ik heb er zin in, nu alleen het weer nog meewerken a.u.b.
Ik word om 8 uur wakker en het regen weer. Eerst drink ik koffie met de drie mannen. Het zijn een fransman een Duitser en een Slovaak, ze hebben dit leegstaande huis gehuurd om er pelgrims in op te vangen.n een baan of u Ze hebben geen van drieën geen uitkering maar leven van wat ze van de pelgrims krijgen. De Slovaak is ooit kok geweest en zorgd voor het eten en ik moet zeggen gisteravond was het goed veel verse groenten en salades. Het franse koppel is vanmorgen al om 6 uur vertrokken en omdat ze zo snurkte hebben Julian en Charlotte slecht geslapen, ze blijven nog een uurtje liggen. Een van de mannen is van oude palets een lattenbodem en twee fietswielen een karretje aan het maken om mee naar Santiago te lopen. Hij heeft geen geld en wil onderweg sierraden en armbandjes verkopen om van te kunnen leven, ik wens hem veel sucses met zijn karretje. Nog de nodige koffie en als het iets na 11 uur stopt met regenen gaan we met 3 op pad. Na 8 km. begint het weer te regenen en schuilen we een uurtje in een kapel in het gehucht Sussaute. Het gaat minder hard regen en we lopen door. Boven de pyreneeën heel de dag al bliksem en zwarte wolken. Het gaat weer hard regenen en het is spekglad in het bos. We besluiten de tocht in te atot Saint-Palais, hier is een voormalig franciscaner klooster waar nu een pelgrimsgite in is uitgebaa door het Belgisch genootschap het is zo ruim dat je niet hoeft te reserveren. Doornat komen we eraan en worden hartelijk verwelkomd. Na een warme douche weer helemaal bekomen. Dit was mijn kortste trip tot nu toe maar wel een stevige, ponsho en regenspullen hebben de test doorstaan sokken zijn nog droog gebleven. Momenteel spookt het in de pyreneeën, donder en bliksem en ook hier komt de regen weer met bakken naar beneden . Voorlopig blijft dit weer 5 dagen zo tot woensdag. Het heeft niet veel zin om nu de pyreneeën over te gaan (als het al zou mogen). Morgen mischien 10 km naar Ostabat hier komen drie routes bij elkaar en zitten veel pelgrims. Ook de eerste fietser zitten nu op dezelfde route als de wandelaars. In de refuge een nederlander met zijn zoon die de fietsen op de trein hadden gezet en er nu een dag op hebben zitten, ze willen morgen de over ondanks het zeer slechte weer i.v.m. hun strakke planning. We gaan het stadje in een restaurant zoeken en ons eens lekker laten verwennen na al die regen. En morgen zien we wel weer hier is het in iedergeval goed vertoeven en er komen nog steeds pelgrims binnenvallen.
Om 3 uur wor ik wakker van de regen en het blijft regenen. We vertrekken om half 9 ik met mijn ponco aan. De eerste 10 km. blijft het flink regenen het is van 14 geleden dat ik nog regen heb gehad dus mag ik niet mopperen. Het is glad op de bospaden en ze veranderen in kleine riviertjes oppassen geblazen. Dan klaart het wat op en word het droog gelukkig. Om half twee komen we aan in Sauveterre de Bearn een heel mooi mideleeuws stadje met prachtig zicht op de pirineeen. We hebben een slaapplek gereserveerd bij een prive instelling soort zwevend
gebeuren en die plek is een ramp 7 bedden in een veel te kleine kamer, w.c. in de badkamer totaal geen ruimte je kunt niet eens je rugzak wegzetten. Drie mannen van boven de 50 runnen het. Ze zijn ook nog vollop aan het (verbouwen) knutselen. Ze staan erop dat we mee eten, er is ook nog een frans echtpaar dat ik al meer gezien
heb onderweg. Maar er is geen gemeentelijke opvang dus niet veel keus. Het huis is meer dan 200 jaar oud en er is geen brandalarm of nooduitgang, gelukkig is er een raan dat openkan en ik slaap in mijn eigen slaapzak. Ik vermaak me in het stadje en doe een terrasje om 7 uur moet ik terug zijn voor het dinee, ik ben benieud. Morgen naar Ostabat 25 km. dan Saint Jean Pied de Port ook 25 km. hierna de pirineeen over en ik zit in Spanje.
