Vandaag weer mooi weer en met Gert en Christiaan vertrekken we deze ochtend, maar Christiaan zijn beide voeten zijn opgezwollen en doen enorm pijn hij besluit zijn schoenen uit te doen en op zijn sandalen verder te gaan. We lopen langs een kanaal over het jaagpad dus vandaag vrij vlak allemaal. Langs Roffy, en Bermouile met zijn st Jacobskerk en straat. Van Vezannes naar Collan waar we gezeten tegen de bekende ronde strooibalen onze boterhammen opeten. Christiaan vouwt zijn pizza tot een conzoles en geniet ervan. Na de middag de heuvels met wijngaarden van Chablis door en al vroeg lopen we het mooie stadje in. Christiaan gaat naar de pelgrimsopvang maar Gert en ik hebben een goedkoop hotelletje gevonden in het stadje. Hotel de la Poste zeer oud en dito sanitair maar het water is warm. Geen wiffi maar wel bij de vvv dus daar gebeld naar thuis en naar Annelies ze merkt nog niets en verteld dat op 3 Mei bij volle maan de meeste kinderen geboren worden dat zou voor mij slecht uitkomen maar dat ze ik niet. Christiaan gaat eerst een dokter zoeken om naar zijn voeten te laten kijken. Als ik samen met Gert in het hotel een biertje drinkt komt Christiaan met slecht nieuws allebei zijn benen zijn ontstoken medicijnen en minstens 10 dagen rust. Hij is een van de weinigen die weet dat ik morgen voor 3 dagen naar Belgie ga en vraagt of hij mee zou kunnen reizen. Ik heb met Leo Vleugels afgesproken die gaat 3 dagen naar Hoogstraten en pikt me op op de route. Ik bel Leo en het is geen probleem Christiaan kan mee rijden nou mooier kan niet toch. We drinken nog wat en omdat we inclusief geboekt hebben eet Christiaan ook mee, het word zijn laatste avondmaal met ons. Bij het eten natuurlijk de nodige Chablis genuttigd. Ik spreek met Christiaan af dat hij de volgende dag om half negen langskomt. Als ik met Gert om 8 uur aan het ontbijt zit staat hij al voor de deur. Neem afscheid van Gert waar ik toch heel wat km. mee door frankrijk gelopen heb, hij was aangenaam gezelschap. Om 9uur pikt Leo ons op. Ik heb Lief een bericht gestuurd: vandaag een lange trip naar nederlands sprekend gezin in Netartsgooh. Ze heeft niets door.
Vandaag een zware tocht heel de dag regen en veel door de bossen, de leemgrond plakt enorm aan de schoenen het word gevaarlijk glad de weg veranderd in een rivier de regenponcho blijkt het water niet tegen te kunnen houden en mijn schoenen lopen langzaam vol alles is nat gelukkig zit mijn rugzak in de regenhoes. Uiteindelijk aangekomen in Flogny-la-Chapelle krijgen we op het gemeentehuis de sleutel van de lokalen van de plaatselijke voetbalploeg. Lekker douchen alle kachels aan en de boel gedroogd. De kachel bij de ruimte waar Visiteurs op staat krijg ik niet aan de praat dat is verdacht tacties. Heerlijk koffie gezet in de scheidsrechtersruimte matje uitgerold slaapzak erop en klaar voor de nacht. Alles hangt te drogen de schoenen op een rekje boven de kachel. We zijn met 4 pelgrims en beslissen om niet zelf te koken maar om naar een pizzeria te gaan. Het is nog vroeg dus eerst langs de plaatselijke bar waar het nog heel gezellig word de ba eigenaar reserveert voor ons een plaatsje en na de nodige bietjes smaakt de pizza voortreffelijk, Christiaan heeft nog een flink stuk over en laat het inpakken voor morgen onderweg. Het stopt met regenen en we gaan terug naar ons voetballokaal. Hier kruip ik in mijn slaapzak en word wakker van de koffiegeur als er al een pelgrim in de keuken bezig is. Het is droog en ik heb gisteren bij de bakker appelkoeken gekocht wat nu een heerlijk ontbijt is samen me de koffie.
