Een nachttrein nemen laat je meteen kennis maken met een andere wereld. Hoe later op de avond hoe verschillend het publiek aanwezig op de stations. Naast de reizigers, ontmoet je er ook veel daklozen die zich toch een beetje willen opwarmen. Doch die worden geregeld zonder pardon door politie weer buiten gezet. Doordat ze het station van Praag restaureerden, telden we slechts 10 zitplaatsen . Alle mogelijke zitbare attributen veranderden dan ook in zitplaats. Wij kozen voor stenen zuiltjes aan één van de lokettenrijen. Over heel het staion waren de loketten verspreid, doch slechts enkele tegelijkertijd geopend. Aan de zijkanten kon je de openingsuren lezen. vandaar nog altijd overal rijen. Ook nog typische gordijntjes waarachter de bedienden zich konden schuilen....na elke info of verrichting ging het schuifje dan ook onherroepelijk naar beneden ! dat zou in het nieuwe station niet meer mogelijk zijn want volgens de planen en foto's zouden het in de toekomst allemaal open loketten worden. Één ding intrigeerde ons: aan één van de loketten werd er blijkbaar naast treinkaartjes ook iets anders gedaan, maar wat precies hebben we niet begrepen. Om de zoveel tijd arriveerde iemand aan het loket, schoof daar een nieuw kledingstuk door, het varieerde van sok tot broek. Even later verscheen het kledingstuk terug, op het eerste zicht onveranderd en de persoon ging weer weg.....
Tegen 23 uur wisten we het perron waar de trein naar Budapest zou vertrekken, de bagage uit de kluis gehaald en op naar het perron. Bleek de trein een kwartier vertraagd te zijn, wegens technisch defect. doch al snel liep de trein binnen, deze keer geen spelletjes van wagonnummer, ons wagon werd snel gevonden, de verantwoordelijke van de couchettes nam onze kaartjes en toonde ons het coupé. Even later kwamen nog 2 Chinese meisjes erbij, maar aangezien de wagon maar weinig reizigers zou tellen, kregen ze even later hun eigen coupé...een luxe een heel coupé voor ons alleen. De verantwoordelijke kwam nog even langs met een hangslot....ja zodra we gingen slapen moesten we onze coupé afsluiten met een ketting en met een hangslot. Er was ook maar één deur per wagon open en de doorgang naar de andere wagon was met tralies en met een speciaal slot afgesloten. We mochten ' s nachtsook iemand binnenlaten, behalve hem, want hij had de kaartjes en pascontrole was er ook niet! Deed me denken aan de slaaptrein naar Sicilie. Ondanks de vermoedelijke berovignskansen sliepen we goed, de wagons echt nostalgisch want dit waren nog echt héél oude !!!! 's anderendaags arriveerden we dan met 50 minuten vertraging in het zonnige Budapest.
De stad verwelkomde ons op een heel zonnige manier, letterlijk en figuurlijk, prachtige zon ( de laatste dag in Praag gelukkig ook), warm (wat een gezweet in onze winteroutfit) maar ook meer zonnige en uitbundige mensen die Hongaren, dat viel meteen op. Een andere land dus weer geld wisselen, weer helemaal anders rekenen en een totaal andere taal.... De bagages afgegeven en dan op naar het VVV een hotel zoeken. dat vonden we dan in de vorm van Pension Carmen.. Budapest een paradijs voor boekenfreaks zoals ik, de ene boekenwinkel naast de andere....wat jammer dat ik geen Hongaars kende. Eén van die winkels was open en had een Illybar, daar maar naar binnen voor koffie en thee. de bar was vol met ouders en jonge kinderen, nu dat stoorde ons niet , de koffie en thee smaakten opperbest. Snel begrepen we de reden van al die kids....er volgde een optreden van een goochelaar, wel grappig alles in het Hongaars, we leerden bijna tot 3 tellen in het hongaars en Servus snapten we ook. Erik mocht zelf een truukje uitproberen maar het lukte hem niet !!! Daarna ons hotel opgezocht, weer prijs/kwaliteit een meevaller en na het douchen terug richting centrum.
