Dag 18 van Gros Ventre (Grand Teton) naar Yellowstone (Grant Village)
Heel vroeg op pad in de hoop dieren te zien op de Antilope flats, en dat lukte! Een hele kudde bizons thv Mormon row! Wat een gezicht! Een moeder wilde met haar kalf naar de andere kant en stak de weg dus over, of beter: wilde de weg oversteken. Alle autos stopten maar een sportwagenbestuurder voelde zich misschien niet gerust, of wilde per se verder en hij dwong de dieren om terug te lopen naar de kant vanwaar ze kwamen
Dat waren dus twee vliegen in één klap: bizons én Mormon Row (een oud huis met de Grand Teton keten met ochtendlicht op de achtergrond onzen dag was al goed!
We stopten bij de Snake River Overlook maar konden de rivier niet zo heel goed zien door de bomen die ondertussen al boven de Overlook uit steken; maar mooi was het wel! die rivier die ontspringt in Yellowstone en die door Grand Teton en nog zuidelijker doorstroomt tot in de Colorado ze bood ons al mooie vergezichten!
Thv de Oxbow Bend kregen we er nog een cadeautje bij: de rivier vloeit daar zo langzaam dat ze een mirror effect heeft! het is geen mirror lake, maar ze heeft er de allures wel van!
Langs de Grand Teton Road is een fietspad aangelegd en dat zijn ze nu ook langs de US 89 aan het doen! een zegen voor de fietsers hier want het is oergevaarlijk om langs die weg te fietsen en toch doen sommigen dat!
Colter Bay viel ons wat tegen; we hadden een klein stadje verwacht, maar verwachtingen zijn eenzijdige afspraken dus hoeft niks of niemand zich eraan te houden. We maakten een lake shore wandeling (ze liep vaak een eind van het meer verwijderd maar bood ons toch een heel mooie plek om stil te worden en te genieten. Edgard heeft een neus voor mooie plekjes en hij wilde naar Leek Marina en dat was een schitterend idee! Een kleinere haven, minder logistiek, maar schilderachtig gelegen restaurant! Op het terras genoten we van een pizza zoals ik (Ingrid) ze nog nooit gegeten had; een aanrader voor wie in de buurt komt!!! Maar zorg dat je veel water bij je hebt om achteraf de dorst te lessen want drinken zal je!!!
Daarna reden we Yellowstone binnen; de eerste beelden waren al overdonderend mooi: de Snake River in de diepte, en dennenbossen zover het oog reikt! Alleen vielen de kale stokken die de brand van 1988 niet overleefden wel op in het landschap! Het begon met een bodembrand, die aangewakkerd door de wind overging in een kruinbrand; de brandgangen boden geen soelaas omdat daar een stevige wind door de canyon waait Duimen kruisen dat zoiets niet snel weer gebeurt! Als je ziet hoeveel volk hier rondrijdt, dan besef je hoe kwetsbaar dit land is.
We bereikten Grant Village kort na de middag en reden door tot Thumb West zodat we morgen dat stuk al kunnen overslagen; het was maar 2 mijl verwijderd van onze camping.
Thumb West gaf al een voorsmaakje van de dag van morgen warmwaterbronnen, sulfur baden, modderpoelen voor Edgard stuk voor stuk weer nieuwe ervaringen en voor mij dankbare herinneringen aan een deel van NZ. We snapten niet dat sommige jongeren ongeïnteresseerd aan de kant zaten waar is hun verwondering voor deze geologische wonderen gebleven?!
We vonden een SD kaart op de wandeling we hebben ze bij de kiosk afgegeven hopelijk komt de eigenaar ze daar ophalen; wat een ramp voor die mensen! Stel je voor dat daar een halve reis op staat!
De camping was al volgeboekt toen wij aankwamen! Reservatie is hier dus geen luxe! Er zijn nochtans meer dan 450 plaatsen!!! Wij waren bij de gelukkigen die een plekje in dit stukje paradijs vonden.
De eekhorens vliegen hier rond onze oren door de bomen; we mochten al een groot hert zien langs de kant van de weg; in de tenten area zou er s avonds ook vaak één lopen! Tjonge wat een grote mannen zijn dat! Maar ja, het zijn Amerikanen, he?!
