Vandaag weer heel de dag door de bossen de via Monastica. Wat doen de plaatselijke verenigingen goed werk de pelgrim word in de watten gelegd. Prachtige route alleen maar zandpaden en alles prima bewegwijzerd met het schelp symbool petje (pelgrimshoed) af. Heerlijk stil in het bos genieten, veel sporen van everzwijnen het weer is nog steeds fantastisch de tocht is vandaag weer heel mooi. Aankomst in Rocroi een mooi vestingstadje me gemeld bij het gemeentehuis er is nog een pelgrim Gert uit Belgie s Limburg, we mogen slapen in een nieuw pelgrimslokaal de Auberge Communal aan het plein in een oud soldaten lokaal dat omgebouwd is. Werkelijk prachtig we hebben ieder een eigen kamer met does en toilet. De kosten 15 euro p.p.Na het boodschappen doen en de was lekker gekookt en als we aan het eten zijn komt de regionale pelgrimsverantwoordelijke langs van de RP51 om te vragen of de tocht naar wens verloopt of de route goed bewegwijzerd is? Of er nog vragen of wensen zijn? Waarschijnlijk door de gemeente gebeld dat er pelgrims in het lokaal slapen. Fantastisch hoe de Vlaamse en Waalse pelgrims verenigingen samen werken met de Franse vereniging van de RP51. De Via Monastica zit erop vanaf nu 393 km op de Via Campamiensis door Frankrijk naar Vezelay. Om 21:30 uur kruip ik in bed voor een heerlijke nachtrust.
Vandaag weer bijna de hele dag door de bossen (Bois dit Au Bos) eerst naar Olloy-sur - Viron. Heerlijk wandelweer en je loopt geheel alleen door de bossen zelden iemand te zien al helemaal geen wandelaars of fietsers. Kom ik aan een riviertje zijn er 2 vissers er staat een piknic tafel wat op zich al bijzonder is ik ga zitten en de vissers komen erbij zitten we raken aan de praat er komt een fles rose uit de koeltas en ik moet meedrinken al snel is de fles leeg en bieden ze me de helft van hun smoske aan ik zeg dat ik zelf nog brood bij heb en eet gezellig mee. Dan pintje? Dat woord kennen ze goed dus ik doe nog een pintje mee bedank ze hartelijk voor het gesprek en de drank en ze wensen me nog een goede reis. Ik hun uiteraard een goede vangst. Aangekomen aangekomen aan het kerkje van Olly-sur-Viron kom ik een andere pelgrim tegen het blijkt Gert Bos te zijn een vlaming uit limburg die ook van huis uit vertrokken is. Hij stopt hier en gaat naar de plaatselijke camping.Oei ik mag nog 9 km. maar het gaat. Aangekomen in Oignies-en-Thierahe heb ik een telefoonnummer van Francoise Joye Mathy en bij de kerk komt ze me ophalen ze brengt me naar een chalet waar werkelijk alles is tot een gaskachel toe kasten vol proviand met overal de prijs op bier rode en witte wijn. Ze vraagt hoe laat ze het brood mag brengen. Ik does en doei mijn was hang alles aan een rek voor de kachel en ga heerlijk kokkerellen, flesje witte wijn bij het eten en s avonds een rode. Heerlijk geslapen en s morgens brengt Francoise vers zelfgebakken brood het is nog warm. Ze verplicht me fruit en brood voor onderweg mee te nemen wand als ik de route volg zal ik niets tegen komen. De prijs van alles bij elkaar 26 euro ik betaal 30 en na een hartelijk afscheid wandel ik richting Rocroi.
Het begint te motregenen en na een poosje toch de regen ponco aangedaan bij Aubrives verlaat ik de Maas en stopt de regen het klaart op en af en toe is er zelfs weer de zon. Ik wandel nu weer door de bossen ( Bois de Fays) en de plaatselijke pelgrimsvereniging heeft een heel mooi traject uitgezet ik merk al snel dat 16 km door het bos zwaarder is als 30 km. langs de maas. Ik ga op weg naar Mazee 2 km van de route naar een goedkope b&b hier aangekomen niemand te zien wel een vergeeld telefoonnummer achter het raam. Mijn woordenboekje dat ik van Janny heb gekregen bovengehaald en jawel het lukt. Mevrouw woont ergens anders maar komt eraan. Het is oud maar netjes en een kamer met ligbad! Dat is aan mij welbesteed. Afgesproken dat ze om half 8 het ontbijt komt maken. Het dorpje blijkt zo goed als verlaten. Oei ik moet nog eten?? Als ik goed rondkijk zie ik onder ergens een hokje staan zou het, jawel als ik er ben zie ik het is een broodautomaat en er zit bruin brood in weer pelgrimsgeluk! In mijn rugzak nog 2 bananen. Nooit geweten dat brood met banaan zo lekker kan zijn. S avonds komen er nog wandelaars aan die enkele dagen een gr volgen, een spreekt wat nederlands en ik met mijn boekje hebben we die ochtend bij het ontbijt nog een leuk gesprek. Zo buikje vol op weg naar Oignies-en-Thiera.
