De Indianen doen de regendans op deze manier: 
             

Elke Indianenstam had zijn traditionele medicijnman, wat wij tegenwoordig een weerman noemen.
Deze medicijnman was vaak de oudste en ook de wijze man van de stam, zelfs van een heel dorp, omdat zo’n man altijd wel een middeltje tegen een ziekte had, of een kruid tegen een pijnlijke kwaal.

Wij zouden nu zeggen dat de wijze medicijnman een uitstekend psychotherapeut zou zijn, of een hypnotiseur, of een weerkundige.

Want al deze facetten van de natuurlijke wetten had zo’n man in zich. Hij was in staat om iemand zo te manipuleren dat men geloofde wat hij zei. Nu heet zo’n iemand zelfs een mental coache.

Maar in die tijd ging de medicijnman als volgt te werk, bijvoorbeeld bij lange droogte werd de honger vaak de angst voor te vluchten naar weer een ander stuk land waar nog gras was, waar je nog kon jagen op buffels, maar dan moest er geen andere stam in de buurt zijn anders werd het weer oorlog.

Dus in die tijd was het belangrijk om het geloof een handje te helpen, en daar was de medicijnman de juiste persoon voor.

Deze sprak dan tegen het Opperhoofd van zijn stam dat iedereen in een kring moest gaan zitten, bij het vallen van de avond. Het vuur werd opgestookt, en de medicijnman begon met allerlei kreten en ritmische bewegingen om het vuur te dansen, vaak alleen begeleid door iemand op een trommel gemaakt van buffelhuid, en die slagen stonden voor de druppels van de regen die dan naar beneden zou komen vallen.

Vaak na zo’n opzwepende regendans werd er gegeten en gedronken en gebeden tot de goden om regen.
En heel vaak gebeurde het wonder, het begon vaak ook te regenen. En dat alles dankzij een regendans van de medicijnman en het eentonige getrommel van een stamlid.

Het was vaak niet de dans, maar de slimme medicijnman had al lang in de lucht gezien dat er regen aan zat te komen. Dus in die tijd waren er al weermannen, en vaak betere als die wij nu kennen met de huidige technologie..


               

  


                                        

 

05-11-2012, 00:00 geschreven door indiananneken  

            
          

             De indianen doen de zonnedans op deze manier: 


Bij het afsmeken van een visioen trad het individu in contact met het bovennatuurlijke, deed de stam dit in zijn geheel dan gebeurde dit tijdens de Zonnedans. De Zonnedans was de hoogste uiting van de Lakotareligie. Het was de meest gecompliceerde ceremonie en de enige ceremonie bij de Lakota's die verband hield met de kalender. De ceremonie werd altijd hartje zomer gehouden als de stam bijeenkwam. De eigenlijke ceremonie duurde vier dagen. De voorbereidingen duurden drie a vier dagen. Tijdens deze voorbereidingen werd de Zonnedanshut gebouwd die bestond uit een cirkelvormig overdekt prieel dat gedurende de ceremonie de toeschouwers kon herbergen. Ook van essentieel belang waren de zangers en hun drum. Het hoogtepunt van de voorbereidingen vond plaats als de bouw van de Zonnedanshut bijna klaar was. De medicijnman die de ceremonie leidde stuurde er twee verkenners op uit die moesten gaan zoeken naar een geschikte cottonwoodboom (Amerikaanse populier). Vonden zij deze boom dan brachten zij de medicijnman op de hoogte. De medicijnman ging naar de boom toe en bad er toe met zijn pijp. Vervolgens werd de boom omgehakt met een bijl die nog nooit eerder gebruikt mocht zijn geweest. De boom werd opgevangen door vier jongedames die nog maagd moesten zijn. De boom werd door een groep mannen terug naar het kamp gedragen. Men stopte onderweg vier keer en imiteerde het gehuil van wolven, dit laatste is een gedraging van krijgers die terugkeren van het oorlogspad. De boom werd in het midden van de Zonnedanshut opgericht in een tevoren gegraven gat. Was dit eenmaal gebeurd dan kon de eigenlijke ceremonie beginnen. Deelname aan de Zonnedans was mogelijk op zes verschillende manieren. Een manier was om stukjes vlees van het lichaam te snijden en deze op te offeren. De meest voorkomende manier was echter om sneetjes te kerven in de huid van de borst waar houten stokjes door gestoken werden die met koorden aan de boom in het midden werden bevestigd. Soms deed men hetzelfde aan de rugkant maar werden er bizonschedels aan de koorden gehangen. Terwijl de deelnemers in de zon staarden, moesten zij zich al dansende proberen los te trekken. Deelname aan de ceremonie had vaak visioenen tot gevolg. Heel bekend geworden in de geschiedenis is het visioen dat de beroemde medicijnman Sitting Bull ontving na deelname aan de Zonnedans waarin hem de overwinning werd geopenbaard die enkele dagen later zou plaatsvinden tijdens de slag van Little Big Horn.



            



                                          

10-11-2012, 00:00 geschreven door indiananneken