Mooi weer op een zondag dat betekent internationaal , hop naar den buiten, hop naar het park. Hier ook. We kwamen aan in een park waar een kunstijsbaan vol schaatsende mensen was....toch door het warme weer lag er veel water op de baan !!!! Aan een kioskje wat broodjes gegeten en dan wat slenteren bij het milleniumgebouw, ter ere van de komst van de Magyaren die Hongarije zouden stichten, een mooi thermenpaleis..door de vele warmwaterbronnen was Hongarije gekend voor zijn thermen, ooit door de Turken geintroduceerd. het toeristische gedeelte haalden we niet meer. Zo'n reis terug naar de jeugd valt geestelijk echt mee, maar fysisch !!!
de eetcultuur verschilt hier ook van Tsjechie, buiten het toeristische gedeelte duidelijk minder keuze....maar een Mexicaan bekoorde ons wel en daar konden we dan avondeten en na een flinke wandeling terug naar ons hotel, konden we onze bedden inkruipen...
Vandaag vanuit Sofia met gelukkig een toetsenbord dat ook ons alfabet bevat !
eergisternacht namen we dus vanuit Budapest de nachtrein naar Sofia. De trein kwam uit Wenen en in Budapest zou hij splitsen , een deel naar Roemenie en een deel naar Belgrado en Sofia, onze trein dus. Wij hadden een slaapwagon want couchettes waren er niet tot Sofia. erik hoopte een Oostenrijkse wagon want die zijn luxe. Maar we gaan voor de nostalgie en dus stapten we in een zeer oude Bulgaarse type. We maakten meteen kennis emt Bulgarije want de verantwoordelijke voor de slaapwagen wilde meteen geld zien. Wij emteen onze reservatie getoond. Volgde hierop dat isgeen ticket van Budapest tot Sofia, wij hem aantonen op het biljet waar de stedennamen vermeld waren. Dan jammerde hij maar de coupe is vol (dit alles in het Duits). Dat was zijn probleem.... hij liep naar onze coupe wij verstonden iets van reservereren, waarschijnlijk hadden die mensen niet gereserveerd, maar wij hadden voor 3 slaapplaatsen betaald (elke coupe had 3 bedden) en die mensen waarschijnlijk niet. Nu na wat wachten mochten we dan toch in onze coupe, een echte nostalgie trein van DDR makelij, alle attributen waren nog met Deutsche Reichsbahn gemerkt. Onze trein ticket konden we afgeven maar de pascontroles gebeurden wel in de coupes, tja we zouden even de Eu verlaten en Servie binnenrijden. We kropen onze bedden in, doodmoe. Tegen 2 uur `s nachts werden we dan wakker gemaakt door de Hongaarse douane nog gekleed in soort Kozakkenuniformen, maar een foto trekken was er waarchijnlijk niet bij want mijnheer keek niet vriendelijk, dan volgde even later de Servier die een gewoon uniform droeg. Onze passen werden goed gekeurd en we konden slapen en nu ging de verwarming zelfs aan. Zo sukkelde we de vollgende dag door het Servische ladschap, zeer oude huizen, weinig geasfalteerde wegen, arm en nog weinig gemechaniseerde landbouw, nog veel met paard en kar. Maar wat het meeste opviel overal zwerfvuil, maar extreem veel, vuil !!! zou hun vuilnis ophaal systeem net zo functioneren als in Napoli ??? Gelukkig ook soms mooie landschappen met canyons en zo. Maar zo zoefden we een week geleden nog met een supersnelle trein waar ze met laptops werkten en zo sukkelen we vooruit op sommige delen slechts aan 10 km per uur, zo slecht zijn de sporen hier nog. dan weer pascontroles. Eerst de passen, dan iemand die vraagt of we niets aan te geven hebben, ja die controles zijn we helemaal ontwend, dan weer iemand met een schroevenraaier want wie weet verstopten we wel iets in de luiken, dan weer iemand die vroeg of we naar Istanboel reisden, dan uiteindelijk de Bulgaren , de ene met een scanner om de passen te scannen gevolgd door zijn collega met de laptop. maar wij werden neit gezocht. Met anderhalf uur vertraging kwamen we in Sofia aan. Om 20.20 wel met een uur veranderen.Tot onze grote verrrassing een zeer groot station type Komunisme alles in het Kyrillisch alfabet (zoals in Rusland) gelukkig dat ik dat even geleerd had, maar wel aan leesnivau 1 , snelheid van een beginnend eersteklassertje. Erik had een adres van een hotel op internet gehaald dichtbij het station. Maar niemand kende de straat of wilde het niet kennen. Dan maar op goed geluk Sofia ingewandeld en we vonden een hotel. Doch die was vol. Maar mijnheer legde ons in zijn beste Bulgaars uit waar er een ander was. We hoopten het verstaan te hebben 2de verkeerslichten en dan naar rechts. Het klopte ook nog. Een heel tof hotel, met een zeer vriendelijk onthaal. Ik ging nog even geld afhalen want met de visakaart ging het niet. Dan naar boven naar de kamer voor 35,5 euro kregen we de mooiste en ruimste kamer tot nu toe en zeer stijlvol ingericht, hadden we ons in Bulgarije niet aan verwacht !!!