Namens Jack zal ik een kort verslagje doen van de voorbije week... Het gaat hem goed hij geniet van de aandacht die hij langs zijn wegen krijgt. De mensen die hij tegen komen spreken hem bijna altijd aan als ze de schelp op zijn rugzak zien. De eerste dagen met Bram vond hij geweldig hij hoefde niet op zijn weg te letten want dat deed Bram die de routes gepland had die hem dan ook leiden langs mooie zandwegen die de moeite waren.. Bram is dan maandag 7 april na een lange wandeltocht in Lubbeek op de trein gestapt terug naar huis. Bram vond het geweldig alleen weinig geslapen want Pa snurkte nogal. Galder, Minderhout, Lille, Herselt en na in Lubbeek te hebben geslapen stapt hij verder naar Pietrain en Namen. Heel pittige tochten. In Namen slaapt hij boven op een berg met het zicht over Namen. Genieten van de vrijheid en van de gezelligheid van de mensen die de pelgrims onderdak verlenen. Verder naar Anhee net iets voor Dinant.W eer een lange tocht meer dan 30 km. Hij wil dan de dag erop het rustiger aan doen maar als ik onderweg sms voel ik aan dat hij de Franse grens wil bereiken. Omdat zijn beltegoed op is klopt hij in Givet aan bij de Pastorie aan om te vragen voor een slaapplaats. Deze tip stond in een van zijn boekjes en hij had het ook van het gastgezin gehoord er is een refuge in de tuin van de pastorie en daar heeft hij geslapen. De 2 volgende nachten zijn de slaapplekken geregeld tochten van net iets over de 20 km.
Ik vind het fijn dat hij het zo goed naar zijn zin heeft. Hij heeft wel last van blaren op beide voeten maar dat lost ie op met compeet pleisters. Hij voelt wel zijn rug maar door zijn wandel stokken vangen die veel op van de last van de rugzak. De rubbers onder zijn stokken zijn al wel versleten, de stokken tikken nu op de harde weg maar daar heeft hij geen last van.. Na een lekker warme douche is hij snel weer opgeknapt, daar sta ie zelf van versteld. Kan goed eten en slapen.. Met mijn gaat het ook goed hoor. Groetjes Lief. groetjes Lief
Dus eerst op de foto waarna jac nog even met deze jac langs de maas mee liep. In Dinant nog 2 dames gegen gekomen die enkele dagen een stuk van de tocht lopen. Zij hadden geslapen in de pelgrimsopvang in de abdij van Leffe met meerdere pelgrims in eenlokaal. De roete is vandaag weer steeds langs de maas maar het is wat druk dus ik zoek via gps een alternatieve route dlor de bossen van Hermeton-sur-Meuse en verlaat na Dinant de Maas. De km. Zijn hetzelfde maar wel veel omhoog en omlaag. Ik zie uren niemand meer en geniet enorm. Net voor Givet kom ik weer aan de Maas. In Givet ga ik naar de pastorie waar ik de sleutel krijg van een prachtig slaaplokaal in de tuin van de parochie. Ook een van de poort met de vraag alles morgenvroeg af te sluiten en de sleutel inde brie enbus te gooien. De zon schijnt nog steeds dus ik doe de was en hang alles in de tuin ge drogen. Ik heb het hele lokaal voor me alleen er is alles aanwezig dus doe ik boodschappen en kook voor mezelf waf lekkers. Morgen een korte tocht naar Mazee. Heb 3 blaren dus naar de plaatselijke apltheek geweest voor Compeed plijsters maar zelfs de grootste is te klein voor de open blaar op mijn linker bovenvoet. Hief gaik nog wel enkele dagen last van hebben. Heerlijk geslapen geld gedoneerd in het klaarstaande bakje en weer op weg. Het is nu nog droog maar bewolkt.