Morgen doen we een mooi stuk van Yellowstone; we gaan vroeg op pad want er staat heel wat op het programma! Internet hebben we heel de volgende week niet, maar we zien elke dag de meest boeiende natuurfilms voor ons ogen afspelen! Wat een zegen!
Na het avondeten stelde Edgard voor om nog even tot aan het meer te gaan en wij dus op pad, gewapend met licht, water en fotoapparaat en niets ervan was overbodig, zoals later bleek!
We kwamen snel aan het meer en toen zag ik een soort dam lopen en ik vond het heel aantrekkelijk om daar eens op te gaan lopen (in Bear Lake had die mogelijkheid mij al aangetrokken, maar toen waren we braaf geweest)
We zochten een pad en kwamen uiteindelijk uit bij een boomstam die de verbinding maakte met de dam! Het was even voelen of we dat aandurfden maar toen Edgard zei: dat kan zo moeilijk niet zijn, kwam de kwajongen in mij boven en huppekee; hij trok mij op de boomstam en ik dacht dat hij met mij mee liep, maar dat bleek niet zo te zijn! hij stond nog aan de overkant en toen was het even twijfelen: ga ik terug of komt hij? Het was niet diep, maar we wilden geen natte schoenen
Toen ik al op de terugweg was zei Edgard dat hij toch wilde komen, maar halverwege zag ik dat ik dat niet had mogen vragen! hij kwam gelukkig heelhuids aan de overkant (er stonden veel mensen naar hem te kijken en dat moedigde hem aan om door te bijten maar comfortabel voelde hij zich duidelijk niet bij die evenwichtsoefening).
Toen wandelden we naar de ene kant in de hoop zo weer het vasteland te bereiken, maar dat liep uit op een open water gedeelte, dus moesten we terugkeren op onze stappen en een ander uitweg zoeken; die vonden we aan de rand van een bos
Toen was het mijn beurt om me niet op mijn gemak te voelen: alleen met ons twee, in de avond (gelukkig nog wel licht), in een streek waar beren lopen pfff! Ik wilde zo snel mogelijk naar de weg! En we volgden dus een wildpad, maar later bleek hoe ver we uit de richting gelopen waren! we lachten nog bij het begin toen Edgard vol overtuiging zei: we zitten op 244° ZW, en dat moest dus een geruststelling zijn.
Ik leerde nooit met een kompas omgaan maar ik weet nu: ik geraak er niet mee thuis! Haha!
Op de weg volgden we de goede richting maar we liepen tot het pikkedonker was voor we aan onze camper waren! en het was geen sloom gangetje maar een stevige pas, dat kan ik wel zeggen! Ik ben niet bang in het donker maar in berenland ligt het even anders!
We zagen geen beren, maar wel hele mooie elanden, of herten, ik ken het verschil niet; in elk geval grote beesten die gezapig stonden te snoepen van lekker groen
Eind goed, al goed; we weten nu dat we allebei heel sterke mensen zijn! ons fleske water was helemaal leeg, het lichtje deed dienst toen het begon te schemeren en de dieren werden vastgelegd op de gevoelige plaat
Edgard had zijn hoofdkussen nog niet geraakt toen hij al sliep!!! Ik lag te keren en te draaien om weg te geraken bij zijn zalige geluiden en vanmorgen was hij de pineut want toen lag ik te ronken het zou een zegen zijn als we allebei hetzelfde ritme zouden hebben, haha, maar dat is onze kleinste zorg.
Het is hier ongelooflijk mooi, maar daar gaat het een andere keer over, als we nog eens internet hebben tot over een paar dagen!
Na een vrij goede nachtrust zijn we vanochtend rond negen uur vertrokken richting Jenny Lake in het Grand Teton park. We hebben de boot genomen om naar de overkant van het meer te varen. Dat was eens iets anders.
We zijn eerst naar de Hidden Falls gewandeld. Dit is een mooie, krachtige waterval van ongeveer tachtig meter hoog. Nadien zijn we naar Inspiration point getrokken. Dat was zeer pittig stijgen en een behoorlijk tijdje wandelen. Daar hebben we gepicknickt.