Vanmorgen Sofia gaan verkennen, echt nog een Oostblokland zeker als je informatie wilt hebben aan het station, word je echt van het kastje naar de muur gestuurd !!!!
Voordat we aan onze reis begonnen, had ik al wat gesurft op internet om wat info te zoeken o.a. over Bulgarije. Er was echter niet veel te vinden. Dus we lieten ons verrassen. Na ons ontbijt lieten we onze bagage achter op in ons hotel en vertrokken we naar het centrum van Sofia. We merkten het meteen, niets toeristisch aan deze stad, geen VVV, amper postkaartjes te koop. Wel honderden kraampjes die allemaal rood/witte gevlochten armbanden verkochten en dito poppetjes e.d. Bleken het geluksbrengertjes voor de nationale feestdag van 3 maart, waarbij men de bevrijding viert van eeuwenlang Ottomaans bewind. Wij kochten dan maar ook zo`n geluksbrengertjes !!! Sofia was halfbewolkt, jammer want tegen de achtergrond van de stad zagen we een heel hoog gebergte. Daarna de hele dag geslenterd, waarbij Sofia gewoon uit de ene winkelstraat naast de andere bestaat en ministeries, het presidentieel paleis, waar de president zelfs Eddy Merckx zou ontvangen (zagen we op het nieuws) enkele orthodoxe kerken en voor de rest alleen woonblokken. Supermarkten amper te vinden, vooral kioskjes in de kelders, waarbij men door zijn knieen moest zakken om ueberhaupt iets te kopen. De stad is niet mooi te noemen, daarvoor heeft het nog teveel grauwe gebouwen of zijn de gebouwen vooral verwarloosd. Een interrnetcafe vonden we na veel moeite, in een achterafkoertje, in een verwaarloosd gebouw op de vierde verdieping, doch wel zeer modern en een snelheid die wij thuis niet hebben. De winkels zijn van zeer ouderwets en supergoedkoop tot hypermodern en zeer duur. Het omrekenen is hier gemakkelijk: gewoon delen door 2. Wat zeer verwarrend is: ja knikken betekent hier nee en nee schudden betekent ja. Dat bracht ons al enkele keren in de grootste verwarring. We bestelden iets om te eten in een taverne, ik wees iets aan op de menukaart en de ober schudde van nee, dan maar weer iets anders aanwijzen, opnieuw een geschud van het hoofd. hadden ze niets ?? Maar nee dat betekende ja !!!! En zo kunnen we nog talrijke situaties opnoemen ! We proberen nu altijd goed te luisteren of ze da of nej zeggen en wij zeggen dat ook om elk misverstand te vermijden. Sofia is interessant omdat hier nog zeer veel sporen van het kommunisme overblijven. Aan elk kruispunt een torentje met een politieman die de verkeerslichten regelde, vroeger alles nog kontroleerde zeker. De voetpaden een ware kwelling voor enkels en voeten ! alles ongelijk en vol gaten. Zagen we plotseling 2 jonge meisjes brood verkopen, dat moesten we hebben voor vanavond, dus wij ook willen kopen. Nee zeiden ze in vlot Engels, u krijgt dat gratis van ons, want onze bakkerij gaat vandaag open ! Oh een leuke verrassing, we ontvingen vers gebakken brood en een visitekaartje, en we lazen Jovan the Dutch baker....moest weer lukken. Wij ernaar toe, de klompjes, het delfts blauw en de molens kwamen ons tegemoet. We zagen allerlei lekkere koeken, die dan maar ook gekocht. Dan naar het station gegaan om een reservering te maken voor couchettes van de nachttrein voor Burgas, aan de zwarte zee. Geen simpele opdracht ! het station heeft weer heel veel loketten op verschillende