Al vroeg vertrokken na goed ontbijt met veel keuze zelf gemaakte jam. Maar beneden, de zon schijnt al,over het spoor naar de maas het gaat goed vooruit mijn gps blijft maar piepen maar ik eigenwijs loop door maar 5 km toch maar even naar de gps kijken. Oei!! Ik loop langs de Sambere foutje Jac blijkbaar had de gps toch gelijk. Maar het geluk lacht de pelgrim toe een vriendelijke meneer wil me met de auto wel terug naar de route brengen. Rugzak achter in de auto bij een gevaarlijk uitziende hond als die hem maar niet opvreet. De man heeft een 6pak bier op zijn schoot en drinkt constant. Hij rijd heel erg voorzichtig en gelukkig zijn we snel weer op de juiste route dit keer wel aan de maas. De zon blijft schijnen en ik hoef alleen de Maas maar te volgen. In Anhee slaap ik bij Christine en Jac Puissant. Het adres heb ik via een blog van andere pelgrims. Ik had gratis in Leffe kunnen slapen in de abdij maar kies voor dit adres. Als ik er aankom lopen er 5 kleuters in de tuin Christine is onthaalmoeder maar volgend jaar stopt ze ermee na 41 jaar en 184 kleuters waarvan ze alle namen kent en een wand vol foto s heeft hangen. Ze gaat met pensioen. Jac Puissant heeft een trui aan van de waalse versie van de dodentocht hij heeft hem verschillende keren gelopen. Als ik vertel dat ik 1 keer die van Bornem heb gelopen met pijn en moeite moet hij lachen: lopen over een biljard! Hij nodigt me uit volgend jaar met hun tocht mee te lopen maar ik pas. Veel bewondering voor deze 60 plusser! Ze vangen ieder naar bijna 100 pelgrims op en hebben van alle jaren fotoboeken. Ook ik ontkom er s morgens niet aan en moet met mijn naamgenoot op de foto.
Vandaag met mooi weer op weg naar Namen verder over het voormalig treinspoor. Heel de tijd over vlak asfalt de km gaan vooruit maar het asfalt vreet mijn rubberdoppen van de wandelstokken op ze gaan vervelend tikken ik zal er aan moeten wennen. Veel gerestaureerde stationnetjes een zelfs met een nieuwe functie: kleuterschool ja het gevoel voor erfgoed word hier letterlijk met de paplepel ingegeven. Veel aanspraak onderweg met mijn vlag en schelp (met dank aan Sil). Vaak in het frans de vraag sant jac? Gevolgd door: directe? Als ik antwoord met Oui is er steeds veel bewondering gevolgd le route Frances ou Nord als ik antwoord dat ik dat nog niet weet is het bon camino. In Namen slaap ik bij Annemarie Bombaerts een mevrouw die pelgrims opvangt voor 15 euro incl. eten. Het een vriendelijke mevrouw die ongeveer op het hoogste punt van Namen woont dat is onverwacht nog een forse klim aan het einde van de wandeldag maar de beloning is fantastisch s avonds de ondergaande zon hierboven. Er blijkt nog een pelgrim te zijn mijn eerste ontmoeting met mede pelgrims het is Marcell Vroeijenstijn hij heeft last van een been en moet van de plaatselijke arts een paar dagen rusten maar dat is bij Annemarie geen straf hij word hier goed verzorgd. Bij een lekker biertje kletsen we nog een paar uur en dan heerlijk het bed in Na uitgebreid ontbijt met zelfgemaakte producten ga ik op weg naar Anhee. Nog steeds ongelofelijk mooi wandelweer! Ben blij dat ik niet voor de plaatselijke jeugdherberg gekozen heb, zo bij mensen thuis slapen geeft veel meer contact.
Vanaf Lubbeek vertrokken richting Hoegaarden hier toegekomen op het plein bij de kerk blijkt alles dicht op een restaurant na dus daar wat gegeten. Gelukkig was de prachtige kerk open en hier blijkt dat de brouwers vroeger veel geld hadden. Het straalt eraf! Nu kom ik op de gekozen roete de Via Monastica. Even verder wil ik de weg vragen aan 2 jonge vrouwelijke agengen blijken ze geen nederlands te spreken. Met de kaart erbij toch vriendelijk voortgeholpen. Dus de taalgrens gepaseerd! Nu over een voormalig spoor dat omgevormd is tot fiets en wandelpad richting Namen. Na 30 km ga ik een slaapplek zoeken. Er is niet veel keuze het word een veel te duure b&b 2 km van de roete want in wildkamperen heb ik geen zin. Het tentje blijft in de rugzak
Slaap in Pietrain. Morgen naar Namen.
