Een gebaar altijd klaar,
Een vraag nooit eens nee !
altijd graag!!
Je was er
Voor je vrienden, je vriendinnen
Die geest zal niet meer zijn wat ze vroeger was.
Tijd om afscheid te nemen was er niet.
Geen tijd voor een laatste kus.
Geen tijd voor een laatste omhelzing.
Geen tijd voor een laatste woord.
Ik had je nog zoveel te vertellen.
Maar het lot heeft het anders gewild.
Wat er rest zijn tranen.
Tranen van pijn, woede en onmacht.
Kon ik ze maar drogen.
Ik loop naar je toe
maar wordt gehinderd door de muur van de dood.
Ik schreeuw woorden om je te troosten
maar ze gaan verloren in de zachte bries van de eeuwigheid.
Een zachte bries...
M'n liefste voel je die bries?
Kom naar buiten!
Proef de nieuwe morgen!
Sla je ogen op naar de horizon!
Laat je tranen drogen door die zachte bries van de eeuwigheid
05-12-2006 om 00:00
geschreven door ilvy
|