Het is prachtig weer en een mooie tocht lonkt maar we hebben nog geen slaapplek voor vannacht maar allebei een tentje dus wie doet ons wat. Het lopen gaat vlot de km. schieten voorbij. Om 12 uur zijn we in Sommeval waar een gratis refuge is net voor het dorp, de gemeente komt ieder ochtend om8 uur de deur openen en s avonds om 8 uur als er geen pelgrims zijn weer sluiten. Er hangt een briefje met het nummer van de burgemeester voor het geval je er later dan 8 uur aankomt. We eten onze pic nic hier en beslissen om verder te gaan het is nog vroeg. We wandelen tot Eaux-Puiseaux waar een camping is, als we er zijn begint het te regenen maar op de deur hangt een briefje met ook in het nederlands installeer u wij zijn zo terug. Er staan 4 caravans waarvan 3 nederlandse we maken een praatje en gaan in de recreatiezaal zitten. Een uurtje later komen de eigenaars eraan. Er blijkt plaats in de aanwezige Chambre d Hotes dus de keuze is snel gemaakt het tentje blijft in de rugzak. Blijkbaar is er in het dorp een restaurant en ze boeken voor ons een plaatsje. Na een heerlijke douche lopen we het dorpje in veel is er niet dus het restaurant is snel gevonden. Chez Gibus Le Paisotin is gezellig ingericht en er zijn nog mensen aan het eten. de kok c.q. uitbater is een vietnamees en hij kookt voortreffelijk. We eten zijn suggesties en met een heerlijke wijn erbij. Om 22:00 uur liggen we in bed moei maar voldaan na meer dan 30 km.
Vanochtend waker geworden door regen getik op het dak. Het ontbijt is geweldig alles vers. Heerlijke koffie waarna vertrokken met regen en tot aankomst in Troyes blijft het regenen. We lopen eerst naar het kanaal alwaar we afgesproken hebben om met Maria en Nico te wandelen in de verte zien we Adri en Andrea lopen en na 1 uur lopen we samen door de regen. Als het harder begint te regenen schuilen we met 7 pelgrims en rugzakken in een bushokje. Als we Troyes binnen wandelen gaat het minder hard regenen. We slapen met 6 pelgrims in gebouwen van de plaatselijke hogeschool de ADDS een verblijf campus het is buiten de stad en we besluiten er met de bus heen te gaan. Maar de verwarming staat te laag om alles weer goed droog te krijgen. Maar de douche is heerlijk warm droge kleren aan gedaan. Met de bus terug naar de stad. De rest van de dag bezoek ik de kathedraal en de stad het is de moeite waard heel veel zeer oude huizen allemaal mooi gerestaureerd. Er staan ook veel kunstwerken in de stad, de kathedraal is in 1700 al zijn beelden kwijt gespeeld en niemand weet hoe of waarom. Ik krijg een mooie stempel in mijn boekje. Samen met Gert eten we in een goed restaurant een heerlijk maal. Ik slaap heerlijk en na een goed ontbijt om 7 uur s morgens zijn we weer op weg. We hebben wat moeite om de route weer te vinden komt omdat we hier met de bus aangekomen zijn. Maar het lukt.
Ondanks
alles heerlijk geslapen om iets voor 7 eruit, de kleren fris en droog en
ongelofelijk maar weer schijnt de zon. Het ontbijt is sober het stokbrood van de
dag ervoor met veel koffie doorgespoeld. We sliepen op de route dus gelijk weer
op het jaagpad van het kanaal Haute Seine wat we de gehele dag volgen richting Mery-sur-Seine.Mijn
schoenen blinken door het hoge gras weer als nieuw. Na een poosje lopen we weer
met 6. Gert, Marie, Andrea, Nico, Adrie en ik. Het lopen door het gras is
heerlijk en de kilometers schieten voorbij. Ik ben inmiddels mijn 500ste km gepasseerd.
Van de nog steeds aanwezige blaren weinig last, mijn derde doosje Compied is
erdoor maar ik heb nog een doosje en ieder dorp heeft een apotheek, de rest van
de middenstand is weg maar blijkbaar heeft de apotheek klanten genoeg.We lopen even verderop in een dorpje langs de kerk maar inplaats van de gebruikelijke haan dit keer een groot standbeeld op de toren. Het is Jeanne d Arc!
Gelukkig is
er om de paar km. een brug waaronder het in de schaduw heerlijk pauzeren is. We
komen niet een bootje tegen wel enkele vissers en een paar fietsers, verder
vooral genieten van de gesprekken met elkaar en de rust. Adrie en Andrea haken
als eerste af en lopen naar een dorpje om te slapen. Gert en ik hebben in Payns
een b & b geboekt en lopen nog een dorp verder. In het dorp een bar tabak
c,q, winkel. Overal in dit soort baretjes staat de t.v. op en kunnen mensen constant gokken paarde rennen en om de 5 minuten een lotto trekking, de omzet is groot en vaak de hoofd inkomsten van de bar. De slaapplek is fantastisch maar je kunt er niet eten en het
laatste restaurant is sinds kort ook dicht dus terug naar de bar waar ze ook
stokbrood verkopen. De eigenaar van de b & b geeft ons de sleutel en is
zelf weg morgenvroeg om 8uur komt hij het ontbijt verzorgen.
Sinds enkele
weken heb ik voor noodgevallen zo een franse droge worst in mijn rugzak en
samen met het stokbrood is het een prima avondmaal.
