Vandaag precies een week geleden was alles nog één groot avontuur vol vraagtekens. Nu is het zo een fijne, warme herinnering! Ik heb het moeilijk om weer in gewone modus te geraken. Terwijl ik nog de sporen van de bagage aan het opruimen ben, kan ik niet laten van denken aan al die leuke momenten die we ook dit jaar weer mochten beleven. Telkens word ik naar die computer gezogen en klik ik op deze site. De foto's heb ik al wel 10 x gezien... En nog ontdek ik weer andere dingen die me aan het lachen maken, of aan het mijmeren of ja, zelfs een beetje aan het bijna huilen...maar dan wel van geluk.
Ik was op een feestje vrijdagavond waar moni J. ook uitgenodigd was en alhoewel ik enkele meters verder stond met een ander groepje mensen, kon ik haar horen en zien toen ze enthousiast over het kamp aan het vertellen was. Haar geluk te zien, na dat van al die jASSpertjes en hun gezinnen, gaf me zo'n kick!
Dit kamp heeft vele uren inspanning gekost om voor te bereiden, maar heeft nog veel meer voldoening en dankbaarheid gebracht. Het maakt me zo bescheiden en klein onder het grote gevoel van "God, dat ik dat mag en kan doen...".
Morgen start ik opnieuw in school. De knop gaat weer om van vrije tijd naar werk, van jASSper naar Klim-op. Het is goed zo. Ook daar mag ik weer aan de slag met mijn klasje fijne kids in een omgeving waar vooral oog is voor het welzijn van elk kind op zijn eigen manier. Wat is het toch fijn wanneer je je tijd en energie mag investeren in iets wat je met hart en ziel kan doen!
Ik denk dat ik heel lang kan teren op dit tevreden gevoel. Bedankt, lieve mensen! Zonder jullie was dit niet mogelijk geweest.
Ik hoop van harte dat ik 'tot gauw' mag zeggen aan iedereen!
Ik ben net thuisgekomen in een stil, leeg huis en het doet raar. IK MIS JULLIE! Ik hoop dat iedereen ondertussen veilig en wel zijn bestemming bereikt heeft en met een tevreden gevoel terugblikt op ons jASSperkamp.
Voor mij was het een droom die uitkwam! En de kids waren TOP en de moni's waren TOP. Ik zou niet weten wat ik meer kon wensen.
Het gevoel is nu nog te groot voor woorden. Morgen misschien schrijf ik hier nog iets meer. Maar MERCI, DANKUWEL, uit het diepste van mijn hart aan alle jASSpertjes, aan hun omgeving en niet in het minst aan onze schitterende moni's. Dank, Ruth van De Knapzak met heel je entourage, dank, Xavier, Lise en mensen van La Licorne, dank, mensen van de kayak.....
Het is niet te beschrijven hoe de tijd hier vliegt! Ik was van plan om deze morgen een bericht hier te plaatsen en voor ik het wist was het avond in de plaats!!! Maar wat een dag weer! De Facebookvolgers hebben het grotendeels wel kunnen volgen, met dank aan moni J.
Na een ronduit schitterende nacht (10u30 stil tot 8u!) opstaan, kleertjes aan en ontbijt. Dan vergadering in het jASSperkot waar het onderwerp van vandaag zeker het kayakken was! Maar eerst nog een voormiddagspel! Na het uitdelen van de stickers en de post per blog of mail, startten we met een geheugenspel. En wat doen knappe kids dan wanneer ze dingen moeten visueel memoriseren en overbrengen???? De bijna jongste telg kwam af met de vraag: "Geef mij eens je fototoestel of je gsm!" en als hij dan een negatief antwoord krijgt zegt het wijsneusje: "dat staat niet in het regelment, hé!" Al bij al was dat antwoordblad vrij vlot volgetekend en er zat niet veel fout in! Fantastisch!!!
Dan kwam er een beetje vrij spel, dat hier vrij vlot gevuld wordt met dans, ping-pong, Lego en spelletjes. Om 12u15 mochten we aan tafel voor een lekkere boterham en daarna waren we allen een beetje gespannen voor het kayakken. Naar boven om de juiste kledij aan te trekken en nog even wat rust en zonnecrème opdoen. En dan het wachten op het busje. Jongens, wat duurt dat lang... En dan moeten we nog in twee groepen...
