Deborah en Lene

Vandaag hadden we samen de ochtenddienst. Deze was heel anders dan we gewoon zijn. In België zouden ze beginnen met de hygiënische zorgen, dit deden ze hier niet. Wel deelden ze de medicatie uit en gingen ze toeren met de dokter. Dit deden ze zeer uitgebreid ( 2,5 uur !). Het was vandaag een soort van sleur voor ons en we hopen dat het morgen toch wat beter zal gaan!

Sofie en Heleen

Naar traditie hebben we onze stagedag gestart met het poetsen van de verloskamer. We  hebben onze eerste Afrikaanse midhusband ontmoet ( mannelijke vroedvrouw). Al vroeg op de ochtend kwam er een zwangere vrouw zich aanmelden. We deden samen de onderzoeken en we luisterden voor de eerste keer met de hoorn van Pinard naar de foetale harttonen. Op het einde van onze stagedag was ze nog steeds niet bevallen. We kruisen onze vingers voor morgen.

Annelies, Yentl en Valerie

Wij hebben onze dag gestart op dezelfde afdeling als gisteren. Daar hebben we heel de afdeling gepoetst. Nadien hebben we gevraagd of het mogelijk was om een bevalling te volgen. We werden onmiddellijk naar de materniteit gebracht. Daar hebben we bloed mogen trekken, wondzorg gedaan en intraveneuze medicatie aangehangen. Daarna hebben we voor de eerste keer een bevalling mogen volgen! We zijn heel blij dat we deze kans gekregen hebben.

Hannelore en Kathleen

06-01-2012, 17:12 geschreven door Inleefreizigers  

Jambo,

We zijn begonnen met stage vandaag. Om privacy-redenen hebben we nog geen foto’s getrokken van de patiënten, we zijn van plan om de laatste dag eventueel wat foto’s te trekken. Dus nog even geduld hiermee ;-).

Hieronder vind je ieders verhaal:

Vandaag werden we als vroedvrouwen in het dispensarium van Ujiji te werk gesteld. Na een korte maar bondige rondleiding, starten we meteen met het schoonmaken van de materniteit. Deze bestaat uit één grote zaal met 14 bedden. De pas bevallen moeders verblijven hier gemiddeld 4uur voor ze naar huis vertrekken. In België is dit minimum 3 dagen maar dit is hier niet haalbaar wegens plaatsgebrek. Jammer genoeg waren we net te laat voor onze eerste Afrikaanse bevalling mee te maken hopelijk hebben we morgen meer geluk.

Annelies, Yentl en Valerie

Wij stonden in ziekenhuisje Baptiste. Met knikkende knieën gingen we naar daar, al bij al viel het heel goed mee. Na een goede rondleiding kregen we meteen een vrij duidelijk beeld hoe dit ziekenhuis werkt. Vlak nadat we waren omgekleed, werden we al voor de leeuwen geworpen, we moesten een blaassonde steken en medicatie geven. Dit was even angstwekkend, maar morgen gaat het ons al een stuk beter afgaan. We kijken al uit naar de volgende dagen.

Heleen en Sofie

Wij stonden op heelkunde – gynaecologie in het ‘groot’ ziekenhuis Maweni. Vandaag hebben we niet veel mogen doen. Het is ons opgevallen dat de verpleegkundigen geen respect hebben voor de privacy van de patiënten. Bijvoorbeeld bij een vaginaal onderzoek in een zaal vol patiënten zette ze een klein scherm aan het voeteinde van het bed, in plaats van erlangs, waardoor alle medepatiënten konden meekijken. We zullen nog serieus moeten wennen aan het Afrikaanse trage tempo.

Hannelore en Kathleen

Wij werden onverwacht op de afdeling neonatologie geplaatst. Hier liggen de moeders en hun pasgeborenen van 1 maand oud. Al van in het begin kregen we heel wat uitleg van de dokter en verpleegster. We voelden ons erg welkom. De confrontatie met de erg zieke baby’s was wel aangrijpend.

Deborah en Lene

05-01-2012, 16:04 geschreven door Inleefreizigers  

Vandaag zijn we gestart met een wandeling van een uur in de blakende zon. Onze bestemming was het weeshuis Mwochachi. Daar kregen we een rondleiding. Ze hadden vijf klaslokalen voor 200 leerlingen. We werden al snel aangegrepen tijdens de rondleiding toen we de slaapzalen met de kapotte, stinkende matrassen en de vieze, onhygiënische toiletten zagen. Na ons bezoek aan dit weeshuis vertrokken we weer voor een wandeling door de brousse om zo terug naar Aqua Lodge te keren. Onderweg kwamen we voorbij een Tibirizi (een primitieve polyvalente ruimte) en zagen we een groepje jongens dansen op liedjes van Michael Jackson. We gingen even binnen en ze voerden een hele performance op voor ons. We hebben het gefilmd dus binnenkort is het ook te zien via onze blog.