Om 8 uur sta ik op zet koffie doe de afwas en ruim de boel op. Tegen half tien komt er iemand van de gemeente en Charlotte en Julian moeten uit bed. Maar zodra de man weg is liggen ze er weer in
Als eem half uur later de kuisvrouw komt is ze niet blij. Snel komen ze uit bed maar eer we weg zijn is het 11 uur. Het zijn maar 18 km. maar het gaat traag vandaag veel pauzes. Maar Charlotte loopt de gehele route. In Orthez.bebezoeke we het donjon uit 1242 wat ooid toebehoorde aan een enorm kasteel de ruine is er nog. Het donjon is 31 meter hoog! We lopen de historische stad in en tot mijn verrassig slapen wr in Tour Mocde een oude toren er zijn 6 bedden maar we blijven met 3. Wasmachine droogkast mooie keuken, en dat voor 8 euro wat word de pelgrim hier verwend. We gaan eerst een terradje doen dan boofschappen voor het dinner en natuurlijk wat wijn. Morgen weer een mooie route 22 km. naar Sauveterre de Bearn. Spanje komt in zicht.
Om 6 uur gaat de wekker, de bakker in het stadje is al open en om 7 uur zitten we met 3 aan het ontbijt. Julian is vandaag jarig en wil vroeg vertrekken, om vanavond een feestmaal te koken. Charlotte gaat met de bus. Om half 8 verlaten we het Cloitre des Jacobins en beginnen we aan de wandeling. Vandaag weer eens veel omhoog en omlaag na enkele dagen vrij vlak. Het is iets minder warm aan het worden vandaag 32 graden. Een mooie route ondanks de vele bitum weggetjes. In het gehuct Audignon roept een mevrouw dat ze de sleutel van de kerk heeft en of we die van binnen willen zien, we stemmen toe en krijgen nadien nog iets fris te drinken. 5 km. verder het dorpje Horsarrieu em dan komt het stadje Hagemau. Hier doen we boodschappen want in het gehugt waar wr slapen 10 km. verderop Beyries zijn alleem wat huizen een Mairie met een feestzaal. We verdelen het eten en drinken over onze twee rugzakken. De extra kilos wegen flink door. We steken de rivier de L oits over bij het verlaten van Hagetmau en moeten nu flink aan de bak. Fel omhoog en wat km. later flink omlaag wat moelijl is met de extra kilos. Maar al puffend komen we er. Langs het kasteel van Beyries. In de verte zien we de pyreneeen liggen het is heldet weer
Het departement dat we mu binnenlopen heet Pyrenees-Atlantiques. Als we bij de Mairie komen heeft Charlotte de sleutel al opgehaald van de ernaastgelegen feestzaal. Met mooie keuken hier kan Julien aan de slag! Het is een mooie avond en we dineren buiten. Voorgerecht foie gras met confitet ognons, dan zalm met creme fraiche, hierna biefstuk pepersaus met puree. De bijbehorende drank en als afsluiter Caribean rum. Om half een kruip ik in bed, de twee jongeren blijven nog zitten nagenieten.
Zondag 7 juni. Ben om half 8 wakker zet koffie en ga naar een bakker. Om half 9 zit ik met Julian aan het ontbijt. Er hamgt een brief dat we voor 8 uur weg moeten zijn maar we zien wel. Vandaag maar 21 km. om 9 uur komt er een mevrouw om op te kuisen. Snel pakken we.in. Als we naar buiten gaan komt de pastoor van het naast gelegen kerkje vragen of.we voorafgaand aan de mis van half tien de pelgrimszegen willen, we stemmen toe en we staan even later voor aan in de drukbevolkte kerk. De pastoor zegend ons en ons materiaal. Nou dat zit voor de rest van de tocht wel goed en, baad het niet dan schaad het niet! En de kerkgangers genieten er zichtbaar van. Nu eerst naar de bar voor Julian zijn winstuitkering. En dan op pad. Na 10 km. het dorpje Benquet waar dee bar open is, we drinken wat op het terras het is al warm. We zijn op de helft, door de bossen verder n 2 uur later het stadje Sant-Sever gelegen aan de rivier L Adour. Het is een historisch stadje, veel.middeleeuwse gebouwen, de kerket zijn abdij uit de Xe eeuw zijn prachtig. Het is erg rustig in het stadje. Op het plein voor de kerk s de bar open en we gaan op het terras zitten. Na een uurtje bellen we de verantwoordelijke van de refuge. Hij komt even later en spreekt perfect mederlands. Hij heeft in vlaanderen gewerkt en Nderlands geleerd. De refige is in het Jacobins (1280) van de abdij. Het is ruim 12 slaapplaatsen en Charlotte komt eraan met een auto dus we zijn met 3. Er is een wasmachine wat altijd handig is voor de pelgrim. In eem buurtwinkeltje doen we boodschappem om te koken. Dan doesche em het stadje in. Het koeld wat af dus heerlijk vertoeven op een terras. Morgen weer een pittige route de tefuge 30 km. verder is gereserveerd.