Vandaag aangekomen in Lubbeek alwaar ik geslapen heb in de vila van de vloormalige gemeenteontvanger bij fam de Wijngaert gelijk de vraag of ik mee wilde eten. Meneer heeft heerlijk gekookt en met uitzicht op de mooie tuin smaakte het heerlijk. Hij werkt bij de radio en zij bij T.V. Boeiende gespreklen savonds, heerlijk geslapen op Gellenberg 39. Het is goed wandelweer om 9 uur op weg naar Pietrain.
Deze morgen vertrokken samen met Bram die een paar dagen meeloopt. Vertrokken met wat motregen maar na twaalf uur klaarde het op alles bij elkaar prima wandelweer. Bram had de route gepland met zo veel mogelijk zandwegen, alleen bij sint Jozef even langs de verharde baan gelopen. Daarna over het kanaal voorbij de kerk gelijk links en even verder rechts een prachtig natuurgebied in. Alles bij elkaar een hele mooie wandeling. Zitten nu aan de Boskant op ons slaapadres. Deze morgen beslist om van schoenen te wisselen, nu een half maatje groter, die van gisteren liepen toch niet lekker. De nieuwe schoenen knellen wat aan de bovenkant zal kwestie van inlopen zijn. Bram is nu de wandelroute voor morgen aan het plannen en het lukt ook weer aardig om over zo weinig mogelijk harde wegen te lopen. Weer ruim 25 km prima. We hebben er al zin in.
Deze ochtend hadden we Pa en Ma en zus Marijke uitgenodigd voor een afscheid ontbijt. Nog lekker wat bijkletsen enkele kleine geschenkjes en veel goede raad in ontvangst nemen, de geloofsbrief laten lezen en een paar uurtjes later het vertrek. De eerste wandeldag zit erop, nadat we eerst de Sint Jacobs kapel in Galder van binnen hebben bekeken werden we uitgezwaaid door pa en ma, Riet en Rene. We want Lief, Sil, Peter en Marijke hadden besloten de eerste dag mee te wandelen. Een mooie tocht langs de Mark naar Minderhout. De eerste stempel in het stempelboekje, de tocht is begonnen!
Oefentochtje in de Ardennen. Een paar dagen naar st. Huber geweest met Lief, de basiliek het wildpark en het Waals openluchtmuseum bezocht. Uiteraard te voet. Pittige wandelingen zelfs zonder rugzak, regen, wind en hagelbuien. Stijgen en dalen tot 14%. Ondanks het erbarmelijke weer hebben we er van genoten. Nog een dag gaan werken en vrijdag het vertrek vanuit de st. Jacobskapel in Galder.
Hallo, Mijn geloofsbrief van het Vlaams Compostela gemeenschap is per post aangekomen. Samen met het stempelboekje. Nu ben ik er helemaal klaar voor om a.s. vrijdag mijn eerst stempel in Galder te laten zetten en te vertrekken.
De te lopen routes zijn uitgezet! Jacobswegen zijn er dank zij de kunst, geschiedenis cultuur gastvrijheid solidariteit en bovenal de natuur. De pelgrim hecht vooral veel belang aan vrijheid daarom kan men zeggen dat er evenveel wegen naar compostela zijn als er pelgrims zijn. Ieder pelgrim maakt zijn eigen unieke weg, gebaseerd op ontmoetingen met zichzelf of anderen. Velen hebben uitgesproken opvattingen over de juiste weg vaak gebaseerd op oude boeken over de Camino die vanaf de 12e eeuw verschenen zijn vaak aangeduid als de historische weg. Uitspraken als dan kom je langs ons, wij wonen op de weg naar Compostela nemen we dan ook met een flinke schep zout. Er zijn tientallen vertrekpunten aanlooproutes en keuzes. Ik heb gekozen om via Vezelay te lopen waar ik dan weer kan kiezen uit twee varianten om in St.Jean Pied de Port weer te kunnen kiezen uit twee varianten. Maar eerst de aanlooproute door Belgie. Ik vertrek aan de st. Jacobskapel te Galder, deze kapel gesticht in 1468 als kwartkerk oogt als een klein dorpskerkje is gewijd aan de Heilige jacobus. Het was een parochiekerk die een kwart van de cijns opbracht. Cijns was de toenmalige aan onroerend goed gerelateerde betaling aan de grondheer vooral gebaseerd op landbouwpercelen. Dan via de Sintjacobsstraat naar Meersel-Dreef en ik ben vertrokken. Route met slaapplaats in: Minderhout - Lille - Herselt - Kerkom - Pietrain vanaf hier volg ik de door het Vlaams Genootschap van Santiago de Compostela opgestelde Route: Via Monastica, niet de korste weg naar de grensplaats Rocroi maar wel een mooie route met monastiek accent langs bewegwijzerde wegen en paden. De overnachtingen: Namen - Dinant - Givet - Fumay - Rocroi. Rocroi is een in 1555 in stervorm gebouwde vestingstad Als dit verloopt volgens planning ben ik in 10 dagen in Fankrijk.
