Vanmorgen kregen we te horen dat alles prima met je ging. Je had goed geslapen en het verzorgen was ook goed gegaan.
Sofie is weer geweest en oma was er ook bij. Papa was namelijk thuis gebleven omdat hij zich niet zo lekker voelde.
Toen wij kwamen lag je er om te zien lekker bij, maar na je voeding dipte je ineens weer met je saturatie. Ook je hartslag ging heel erg omlaag. Het zakken van de saturatie gebeurt wel vaker als je voeding krijgt, maar nu deed je hartslag ook mee en zag ik het zelf gebeuren. De verpleegkundige gaf aan dat voordat wij kwamen ze een infuus hadden geprikt bij je, ook was je neusje uitgezogen en er was een bepaalde druk afgebouwd van de sprieten in je neus. Dit alles bij elkaar zorgde er waarschijnlijk voor dat je er even helemaal klaar mee was en je lichaam hierop reageerde. Ook de assistent arts kwam even kijken omdat je jezelf niet zo snel herstelde. Ze deed een paar onderzoekjes, maar zag niets verontrustend. Omdat je Hb ook laag was kreeg je een bloedtransfusie. Omdat oma en sofie erbij waren gingen we toch niet buidelen met je en kwam nu wel mooi uit. Je zag er best uitgeteld uit en zo kon je lekker bij komen in je couveuse. Even later herstelde alles zich weer en om te zien was je weer mooi van kleur.
Ook ben je vanmorgen weer gewogen en je weegt nu 925 gr. Twee dagen terug woog je 885 gr, op naar de 1000!!
Het gaan nu telkens zo goed met je dat we het schrijven gewoon een dagje over kunnen slaan...
Alles gaat dus goed met je. Gisteren zagen we je eindelijk zonder infusen; deze zijn er allemaal uit gehaald. Nu heb je ieder geval je voetje en je armpje lekker vrij... Af en toe blijf je je dipjes houden qua saturatie en dit herstel je ook telkens zelf. Soms passen ze de zuurstof aan, maar dan staat hij op 23% en is hartstikke goed! Heel af en toe zie je dat je niet zo goed doorademt, maar zijn ze niet ongerust over.
Vandaag heb je weer lekker bij mij gelegen, omdat je gisteren bij papa mocht liggen. Dit vindt je telkens erg fijn. Ook met de voeding gaat het goed; je zit nu op 6 ml per uur. Het is iets opgehoogd omdat je geen infusen meer hebt, zo krijg je ieder geval genoeg vocht binnen. Voor de rest is er gelukkig weinig te vertellen; maar dit komt vast wel weer....
Vanmorgen toen wij aankwamen lag je lekker te slapen. En voordat wij gingen buidelen mochten we jou verzorgen. Ik heb je luier verschoond en getemperatuurd. Maar omdat je eerst lekker op je buik lag moest je op je rug gelegd worden (is wat makkelijker voor het verwisselen van je luier...). Hier was je het niet mee eens en werd je een beetje boos. De luier verwisselen ging mij wel goed af, alleen het vast maken ging moeilijker omdat er zoveel draadjes zijn waar ik erg in moest houden. Nadat dat alles gebeurt was werd je lekker bij mij gelegd en viel je weer in slaap. Ook ben je vanmorgen gemeten en in twee dagen tijd ben je van 850 gr naar 880 gr gegaan. We zijn benieuwd hoeveel je over een paar dagen weegt!
Voor de rest ging alles goed met je. Af en toe heb je een dipje in je saturatie maar dit herstel je zelf ook telkens weer. De verpleegkundige maakt zich hier geen zorgen om. Ook is vandaag het infuus uit je voet gehaald. Deze zat niet zo lekker meer en was alleen voor het meten van je bloeddruk en voor bloedafname. Nu gaan ze de bloeddruk meten via een bandje. En als ze bloed nodig hebben wordt dit bij je geprikt. Wel fijn dat je nu weer een infuus minder hebt en ook dat de spalk van je voet is. Morgen wordt als het goed is ook het infuus uit je armpje gehaald, hier gaat de morfine overheen. Dit heb je namelijk vandaag voor het laatst gekregen. Zal wel een apart gezicht zijn zo zonder infuusjes en spalken en zo komt steeds een beetje meer isabel tevoorschijn...
Het gaat bijna een beetje saai worden door te zeggen dat ze niets bijzonders te vertellen hadden. Eigenlijk voor jou de standaard dingen. Ze 'spelen' met je zuurstof, af en toe heb je dipjes in je ademhaling en dat je zo nu en dan je onrustige periodes hebt. Voor de rest gaat het nog steeds prima met je. Ook worden bepaalde medicijnen afgebouwd, maar dit wordt telkens na een paar dagen een stapje vermindert.
Vandaag heb je weer ongeveer een uur bij mij gelegen. Je liet gelijk horen dat je het er niet mee eens was dat je uit je couveuse werd gehaald en bij mij kon je je draai ook even niet vinden. Nadat papa had gekeken of je niet op je slangen lag en de verpleegkundige je speentje bij je had in gedaan besefte je toch dat het eigenlijk best lekker lag. En viel je lekker in slaap. Daarna heeft papa je een schone luier gegeven en aangekleed! Ja ja; voor het eerst heb je een hemdje aan met een bijpassend mutsje. Dit is maat 38 en was om te zien erg klein, maar toen je het aan had was het nog best groot... Kan je er ieder geval goed in groeien. Toen wij weg gingen lag je er weer lekker rustig bij en viel je bijna weer in slaap. En rust en lekker slapen is ook het beste medicijn...(in combinatie met de medicijnen die je nodig hebt natuurlijk.)
Vanmorgen had de verpleegkundige niet zo veel nieuws te vertellen. Je had heel de nacht lekker geslapen en nadat ze je verzorgt had was je weer lekker gaan slapen.
Vandaag is sofie ook weer bij je geweest. Dit was een tijdje geleden omdat jij heel ziek was. En op de momenten dat we er waren wilden we onze aandacht volledig bij jou hebben. En als sofie erbij is lukt dat niet. Nu gaat het goed met jou en werd het wel tijd.
Toen wij vanmiddag kwamen zagen we dat je aan de andere kant van de afdeling lag. Ze hebben je verplaatst omdat deze kant rustiger is en ze merken dat je snel onrustig bent. Ook kwam er weer een opname en dan is het altijd drukker op de afdeling. Aan de andere kant gebeuren er geen opnames en willen ze kijken of je hier meer rust vind.
Ook hebben we een gesprek met de kinderarts gehad en hij was zeer te spreken over je!! Vorige week gaf hij aan dat met het eruit halen van de tube je een topsport moest leveren om zelf en goed te ademen. Hij vergeleek het toen met het lopen van de marathon. Hij zei nu dat je een wonderbaarlijke prestatie hebt geleverd en de marathon hebt uitgelopen!! Met andere woorden; Je hebt je infectie en longontsteking overwonnen, je zuurstof behoefte staat bijna op het laagste punt ingesteld. En het lukt je om zelf te ademen. Dus voor nu zit het met je longen ook goed. Soms schommel je nog met je saturatie, maar dan stellen ze af en toe de zuurstof bij. Het moet voor jou niet te veel energie gaan kosten; want dit gaat ten koste van je groei en je herstel. Ze gaan wel dit specifieke medicijn af bouwen en moeten we ook dan weer afwachten hoe het met je blijft gaan. Het was nu ieder geval een héél ander gesprek dan vorige week!! Toen gingen we een paar kritieke dagen tegemoet en werden papa en mama in een paar dagen 10 jaar ouder en grijzer... Gelukkig zitten we nu in rustiger vaarwater.
Vandaag je allereerste 2e paasdag. Vanmorgen kregen we te horen dat alles goed met je was gegaan afgelopen nacht. Je heel de nacht lekker geslapen en je had flink gepoept en dat helemaal uit je zelf! Na je verzorgt te hebben was je weer in slaap gevallen. De verpleegkundige heeft je zuurstof verlaagd naar 21% om te kijken hoe je daarop reageert. Dat betekent dat je geen zuurstof meer krijgt! Ze kunnen dit indien nodig weer makkelijk iets verhogen.
Ook zijn tante karin en oom benny geweest. Zij vonden je erg klein en een droppie om te zien; maar dat ben je natuurlijk ook.... Daarna heb je lekker een uur bij mij gelegen, alleen kon je je draai niet zo goed vinden. Toen je eenmaal in je couveuse lag, papa je luier verschoont had en lekker neergelegd werd zagen wij dat je bijna in slaap viel.
Voor de rest is er niet veel gebeurt of aangepast en waren de verpleegkundigen tevreden over je. Mag ook wel een keer dat er niet veel te melden is...
Dit is je allereerste 1e paasdag! Vanmorgen kregen we te horen dat ze eigenlijk niet zo veel nieuws hadden. Je had afgelopen nacht heerlijk geslapen en je zuurstof was omlaag gezet, voor de rest was ze heel tevreden.
Toen wij aankwamen lag je ook lekker te slapen met je speentje in je mond. Dit vind je heel fijn en bied jou troost als papa en mama er niet zijn. Ook ben je vanmorgen weer gewogen en je weegt nu 845 gram. Toch weer 25 gram in 3 dagen tijd... Vandaag mocht je ook uit de couveuse om te buidelen, maar dit keer mocht papa dit doen. Je zat iets te sputteren toen je er uit gehaald werd, maar we zagen aan je dat je het fijn vond toen je bij papa neergelegd werd. Alleen bleef je iets sputteren en op een gegeven moment begon je te huilen. En niet zo zachtjes ook! Wij dachten dat je honger had, maar toen de verpleegkundige keek bleek je met je buik op het slotje (uiteinde) van je infuus te liggen. Nadat ze dit onder je vandaan had gehaald en ze je speentje in had gedaan was het gelijk goed en viel je niet snel daarna in slaap. En heb je een uurtje zo gelegen. Ook toen de verpleegkundige je terug legde ging je direct verder met slapen.
Ook ging vanmiddag je voeding weer ophoog en je krijgt nu 5 ml per uur. Je krijgt nu geen extra voedingsstoffen meer via het infuus en dat is fijn; weer een lijn minder in je couveuse. Wel zit er een oliesubstantie door je voeding heen.
Toen ik vanmiddag belde had ze weer geen bijzonderheden ze vermelden en je lag nog steeds lekker te slapen. Zodra je wakker bent gaat de verpleegkundige je lekker verzorgen. Wel is je zuurstof naar beneden gegaan en je zit nu op 25%; ze wil even kijken hoe je hier op reageert. Dit zijn echt hele stappen; vrijdag zat je nog op 75%. 21% is het laagst; dit is namelijk ook wat wij inademen. (Ze vertelde dat in de lucht 21% zuurstof zit.)
Ook vandaag ging alles goed met je. Vanmorgen toen papa belde vertelde de verpleegkundige dat ze de zuurstof omlaag hadden gezet en hier reageerde je goed op. Voor de rest waren ze tevreden; zeker omdat dit pas de tweede dag is dat de tube eruit is. Nadat wij gisteren weg waren gegaan had je geen dipjes meer gehad (daling van je hartslag omdat je vergeet te ademen).
Toen wij vanmorgen aankwamen was je iets onrustig, probeerde je je hoofd om te draaien en lag met je neus naar beneden in je doeken. Je lag zelfs iets te huilen; dit was erg apart om te horen omdat je harder huilde dag gisteren en het ongelooflijk is dat je nu al zo'n stem op kan zetten. Ook je speentje wilde je niet; pas toen de verpleegkundige je je voeding gaf werd je rustiger. Leek net of je honger had. Daarna werd alles weer geprepareerd zodat je weer lekker bij mij kon liggen. Ook was je het daar eerste instantie niet mee eens en moest je je draai even vinden en was zelfs weer een beetje aan het huilen. Waarschijnlijk was je moe en moest je je afreageren want daarna ging je lekker slapen. Af en toe had je lachstuipjes; dat was erg grappig om te zien. Na een uurtje zo gelegen te hebben heeft de verpleegkundige je weer terug gelegd in de couveuse je werd namelijk weer iets onrustig. Terug in de couveuse lag je eer te woelen en te doen, maar nadat ik mijn hand op je kont had gelegd en je benen een beetje tegen hield viel je lekker in slaap.
Net met bellen had de verpleegkundige geen nieuws. Alles ging goed met je en er was niets voorgevallen, verhoogd of verlaagd. Ze was verbaasd na een dag niet werken dat alles zo goed met je gaat.
Vanmorgen waren we al vroeg in het ziekenhuis omdat vandaag je tube eruit werd gehaald en wordt vervangen door lange sprietjes in je neus. Hier mochten wij ook bij aanwezig zijn, ook daarna om je te troosten. En gaven ze aan dat als het niet goed zou gaan we je ieder geval zonder beademing hadden gezien. Voordat ze met je bezig gingen werd je nog uitgezogen en mocht ik je luier verschonen. Ook hebben ze vanmorgen een grote dosis coffeine toegediend; (dit heeft hetzelfde effect als wij heel veel koppen koffie achter elkaar drinken) dit is om je alert te houden dat als de tube eruit is je niet vergeet te ademen. Ook de machine blaast om de zoveel tijd lucht in je longen maar meer om een prikkel af te geven voor het ademen. Het vergeten te ademen kan wel eens gebeuren omdat je hersenen ook nog niet goed ontwikkeld zijn en de prikkel daardoor niet goed doorkomt. Want voor de rest moet je het echt zelf doen!! Na alle verzorging en klaar leggen van de spulletjes gingen papa en mama even een kopje koffie drinken en gingen de artsen en verpleegkundige met je aan de slag. Ongeveer een kwartier later werden we gehaald en zei ze dat het goed gelukt was en ze tevreden waren! Met het eruit halen van de tube keek je mooi en verwonderlijk van je af zeiden ze.
Toen wij bij je kwamen lag je erg te wurmen en was je erg actief. Maar dit was meer het effect van de coffeine. Ook nadat ik mijn handen op je legde werd je er niet echt rustiger van. Op een gegeven moment zijn wij weg gegaan om jou met rust te laten en zien vanmiddag weer hoe het met je gaat.
Papa heeft nog gebeld en ging allemaal goed met je; ze hadden zelfs de zuurstof iets afgebouwd. Nu is het de vraag hoe je je de rest van de dag houdt en de dagen erna natuurlijk. Maar de eerste tekenen waren ieder geval goed!
Vanmorgen toen we belden was er niet veel nieuws te melden. De beademing stond nog hetzelfde en ook de zuurstof was niet aangepast. Je was iets onrustiger vannacht; maar kan ook zijn dat je gewoon bewegelijker en wakker was.
Toen wij vanmorgen binnen kwamen lag je lekker in de couveuse te liggen en mocht ik je luier verschonen. Dit was namelijk nog niet gebeurt. Erg apart om zo'n kleine luier om te doen en je was ook erg aan het bewegen; je maakte het mama er niet makkelijker op! Daarna zei de verpleegkundige dat ik met je mocht buidelen; ze hadden dit gisteren al gezegd, maar lag er ook aan hoe het met je ging. Eerst moest alles flink 'verbouwd' en omgeleid worden voordat je bij mij kon liggen. Nadat ik mij lekker met ontbloot bovenlijf in de stoel geinstalleerd had werd jij op mij gelegd. Wat voelde je licht, zacht en fragiel aan! Jij vond het vanaf het eerste moment al prima en lag te kijken met je ogen open en te smakken met je mond. Daarna viel je lekker in slaap en heb je een uur zo gelegen. Toen je de couveuse weer in moest vond je dat niet leuk en was zelfs een beetje kribbig! Maar al gauw lag je ook hierin lekker te slapen.
Ook hebben we weer een gesprek met de kinderarts gehad. Hij liet de longfoto's zien van de afgelopen dagen en ter vergelijking de foto die vandaag genomen was en daar was een verbetering op te zien. In het overleg met de andere kinderartsen hebben ze besloten om morgen de beademing eraf te halen. Je zit nu in een stijgende lijn en ze hopen dat deze lijn zich voortzet als de beademing eraf wordt gehaald en je het zelf moet doen. De beademing die je nu krijgt is erg infectie gevoelig en veroorzaakt ook veel slijm; dit doet niet veel goeds voor je longen. Morgen wordt het een spannende dag en moet je echt topsport leveren om te laten zien dat je zelf kan ademen in plaats van de machine.
Ze hebben je vandaag gewogen en je weegt nu ongeveer 820 gram.
Papa en mama zullen weer een (bijna) slapeloze nacht tegemoet gaan.... Wordt vervolgd...
Gisterenavond hebben we gebeld en kregen positieve berichten te horen. De medicijnen lijken aan te slaan en moet even afgewacht worden hoe je er verder op reageert. Je bloeddruk lijkt door het medicijn stabiel te worden en ze hebben zelfs de beademing en zuurstof iets aan kunnen passen. Afgelopen nacht heeft papa zelfs nog gebeld en zeiden ze dat je bloeddruk stabiel bleef en dat ze tevreden waren over je. Vanmorgen kregen we te horen dat er een infuus niet goed meer zat en dat ze deze eruit gingen halen. Hier liep het bloeddruk medicijn op en zo konden ze gelijk zien hoe je bloeddruk zich zou houden als je dit niet meer kreeg. Ook is het infuus van de insuline eruit gehaald, deze was aan het lekken, maar ook omdat je bloedsuiker telkens goed was. Al met al heel veel positieve dingen en aanpassingen in een hele korte tijd.
Vanmorgen toen wij kwamen kwam de arts vertellen dat je goed op de medicijnen reageerde. En het gewenste effect heeft waar ze op hoopten. Hij hoopt ook dat je voor het weekend van de beademing af kan die je nu krijgt (via tube in je longen) en naar een andere vorm kan gaan. Deze vorm van beademing is minder agressief dan de 'tube'beademing. Over de toestand van je longen konden ze niets zeggen omdat het nog geen nut heeft om er weer een foto van te maken. Het lijkt erop dat je ieder geval aan de betere hand bent dankzij het medicijn. Je lag er lekker ontspannen bij en was fijn om te zien. Ook kregen wij en jij een 'beloning' na bijna twee weken. Omdat je bloeddruk nu stabiel is mocht je uit de couveuse geschoven worden!! De zijklep ging omlaag en je werd gedeeltelijk eruit geschoven zodat wij je goed bij je konden. Je temperatuur bleef ook goed en je hebt zo ongeveer een uur gelegen voordat ze je er weer in schoof. Als het goed blijft gaan heeft de arts toestemming gegeven om morgen te beginnen met buidelen; dit houdt in dat je bij papa of mama op de blote borst wordt gelegd om zo het hechtingsproces te bevorderen. En het is natuurlijk fijn om na zo'n lange tijd ook echt geknuffeld te worden.... Wat gaat dat ineens snel allemaal dat het nu mag! Ook is je voeding omhoog gegaan naar 3,5 ml per uur. Dit gaat gelukkig nog steeds goed!
Al met al een hoop positieve dingen; maar de komende dagen blijven cruciaal net als de afgelopen dagen.....
Toen we vandaag binnen kwamen had de verpleegkundige net je infuus uit je arm gehaald omdat deze iets rood zag. En omdat je al last van infecties hebt hebben ze deze verplaatst en zit hij nu op je hoofd. Ook hebben we een gesprek gehad met de kinderarts. De bacterie uit je longen is weg, maar de ontsteking zit er nog wel, ook je bloeddruk was nog steeds aan het schommelen. Vanmorgen hebben de artsen overleg gepleegd en hebben besloten om je een medicijn te geven die er, als deze aanslaat, voor zorgt dat je bloeddruk hoger en stabiel wordt. Dit medicijn is ook een ontstekingsremmer en zal ook de ontsteking in je longen dan ook aanpakken. Tevens hebben ze ontdekt dat je bijnieren niet goed werken; deze geven een stresshormoon af die normaal bepaalde stoffen goed door je lichaam heen voert, wat nu bij jou niet gebeurt. En daar moet ook dit medicijn voor zorgdragen. Door de medicijnen die ze vanmiddag gestart zijn hopen ze dat dit alles goed door je lichaam op wordt gepikt en er andere medicijnen afgebouwd kunnen worden. En ook dat de ontsteking in je longen aangepakt wordt en losser gaat zitten zodat het slijm goed uitgezogen kan worden en/of oplost. Een bij effect is dat wel je bloedsuiker omhoog gaat hiervan; maar dit kunnen ze goed op vangen door de insuline op te hogen die je al kreeg. Dan pas kunnen ze ook zien hoe je longen er aan toe zijn en in hoeverre ze beschadigd zijn.
Verder gaat het met je voeding wel goed, je krijgt nu 3 ml per uur en dit verdraag je ook nog steeds goed. Toen wij vanmiddag weg gingen leek het erop dat je bloeddruk wat hoger was dan de afgelopen dagen en zelfs hoger dan vanmorgen. En we kregen net te horen dat het erop lijkt dat je bloeddruk nu stabieler is en dat ze bepaalde medicijnen al iets omlaag hebben gezet.
Nu is het afwachten hoe je er verder op reageert; want het zou mooi zijn als andere medicijnen ook verminderd kunnen worden....
Afgelopen zaterdag kregen we te horen dat je naast de infectie ook een longontsteking hebt. Toen wij vandaag aakwamen kregen wij te horen dat je in het weekend zieker bent geworden; dit in combinatie met je lage geboortegewicht, het schommelen van je bloeddruk, zuurstof en beademing maakt dit dat je echt heel erg ziek bent. We hebben een gesprek met de kinderarts gehad en heeft het één en ander uitgelegd. Telkens passen ze de medicijnen en de zuurstof en beademing aan om er voor te zorgen dat je het op een gegeven moment zelf op pakt en je tot die tijd zo min mogelijk zelf hoeft te doen. Op foto's van je longen is te zien dat er in ieder geval 1 long heel veel slijm zit op een plek waar ze met uitzuigen niet bij komen. Ook laat dit niet vanzelf los en door jou iedere keer op je buik of linkerzij te leggen hopen ze dat het zo los komt en naar boven gaat waar ze met uitzuigen wel bij kunnen. Je kan niet veel hebben en krijgt alleen de verzorging die nodig is en dat kost al te veel van je.
De artsen hebben geen verklaring waarom je zo met je bloeddruk schommelt. En kijken echt naar jou wat je aangeeft wat je nodig hebt. De medicijnen die je krijgt slaan nog niet goed aan en is afwachten wanneer dat gebeurt. Ook heb je weer een infuusje gekregen met insuline omdat je suiker te hoog was. Nu heb je echt aan iedere arm en voet iets zitten.
De afgelopen dagen was ook aan je te zien dat je moe was en niet lekker en dat je aan het vechten bent tegen alles wat er in je lijfje rondwaart. Vandaag was je ook erg stil; alleen konden we je gezicht niet goed zien omdat je en op je buik lag en je je arm met het schuimen spalkje voor je gezicht had.
Vanmorgen toen wij binnen kwamen kregen we iets minder nieuws te horen. Je was afgelopen nacht ziek geworden en je hebt een infectie. Dit komt waarschijnlijk door de lijn die in je linkerhandje zat; dit is erg infectie gevoelig. Met het eruit halen hebben ze het laatste stukje afgeknipt; dit vergelijken ze met de bacterie die in je bloed gevonden is. Zo weten ze of het al in je lichaam heeft gezeten of toch van de lijn afkomt. Ze zijn gestart met antibiotica en indien nodig verhogen ze dit. Ook is de beademing weer aangepast; omdat je nog zo klein bent kost het je lichaam zoveel extra energie om de infectie te bestrijden. En je hebt alle energie nodig. Je zal dan ook nog wel een tijdje aan de beademing liggen. Toevallig hadden we vandaag een gesprek staan met de kinderarts en hij gaf aan dat ze niet ongerust zijn en ze dit veel zien bij te vroeg geboren kindjes. Je wordt ieder geval goed in de gaten gehouden en indien nodig passen ze de behandeling aan.
Wel gaat het tot nu toe goed met je voeding. Normaal wordt per halve ml verhoogd, maar hebben ze vandaag niet gedaan. Omdat je misselijk kan zijn van alles en de voeding niet lekker op je darmen kan vallen houden ze het nu nog bij de 1,5 ml per uur die je al kreeg. Hopelijk voel je je morgen weer iets beter en ga je vannacht niet liggen spoken....
Gisterenmorgen toen wij binnen kwamen was de arts bezig om een echo van je buik te maken. Omdat daar een lange infuuslijn in zit en dit erg infectie gevoelig is wordt dit telkens op deze manier in de gaten gehouden. Je werd daar erg onrustig van en is de arts niet meer verder gegaan met het onderzoek. Ook omdat de lijn er alweer 1 week in zat is er besloten om deze eruit te halen. Tevens hebben ze het infuus uit je arm gehaald en is er een nieuwe in je voet geplaatst. Wel hebben ze twee keer moeten prikken voordat het goed ging. Door dit alles was je erg moe geworden en hebben ze je verder met rust gelaten.
Vanmorgen lag je op je rug en lag je er een beetje uitgeteld bij. Dit ligt waarschijnlijk aan de vorm van beademing. Eerst hadden ze het namelijk zo ingesteld dat jezelf de beademing kon regelen; maar dit koste toch te veel energie. Ook had je daardoor meer slijm in je longen. Door de beademing aan te passen werd je weer iets rustiger. Ook was het 's morgens ook drukker op de afdeling en daar reageer je ook altijd meer op. Al met al ging het wel goed met je, maar was je wel onrustiger. Ook is de voeding aangepast naar 1 ml per uur en wordt waarschijnlijk straks aangepast naar 1.5 ml per uur. Tot nu toe reageer je er goed op, dus dat is fijn!
De verpleegkundige gaf al aan dat alle pleisters die op je gezicht zitten verwijderd worden. Ze zitten niet goed meer en gaan daardoor irriteren. Er zit ook een bandje onder je neus om alles goed op zijn plek te houden en dit wordt ook vervangen. We zijn benieuwd hoe je er morgen uit ziet....
Gisterenmorgen was de laatste dag dat ik zo dicht bij je was en makkelijk met de lift naar beneden kon om je te zien. Want in de loop van de morgen mocht ik naar huis; dat is natuurlijk ook wel weer fijn om thuis te zijn bij papa en sofie. Maar jij bent nu wel weer verder van mij vandaan!
Vanmorgen heb ik gebeld naar het ziekenhuis en zeiden dat je een rustige nacht had gehad. Ze hadden de beademing iets aangepast omdat je gisteren onrustig was en daardoor voor je doen te veel energie verbruikte. Daar reageerde je heel goed op. Toen wij aankwamen was dit inderdaad te zien aan je en je lag er lekker ontspannen bij. Omdat je ook telkens goed op de 'nep'voeding reageerde gaan ze vanaf vandaag echte voeding geven. Het is toch de bedoeling dat je goed gaat eten en goed gaat groeien... Sofie had de verpleegkundigen alweer ingepalmd en was druk in de weer om een mooie tekening van stickers voor jou te maken. Voor de rest waren ze gelukkig weer tevreden over je en horen strakjes weer hoe verder met je gegaan is vandaag.
Isabel heeft vannacht een goede nacht gehad en was heel rustig. Wel hebben haar zuurstof iets aangepast; maar was gaven aan dat het zeker geen stapje achteruit is. Ook hebben ze de warmtelamp weggehaald en gaan kijken hoe ze het zonder doet.
Toen wij vanmorgen kwamen lag ze rustig en ontspannen in haar snuggle (zo noemen ze het 'nestje' van doekjes waar ze in ligt om haar een beschermd gevoel te geven); dat was erg fijn om te zien. Sofie liep al naar haar toe en zei dat ze naar haar zusje ging kijken en op een gegeven moment zat te bij de couveuse te zingen. Fijn dat ze het voor nu zo oppikt.
We hebben isabel een eigen mutsje op gedaan en haar de knuffel gegeven. Het is grappig om te zien dat ze voor haar doen al best een bos zwart haar heeft. We dachten dat dit donshaar was maar ze zeiden dat dit haar echte haar al is. Kan je nagaan wat een bos ze had gehad als ze met 40 weken geboren was! Ik mocht haar ook even optillen omdat er een doekje onder haar buik werd gelegd zodat ze iets beter op haar buikje lag. Erg apart om 660 gram baby(tje) in je handen te hebben.
Vanmiddag had ze een infuusje in haar arm en kreeg daar een bloedtransfusie door. Niet omdat ze iets aan de hand was maar omdat ze weinig bloed in haar lichaam heeft en dat moest aangevuld worden. Ook nu lag ze weer lekker rustig in haar couv-je.
Fijn hoor dat ze zo'n goede zorg krijgt en goed in de gaten wordt gehouden wat ze nodig heeft....
Gisteren ging ook alles goed met Isabel. De artsen zijn nog steeds tevreden over haar. Wel hebben ze 's middags een lamp boven haar geplaatst omdat ze een beetje geel zag. De verpleegkundige gaf aan dat ze een rommelige nacht heeft gehad omdat haar zuurstof iedere keer aangepast moest worden. Vanmorgen ging alles weer beter met haar en hebben ze een foto gemaakt van haar longen om te kijken hoe die eraan toe zijn.
Ook heeft Sofie Isabel voor het eerst gezien en ging allemaal prima. Weet niet in hoeverre het tot haar doordringt, maar ze was aardig rustig en zat zelfs de couveuse af te likken. Ze was ieder geval niet vervelend en wilde ook haar hand erin stoppen toen ik mijn hand op Isabel had liggen; laten we dat voorlopig maar niet doen... We hebben ook een mooi mutsje voor Isabel uitgezocht zodat ze toch steeds meer iets eigens krijgt. Ook nemen we morgen een knuffel voor haar mee. Vanmiddag ga ik met opa, oma en sofie weer naar haar toe en horen we het allemaal weer wat ze uitgevreten heeft...
Er is gisteren namelijk besloten om de baby te halen door middel van een keizersnee. Dit zal in de loop van de ochtend gebeuren. Nadat we even moesten wachten werd bianca rond half 11 de operatiekamer ingereden en voorbereid op de keizersnee. Na even in spanning te hebben gezeten is Isabel om 11.13 uur geboren met een gewicht van 660 gram en gaf ze, toen ze uit de buik werd gehaald, gelijk een kreet dat ze het er niet meer eens was. Dat was mooi om te horen, zo'n klein dametje en dan al luid en duidelijk aanwezig.
De minuten daarna ging alles in een stroomversnelling, Isabel werd namelijk direct naar een aparte kamer gebracht en werd daar door een kinderarts nagekeken en behandeld. Ze werd ook voorzien van allerlei infuusjes en draadjes Daarna werd ze direct in de couveuse gelegd en mocht ze even naar mama toe.
Nadat dit gebeurt was mocht ik mee om haar naar de intensive care-afdeling te brengen waar ze goed wordt verzorgd en in de gaten wordt gehouden door alle artsen en verpleegkundigen.
