Als sterren konden spreken,  
Als sterren konden zien.  
Zou je dan, heel eventjes misschien,  
Naar ons willen zwaaien,  
En twinkelen als groet,  
Zodat wij hier beneden weten,  
Hoe het zonder jou verder moet..

14-01-2007 om 00:00 geschreven door ilvy

't is nu enkele maanden geleden en 't lijkt nog steeds of ik in een nachtmerrie leef en elk moment wakker ga worden
maar spijtig genoeg kom ik dan tot het besef dat het niet zo is ,
eergisteren de foto's van het ongeval bekeken ..........
en telkens ik u daar zo zie liggen mijn lieve schat denk ik steeds weer....wat had ik graag bij je geweest
je hebt tot de laatste minuut gevochten, en ik was niet bij je

ik heb het nieuws pas vernomen om 3.30u en toen was je er al niet meer
ik had je nog zoveel te vertellen ,
ik had je nog zo graag in mijn armen gehouden
en willen zeggen ondanks alles hoeveel ik je wel van je hield...
ik heb het vandaag nog gezegd...
het valt me allemaal zo zwaar...
ik had zo graag afscheid van je genomen, maar da ging niet meer :(
voor mij is dit niet af ..
ik zoek vanalles en pieker me te suffer hoe ik toch dat afscheid toch nog kan nemen............

dit klopt niet , dit is niet eerlijk.......
onze relatie is niet over.

sommige dagen heb ik het gevoel dat het beter gaat met me en ik een stap voorwaarts doe,
maar de dag erna ga ik er weer 2 achterwaarts

ik mis je lieverd, ik zoek je overal en in alles
maar vindt je niet

ik wil mijn leven herpakken
maar alles wat ik doe lijkt verkeerd...
jij weet wel lieverd wat ik bedoel
ik zou zo graag met je praten
en vragen aan je of je dit alles wat ik doe en me bezighoudt wel goed vindt??
ben je fier op mij ??
zie je hoeveel verdriet ik nog alle dagen voor je heb??

kan ik je aub nog éénmaal spreken en knuffelen?
ik kan hier niet beschrijven hoe groot mijn verdriet en gemis wel is!
als ik weer zo van die dagen heb zou ik je zo graag achterna komen......
maar dit intens verdriet wil je gewoon niemand aandoen,
ik moet door..voor de kids,en voor iedereen die van me houdt...

door mijn verdriet en onmacht doe ik zoveel mensen ongewild ook verdriet
ik kan niet meer verder zo.
help me aub lieve schat .......
kom nog eens langs in mijn dromen, wil je nog eens zo graag horen,zien,voelen...............................
waarom heb je me op deze manier verlaten?
ik herken mezelf nie meer, er is niets meer hetzelfde...
waarom???

13-01-2007 om 23:54 geschreven door ilvy

Hoe lang is het nu geleden
en hoe gaat het met je nu?
'och redelijk",'gaat wel','dank u',
wat verwacht je anders
als antwoord op mijn verdriet?
op zo'n vraag verwacht je toch
dit antwoord...niet?
je zou geen radd weten als ik zei
"het gaat niet zo goed met mij"
Dus zeg ik wat je wil horen
en na 6maanden zo onderhand verwacht...
'gaat wel','redelijk',en produceer
daarbij een moeizame lach
voor mij voldoende dat ik zelf weet
dat 'slijten'langzaam gaat...
en ik jou nooit vergeet!!

13-01-2007 om 00:00 geschreven door ilvy