Zaterdag 6 juni. Ik wandel vandaag met Julian het is wat minder warm vandaag maar toch nog 34 graden. Een mooie route door het bos, vrij vlak vandaag en na 10 km. het dorpke Boston de kerk is zeer oud en speciaal. Voordat je de kerk inkomt eerst een voorportaal met rechts de deur van de pastorie. Hier komen al honderden jaren de pelgrims om te rusten. De pastprie is nog origineel ingericht en er is drinken voorzien. De pastoor leefde leterlijk in zijn kerk. Een vriendelijke mevrouw bied ons drinken aan, en een mooie stempel. De tocht loopt voorspoedig en voor 4 uur zijn we in Mont de Marsan. De gemeente heeft het voormalige badhuis uit 1866 gerestaureerd: Bains-Douches. Het is nu een heel mooie pelgrimsopvang met 14 bedden maar we blijven met 2 in al die luxe, iedet eem eigen kamer. In 1961 hadden nog minder dan 30% van de huizen een bad of doesche. Om half 5 komt een mevrouw vragen of alles naar wens is. Er is eten en bier en wijn goede bedden wat wil je nog meer. Het is zaterdag en vollop leven in de stad.Vanavond voetbald Barcelona tegen Juventes en in de bar staan de mensen aan te schuiven om te gokken op de uitslag. Julian is er van overtuigd dat Barca gaat winnen en omdat de meeste Fransen op de winst van Juventes gokken krijg je voor een euro voor Barca 2,17 euro Julian zet 100 eurp in.
We gaan nu eerst naar de Mac. een lekker goedkoop eten. We lopen door het oude gedeelte van de stad dat ligt tussen de riviertjes de La Midou en de La Douze die hier samenkomen en als de La Midouze de stad uitstroomd. Het is prachtig! Als het bij bijna 8 uur is gaan we naar een pleintje waar een scherm staat en het is een spannende wedstrijd. We kunnen moelijk ons inhouden als Barsa schoort maar dan schoort ook Juventus de Fransen hebben weer moed maar dan weer Barsa. En het blijft zo dus Julian is 117 euro rijker. De Fransen druipen snel af en als demuziek begint is bijna iedereen weg. We gaan ook maar naar ons slaapplekje. Morgen 21 km. Dat is een makie maar wel weer 34 graden.
Om half 7 gaat er ergens een wekker. We staan op. Het was laat vannacht dus kort geslapen.Het was goed vertoeven op het terras buiten bij onze tefuge! Er staan 37 km. op het programa voor vandaag naar Roquefort. Joel Henriot was aangenaam gezelschap,maar s middags op een terras samen met 6 engelse moterrijders wat biertjes gedronken bij het eten een biertje en na het eten wijn. Joel had de wijn geregeld. Deze was voortreffelijk maar ik denk dat de 4e fles er teveel aan was. Joel had al zichtbaar moeite om zijn bed te vinden. Joel beslist vandaag wat later te vertrekken en in een hotel te overnachten. Charlotte gaat ook vandaag weer liftend
We moeten wel de 37 km. want de tussen gelegen refuge is gesloten. Eerst naar de bakker voor belegde broodjes al zegt mijn maag nee, deze in de rugzak. De eerste 10 km. loopt er een flinke kater mee, een kleine is al vaker gebeurd maat nu is de man met de hamer echt langsgeweest vannacht. De route is veel rechtdoor eerst 9km. over een oude spoorwegbedding, dan door maisvelden. Het is bijna 40 graden en geen schaduw, zelfs in het bos is het warm! Voor het zuiden hier is dit zelfs uitzonderlijk. Overal zijn de boeren aan het beregenen en soms moeten we rennen om niet nat te worden. We lopen de grens over vanhet departement en komen in Les Landes dit staat bekend om zijn poederige grond en dat merken we de stokken gaan enkele cm. de grond in, het loopt zwaar. Dan 2 km. op een paralelweg naast de snelweg, weer geen schaduw. Gevolg door weer een kaarsrechte spoorwegbedding. Ik stop en eet mijn broodjes met smaak op. In het bos vollop muggen en ze steken me helemaal lek. Tientalle muggebeten op mijn benen. Maar iets voor 4 lopen we het mideleeuwse stadje binnen. Gelegen aan de rivier de La - Douze en nu op een kruising van de route nationaal D 932 D626 en de D323 van en naar Bordeux. De stad heeft tot de opening van de autosnelweg groote welvaard gekend maar nu is er veel verlaten winkels en hotels en er is net buiten de stad een nieuwe supermarkt die de laatste buurtwinks de nek omgedraaid heeft. We moeten de sleutel ophalen in de bar en als we op het terras zitten denderen de vrachtwagens op drie meter voorbij. Ik moet zeggen het heeft wat ze remmen af kiezen links of rechts en trekken op even verder voor een haakse bocht tuut tuut en weer gas. Bedoeld is de weg waarschijnlijk voor de 10 tonners uit 1960 maar nu zijn het 30 tonners. We lopen maar de refuge en die is fantastisch wasmachine droogkast alles nieuw 8 bedden en heel netjes. Er komt een mevrouw langs om te vtagen of alles naar wens is. Mijn was in de machine en de droogkast temperatuur op maximum en wat ik hoopte gebuurd. Mijn wandelbroek krimpt 2 maten en past weer prima, de gekochte galgen niet meer nodig! Prima. Julian kookt em we zijn met 3 vannacht. Wat minder wijn, denk ik.