Maar onderweg naar Inspiration point werd onze aandacht getrokken door beren die aan het eten waren . Het was een grote zwarte moederbeer en haar twee jongen. Ongelooflijk als je dit ziet. De kleintjes zaten in de struiken en het was een beetje zoeken naar de goede plek om ze goed te kunnen zien. Maar op een bepaald moment zagen we ze vanop een afstand van ongeveer 20 meter en hebben we mooie fotos kunnen maken. In het begin geeft het een vreemd gevoel maar als je ziet hoe rustig ze verder eten terwijl er heel wat mensen staan op te kijken en te fotograferen, dan is het rustgevend.
We hadden voordien wel eens tegen elkaar gezegd dat al die regels die ze overal hangen van wat je moet doen als je beren ziet, marketing is voor deze wandelingen, maar we waren toch blij verrast als we ze echt zagen. We moeten Tom Waes laten weten dat wij van dichterbij de beer gezien hebben dan hij in Alaska.
Wanneer we een nieuwe wandeling langs de Cascade Canyon deden, zagen we een moeder Ree met haar twee jongen ook zeer dicht bij. Toen er kinderen aankwamen schrokken ze en liepen ze weg. Een kleintje rende ons voorbij. Vandaag hebben we dan toch wat wild kunnen zien in volle dag, want dat is niet zo evident omdat er op sommige wandelingen best wel veel volk rondloopt, nu in het hoogseizoen.
Aan de boot was de rij wachtenden om terug te varen zo lang dat we gekozen hebben om langs het meer te voet terug te gaan. Dat leverde onderweg nog een super aangenaam rustmoment op zittend op een grote steen en de voetjes in het water. Heerlijk vertoeven met het zicht over het meer en de bergen als horizon.
Het weer was weer zonnig net als gisteren en een zeer aangename temperatuur van om en bij de 25° Celcius. Heerlijk zo een weer, je went er best snel aan.
Morgen rijden we verder naar Yellowstone, daar zal het weer anders zijn.
De voorbije nacht hadden we beiden minder goed geslapen. We waren dan ook vroeg op en zijn rond 8u vertrokken richting route 89 North.
Onderweg konden we geleidelijk al voorsmaakjes waarnemen in het landschap van wat Grand Teton als uitzicht zou bieden.
Mijn genot als chauffeur werd wel wat verstoord toen er op mijn dashbord de melding verscheen dat vervanging van olie vereist was. Dit gaf me geen veilig gevoel meer omdat ik die kerels aan de telefoon bij de servicedienst van cruise America niet echt meer vertrouwde.
In Jackson, een stadje onderweg, zagen de aandachtige ogen van Ingrid plots een soort garage waar ze service geven om korte onderhoudsbeurten te doen, soort drive-inn voor auto-onderhoud.
We zijn er naartoe gereden en de man aan de receptie begreep meteen onze ongerustheid en was bereid er even naar te kijken. Hij heeft ons dan ook gerust gesteld dat we ons van de meldingen niets moesten aantrekken want dat het oliepeil in orde was en de kwaliteit van de olie ook. Aan de telefoon hadden de mensen van cruise America ons verteld dat de olie ververvangen was voor ons vertrek, maar dat ze waarschijnlijk vergeten waren de reset te doen.
Onderweg hebben we onze plannen voor de dag besproken en zijn we gegaan voor een goedkope maar zeer mooie Campground, behoorlijk in het groen gelegen en ook omringd door de mooie bergen. Hier is geen elektriciteit en water per campingplaats. Dit betekent dat we voor het eerst in deze reis onze generator zullen gebruiken. Hier zit in de huurcampers standaard een generator ingebouwd.
Na de lunch hebben we nog een stevige trail gedaan die ons liet genieten van de combinatie bos, meren en bergen. Wonderlijk mooi en zalige stilte als er geen andere wandelaars in de buurt waren en we even op een rots aan het meer zaten met een schilderachtig decor voor ons.
Ingrid slaagt er, wonder boven wonder, met slechts twee vuren, weer opnieuw in iets lekker en gezond klaar te maken. We hebben geen behoefte om te worden zoals veel big Americans.
Hier meer Noordwaarts zijn de temperaturen wel makkelijker te verteren en bovendien is het zonnig met een blauwe hemel. Heerlijk.