Morgen 4
uurtjes wandelen en ik zit in Troyes om deze stad te bekijken slaapplek met nog
3 andere pelgrims in een school. Ben benieuwd wie de andere pelgrims gaan zijn?
Blijkbaar
gaat het weer dan toch echt veranderen ik zie wel.
Het ontbijt
om 7 uur is fantastisch dat continentaal hebben ze goed begrepen de was die we
gisteren gedaan hebben is gedroogd en gaat in de rugzak. Het afrekenen blijkt
een verassing het ontbijt is gratis en we betalen niet de afgesproken
prijs maar samen 50 euro. Kijk dat is binnen het budget. Met 2 gaan we bergop
het stadje uit. s Avonds het dal inlopen na een wandeldag is leuk maar s
morgens moet je weer omhoog het is nog steeds ongelofelijk mooi weer dus de
korte broek weer aan. We lopen langs de wijnvelden het bos in de gewoonte om in
het eerste dorpje te stoppen bij de kerk houden we erin en jawel zonder iets te
hebben afgesproken zijn daar Andrea Adrie en Nico en Marie weer. Na een tijdje
zien we ook Eric in de verte lopen. Ook hij wacht op ons. Eric blijkt ook een
op 54 gepensioneerde militair. Blijkbaar kunnen Christiaan en Eric elkaar,maar om een
of andere reden willen ze niet samen lopen. Ongelofelijk hoe die twee kunnen
lopen ze zweven gewoon over de route. Andrea blijkt net met haar 60ste op
pensioen te zijn gegaan. Ze heeft pas twee nieuwe heupen gekregen en is al meer
naar Compostela gelopen maar nog nooit vanuit thuis en besliste om dit nu met
haar nieuwe heupen te gaan doen haar rugzak is ook ruim 13 kg. en volgens mij
loopt ze vooral op karakter. Adrie loopt de route die zijn vrouw in 2013 gedaan
heeft en slaapt op dezelfde slaapadressen. In St.Quentin -le Verder hebben ze
de km. er op zitten en haken Adri en Andrea af, Eric blijkt in Anglure dezelfde
slaapplek als ons besproken te hebben via Onderdak bij particulieren van de RP
51 die in bijna ieder dorp een verantwoordelijke voor onderdak van de pelgrims
heeft. Vandaag veelal over door de velden afgewisseld door bossen. Het gaat
vlotjes en vroeg in de middag kom ik met Gert in Anglure aan. Meneer en Mevrouw
Finot hadden verteld door de telefoon dat ze op familie bezoek waren en tegen 5
uur thuis zouden zijn maar de poort van de tuin zou open zijn. Het huis licht
aan de ingang van het dorp maar we beslisten door te lopen naar het
gemeentehuis. Anglure blijkt zeer de moeite waard eind 13 eeuw het
verblijf van de heren van Anglure bestaat nog en een van de graven vertrok op
kruistocht met Renaud de Chatillon hij werd gevangen genomen
en de sultan laat hem gaan met voorwaarden: hij moet in zijn leen een
moskee ter ere van mohammed bouwen, nu het vreemde gebouw aan de kerk. Hij moet
de halve maan toevoegen aan zijn wapenschild deze is dus nog steeds
aanwezig in het wapen van de stad en hij moet de naam Saladdin toevoegen aan
zijn naam en nog steeds zijn er families met de naam Saladdin d Anglure. Hier
stroomt ook de Seine door de stad met veel bochten en een grote watermolen
tenminste wat er van over is. Aan de Seine in het stadspark eten we net gehaald
stokbrood en genieten van de zon. De temperatuurmeter van de apotheek geeft 34
graden. We doen nog wat boodschappen en gaan naar ons logies adres. Eric zit al
in de tuin en er is bier klaargezet, we instaleren ons onder het afdak in de
schaduw en naar een poosje komen meneer en mevrouw thuis we worden hartelijk
verwelkomt we krijgen een biertje en ze toont onze kamer, we slapen met 3 op de
zolderkamer. Ze kleed zich om en de oude kleren gaan aan. Ze gaat koken en om 7
uur worden we aan tafel verwacht. Na een heerlijke does sla ik de lakens open
maar even snel weer toe. Ik beslis om mijn slaapzak op het bed te leggen
ben wel wat gewend maar dit?? In de grote kamer en in de kamer staat de tv.
op dezelfde zender en blijkbaar is het eerst wat se s morgens doen de ze aanzetten.
Ik durf niet te vragen hoe oud ze zijn maar ben er zeker van dat het in de 80
is ze hebben 5 kinderen en een aantal kleinkinderen alle huizen om hun huis
heen zijn onbewoond, veel leegstand of vacatiewoningen? Het eten is heerlijk
zelf gemaakte soep een aardappelschotel met franse kaas uit de oven. Na de soep
weer net als bij de zusters krijg je een stuk brood om je bord schoon te vegen
en dan het volgende erin. Salade en kaasschoteltje na. Eric en Gert
willen al naar bed dus ik ga maar mee liggen er wel erg vroeg in vandaag.
