 |
|
 |
|
|
 |
17-02-2012 |
ons inleefreis verslaggeving |
12/2/2012
Dag thuisblijvers,
Hier ons eerste verslag. Zaterdag zijn we met een klein hartje op het vliegtuig
gestapt voor een lange, lange, lange,
vliegreis. We maakte onze eerste tussenstop
in Parijs. Daar spotte Jasmien als eerste de Eifeltoren al vanuit de lucht.
Nadien reisde we verder naar Ethiopië waar we 4 uren in de transzitzone moesten
wachten. Hier was echt niets te beleven! Onze volgende vlucht bood zich aan om
10u30 plaatselijke tijd. Met een hele hobbelige landing maakte we een tussenstop
in Kenia. Tenslotte reisde we door naar Bujumbura. Ook al keken we allemaal
heel hard uit naar de zon, toch overviel de warmte ons. De DalaDala stond ons
al op te wachten. De eerste rit viel beter mee dan verwacht. Bij de aankomst
aan het hotel werden we verwelkomt door de eerste regenbui. De eerste colas
en fantas werden verorberd. Na een redelijk fatsoenlijke maaltijd, zijn we per
2 in onze twijfelaar gekropen.
Bloopers van de dag
-
het is niet omdat je buurman in het vliegtuig
zwart is en naar Afrika gaat, dat hij geen Nederlands kan. Hadden we dit maar
geweten voor we hem beschuldigde van bommenmaker en maffiapraktijken. (Lynn en
de rest)
-
Afrikaanse toilethygiëne: vrouw zit gehurkt VOOR
het toilet te plassen en veegt vervolgens haar intieme delen af met een spons.
Deze legt ze erna terug op de lavabo (Jasmien + Lynn)
-
Heidi vindt de blooper van de dag, dat Gert haar
dom vind.
-
Gert gaat verschillende keren per jaar met het
vliegtuig naar Tanzania om zijn kitscherige uitzet voor de caravan bij te
vullen.
17-02-2012, 09:54 geschreven door Inleefreizigers 
|
|
|
 |
10-02-2012 |
Het aftellen kan beginnen... |
Eindelijk...kunnen wij, de tweede groep beginnen aftellen...
De koffers zijn ingepakt, de laatste spullen worden er nog bijgestoken, de dromen over de reis gaan bijna werkelijkheid worden.
Door de verhalen en foto's van de eerste groep kunnen we ons er al iets bij voorstellen, maar toch, we zullen het ons pas realiseren wanneer we zaterdag om 19.55u onze eerste vlucht nemen.
Dankzij een goedgevuld programma, zullen er twee drukke weken voor onze oortjes en oogjes te wachten staan. Onze ervaringen zullen we zoveel mogelijk met jullie delen via deze blog.
Tijdens deze inleefreis zullen we al onze luxe overboord gooien en terechtkomen in een samenleving waar andere waarden en normen voorop staan.
We hebben lang genoeg moeten wachten, laat het avontuur maar komen !
Liesbeth, Sanne, Charlotte, Marlies, Lise, Jolien, Lynn, Jasmien, Brenda, Heidi, Gert
10-02-2012, 10:42 geschreven door Inleefreizigers 
|
|
|
 |
13-01-2012 |
Kwaheri Kigoma |
Mambo,
Vandaag hebben we, spijtig genoeg, onze valies moeten maken voor onze terugkeer naar het koude België. Voor velen is die valies nu lichter dan daarvoor, omdat we een hele stapel kleren en spullen hier laten. Deze zijn we dan ook persoonlijk gaan afgeven in Maendeleo en Bangwe. De rest van de dag hadden we nog wat tijd om ons geld op te kopen en een laatste duik te nemen in het meer. De souvenirwinkel is zelfs tot hier gekomen. Morgenvroeg vertrekken we naar Burundi waar we het neuro-psychiatrisch centrum van Kamenge gaan bezoeken. Zondag nemen we het vliegtuig richting België, zodat we maandagochtend het thuisfront weer terug zien!