Aangekomen in Rocroi wil ik door de Franse ardennen en de champagnestreek naar Vezelay wandelen. Het Jacobsgenootschap uit de Champagestreek geeft aan het begin van ieder jaar een gids uit de Via Campaniensis zoals steeds niet de kortste route maar de mooiste waarbij je de Champagne doorkruist via allerlei klieine weggetjes, wijngaarden en bossen. Een gids in praktisch formaat zodat de pelgrim hem steeds bij de hand kan houden tijdens zijn pelgrimstocht, vol praktisch tips, overnachtingsmogelijkheden, wandelkaarten, ook verkrijgbaar in (voor mij niet onbelangrijk) het Nederlands! Besteld via het genootschap en gisteren viel de uitgave 2015 in de bus.
Het motto van de franse voorzitter: Niets verwachten van de Weg, om zich te laten verrassen door wat Hij ons iedere dag schenkt.
Voorlopig kan ik me met de 86 bladzijde dikke gids en de 68 kaarten even bezig houden en de route bekijken. Wandelafstand Rocroi - Vezelay 393 km.
Mijn vervanger op het werk is geregeld! Jim die via Imtech al meer voor het Amphia Ziekenhuis heeft gewerkt komt mij vervangen. Voorlopig Jim even inwerken en ik kan met een gerust hart vertrekken.
Een oefentochtje gelopen met volle bepakking (13 kg). Kwam erachter dat als het gaat regenen het onmogelijk is om de regen poncho goed over je rugzak te krijgen, hulp van een tweede persoon is dan noodzakelijk. Dus als het weer niet te best is bij vertrek alvast de regenhoes over de rugzak doen. De wandelstokken bleken iets te lang, deze ingeruild voor verstelbare, afgesteld op 112 cm loopt het fijnst. Nog exact zeven weken voor ik vertrek.
In 2013 lid geworden van het Nederlands Genootschap van Sint Jacob en uiteraard ook van het Vlaams Compostela genootschap. Beide geven een blad uit Jacobsstaf van nederland en De Pelgrim van vlaanderen, ieder keer vol verhalen en tips voor een betere tocht.
Mijn sabbatical is geregeld: Vrij van april tot september. Sabbatical? Even kijken op WikipediA: De Sabbatical is reeds beschreven in het oude testament en dus een uitdrukking uit de bijbel. Een rustperiode na een tijd van hard werken. Het idee van mijn sabbatical kwam er omdat de pensioenleeftijd onzeker is en alsmaar omhoog gaat en ook de pensioenaanspraken zijn onzeker. Het realiseren van een droom is zeker een goede reden maar ook het ontsnappen aan het eeuwige uitstelgedrag. Als je wacht tot je mag stoppen met werken om te gaan genieten kom je er waarschijnlijk achter dat de dingen die je wilde doen niet meer mogelijk zijn vanwege fysieke ongemakken. Lijkt me zonde van al dat harde werken als je er vervolgens niet meer van kunt genieten. Waarom uitstellen tot een onzeker moment in de toekomst? Het realiseren van een droom is de belangrijkste reden om een sabbatical te nemen. Waarom wachten? Wil je de beste jaren van je leven waarin je fysiek gezond bent en allerlei mogelijk hebt alleen maar bezig zijn met aan het werk zijn? Erachter komen wat "the power of free time" is. Dat mijn stoel op het werk 6 maanden ingevuld kan worden door een ander geeft uiteraard een positief effect op de arbeidsmarkt.
Ik ben jac broers
Ik ben een man en woon in Minderhout (Belgie) en mijn beroep is Onderhoudscoordinator: Amphia Ziekenhuis Breda.
Ik ben geboren op 21/01/1958 en ben nu dus 67 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: .
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Oefentochtje in de Ardennen.
Hallo, 