Iets na 8 uur word ik wakker. Eerst naar het postkantoor, heb gisteren heel de rugzak op zijn kop gezet er moet gewicht uit. Als mijn wandeljas et inzit is er weer een kg. bij. Dus een pakketje gemaakt vooral kleding en kaarten. Op het poskantoor veel volk en maar 1 balie open. Personeel dat druk op en neer loopt maar de 2 e balie blijft dicht, ruim 15 wachtende en een erg onvriendelijke bediende. Eindelijk ligt mijn pakketje op de weegschaal 1,3 kg. Das mooi weg ermee naar huis. Nu eerst naar de bakker. En wat later zit ik met. mijn ontbijt en koffie op het terras bij de Kathedraal. Het is nu al 24 graden en de komemde dagen gaan we richting de 38 dat beloofd. Maar vandaag een.korte route. Om 11 uur loop ik de stad uit
De bossen in ik loop onderweg een pelgrim voorbij, een fransman Joel hij slaapt vanavond in dezelfde refuge als ik dus we zien elkaar vanavond weer. Als ik in het stadje aankom ga ik naar de Mairie en de refuge is aan de achterkant hiervan ik krijg de sleutel doesch en doe mijn was. Ik zag een kapsalon en loop erheen, een moslima knipt mijn haar en baard, zo ik ben weer wat gewicht kwijt.Julian en Charlotte Joel en ik zijn de enige pelgrims vandaag.We gaan boodschappen doen en Julian kookt weer heerlijk. Joel is net gestopt met werken en spreekt goed engels hij is aangenaam gezelschap en er word flink wat wijn verzet. We zitten tot ver na midernacht buiten en pas als alle wijn op is gaan we slapen. Het belooft wat morgen 38 graden en bijna zoveel km.
Ik ben jac broers
Ik ben een man en woon in Minderhout (Belgie) en mijn beroep is Onderhoudscoordinator: Amphia Ziekenhuis Breda.
Ik ben geboren op 21/01/1958 en ben nu dus 67 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: .
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Gisteren avond met drie in de refuge, maar van Christine de 59 jarige Fransese weinig gezien. Ze was nog een terrasje gaan doen en kwam behoorlijk in de olie terug, ze had ook nog een liter wodka bij en appelsiensap. Toen de fles om 8 uur half leeg was strompelde ze naar haar kamer met mededeling dat wij de fles maar moesten finnissen. Ik heb een slokje geprobeerd maar nee dat is te sterk voor mij, en ik had nog een fles wijn. Julian heeft er wel flink van gedronken en dat heeft hij vandaag geweten. Om half 7 wakker en naar de bakker, ze waren de markt aan het opzetten en dat kwam mooi uit ik had n.l. mijn handdoek in de vorige refuge laten liggen dus een nieuwe nodig. Christine en Julian hoefden geen ontbijt dus heb ik maar voor 3 gegeten. Christine ziet er fit uit en heeft blijkbaar nergens last van, ze is als eerste weg
Vrijdag 12 juni Gisteravond heerlijk gegeten in het prachtige stadje aan de rivier de La Bidouze. Het water stroomt door al die regen die vanuit de pyreneeën komt met geweldige snelheid door de stad. Vanmorgen om 8 huur wakker door de (renovatie) werken onder mijn slaapkamerraam. Heel de gaanderij breken ze af en ook de kapel moet eraan geloven. Nieuwe bestemming? Niemand kan me echt vertellen waarom, blijkbaar heeft de stad het gekocht en word het een expositieruimte. In het stadje staan veel grote gebouwen leeg. Ontbijt met 8 pelgrims is leuk. Het is droog dus misschien toch naar S.J. P. De P. 30 km. We zien wel, in ieder geval vertrekken we nu. Het blijft heel de dag zwaar bewolkt maar droog dus komen we aan in St. Jean Pied de Port. Het was een uitzonderlijk mooie route over de GR 65. Nu nog een slaapplek zoeken.