P.S: Kwaheri wil zeggen tot ziens
Rekening van de dag: - Sofie heeft het nog altijd moeilijk om het koude meer te trotseren - Iedereen heeft leren afpingelen - Aqua Lodge heeft voor de eerste keer sneeuw gezien J - Vandaag hebben we EINDELIJK voor de laatste keer rijst en bonen gegeten.
13-01-2012, 16:09 geschreven door Inleefreizigers 
|
|
|
 |
12-01-2012 |
Rustig dagje. |
Mambo,
Na een nacht vol met hevige regen en wind begonnen we de dag met een bezoek aan het Newman College (secundaire school). De rondleiding gaf ons de indruk dat dit een klein dorpje op zich was. Zij zorgen voor hun eigen voedsel door middel van veeteelt en landbouw. Op lange termijn willen zijn een winkeltje bij hun vestigen omdat het dichtstbijzijnde winkeltje veel te ver is.
Er zijn een zekere 300 leerlingen op deze school waarvan de meeste op internaat zitten. Alle leerlingen waren zicht nu aan het voorbereiden voor het nationaal examen.
In de namiddag zijn we Bangwe gaan bezoeken. Dit is een instelling voor mentaal gehandicapte jongeren. We werden er heel enthousiast ontvangen en hebben er een uitleg gehad van de broeder over de faciliteiten. Het was aangenaam hier even te vertoeven. De fotos spreken voor zich
Tot morgen.
Rekening op het einde van de dag: - niet iedereen was volledig hersteld van onze uitstap gisteren. - volgens Hendrikje bestaat er sappige regen. ;-) - de rijst begint ons nu de oren uit te komen.

12-01-2012, 16:50 geschreven door Inleefreizigers 
|
|
|
 |
10-01-2012 |
Cultuur, wandelen, winkelen en ontspannen |
Vandaag was het tijd voor een
snuifje cultuur. Eerst een lekker fris flesje water voor elk van ons kopen en
dan gezellige drukte op de dalla dalla richting Ujiji. Joseph, één van de
jongeren van Maendeleo, vergezelde ons op deze uitstap. In Ujiji gingen we het
museum en de site bezoeken, waar de journalist Stanley dokter Livingstone onder
de mangoboom ontmoette en de historische woorden doctor Livingstone I presume
sprak. Het museum zelf bestond uit een paar fotos, schilderijen, twee beelden
en het monument op de plaats waar de twee heren elkaar voor het eerst de hand
schudden. De souvenirshop was bijna even groot als het museum zelf, maar het
was wel eens fijn om op deze historische plek te staan. Dan hebben we later
weer iets om aan onze kinderen en kleinkinderen te vertellen.
Na het museumbezoek keerden we te voet
terug naar Aqua Lodge. Dit is een fikse wandeling, welke een stuk over het
strand en een stuk door de kleine dorpjes loopt. Op het strand konden we nog
lekker met de voetjes in het water wandelen, wat voor de nodige verkoeling zorgde.
Nadien was het puffen en zweten geblazen. Gelukkig vind je hier overal wel een
stalletje waar je een frisse Cola of Fanta voor een prikje kan kopen. Wat deed
dat deugd. We hebben onderweg een schattig klein kindje ontmoet dat wonder
boven wonder eens ging schrik van Muzungus had.
s Middags nog even de, intussen
toch al wat minder geliefde, rijst met bonen verorberen en dan was iedereen
vrij. De boog kan immers niet altijd gespannen staan.
Sommigen onder ons gingen naar de stad om inkopen voor ons lunchpakket van
morgen te doen, wat souvenirs bij Big Moma te kopen en zowaar een ijsje te eten. Anderen
namen een frisse duik in het meer. In de late namiddag kregen we nog bezoek van
een dame die souvenirs verkoopt en konden enkelen onder ons hun shophartje nog
eens ophalen. En ware homeparty Tanzaniaanse stijl. We zijn goede klanten
vermoeden we, want vrijdag komt de dame in kwestie nog eens terug
Morgen nemen we al vroeg de boot
naar Gombe, hopelijk is het weer aangenaam (niet te warm, niet te nat) en zien
we veel apen. Maar daar morgen meer over!