We vertrokken met 3 Gert Cristian en ik. In het eerstvolgende dorpje Talus St. Prix stoppen we bij het kerkje en even later komen er nog 2 pelgrims aan. Het zijn Maria uit Schijndel en Nico haar stapmaatje we hebben elkaar vanaf Rocroi al vaker ontmoet en beslissen om met 4 te gaan stappen vandaag. Maar in de verte zien we nog 2 pelgrims aankomen dus wachten we even. Het zijn een man en een vrouw die elkaar onderweg ontmoet hebben: Andrea van 60 en Adri die al in de 70 is dan komt er nog iemand toe het blijkt een Waal Eric. Nou dat werd een gezellige groep. Met 8 gaan we verder het is warm 23 graden en in korte broek stap ik verder. Veel wijngaarden bossen en koolzaadvelden. Zeer boeiende gesprekken onderweg ervaringen uitwisselen en vooral waar slapen jullie de komende dagen? In de bossen bij Lanchy sluit ook Cristiaan de Waal weer bij ons aan. We komen met 9 pelgrims aan in Sezanne, De opvang is voorzien in het plaatselijke rusthuis maar die vangen maximaal 5 pelgrims op en wie het eerst belt heeft plaats. Ze moeten s avonds om 7 uur binnen zijn voor de warme maaltijd en kunnen hierna niet meer buiten gaan. Blijkbaar zijn het nog nonnen die de verzorging doen en zuster verpleegster verzorgt de voeten van Andrea die veel last heeft. Maar er is een plaatselijk Le Petit Bar en besluiten om tot half zeven onze dorst te lessen. Christiaan onze waal die met 54 op pensioen is mogen gaan bij het leger is er communicatie deskundige geweest hij spreekt dan ook vloeiend Frans en Nederlands en is de sfeermaker onderweg en in het cafe. We liggen constant in een deuk. De kastelein is zelf zijn beste klant iedere keer als we bestellen giet hij zijn eigen glas ook vol. Om kwart voor zeven vertrekken degene die in het rusthuis slapen behalve Christiaan die nog steeds in discussie is met de kastelein en er nog eene besteld om 5 voor 7 is hij weg en blijkbaar valt hij net na het samenkomen aan tafel bij de zusters. Samen met Gert heb ik een kamer geboekt in het plaatselijke hotel Le Relais Champenois. Daar aangekomen blijkt dat ze aan de overkant een huis hebben speciaal voor pelgrims we zijn de enigste 2 en hebben ieder een eigen slaapkamer kunnen koken en alles is zeer netjes we beslissen om morgenvroeg een Petit dejeuner continental te nemen van 14 euro en mogen om 7 uur komen ontbijten. Na al die biertjes hebben we geen zin meer om te koken en er is een pizza zaak dus de keuze is snel gemaakt. Hierna is het heerlijk slapen.
Deze morgen zat ik om 6:30 uur in de kapel voor de lekenmis. Een zuster ik denk rond de 40 gaat languit op de vloer liggen met haar gezicht naar de grond zeker 10 minuten beweegt ze niet. De anderen beginnen te zingen in het Frans met begeleiding van orgel en gitaar. Een pastoor zingt de mis, veel handen vasthouden en in een kring staan. De kapel is van voor 1200 en is prachtig
De mis duurt een uur maar de tijd vliegt voorbij. Dan naar de al even oude eetzaal et staan 18 stoelen 15 voor de zusters en broeders en 3 voor pelgrims.Ze willen persoonlijk contact en daarom is het maximum op 3 pelgrims vastgelegd
Wat een geluk dit mee te mogen maken. Voor en na het ontbijt word er weetal gezongen net zoals gisteren bij het avondmaal. De broeders en zusters gaan mee met de tijd verschillende hebben een ypad en dito telefoon. Twee zusters spreken engels wat voor mij handig is. Onze waalse pelgrim die perfect frans en nederlans spreekt doet de vertaling. Hun levensvorm is vooral gericht op spiritualiteit en ze vragen ons helemaal uit, spreken netjes om zijn beurt en laten iedereen steeds uitvertellen. Boeiend. Om 9 uur nemen we afscheid en ontroerd verlaten we het klooster op weg met 3 pelgrims naar Sezanne 21 km. dat word vandaag een makkie in korte broek en volop zon vandaag door de laatste champagne druiven wijngaarden en veel koolzaadvelden en bossen de route loopt al enkele dagen over de GR dus bijna geen meter asfalt maar steeds over zandwegen. Ongelofelijk hoe je via zandwegen toch overal geraakt. In Sezanne blijken 9 pelgrims te overnachten en de gemeente voorziet overnachting in het plaatselijke rusthuis dat blijkt volzet. Ik neem samen met de Vlaming Gert een Hotel het mag wel eens iets kosten na zoveel verwennerij.