Uiteindelijk is het zo ver en worden we "te water gelaten". Eerst nog heel onwennig en soms niet in de juiste richting, maar het komt! De foto's zullen weer onze getuige zijn: het was goed! Maar wel lastig! Toen het huis eindelijk in zicht kwam werd er menige zucht van opluchting geslaakt! Niet in het minst door de monitoren....
Ondertussen zitten de kids in de "cinema" voor de film "The velveteen rabbit" waar "geloven het toverwoord is". Wij geloven.... zeker in jASSper!
Straks voor de laatste keer onder de Ardense lakens. Het zal raar doen!
Nog even mee gaan genieten, nu. Prettige avond nog en de foto's volgen weer op een waarschijnlijk nachtelijk uur, want het opladen is niet evident. Op Facebook kan je er al enkele ontdekken. Voor de anderen: het komt! Zeker!
Zoals jullie in het vorig berichtje konden lezen, zijn we deze namiddag
van start gegaan met een vossenjacht. Dit ging als volgt: de kinderen waren
verdeeld in twee groepen. De eerste groep vertrok op een spannend avontuur. Ze
mochten tijdens hun tocht verschillende opdrachtjes nalaten voor de andere
groep. Dit kon gaan van het wassen van een onzichtbare auto tot het vormen van
een levende piramide. We hielden ook enkele stops voor fijne groepsfotos. Hier
hebben we heel mooie resultaten van. Tijdens de tocht ontstonden er nog
hechtere vriendschapsbanden. De 10-13ers namen hun verantwoordelijkheid op en
namen de 7-9ers op sleeptouw. Toen we aankwamen in het dorp, moest de tweede
groep op zoek naar de eerste. Dit was een hele karwei, want ze waren heel goed
verstopt. Enkele tekstberichtjes van moni K. hielpen ons op het juiste spoor.
Toen werd het tijd voor een pauze. Als verrassing kregen we een heerlijk
ijsje. JOEPIE!!! Daarna werden de rollen omgekeerd. Ook de eerste groep kreeg
uitdagende opdrachtjes. Deze varieerden van standbeeldje spelen, de limbo
dansen, het zoeken naar nummerplaten Eens aangekomen aan het kamphuis was het
tijd voor een vieruurtje. We kregen een verfrissende fruitsap met een lekkere
frangipanekoek.
Omdat de kinderen de opdrachten succesvol vervulden en het toch wat warm
gekregen hadden, mochten ze een frisse duik nemen in de Semois. Zwembroek,
bikini, badpak aan en duiken maar!! Voor sommigen toch S. hielp moni J. haar
angst voor vissen te overwinnen.
Om niet met een visgeurtje aan tafel te gaan, namen we eerst een douche.
We schoven onze voetjes onder de tafel voor bloemkoolsoep, stoofvlees met
aardappelen, appelmoes en een appel als dessert.
Nu, terwijl we dit verslag aan het schrijven zijn, genieten de kinderen
van Rapunzel 2. Hierbij horen natuurlijk een drankje en hapje! Straks slaaptijd
voor de 7-9ers terwijl de 10-13ers nog eventjes mogen genieten van de film.
Zoals je kon zien op deze blog, hadden we het gisteren heel erg druk met foto's. Dat duurt een hele tijd om die op te laden en zo konden we onze tekst niet meer bijwerken... We hebben het zo fijn! Ik zal mijn best doen om even wat samen te vatten, want alles opschrijven zou uren duren en veel te lang zijn om te lezen.
Het grote Cluedospel zat zo in elkaar: De kok en het kamermeisje van "De Knapzak" werden voor het kamphuis dood teruggevonden (zie foto's). De 10-13groep besloot om zich op te splitsen en elk één moord op te lossen. Door telkens een opdracht goed uit te voeren, konden ze van de verschillende moni's tips krijgen over wie het gedaan had, waarmee, waar en wanneer. Die opdrachten waren zeer verschillend! Elk kreeg de kans om zijn talent te gebruiken! En dat ze dat deden werd bewezen door de snelheid waarmee ze de oplossingen vonden!