Rekening op het einde van de dag: - Kathleen heeft wenkbrauwen - Gert is dolblij met zijn duikbril (een kinderhand is gauw gevuld) - De huiskat vertoeft het liefst op de kamer van Deborah en Hannelore - De lokale museumgids is precies een bandje dat afgespeeld wordt





10-01-2012, 18:45 geschreven door Inleefreizigers 
|
|
|
 |
09-01-2012 |
Heuvel op, heuvel af. Oranje boven!! |
Zondagochtend hebben we eindelijk eens kunnen uitslapen (tot 9u). De broeders wachtten ons op met omelet als ontbijt. Dit konden we wel gebruiken voor de 3 uur durende dala-dala-rit. Maar na tien minuten liet het busje het al afweten: de ambriage was stuk. Er werd gelukkig snel voor vervanging gezorgd, wat niet naar Afrikaanse gewoonte is. Zo konden we onze woelige rit richting Marumba verder zetten. Hier bezochten we een afgelegen psychiatrisch ziekenhuis en maakten we een wandeling naar de ananasvelden. We zetten onze reis verder richting de broeders, waar we onze vers geplukte ananas opaten als aperitief. Daarna volgde een uitgebreid buffet met MAYONAISE !! Toen gingen we heuvel op, heuvel af naar ons motel in Kabanga.
De volgende ochtend bezochten we de verpleegsterschool en het ziekenhuis van Kabanga. Aangezien dit een privé ziekenhuis is, zijn de omstandigheden hier duidelijk beter als onze stageplaatsen. Materiaal kunnen ze overal gebruiken, dus ook hier lieten we weer een pakket achter. s Middags aten we bij Hesron (een student van de school) en zijn verloofde. Hier kregen we super lekkere cake!
Vooraleer we vertrokken waren richting Kigoma, hadden we een technisch probleem: de schuifdeur van de dala-dala hing op half zeven. Toen dit opgelost was begon de stoffige rit zonder knalpot. Deze keer zaten we echter niet alleen in het busje, langs Hannelore zat Jozef (zie foto) en op het middenpad zat een oudere dame die last had van wagenziekte wat niet onbegrijpelijk is door de ondergrond en de rijstijl die de chauffeur hanteerde. Op enkele kilometers van Aqua Lodge begon de bus toch wel heel warm te worden en zagen we plots rook vanonder de bus komen. Niet veel later vielen we stil, maar na een duwtje van onze sterke mannen waren we terug vertrokken. Eens aangekomen had iedereen plots een bizar kleurtje gekregen, een duik in het meer deed echt wel goed.
Rekening van de dag: - Ananassen groeien niet aan bomen maar aan
.. struiken! - Hannelore had touche tijdens een wilde dala-dala-rit - Zwarte mensen kunnen ook ziek worden in de dala-dala - Annelies heeft de bus verder afgebroken - Stoflongen voor alle inzittenden van de dala-dala


09-01-2012, 19:47 geschreven door Inleefreizigers 
|
|
|
 |
|
Een rustige stagedag met een ritmisch einde⦠|
Vandaag zijn we allen gestart aan onze laatste stagedag. Hieronder vind je onze ervaringen:
Vandaag was onze 3de en laatste dag. In deze dagen hebben we veel bijgeleerd over hoe ze verschillende technieken in een klein lokaal ziekenhuis toepassen. We hebben gemerkt dat zorgvuldigheid en steriliteit, net zoals in België erg afhangt van de verpleegkundige. Het was voor ons een heel leerrijke ervaring die we niet zullen vergeten.
Heleen en Sofie
Gepakt en gezakt vertrokken we naar onze laatste stagedag. Dankzij de inzameling van de babykleertjes hebben we de vroedvrouwen en kersverse moeders gelukkig kunnen maken. Met hun vele gejuich bedankten ze ons. Wel hebben we de kans gekregen om samen enkele onderzoeken te doen. Jammer genoeg werden onze gebeden niet aanhoort want vandaag bevielen er ook geen vrouwen. Gelukkig konden we onze frustratie wegzwemmen in het meer.