Morgen om 7 uur ontbijt en dan op weg naar Anglure 24 km. Hier slaap ik bij particulieren de onderdak verlenen dit is alvast geregeld. Heb er zin en de voeten doen het goed alleen nog steeds 4 blaren 3dooskes Compeet zijn er al aan besteed maar dat hoort erbij zullen we maar denken. Groetjes Jack.
Het lopen gaat goed maar de rugzak begint flink door te wegen extra water en eten het telt. Veel berg op en af langs de wijngaarden de door de bossen de plaatselijke organisatie heeft een mooie tocht ineen gestoken met veel vergezichten het is warm en het extra drinken komt goed van pas. We lopen met 3 ongeveer het zelfde tempo maar Christian lijkt gewoon te zweven zonder moeite in grand vitesse. Hij heeft de zwaarste rugzak wat hij allemaal moeiteloos meezeult. Hij is constant fotos aan het nemen van van alles hij heeft zijn rugzak vol hangen met souveniers. We eten onze pic-nic op bij een meer en de rugzak lijkt wat lichter. Om half een zijn we op de helft, nu verlaten we de wijngaarden en gaan vooral nog door de bossen het is drassig maar heerlijk zacht aan de voeten. Mijn rechter schouder doet pijn van de rugzak 15 kg. is niet te onderschatten en de zon lijkt steeds feller te worden. Dan zien we het klooster van Baye liggen Gigganties groot uit de 12 eeuw met kapel en heel veel kamer. We worden allerhartelijkst ontvangen door de zusters het blijkt een leken klooster te zijn. Alles van de gigantische gebouwen 5 verdiepingen is prima onderhouden. We krijgen ieder een eigen kamer en mogen om half acht mee eten morgenvroeg om half zeven worden we uitgenodigd voor de lekenmis dat gaan we zeker doen. En morgenvroeg om half 8 mogen we mee ontbijten. Ik probeer het klooster op foto s vast te leggen maar kom met 10 fotos niet toe zo groot. Na het douchen loop ik het dorp in en er blijkt een Hotel met internetfaciliteiten te zijn op een Frans toetsenbord tik ik mijn blog in bij een Amstel biertje van de tap, het gaat een stuk vlotter dan op mijn g.s.m. Bier blijken ze hier in de buurt in Frankrijk niet te brouwen maar het smaakt heerlijk. Zo nu terug naar het klooster voor het avondmaal. Voor morgen een hotelletje geboekt 21 km. verderop kunnen de schouders en de benen wat rusten.
Om 6 uur opgestaan half 7 ontbijt en om 7 uur op weg met Gert en met stralend weer.Vandaag gelijk weer een pittige route 34km. naar Mardeuil door de champagne wijngaarden prachtig weer en na een 10 tal km. lopen we met 5 pelgrims, 2 nederlanders 1 mevrouw uit Belgie, en Christian een waal die perfect Nederlands spreekt. Het worden weer leuke conversaties. Christian is in Mei 54 geworden en met pensioen kunnen gaan bij het Belgie s leger. De vrouw blijkt Andrea te heten 60 jaar en ook net gepensioneerd. Toevallig allemaal op weg naar Mardeuil. Mardeuil een dorp zonder voorzieningen vraagt aan pelgrims om van te voren te melden dat je langskomt. Als we gezamenlijk aankomen blijkt waarom. We melden ons op het gemeentehuis worden ontvangen met champagne, warm en koud eten volop, een prima slaapplaats in de plaatselijke school goed ontbijt en een picnic mee voor onderweg alles gratis. Hier word de pelgrim uiteraard vrolijk van! We besluiten om morgen om half acht te vertrekken met 3 naar een klooster 35 km. verderop we bellen om af te spreken en we mogen langskomen. De 2 andere beslissen om een hotel te nemen 25 km. verderop. Het is nog steeds stralend weer en ik vertrek in korte broek. Het zal een lange tocht worden vandaag maar alles zit mee ik heb er zin in.