We hebben zopas nog een avondwandelingetje gemaakt naar The Snake River, die hier achter de campground doorloopt. Schitterend mooi. Het was mooi om te zien hoe de zon aan de ene kant onderging achter de bergen en tegelijk aan de andere kant van de rivier de maan opkwam.
Het bevalt ons hier prima en we hebben intussen een tweede nacht bijgeboekt vooraleer we nog meer Noordwaarts gaan naar Yellowstone.
Van mijn kant (Ingrid) nog wat praktische informatie om evt te gebruiken bij andere reizen:
- We passeerden Paris en Montpellier! Haha; waar halen ze het vandaan?!
- In Montpellier ligt een mooie KOA camping langs de US 89!
- Het Red Flat is blijkbaar de graanschuur voor de omliggende gebieden; ook veel veeteelt op de mooie ranches!
- Smoot is een dorpje gelegen op een hoogte van 6619 ft (2018m)
- Afton heeft een heel mooi kerkje en is een heus stadje met lodges en RV park
- Thayne heeft veel te bieden op medische vlak: een kliniek en een chiropracticus
- De drie dorpjes (stadjes) behoren tot de Star Valley
Een koude nacht gehad! Wat een verschil met de vorige dagen en weken!!! Maar des te gezelliger dicht bijeen!
Vanmorgen zijn we op pad gegaan om een camping te zoeken voor 7 augustus want we hadden er één in Salt Lake City maar dan moesten we een hele dag in een stad rondhangen omdat wij pas tussen 15-17u onze camper mogen afgeven. Dat zou zonde zijn als we hier nog zo mooi kunnen logeren. De camping waar we nu zitten is volzet voor die nacht maar we vonden er één die op een parallelbaan ligt! Zalig!
Dan naar de haven gewandeld; lijkt een beetje op Antibes; geen St Tropez! Maar een gezellig haventje met vooral zeilboten. Je kan er een motorboot huren.
Het meer is warmer dan we dachten! Het water zou rond de 20° warm zijn! bijna niet te geloven maar het stond zo geafficheerd.
We kwamen een gedenkplaat tegen met een tekst van een Indiaans stamhoofd : every foot of what you proudly call America not long ago belonged to the red man. The Great Spirit gave it to us. There was room for all His many tribes, and all were happy in their freedom. Deze tekst schreef hij nadat hij was gestuurd naar the Wind River Reservation in het noorden van Wyoming. Niet te geloven wat ze die mensen hebben aangedaan! Maar wel mooi dat ze hen op deze manier toch weer een stukje eren.
Onze lunch was een hartige pannekoek met een lekkere cappuccino en ik een chai latte lekker!!!
Na de middag wat geluierd, gelezen, gemaild en toen nog efkes de benen gestrekt op de bergen (eigenlijk heuvels) hier vlakbij.
De avond vloog voorbij met het opzoeken van allerlei informatie voor de volgende dagen want het kan zijn dat we geen internet meer hebben in Grand Teton en in Yellowstone; dat weten we nog niet. Misschien kunnen we deze blog dus ook niet meer verder schrijven, tot wanneer we hier terug zijn.
Maar binnenkort zijn we er wel weer!
De camping van Springville was fijn en eigenlijk viel er nog geen enkele echt tegen, maar we gaan er alleen maar op vooruit, zoals zou blijken vandaag!
Rond 9u zaten we op de US 89, richting Evanston, al waren we niet goed wakker in het begin en zaten we voor we het wisten op de snelle ipv op de mooie route. Geef ons maar de scenic route!
We zaten er nog maar pas op toen we al stopten voor een foto over de mooie, glooiende bergen en de vallei waar we uitgekropen waren (ja, soms is het kruipen omdat ons karreke zoveel wind vangt dat Edgard heel voorzichtig moet rijden!).
Het was een landschap dat aan Zwitserland doet denken en na al die rode en roze rotsen was al dat groen op de hellingen zeker deugddoend. Maar ons hoor je niet klagen want we zagen zoveel moois, maar het dorre, hete en droge zal ik (Ingrid) toch niet zo erg missen, moet ik toegeven. Ik kan niet zo goed tegen de hitte. En die laten we nu achter ons, joepie! Edgard verdraagt ze beter dan ik.
We passeren het Timpanogo park en een wilderness park waar je niet zonder ranger in mag overbodig te vertellen dat het mooi was, he?!
