na een deugddoende vakantie in het Belgenland ( ik bespaar jullie de obstakels die ik heb moeten nemen om daar te geraken!), ben ik terug in mijn tijdelijke thuisbasis beland. Ik had toch een beetje lat van een jetlag aangezien we nu om 8u of 7u30 moeten beginnen (6u opstaan, wie mij kent, een hele klus) en mijn bioritme was daar niet meer echt op ingesteld. Soit, de dagelijkse fietsritjes verlopen nu zonder problemen, behalve dat het verkeer steeds drukker wordt en dat het erop lijkt dat je meer dan 100 punten krijgt als je een expat op een fiets omver knalt.
Op het werk begint alles een beetje in de dagelijks routine te vallen en vanaf nu heb ik volledig mijn eigen agenda. Zo begin ik mij ook beter en beter in mijn sas te voelen en vind ik het werk ook echt leuk. Deze week was er een internationaal handbal tornooi en daarvan heb ik 3 of 4 acute ernstige sportletsels gezien, wat thuis meestal op spoed belandt. Zo kan ik mij daarin verder bekwamen. Over de middag kan er gegeten worden op het werk. De werkdag duurt tot 16u en dan is iedereen ook echt weg. Tegen 16.45 ben ik dan thuis, maar de zon is hier ook onder om 18u.
Ik verblijf nu nog de laatste week in het huis van Frank en dan verhuis ik naar een andere compound hierachter, Y-Village genaamd. Hoe lang ik daar kan blijven is niet gekend, maar het staat nu al vast dat het een beetje villahoppen zal worden. Sinds vorige week is de Belgische companie( Pieter en Erik) terug in het land. Zo kan ik toch eens praten zonder dat de wenkbrauwen gefronst worden omwille van de Belgische woordenschat. Voor het Belgische woord van de maand gaat het tussen "sletsen" (slippers), " frigobox" (koelbox) en hesp (ham).
Intussen krijg ik ook meer en meer contact met andere mensen in het ziekenhuis, zowel Europeanen als Qatari en eveneens enkele Zuid-Afrikanen die echt de kampioenen van de BBQ (braai ) zijn.
Wat de administratieve rompslomp betreft, moet ik al mijn onderzoeken voor mijn residence permit opnieuw doen, aangezien ik het land verlaten heb voordat ik de permit in mijn handen had. Mijn Nederlands collega fellow Robert-Jan heeft ook al kennis gemaakt met de Qatarese logica. Als je bv op reis wil van woensdag tot woensdag, dan hoef je de dagen i het weekend ook conge neme, begrijpen wie kan! Maar ja, we weten het intussen al, Rule number 1: don't ask why, they don't do it either!
Vorige week zijn we met een bende naar de 'Inland sea' geweest met de jeeps. Daarvoor moet je een stuk woestijn doorkruisen (ongeveer 45 min) met de jeeps door het zand. Dat is eigenlijk een speeltuin voor mannen! Het was ook echt leuk, totdat de auto van Adam, een Nederlander het begaf op het verste punt. elukkig waren er nog 2 andere jeeps mee, dus zijn we moeten terugkeren om hulp te halen.
Last but not least kan ik jullie vertellen dat ik vanaf volgende week (tijdelijk) niet meer alleen woon, want mijn Yveske komt eraan voor een halve maand, joepieeeee!
groetjes aan iedereen
Elke
PS het conflict met Syrie wordt hier toch ook met bepaalde interesse gevolgd, want de grootste luchtmachtbasis van de Amerikanen in het midden-Oosten is gelegen in...... jawel Qatar.