Annelies, Valerie, Yentl
Omdat we graag eens een bevalling wouden zien, hebben we de hele dag op materniteit doorgebracht. Hier heeft gedurende onze shift een vrouw gelegen die enkele uren later bevallen is van een prachtige zoon. Voor de bevalling hadden de vroedvrouwen geen aandacht voor haar, ze hadden het te druk met poetsen en slapen. Uiteindelijk viel er voor ons niet veel te beleven, dus hebben we ons ontfermd over Oscar (naam die we zelf gegeven hebben). Dit was een baby van enkele uren oud, geboren via keizersnede. Hij was nog op zijn moeder aan het wachten tot zij terug kwam van de operatiekamer.
Lene, Deborah, Kathleen en Hannelore
Iedere groep had wat verpleegmaterialen afgegeven op de afdeling. Ze waren hier heel blij mee. Toch even hartelijk dank aan Suleyha (verpleegkundige ZOL Genk). Zij maakte het mogelijk om een glimlacht te toveren op vele gezichten.
Deze avond stond er voor ons nog bungalow time op het programma. Dit was een activiteit met de jongeren van Maendeleo. Er werd gedanst en luid gezongen. Iedereen deed mee, groot en klein. Het was een leuke ervaring, zeker voor herhaling vatbaar !






09-01-2012, 18:39 geschreven door Inleefreizigers 
|
|
|
 |
06-01-2012 |
Pole pole |
Jambo,
Vandaag hebben wij onze tweede stagedag gehad. Ieder groepje doet hieronder zijn verhaal:
Onze tweede stagedag begon met een vergadering waarin dat enkele personeelsleden de patiëntenpopulatie besproken hebben. Volgende taak van de dag was: POETSEN !! Dit onder het gelach van de moeders van onze patiëntjes. De rest van de dag was het voor ons nogal onduidelijk wat een verpleegkundige hier zoal moet doen. Ze werken traag en niet erg efficiënt ( Op en af sloffen). De GSM heeft hier altijd voorrang. Dit alles neemt niet weg dat de verpleegkundige altijd vriendelijk blijft. We hebben zelfs email- adressen uitgewisseld.
Deborah en Lene
Vandaag hadden we samen de ochtenddienst. Deze was heel anders dan we gewoon zijn. In België zouden ze beginnen met de hygiënische zorgen, dit deden ze hier niet. Wel deelden ze de medicatie uit en gingen ze toeren met de dokter. Dit deden ze zeer uitgebreid ( 2,5 uur !). Het was vandaag een soort van sleur voor ons en we hopen dat het morgen toch wat beter zal gaan!
Sofie en Heleen
Naar traditie hebben we onze stagedag gestart met het poetsen van de verloskamer. We hebben onze eerste Afrikaanse midhusband ontmoet ( mannelijke vroedvrouw). Al vroeg op de ochtend kwam er een zwangere vrouw zich aanmelden. We deden samen de onderzoeken en we luisterden voor de eerste keer met de hoorn van Pinard naar de foetale harttonen. Op het einde van onze stagedag was ze nog steeds niet bevallen. We kruisen onze vingers voor morgen.
Annelies, Yentl en Valerie
Wij hebben onze dag gestart op dezelfde afdeling als gisteren. Daar hebben we heel de afdeling gepoetst. Nadien hebben we gevraagd of het mogelijk was om een bevalling te volgen. We werden onmiddellijk naar de materniteit gebracht. Daar hebben we bloed mogen trekken, wondzorg gedaan en intraveneuze medicatie aangehangen. Daarna hebben we voor de eerste keer een bevalling mogen volgen! We zijn heel blij dat we deze kans gekregen hebben.