Die streek ligt vlak bij Provo en Salt Lake city, dus je hoeft niet, zoals onze gids in Bryce, 150 mijlen (toch meer dan 225 km) te rijden om te gaan golfen of om boodschappen te doen (hij combineerde het aangename aan het nuttige); maar de kostprijs van een huis zal hier ook wel hoger liggen!
Een tweede wauw was voor een mooi meer, ontstaan door het aanleggen van een dam ze hebben natuurlijk een hele vallei onder water laten lopen, maar de mensen die er nu aan watersport doen zijn daar niet meer mee bezig; zij genieten van het water en het waren mooie aanlegplaatsen, ingebed in het natuurlijk milieu; dat was een plus!
Toen kwamen we door het Deer Creek State Park, maar we zagen geen enkel reetje
Herber Valley is een plekje in the middle of nowhere, waar gewoon twee wegen samen komen en daar ontstond dus dat godvergeten dorpje; een heel schilderachtig dorpje trouwens, met een heel originele bouwstijl! Tot hiertoe nog niet gezien
We zijn in Evanston even gestopt om wijn te zoeken, want in heel Utah vind je wijn alleen in liquor stores en die liggen vaak niet bij de grootwarenhuizen en de wijn is er pokkeduur. Nu we Wyoming even in reden, grepen we onze kans om wijn te zoeken; maar ook hier niet in de Walmart, maar dan toch in een discount liquor store er recht tegenover. Betaalbare Chardonnay gevonden! Voor de speciale momenten van de komende dagen.
Gisteren had ik de kans om op de camping eens echt te doen aan mensjeskijken! Een koppel van onze leeftijd kwam aangereden met zon super de luxe camperbus, met auto erachteraan een uur waren die bezig om dat ding deftig te installeren!!! Onze pa zou nogal gesmuld hebben bij het zien van alle snufjes en technologie die eraan te pas komt! Eerst moet die auto afgepikt worden; die zat zelfs onder een dik deken dat de man amper in de koffer van de auto kon leggen; hij viel er bijna mee voorover! Die staven worden heel deskundig opgevouwen en ingepakt. Blokjes moeten gelegd worden om de poten te laten op steunen (want die zijn van goud, als je het mij vraagt). Dan verdwijnt de man in de bus en zie je heel stilletjes de poten tevoorschijn komen! dat ding zet zich automatisch waterpas!!! Enfin, nog een heel circus voor ze in hun stoeltje zaten
Wij doen daar juist geteld 12 minuten over, meer niet! En wij hoeven die pukkel van een hond die mee reist ook niet uit te laten haha
We hebben echter nog geen enkele slechte ervaring met de Amerikanen zelf; allemaal zijn ze buitengewoon vriendelijk. Alleen de donkere bevolking durft al eens zuur te kijken; zouden zij nog altijd minder verdienen dan de blanken??? Die laatsten lijken allemaal even graag hun werk te doen;
Ondertussen zijn we dus in Garden City aangekomen en wat een camping hier, vlak bij het Bear Lake!!! Ook een KOA camping, maar al de beste die we mochten meemaken. Heel groen, mooi gelegen, gezellig gewoon; super netjes, met heel wat mogelijkheden voor kinderen en jongelui. En niet eens de duurste! Een deel van de camping is bezet door oversized campers, een deel is voor de normale afmetingen, een ander deel is voorzien voor tenten, die beschut staan; en op de helling staan volledig ingerichte tenten en huifkarren en tipis.
De temperatuur is hier overheerlijk; vandaag zou het hier onweren, en dat zagen we wel gebeuren in de bergen, maar met 5 minuten ruitenwissers op waren wij er al vanaf. Nu zitten we lekker naast de camper in de zon en deze keer is het niet puffen geblazen maar af en toe doen we zelfs onze fleece aan; we kunnen dus weer normaal gekleed gaan; die topjes en losse bloezen ben ik wel een beetje beu; vaak waste ik ze elke avond uit omdat ik er geen massa van mee heb; maar ja, dat is allemaal wel heel ok als je in ruil daarvoor zoveel moois mag zien!
Morgen blijven we hier lekker luieren; misschien een wandeling langs het meer of in de bergen (want drie dagen stil zitten doet ons alweer verlangen naar een flinke stap door de natuur!).