verdiepingen. Een loket geeft info en op -1 kun je de couchettes reserveren. Hier zat nog een matrone uit het communistisch tijdperk die waarschijnlijk nog niet had gehoord dat Bulgarije vanaf 1 januari bij de EU hoorde !!! Engels en duits sprak ze niet , hierop antwoordde ze met een barse nej ! Dan proberen uit te leggen dat we couchettes wilden hebben voor die bepaalde trein. ze verdween naar achteren, we hoorden haar iets afprinten en gelukkig ,we hadden de reserveringen ! Acheraf bleek dat je voor bepaalde treintrajecten aan bepaalde loketten moet zijn, voor info idem en voor verschillende rijtijden van treinen ook nog eens !!! Dan nog over een traditionele markt geslenterd, de bagage in ons hotel afgehaald om dan uiteindelijk in het station te gaan zitten om op onze trein te wachten. Hier stonden gelukkig banken genoeg in het station, dus niet zo koud als in Budapest. Alle treinen die van het westen kwamen hadden een grote vertraging, de volgende dag zouden we horen dat er ergens een trein was uitgebrand. Onze trein stond er al, de couchetteman nam onze papieren en bracht ons naar de coupes, hier slapen de mannen van de vrouwen gescheiden. Een extra beveiligde trein, behalve de sloten op de deur , de kettingen tussen de verschillende wagons reisden er ook nog 2 politiemannen mee. Erik had nog 3 Bulgaren als reisgenoot , ik reisde met 2 bulgaarse vrouwen, waarvan een Engels sprak. Ze vroeg me waar ik vandaan kwam, ik zei Belgische nationaliteit maar ik woon in Italie. ze wilde mijn mening horen over Oost-Europa, en waarschijnlijk vond ik Sofia lelijk ? tja mooi kon je de stad zeker niet noemen, veel kulturele pracht was hier niet maar wel ineressant voor iemand van het westen want totaal verschillend !En de mensen supervriendelijk (uitgezonderd die van de openbare diensten), zonnig en luidruchtig, italiaans eigenlijk. Hun rijstijl nog zotter dan de Napolitanen. Om 22.15 vertrok de trein en we gingen dan allemaal slapen.
`s Morgens om kwart voor 6 wekten de couchetteman ons en overhandigden de reiskaarten. Een half uur later reden we het station van Burgas binnen . Een mooi moment, zonsopgang, het geluid van de meeuwen en een prachtig station stijl Jugendstil en de zilte zeelucht, onze longen konden weer goed ademen na al die smoglucht van de grote steden !!!! Het weer gewoon schitterend !!! Ontbijten doen ze hier niet, dus gewoon aan de bar wat drinken, wel eten ze hier `s morgens vroeg al frieten en snacks. Een hiphopper die zijn roes aan het uitdrinken was liet ons ex-kommunistische muziek beluisteren op zijn MP3, was toch betere muziek he dan dat hiphop ??? de zoektocht naar een hotel begon weer, opnieuw vonden we eht hotel neit dat Erik van inernet had opgeschreven, maar wel vonden we hotel Bulair family hotel, 2 sterren net zoals Sofia. Hier gingen we voor. Er was nog plaats, maar als we een 2-persoonbed wilden dan moesten we een studio nemen. Voor de luttele prijs van 37,5 euro met ontbijt inbegrepen. Om 12 uur konden we inchecken en het was echt hoe oostelijker hoe goedkoper en hoe luxer !!!!! Er waren zelfs musea hier, dus bezochten we het archeologische, de suppoost had er helemaal niet op gerekend want de lichten moesten nog aan !!! Tja mijn internettegoed is bijna gedaan. Het vervolg lezen jullie dan volgende keer.
!!!