Hannelore en Kathleen



06-01-2012, 17:12 geschreven door Inleefreizigers 
|
|
|
 |
05-01-2012 |
Onze eerste Afrikaanse stagedag |
Jambo,
We zijn begonnen met stage vandaag. Om privacy-redenen hebben we nog geen fotos getrokken van de patiënten, we zijn van plan om de laatste dag eventueel wat fotos te trekken. Dus nog even geduld hiermee ;-).
Hieronder vind je ieders verhaal:
Vandaag werden we als vroedvrouwen in het dispensarium van Ujiji te werk gesteld. Na een korte maar bondige rondleiding, starten we meteen met het schoonmaken van de materniteit. Deze bestaat uit één grote zaal met 14 bedden. De pas bevallen moeders verblijven hier gemiddeld 4uur voor ze naar huis vertrekken. In België is dit minimum 3 dagen maar dit is hier niet haalbaar wegens plaatsgebrek. Jammer genoeg waren we net te laat voor onze eerste Afrikaanse bevalling mee te maken hopelijk hebben we morgen meer geluk.
Annelies, Yentl en Valerie
Wij stonden in ziekenhuisje Baptiste. Met knikkende knieën gingen we naar daar, al bij al viel het heel goed mee. Na een goede rondleiding kregen we meteen een vrij duidelijk beeld hoe dit ziekenhuis werkt. Vlak nadat we waren omgekleed, werden we al voor de leeuwen geworpen, we moesten een blaassonde steken en medicatie geven. Dit was even angstwekkend, maar morgen gaat het ons al een stuk beter afgaan. We kijken al uit naar de volgende dagen.
Heleen en Sofie
Wij stonden op heelkunde gynaecologie in het groot ziekenhuis Maweni. Vandaag hebben we niet veel mogen doen. Het is ons opgevallen dat de verpleegkundigen geen respect hebben voor de privacy van de patiënten. Bijvoorbeeld bij een vaginaal onderzoek in een zaal vol patiënten zette ze een klein scherm aan het voeteinde van het bed, in plaats van erlangs, waardoor alle medepatiënten konden meekijken. We zullen nog serieus moeten wennen aan het Afrikaanse trage tempo.
Hannelore en Kathleen
Wij werden onverwacht op de afdeling neonatologie geplaatst. Hier liggen de moeders en hun pasgeborenen van 1 maand oud. Al van in het begin kregen we heel wat uitleg van de dokter en verpleegster. We voelden ons erg welkom. De confrontatie met de erg zieke babys was wel aangrijpend.
Deborah en Lene
05-01-2012, 16:04 geschreven door Inleefreizigers 
|
|
|
 |
|
Over het weeshuis, health centre en het dalla dalla avontuur |
Vandaag zijn we gestart met een wandeling van een uur in de
blakende zon. Onze bestemming was het weeshuis Mwochachi. Daar kregen we een
rondleiding. Ze hadden vijf klaslokalen voor 200 leerlingen. We werden al snel
aangegrepen tijdens de rondleiding toen we de slaapzalen met de kapotte,
stinkende matrassen en de vieze, onhygiënische toiletten zagen. Na ons bezoek
aan dit weeshuis vertrokken we weer voor een wandeling door de brousse om zo
terug naar Aqua Lodge te keren. Onderweg kwamen we voorbij een Tibirizi (een
primitieve polyvalente ruimte) en zagen we een groepje jongens dansen op
liedjes van Michael Jackson. We gingen even binnen en ze voerden een hele
performance op voor ons. We hebben het gefilmd dus binnenkort is het ook te
zien via onze blog.
Nadat we ons middagmaal verorberd hadden (weer rijst met
bonen) vertrokken we met de dalla-dalla naar het National Dispensarium. Voor we
konden vertrekken, onderhandelde Gert zwaar over de prijs van de rit, waardoor we drie keer
het busje in en uit moesten. Toen we uiteindelijk in het busje zaten was er nog
plaats vrij, maar de plaatselijk bevolking durfde niet bij ons te komen zitten.