Vandaag uitgeslapen en met een 40 tal tieners en twintigers ontbijt in de eetzaal van de jeugdherberg. Het is rustig in de stad alle winkels zijn dicht maar de Mac die ik gisteren gevonden had is open heerlijk voor een snelle hap tussendoor en er is wiffi dus even gratis naar huis gebeld en natuurlijk ook naar Femke Freek en Bram. Annelies die volgens de berekening 3 Mei gaat bevallen van hun 2e kind denkt dat het nog wel even gaat duren er zijn nog geen aanwijzingen. dat het eerder word. Verder veel genoten van een zonnig Reims. Mooie fotos gemaakt.Verschillende pelgrims zien arriveren veelal Nederlanders en enkele Belgen. S Avonds kom ik Gert weer tegen in de stad en we beslissen om samen op restaurant te gaan. Heerlijk gegeten en Leffe van het vat. Morgen een lange tocht 32 km. Naar Mardeuil alwaar hopelijk een slaapplek te vinden is. Het gemeentehuis is er vandaag gesloten en we moeten telefonisch reserveren, morgenvroeg dan maar gelijk bellen. Het word weer spannend in ieder geval eten en drinken genoeg mee onderweg is niet veel te krijgen. Maar eerst mijn heerlijke bedje in. Van zodra er weer free wiffi is ben ik weer op de blog. Veele pelgrimsgroeten Jac.
Vanmorgen vroeg vertrokken, iets na 7 uur de sleutel van het theater bij het gemeentehuis in de brievenbus gegooid. Na enkele km lopen konden door we door de velden de kathedraal al snel zien liggen prachtig weer veel zon en een kaarsrecht zandpad naar Reims. Om 9 uur een picnic bij de restanten van een oud fort. Fort van Fresnes. Veel hazen in de velden, koolzaad in bloei en klaver en graan velden. In Reims was het nog flink door de stad stappen. Om 12 uur stonden we aan de kathedraal. Om 2 uur werden de pelgrims in de kerk verwacht dus lekker op het plein naar het volk kijken Maria en Nico komen ook aangelopen en nog een Nederlandse pelgrim. In de kerk werden gegevens zoals vertrek plaats en datum de gelopen route geslacht en leeftijd genoteerd geestelijke en lichamelijke bijstand verleend eventueel onderdak bij particulieren geregeld. Samen met Gert 2 kamers voor 2 nachten geboekt in een soort jeugdherberg: Centre-International de Sejour de Champagne en een rustdag ingepland om Reims te bezoeken. Vandaag zijn de winkels nog open dus met de tram naar een Decathlon voor nieuwe doppen voor de wandelstokken en een flicetrui met lange mouwen die van mij is terug naar Belgie wegens te zwaare rugzak maar ik mis hem en beslis een nieuwe te kopen. Ook een handig klein rugzakje voor boodschappen te doen. En eindelijk tijd om de blog in te tikken op de telefoon wegens gratis wiffi maar voor mij is dat vermoeiender dan lopen. Morgen een rustdag om de stad te bekijken ga ik de tourist uithangen.
Om 8 uur zijn we vertrokken. Vanaf nu door de velden geen dorpje onderweg dus 2 liter drinken een brood en fruit mee het extra gewicht bovenop de 14 kg valt me zwaar. Eigenlijk niet te doen je voelt dat in je voeten vooral bij het afdalen. Om half tien als we zitten te ontbijten in Avancon komt Jan vertellen dat Marie en Nico op komst zijn we besluiten nog even te wachten en lopen met 4 verder. Na 24 km is dit veruit mijn zwaarste dag. Maar morgen naar Reims minder dan 20 km. En de ontvangst hier op het gemeentehuis was fantastisch we hadden tegenover het gemeentehuis de plaatselijke feestzaal al gezien maar toen we de sleutel kregen en ze vertelde dat achter het toneel slaapplaatsen waren overtrof dit alle verwachtingen een zaal met groot balkon alles in mooie staat van onderhoud een stukje erfgoed op zich en dan haf dit dorp ook nog een cultureel centrum hier moet onze burgemeester maar eens langsgaan en nee een zwembad was er niet. Deze nacht voelde ik me een echte toneelmeester. In het plaatselijke restaurant heerlijk gegeten en deze keer geen Leffe van het vat maar Grimbergen van het vat. De extra kg. waren snel vergeten. Morgen een makkie naar Reims.