Nadat we ons middagmaal verorberd hadden (weer rijst met bonen) vertrokken we met de dalla-dalla naar het National Dispensarium. Voor we konden vertrekken, onderhandelde Gert zwaar over de prijs van de rit, waardoor we drie keer het busje in en uit moesten. Toen we uiteindelijk in het busje zaten was er nog plaats vrij, maar de plaatselijk bevolking durfde niet bij ons te komen zitten.

Eenmaal bij het National Dispensarium werden we rondgeleid door Dr. Francis. We waren vooral aangenaam verrast door de gratis anticonceptie die via het centrum wordt verstrek. Ook was er een soort van Kind & Gezin-dienst in dit centrum.
Na ons bezoek zijn we via de grote markt terug naar het busstation gewandeld. Het was duidelijk dat men niet vaak zo’n grote groep  Mzungu’s (blanken) zien want ze waren ons aan het tellen. Toen we bij het busstation waren kwam er juist een dalla-dalla voorbij met al een aantal inzittende. Wij sprongen er met ons allen in waardoor we er met 26 personen (en twee kleine kindjes) in zaten. In België mogen er maar 9 mensen in een soortgelijk busje zitten dus dit was heel erg krap.

Toen we na een vermoeide middag terug in het Aqua Lodge kwamen gingen we een frisse duik nemen in het meer. De zwarte kindjes waren erg geïnteresseerd in onze shampoo.

Rekening van de dag:

-          Enkele muggensteken erbij

-          Gert wilt altijd gelijk hebben

-          Soms moet je onderweg je schoenen uitdoen om door een grote plas te stappen

-          We hebben een varaan en een slang gezien, gelukkig waren ze beiden dood J

-          Lokale vrouwen krijgen zelfs een barbecue op hun hoofd gedragen

05-01-2012, 13:26 geschreven door Inleefreizigers  

Jambo,

Normaal gingen we vandaag enkele ziekenhuizen bezoeken, maar naar afrikaanse gewoonte moesten we onze planning aanpassen.

Na onze eerste goede nachtrust in Aqua lodge, werden we gewekt door de lokale dierengeluiden. Al vroeg op de ochtend omstreeks 8u30 vertrokken we richting het centrum van Kigoma. Eerste stop nationale bank, aanschuiven was de boodschap en voorkruipen is hier normaal. Volgende halte gsm kaart kopen! Ook hier weer was het lang wachten maar uiteindelijk was iedereen blij met haar eigen Tanzaniaanse nummer. Nadien maakten we een spurtje door de markt met als doel de uitgang vinden. Bij de uitgang aangekomen lachte een oude vrouw ons uit omdat we zonnecrème aan het smeren waren. Terug aangekomen in Aqua lodge stond er voor de eerste keer rijst met bonen voor ons klaar. Na een schietgebedje van Yentl konden we beginnen aan ons middagmaal en het viel bij iedereen in de smaak! (voorlopig nog!).  Namiddag vertrokken we met een valies en twee zakken vol met voetbalkleren en –ballen naar Maendeleo om daar samen met de kinderen en gasten te voetballen. De jongens waren zeer trots op hun nieuwe voetbaloutfits en wij waren onder de indruk van hun voetbaltalenten. De kleintjes stonden liever op de foto. Op weg terug naar onze verblijfsplaats hebben we onze eerste bevalling gezien. Een koe stond op het punt om een kalfje te krijgen, enkele minuten later konden we het kleintje aanschouwen. Onze dag werd afgesloten met een frisse duik in het Tanganyka meer waarin we ook onze haren hebben gewassen. Al snel waren we niet meer alleen en werden we vergezeld door en tiental kleine blote zwartjes. ’s Avonds stond er een uitgebreide maaltijd voor ons klaar en hebben we samen met de broeders gegeten.

Rekening op het einde van de dag:

-          In Maendeleo zijn de werken van de keuken, gesponsord door de inleefreizigers van vorig jaar bijna af.

-          Afrikaanse jongentjes hebben geen zwembroek nodig om te zwemmen en bij gevolg weet kathleen alles over de bijtjes en de bijtjes.

-          We hebben de jongen met 6 vingers ontmoet

-          In restaurant Modern waren de sapjes lekker.

-          In Kigoma hebben ze een reusachtig voetbalveld zonder gras.

03-01-2012, 00:00 geschreven door Inleefreizigers