Een dik uur later waren de moorden duidelijk: het kamermeisje werd vermoord door de leden van One Direction (5 zangers in een band), ONDER het toilet!!! (die hals achteraan, daar werd haar hoofd geklemd) met een marsmellow (zo'n kleverig snoepje) waarin ze werd verstikt om 6 uur.
De kok werd vermoord door Grote Smurf met een I-pad in de koffer van een auto, precies om 23uur en één minuut. Hoe dat in zijn werk is gegaan is nog steeds een heel groot raadsel, maar de bewijzen waren overweldigend.
De 7-9groep was ook detective! Zij moesten op het hele terrein kaartjes zoeken met symbolen, maar in de goede volgorde om een patroon te maken. Ze begonnen in topsnelheid en het eerste deel was vliegensvlug klaar! De laatste loodjes wogen het zwaarst, maar ze kregen het net op tijd voor elkaar! De buit was binnen!
Daarna volgde een lekkere koude maaltijd met wel heel lekkere kaas die per tafel drie keer aangevuld moest worden! Een broodje ziet er hier als volgt uit: één snee brood, insmeren met mayo of ketchup, hesp er op, kaas er op, tomaat, sla, mayo om te blijven plakken, salami erboven en dan een tweede snee brood om af te werken! Kwestie van energie genoeg hebben, hé...
Namiddag begon rustig met vrij spel of kamer en daarna voor 7-9 het tweede deel van de film van de avond ervoor omdat zijn vroeger slapen gaan dan de grote. Die gingen sportief gaan doen op het sportveldje hier wat verder. En dat de kikkersprong doen fijn lastig kan zijn, dat hoorden we deze morgen van E die zijn benen niet kon insmeren wegens TE stijf!!!
Om half vier vertrokken we naar de manège en daarover moet ik niet veel schrijven, denk ik! De beelden spreken voor zich! BEDANKT, lieve mensen van manège LA LICORNE in BAILLAMONT/BIEVRE. We konden nergens beter gezeten hebben! Zo'n VIP-behandeling hadden we niet verwacht! Het had wat stress gekost om te boeken, maar het was het meer dan waard! ( www.celalicorne.be )
Met heel veel dank aan Ruth en de mensen in de keuken konden we dan met vertraging aan het avondmaal beginnen. De kip met rijst en currysaus ging er goed in en het toetje was een lekkere chocolademousse.
Douchen ging vlot en tegen elf uur was alles opnieuw in diepe rust. Enkelen raakten amper hun hoofdkussen alvoor ze in slaap vielen! Zo'n fijne bende kids!
Deze morgen om 8 uur moesten de meesten dan ook flink wakker geschud worden. Sommigen raakten nauwelijks op tijd aan de ontbijttafel.... Na de ochtendsessie berichtjes voorlezen (waarvoor opnieuw veel dank want het is fantastisch hoe jullie reageren en hoe blij jullie kids daarmee zijn) zijn alle drie de groepen gestart met een nieuw avontuur. 7-9 heeft een muzikaal pak in een niet alledaagse vorm met een leuke verrassing als finale. 10-13A en B spelen een smokkelspel met dealers en ze moeten op zoek naar de verborgen hoekjes waar de dealers zich verstoppen. De buit is een enveloppe met inhoud...
Zoals je dus kan lezen, vervelen we ons hier geen minuut! Met de nodige rustpunten ertussen en al de lekkere maaltijden loopt het hier als een goedgesmeerde sneltrein. Soms vraag ik me af wie zich het meest amuseert: de moni's of de kids. Maar ik kan met een gerust hart zeggen: allebei zeker! Bedankt dat we dit kunnen en mogen doen!
Tot de volgende! Vanavond na de "vossenjacht" zijn moni J en J van dienst als verslaggevers. Ik neem morgenochtend weer over!
Dag allemaal, Na een schitterende, heel goed gevulde dag is er nog net genoeg tijd en energie om de fotolinken te posten. Morgen volgt meer tekst en uitleg! Slaap lekker!
Na opnieuw een schitterend goede nacht zijn we weeral goed wakker. Rond 11 uur was het stil en dat tot deze morgen! De leiders moeten dan weliswaar nog een beetje voorbereiden en nakaarten, dus die zagen er misschien wel nog het slaperigst uit deze morgen, maar ondertussen zie je daar ook nog weinig van!