Dag 14 Lalobbe - Chateau - Porcien 25 km. (plus 3 extra)
Om 7 uur al wakker en ik maak buiten wat foto s het is stralend weer de kerk blijkt open de poetsvrouw is bezig. Om half negen ontbijt en het is gezellig Tom heeft geen stempel maar hij heeft een tekening in mijn stempelboekje gemaakt het ziet er goed uit.Vertrek vanuit Lalobbe stijl omhoog na 1,5 km vraagt Gert waar is je hoed? Oei vergeten ik ga terug Gert gaat door, ik had vanmorgen toch heel de boerderij gecontroleerd. Ik besluit terug te lopen en kom nog een pelgrim tegen je loopt verkeerd zegt hij maar ik leg de boel uit. Karin en Tom zijn nog thuis, blijkt hij bij het gastadres tuis in de tuin te liggen afgezet toen ons appelsap aangeboden werd. Voor de 2e keer de helling op en het is al boven de 20 graden warm. Pittig klimmetje en dat 2 keer. De rest van de dag alleen gewandeld in Wasigny een kasteelboerderij uit de 16 eeuw en midden in het dorp de oude halle een overdekte markt uit de 15e eeuw in gebruik geweest tot 1900 echt prachtige middeleeuwse charme een heerlijke plek om mijn brood op te eten. Als ik klaar ben komt de pelgrim die ik tegenkwam toen ik mijn hoed ging halen eraan, hoe kan dat dat je al hier bent? Blijkt hij over de GR een langere route te hebben gelopen. Aangekomen in Chateau-Porcien heeft Gert al een plekje in de plaatselijk school geregeld die dienst doet als pelgrimsopvang weer gratis aangeboden door de gemeente er zijn 3 bedden maar we blijven met twee. Er is geen kookgelegenheid maar in het plaatselijke caffe, winkel, restaurant weeral zonder menu kaart eten we naast de toog een heerlijk menu van de dag. Gert had het vanmiddag al geregeld. En tot mijn verbazing 2 soorten Leffe van het vat. Ik slaap heerlijk in de school.
Na een uitgebreid ontbijt willen we net vertrekken komen we Maria en Nico weer tegen dus lopen we weer samen vandaag een stuk. De zon schijnt nog steeds volgens de Fransen is er een hittegolf 3 dagen achtereen boven de 25 graden heerlijk het vlot snel en omdat we pas om 4 uur terecht kunnen in onze b&b nemen we de tijd in La Fosse-a-Vaux nemen we lunch pauze, we bezoeken de kerk van Signy-L Abbaye die open is, bijna alle kerken zijn op slot om te voorkomen dat alles gestolen word maar het is heerlijk koel binnen, en besluiten we enkele uren te rusten aan het meer van Heronniere lekker met de blote voeten in het gras. Nico en Maria lopen door zij moeten vandaag de voortent afbreken omdat ze morgen naar de volgende camping gaan. We komen om kwart voor 4 aan en worden ontvangen met zelf gemaakt appelsap. We slapen in een 4 honderd jaar oude boerderij wat verderop in het dorp en het ontbijt is dan weer bij de mensen thuis. Alles is heel oud maar netjes en een fijne does we hebben ieder een eigen kamer met houten bedden van meer dan 100 jaar oud maar de matrassen zijn nieuw. Het dorp heeft een winkel c.q. cafe restaurant dat eigendom is van de gemeente uitgebaat door een wat oudere vrouw. Ze hebben voor ons besproken en naast de toog staat een tafel gedekt. Geen kaart we laten ons verassen en het is lekker een stamppot met spek en vlees erdoor en dat met een Leffe van het vat. Op het terras zijn de 6 stoelen bezet en de sidder fles gaat goed rond we kunnen het goed volgen. De gesprekken niet maar het is gezellig we laten onze Leffe glazen nog eens vullen van het vat de tijd vliegt. Dan vertrekt iedereen op het terras met zijn eigen auto een man vertrekt met zijne tractor en zet het zwaailicht op. S morgens bij het ontbijt vertellen we het aan onze gastheer die zegt de man met de tractor is de burgemeester van 18:00 tot 19:00 uur is het gemeentehuis geopend en nadien gaat hij altijd wat drinken. Het is zo gezellig dat het al 10 uur is voor alleer we vertrekken.
Rocroi verlaten Gert heeft zijn tent te drogen gehangen en heeft nog wat werk. Even buiten de stad kom ik nog twee pelgrims tegen Maria 62 jaar en Nico 71 ze hebben elkaar voor deze wandeling gevonden via het genoodschap de man van Maria, Jan is van de logistiek hij brengt ze naar de plek waar ze gestopt zijn en pikt ze s avonds op. Ze slapen in een caravan en Nico in een tentje. Goed gezelschap om mee te wandelen. Nico heeft op zijn 26e een auto ongeluk gehad coma en rechterhelft verlamd de vriendin van Freek zegt dan iemand met een beperking. De dokters vertelde, die loopt nooit meer. Maar een buitenlandse arts heeft hem weer op de been geholpen letterlijk en figuurlijk. Zijn been is weer goed gekomen maar je ziet aan hem dat vooral zijn verlamde arm flink pijn doet. Op schaal 1 tot 10 geeft hij zich soms een 9, medicijnen helpen niet. Hij heeft zich laten omscholen naar een administratieve functie en tot zijn vut regeling gewoon gewerkt BEWONDERING! Na zijn pensionering is hij gaan wandelen en de teller staat ver boven de 100 000 km. dit is geen 0 te veel. Hij heeft over heel de wereld gewandeld maar nu is zijn vrouw aan het sukkelen met de gezondheid en kan ze niet meer mee wandelen vandaar dat ze samen lopen. Hij doet alles zelf en als hij iets aan of uit moet doen zegt hij loop maar door ik haal jullie wel in. Het waren fijne gesprekken vandaag onder ons 4e want Gert heeft ons inmiddels ingehaald. En voor we het wisten waren we in Aubigny waar we alle 4 het voor gezien hielden. Wij naar een b&b en hun bij Jan in de auto. Samen met Gert aangekomen op onze slaapplek stond er een blonde Leffe koud klaar, wat een ontvangst! En wat een eten, samen met de eigenaars een 4 gangen menu waar menig restaurant trots op zou zijn. Met 3 maal een andere fles wijn, voorgerecht forel in salade hoofdgerecht varkensgebraad, tiramisu, en kaasplankje na samen met de eigenaars heerlijk gegeten en bijgepraat niet naar bed voor alles op was. Mevrouw heeft al onze was in de machine gedaan en s morgens hing alles droog klaar. Wat een verwennerij en dat voor 30 euro. Na uitgebreid ontbijt pas na 9 uur op weg.