Eenmaal bij het National Dispensarium werden we rondgeleid door
Dr. Francis. We waren vooral aangenaam verrast door de gratis anticonceptie die via het centrum wordt verstrek. Ook was er een soort van Kind & Gezin-dienst in dit centrum. Na ons bezoek zijn we via de grote markt terug naar het busstation
gewandeld. Het was duidelijk dat men niet vaak zon grote groep Mzungus (blanken) zien want ze waren ons aan
het tellen. Toen we bij het busstation waren kwam er juist een dalla-dalla voorbij
met al een aantal inzittende. Wij sprongen er met ons allen in waardoor we er
met 26 personen (en twee kleine kindjes) in zaten. In België mogen er maar 9
mensen in een soortgelijk busje zitten dus dit was heel erg krap.
Toen we na een vermoeide middag terug in het Aqua Lodge
kwamen gingen we een frisse duik nemen in het meer. De zwarte kindjes waren erg
geïnteresseerd in onze shampoo.
Rekening van de dag:
-
Enkele muggensteken erbij
-
Gert wilt altijd gelijk hebben
-
Soms moet je onderweg je schoenen uitdoen om
door een grote plas te stappen
-
We hebben een varaan en een slang gezien,
gelukkig waren ze beiden dood J
-
Lokale vrouwen krijgen zelfs een barbecue op hun
hoofd gedragen





05-01-2012, 13:26 geschreven door Inleefreizigers 
|
|
|
 |
03-01-2012 |
Wachten, wachten, voetbal en plons |
Jambo,
Normaal gingen we vandaag enkele ziekenhuizen bezoeken, maar
naar afrikaanse gewoonte moesten we onze planning aanpassen.
Na onze eerste goede nachtrust in Aqua lodge, werden we
gewekt door de lokale dierengeluiden. Al vroeg op de ochtend omstreeks 8u30
vertrokken we richting het centrum van Kigoma. Eerste stop nationale bank,
aanschuiven was de boodschap en voorkruipen is hier normaal. Volgende halte gsm
kaart kopen! Ook hier weer was het lang wachten maar uiteindelijk was iedereen
blij met haar eigen Tanzaniaanse nummer. Nadien maakten we een spurtje door de
markt met als doel de uitgang vinden. Bij de uitgang aangekomen lachte een oude
vrouw ons uit omdat we zonnecrème aan het smeren waren. Terug aangekomen in
Aqua lodge stond er voor de eerste keer rijst met bonen voor ons klaar. Na een
schietgebedje van Yentl konden we beginnen aan ons middagmaal en het viel bij
iedereen in de smaak! (voorlopig nog!).
Namiddag vertrokken we met een valies en twee zakken vol met
voetbalkleren en ballen naar Maendeleo om daar samen met de kinderen en gasten
te voetballen. De jongens waren zeer trots op hun nieuwe voetbaloutfits en wij
waren onder de indruk van hun voetbaltalenten. De kleintjes stonden liever op
de foto. Op weg terug naar onze verblijfsplaats hebben we onze eerste bevalling
gezien. Een koe stond op het punt om een kalfje te krijgen, enkele minuten
later konden we het kleintje aanschouwen. Onze dag werd afgesloten met een
frisse duik in het Tanganyka meer waarin we ook onze haren hebben gewassen. Al
snel waren we niet meer alleen en werden we vergezeld door en tiental kleine
blote zwartjes. s Avonds stond er een uitgebreide maaltijd voor ons klaar en
hebben we samen met de broeders gegeten.
Rekening op het einde van de dag:
-
In Maendeleo zijn de werken van de keuken,
gesponsord door de inleefreizigers van vorig jaar bijna af.
-
Afrikaanse jongentjes hebben geen zwembroek
nodig om te zwemmen en bij gevolg weet kathleen alles over de bijtjes en de
bijtjes.
-
We hebben de jongen met 6 vingers ontmoet
-
In restaurant Modern waren de sapjes lekker.
-
In Kigoma hebben ze een reusachtig voetbalveld
zonder gras.


03-01-2012, 00:00 geschreven door Inleefreizigers 
|
|
|
 |
01-01-2012 |
31 dec-2jan: Over nieuwjaar, speedy bob en geplukte kippen! |
Jambo,
Eerst en vooral een gelukkig nieuwjaar aan al onze
bloglezers!!!!