We hebben er weer zin in!
Voor de mensen die ons ook op FB willen volgen en hun adres opgaven: we vinden jullie niet allemaal in dat grote FB-land. Dus een goeie tip:
zoek "Kevin Jassper" en vraag vriendschap aan. Van daaruit vinden we jou zeker!
De kids zijn ondertussen hun tandjes gaan poetsen en hun kamers op gaan ruimen. Gisteren kregen ze een extra sticker van de poetsvrouw omdat de kamers 'impeccable" waren. Dus doen ze het zeker goed!
Aan het aantal knuffels dat we krijgen en de lachende gezichtjes die we zien, kunnen wij meten dat het goed gaat. En daar zijn we heel erg gelukkig mee!
Straks gaan we van start met het Cluedospel en ik heb vannacht nog net voor het slapengaan gehoord en gezien dat het steengoed in elkaar zit!
O ja, de eerste link op het vorig bericht is niet goed zichtbaar. Er is iets fout gegaan en hij staat in witte letters op een witte achtergrond. Maar hij werkt wel! Probeer het maar!
Tot straks nog eens en bedankt voor de vele, fijne reacties! Ik ga ze zo voorlezen voor jullie kids!
De tijd lijkt hier veel sneller te gaan! Vanmorgen hadden we een fantastisch fotospel met onze groepjes. We moesten foto's gaan zoeken op het domein en bij de leiders vragen erover beantwoorden. In het lekkere zonnetje begonnen we met fel enthousiasme en algauw hadden we het meeste ontdekt. We waren zo flink dat de leiding het bijna als luilekkeren kon beginnen beschouwen. Bijna, hé... Want daarvoor zijn we hier niet!
Tegen de middag aan rondden we ons spel af en hadden we even vrije tijd. Er werd gebadmintond, gevoetbald, gepingpongd, getekend en nog veel meer. De foto's die straks volgen zullen je nog meer vertellen. Het middagmaal was al weer welkom in de hongerige buikjes en daarna gingen enkelen even naar de kamer, anderen bleven in het jASSperkot of gingen even rustig buiten in het zonnetje bij de moni's (zelfs op schoot...)
O ja, en als uw kind met een tattoo thuiskomt, niet te erg schrikken: het wast er af! Tattoozetter van dienst was ons Jolien. Ze zien er fantastisch uit!
Het vieruurtje komt er aan, dus ik ga even trakteren met een fruitsapje en een koek of stukje fruit. Even gaan zien bij Ruth wat er is. Het namiddagspel is net afgelopen. Straks meer!
Na een wel erg schitterende nacht (veeeeeel beter dan we gedacht hadden!!) zijn we onze dag begonnen met een stevig en lekker ontbijt. Sommigen kregen de slaap nog niet goed uit de ogen, anderen waren al lekker fris gedoucht en welgezind.
Klaar met eten zijn we tandjes gaan poetsen en onze kamer gaan opruimen. Dat was zo klaar! Na de daglijn en wat afspraken hebben we de reacties op deze blog al doorgelezen. Dank je wel, lieve ouders, voor jullie talrijke reacties al! Dat doet zo goed!
We zijn nu net gestart met ons eerste groepsspel: een fotospel buiten in het zonnetje. Zo verkennen we ons domein heel goed en leren we dat samenwerken meer opbrengt dan elk voor zichzelf. Maar dat zal niet moeilijk zijn, want we zien al mooie dingen gebeuren! Onze grote madammen hebben elkaar al gevonden en die stoere binken hebben het grootste plezier onder elkaar. De 7-9groep laat zich ook horen en zien! Zo'n enthousiasme en liefde voor de moni's! Wij zullen zeker geen knuffels tekort hebben deze week!
Nu gaat Ann op zoek naar een manège. Duim maar mee aub.... Maar als dat gaat zoals al de rest hier tot nu toe, zal dat ook wel loslopen!
Bedankt, iedereen, voor het brengen van jullie kids naar hier en voor het vertrouwen dat we gisteren zo gul mochten ervaren. We maken er een fijn kamp van! Geniet ook maar even van de afwezigheid en zorg goed voor jezelf. Wij doen dat voor jullie kids!