Vandaag weer heel de dag door de bossen de via Monastica. Wat doen de plaatselijke verenigingen goed werk de pelgrim word in de watten gelegd. Prachtige route alleen maar zandpaden en alles prima bewegwijzerd met het schelp symbool petje (pelgrimshoed) af. Heerlijk stil in het bos genieten, veel sporen van everzwijnen het weer is nog steeds fantastisch de tocht is vandaag weer heel mooi. Aankomst in Rocroi een mooi vestingstadje me gemeld bij het gemeentehuis er is nog een pelgrim Gert uit Belgie s Limburg, we mogen slapen in een nieuw pelgrimslokaal de Auberge Communal aan het plein in een oud soldaten lokaal dat omgebouwd is. Werkelijk prachtig we hebben ieder een eigen kamer met does en toilet. De kosten 15 euro p.p.Na het boodschappen doen en de was lekker gekookt en als we aan het eten zijn komt de regionale pelgrimsverantwoordelijke langs van de RP51 om te vragen of de tocht naar wens verloopt of de route goed bewegwijzerd is? Of er nog vragen of wensen zijn? Waarschijnlijk door de gemeente gebeld dat er pelgrims in het lokaal slapen. Fantastisch hoe de Vlaamse en Waalse pelgrims verenigingen samen werken met de Franse vereniging van de RP51. De Via Monastica zit erop vanaf nu 393 km op de Via Campamiensis door Frankrijk naar Vezelay. Om 21:30 uur kruip ik in bed voor een heerlijke nachtrust.
Vandaag weer bijna de hele dag door de bossen (Bois dit Au Bos) eerst naar Olloy-sur - Viron. Heerlijk wandelweer en je loopt geheel alleen door de bossen zelden iemand te zien al helemaal geen wandelaars of fietsers. Kom ik aan een riviertje zijn er 2 vissers er staat een piknic tafel wat op zich al bijzonder is ik ga zitten en de vissers komen erbij zitten we raken aan de praat er komt een fles rose uit de koeltas en ik moet meedrinken al snel is de fles leeg en bieden ze me de helft van hun smoske aan ik zeg dat ik zelf nog brood bij heb en eet gezellig mee. Dan pintje? Dat woord kennen ze goed dus ik doe nog een pintje mee bedank ze hartelijk voor het gesprek en de drank en ze wensen me nog een goede reis. Ik hun uiteraard een goede vangst. Aangekomen aangekomen aan het kerkje van Olly-sur-Viron kom ik een andere pelgrim tegen het blijkt Gert Bos te zijn een vlaming uit limburg die ook van huis uit vertrokken is. Hij stopt hier en gaat naar de plaatselijke camping.Oei ik mag nog 9 km. maar het gaat. Aangekomen in Oignies-en-Thierahe heb ik een telefoonnummer van Francoise Joye Mathy en bij de kerk komt ze me ophalen ze brengt me naar een chalet waar werkelijk alles is tot een gaskachel toe kasten vol proviand met overal de prijs op bier rode en witte wijn. Ze vraagt hoe laat ze het brood mag brengen. Ik does en doei mijn was hang alles aan een rek voor de kachel en ga heerlijk kokkerellen, flesje witte wijn bij het eten en s avonds een rode. Heerlijk geslapen en s morgens brengt Francoise vers zelfgebakken brood het is nog warm. Ze verplicht me fruit en brood voor onderweg mee te nemen wand als ik de route volg zal ik niets tegen komen. De prijs van alles bij elkaar 26 euro ik betaal 30 en na een hartelijk afscheid wandel ik richting Rocroi.
Ik ben jac broers
Ik ben een man en woon in Minderhout (Belgie) en mijn beroep is Onderhoudscoordinator: Amphia Ziekenhuis Breda.
Ik ben geboren op 21/01/1958 en ben nu dus 67 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: .
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek