Ontvangst van mijn Laguna en de rest van de Spaanse studenten
Vandaag kwam mijn Laguna... Veronica en de andere Spaanse studenten aan. De dag was al begonnen met de nodige paniek. Natacha en ik zouden de studenten in de luchthaven van Charleroi ophalen met de trein. Door de treinramp staakte alle treinen en konden Natacha en ik niet in Charleroi geraken. Gelukkig zou Rudi alles oplossen en we hadden er alle vertrouwen in. Door een communicatiefout heeft Rudi de Spaanse studenten niet gebeld om te zeggen dat ze zelf een stukje met de bus moesten reizen. De Spaanse meiden hebben dan maar zelf alles in handen genomen toen ze merkte dat er niemand op de luchthaven stond. Ik had hun nog een mail verzonden, maar die hebben ze niet meer gelezen en daardoor wisten ze niet dat Natacha en ik niet in Charleroi waren. Ze zijn helemaal alleen naar Hasselt gekomen. GOED BEZIG DAMES!!!
Natacha en ik hebben de meisjes ontmoet bij hun studentenkamers. Ze verblijven in de residentie StudHo achter de Versuz. Bij de rondleiding kwamen we er achter dat de meisjes zelf donsdekens moesten meenemen vanuit Spanje. Dit hadden de meisjes zo niet begrepen en ontstond er bij de 3 dames grote paniek. Toen we even later er ook achter kwamen dat ze zelf voor borden en bestek moesten zorgen, werd het voor de meisjes heel eventjes te veel. Je kon aan hun ogen zien dat ze ieder moment konden huilen. Gelukkig was Natacha met de auto en zijn we nog met ons allen naar de Carrefour in Kuringen gereden. Daar lagen ook donsdekens en dit hadden de meisjes vandaag nog nodig. Doordat de meisjes niet zo goed Engels spreken verloopt de rest ook niet zo vlot als we gehoopt hadden.
Het shoppen op zich was ook al een heel gebeuren. Shoppen op z'n Spaans duurt heel lang. Volgens mij snappen ze niet goed de functie van de rijen in een winkel. Ze lopen van de ene kant naar de andere. Uiteindelijk hebben Natacha en ik uitgelegd dat we het beste rij per rij konden bekijken om zo geen producten te vergeten die ze dringend nodig hadden. Nog voor we alles goed en wel hadden uitgelegd, waren de 3 studenten alweer verspreid door de winkel aan het rennen. Niet dat het een probleem is als je niet allemaal samen blijft, maar in Spanje is het blijkbaar heel normaal om je kar te laten staan in het midden van het gangpad en dan alles te halen en naar je kar te brengen. Als er zo 3 karren naast elkaar staan in het midden van het gangpad kan je je wel voorstellen hoe het geweest is voor de andere winkelende mensen die in die gang moesten zijn. Gelukkig hebben Natacha en ik er goed mee gelachen en na een dikke 2 uur konden we eindelijk de winkel verlaten.
Eenmaal alles uitgeladen op hun kot hebben we hun BELGISCH gsm nummer geinstalleerd en bleek ook nog eens dat de nieuwe sim-kaart van Miriam niet werkte. Nu kan Jolien morgen met haar terug naar de winkel gaan om het op te lossen.
Toch was het een heerlijke dag vandaag. Je leert jezelf goed kennen in zo een situaties en ik heb er gelukkig veel mee kunnen lachen. We gaan nog wat meemaken tijdens deze 3 maanden. Ik heb er al reuze zin in. Zaterdag komen de Grieken aan en zondag de Turken. Tegen het begin van volgende week zijn alle studenten aangekomen en kan de echte pret beginnen!!!