Dit jaar hebben we nieuwjaar in het vliegtuig gevierd,
inclusief slingers en champagne. Toen deze op was zijn we aan de wisky begonnen.
De stewardessen konden dit appreciëren en namen fotos en hielpen ons met het
versieren van het vliegtuig.
We verbleven één nacht in Burundi in het hotel
ceprodilic.
Enkele studenten vonden een verrassing in hun kamer.
Het ontbijt, sandwich met banaan, klonk veel belovend maar het viel wat tegen. Het ging immers om warme bakbanaan met tomaten en pepers.
Tijdens
een bumpy ride waanden we ons in de speedy bob van Bobbyjaanland. Aan de
grens hadden we geen problemen met Caroline haar vergeten vaccinatiepasje,
omdat de douaniers in de ban waren van Heleen haar prachtige blonde lokken.
Na twee dagen reizen zijn we eindelijk aangekomen in
Kigoma. Normaal verbleven we in Mandaleo, maar wegens de broeders van Ivoorkust en de bouw van de keuken,
hebben we een upgrade gekregen en zijn we verhuisd naar Aqua Lodge.
We hebben kennis gemaakt met de Afrikaanse etiquette: toen we kuku met chips (kip met frietjes) gingen eten, kwamen ze voor het eten aan tafel langs met een waskom
en een kruik lauw water om onze handen te wassen, hierna moesten we eten met
onze handen waarna we onze vettige pollekes opnieuw in de kom moesten dompelen.
Rekening aan het einde van de dag:
-
Een reeks verbrande kreeftjes
-
Drie studenten die potentiele huwelijkskandidaten
zijn
-
Vers geplukte kippen afgeknabbeld
-
Telefoonnummer gefixt van één douanier
-
Handhygiëne bestaat hier ook
PS1: Bompa Maaseik: wat bedoel je met je pensioen?
PS2: Papa Yentl: schrijf a.u.b. iets op de blog. ;)



01-01-2012, 00:00 geschreven door Inleefreizigers 
|
|
|
 |
31-12-2011 |
En weg zijn wij! |
De koffers zijn gepakt, gewogen, herpakt, nog eens gewogen en goed bevonden. Het afscheid van het lief, de vrienden en de familie is (bijna) genomen en we zijn klaar om naar Brussel te vertrekken. Over ongeveer 5 uur stijgt ons vliegtuig op in Zaventem en zijn we vertrokken! Kigoma, Tanzania: here we come!
We zullen volgende reisroute volgen: Brussel (vertrek 31/12/11 om 19u10) - Adis Ababa, Ethiopië (aankomst 1/1/12 om 6u30) Adis Ababa (vertrek 1/1/12 om 10u40) Bujumbura, Burundi (aankomst 1/1/12 om 14u10) Overnachting in Bujumbura Op maandag 2/1/12 gaan we met de wagen van Bujumbura naar Kigoma, Tanzania, onze eindbestemming.
Zodra we in Kigoma geïnstalleerd zijn en internettoegang hebben (wat niet altijd zeker is in Afrika ), brengen we verslag uit van onze heenreis.
We wensen al onze bloglezers alvast een prachtig jaareinde en een spetterend begin van 2012! We zullen "high in the sky" klinken op jullie gezondheid!
31-12-2011, 00:00 geschreven door Inleefreizigers 
|
|
|
 |
|
Maendeleo Youth Centre |
De inleefreizigers zullen in het Meandeleo Youth Centre verblijven. Dit jeugdcentrum neemt het op voor verwaarloosde jongeren, maar doet dit echter op een heel eigenzinnige wijze. De jongeren worden niet als slachtoffers behandeld, maar op hun verantwoordelijkheid gewezen. Men vraagt niet: wat kunnen we voor jullie doen, maar wat kunnen jullie voor de maatschappij doen?. Niet wat ze tekort komen wordt centraal gesteld, maar wat ze aan capaciteiten hebben. In het jeugdcentrum worden de jongeren gevormd en opgeroepen om actief buiten het centrum de maatschappij op te bouwen. Dit doen ze in kleine groepen, onder leiding van een ancien. De jongeren verzorgen zieken aan huis, bouwen hutten voor bejaarden, bezoeken gevangenen, brengen water op moeilijk bereikbare plaatsen, organiseren sportactiviteiten in de sloppenwijken, zetten een jeugdbeweging op enz. In ruil krijgen ze de kans om te groeien in verantwoordelijkheid, een plaats om te slapen en wat te eten.

29-12-2011, 16:45 geschreven door Inleefreizigers 
|
|
|
 |
|
Niet zomaar een vlag |
Het eerste wat je ziet wanneer je in een vreemd land aankomt, is de vlag van dat land, wapperend bovenop het gebouw van de luchthaven. Na wat onderzoek blijkt dat de vlag van Tanzania, niet gewoon gekozen is omdat het mooie kleuren waren, maar dat er goed over nagedacht is. Het combineert namelijk de kleuren van de vlaggen van Tanganyika en van Zanzibar. Daarbij staat het groen voor de natuur en de vegetatie waarmee het land zo mooi bekleed is. Goud symboliseert de natuurlijke rijkdommen zoals de mineralen, zwart het inheemse Swahili volk, en blauw staat natuurlijk voor de vele meren en rivieren en de Indische oceaan.
Kortom, alleen al door naar de vlag te kijken, krijgen we een voorproefje van wat er allemaal op ons ligt te wachten in Tanzania. Nog even wachten en de eerste groep van onze inleefreizigers zal die vlag boven zich zien wapperen.
29-12-2011, 13:18 geschreven door Inleefreizigers 
|
|
|
 |
28-12-2011 |
Provincie Kigoma |
Kigoma ligt in het noordwesten van Tanzania, in de regio rond de grote stad Kigoma waar samen zon anderhalf miljoen mensen wonen. De stad ligt aan het Tanganikameer en aan de overkant van het water zie je bij helder weer Kongo. Iets verderop grenst de Kigoma-regio aan Burundi en Rwanda. Allemaal landen waar het de laatste jaren niet rustig is geweest. De stad ligt in een uithoek van Tanzania en jarenlang werd de regio door de overheid links gelaten. De armoede is nog groter dan elders. Slechts twee treinen per week verbinden de stad met de Oceaan.
28-12-2011, 00:00 geschreven door Inleefreizigers 
|
|
|
 |
|
Gombe |
We zullen tijd maken om het kleinste nationale park van Tanzania te bezoeken: GOMBE STREAM NATIONAL PARK. Het park omvat een oppervlakte van 52 km². Gombe, beschermt een heuvelachtige strook land die wordt doorsneden door met bossen omzoomde riviertjes. Het gebied is bekend geworden door het chimpansee-onderzoeksproject van Jane Goodall. Gombe is alleen per boot te bereiken.
28-12-2011, 00:00 geschreven door Inleefreizigers 
|
|
|
 |
|
Voorbereidingstraject |
Studenten en begeleidende docenten komen regelmatig samen om stil te staan bij persoonlijke- en groepsuitdagingen. Open uitwisseling over eigen engagement en motivatie, visie op de samenleving en het Zuiden, verwachtingen en onzekerheden t.o.v. het reisgebeuren, komen aanbod.
Daarnaast is er plaats om diverse aspecten (politieke, culturele, sociale,
) van Tanzania te bespreken. Op formele en informele momenten wordt er gewerkt aan een positieve groepscohesie. Dit word gestimuleerd door het gezamenlijke volgen van de internationale voorbereidingsdag van de Associatie in Leuven, de cateringen die we nog mogen organiseren voor Quadri Khlim en natuurlijk ons doorwerkweekend in Zutendaal.
28-12-2011, 00:00 geschreven door Inleefreizigers 
|
|
|
 |
|
 |
Gastenboek |
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
|
Met dank aan onze partners: N.G.O. CARAES Broeders van Liefde |
|
|
 |