die ik ontzettend mis ff een woordje uitleg
ik ben op 23 juni 2006 mijn liefste verloren bij een verkeersongeluk...
dit was zeer onverwachts,ik zit nog steeds met dingen die volgens mij nog moesten gezegd worden,
maar er niet meer de kans heb toe gehad.:(
ik zit ook heel hard met dingen die volgens mij door de politie moesten gedaan worden maar niet zijn gebeurd!!alsook 't weinig respect en begrip ik krijg van zijn familie en (vrienden)!!
waarbij mijn dagelijks gevecht en emotionele verwerking t eens zo moeilijk maakt!
met deze site wil ik ook voor mn eigen een soort dagboek aanleggen, om mn gevoelens te uiten !
voor mij is dit alles nieuw maar zal mijn best doen jullie zoveel mogelijk op de hoogte te houden .
ik wil hier ook iedereen de kans geven die huub gekend hebben en zelf ook nog iets willen vertellen i.v.m hun verwerking.
wil ook evenzeer de mensen bedanken die steeds voor me klaar staan om me in deze moeilijke periode te helpen!
degene die ik bedoel weet dat wel :) TXS XXX
hij mag nooit vergeten worden!
18-12-2006
voor altijd marco borsato
Ik heb je al eens eerder moeten missen
Ik was je al eens vaker even kwijt
Toch heb ik er nooit aan hoeven wennen
Jou niet meer om me heen te hebben
Je vond altijd je weg naar mij
Het voelt heel anders nu je weggaat
Voor altijd
Zoveel herinneringen samen
Zoveel wat jou met mij verbindt
Zoveel meer dingen die ik nergens anders vindt
Het leven gaat voorbij
Maar je leeft door in mij
In alles wat je hebt gegeven
Wat je me leerde in dit leven
De mooie dingen die je zei
Lieve schat
Hier in mijn hart
Hou ik een kamer voor je vrij
Voor altijd
dit is gedraaid in de mis... is echt wel het gepaste lied voor ons mis je zo lieve schat het spijt me van alles wat je ooit verdriet heeft aangedaan... we hebben vele waters doorzwommen maar de liefde voor elkaar heeft ons steeds rechtgehouden!!
pfff... gisteren weer een zware dag gehad soms denk ik 't gaat beter, maar van de ene minuut op de andere kan het zo weer keren, dan krijg ik een huilbui en weet met mijn verdriet geen blijf! ik zou zograag nog éénmaal met je praten... je nog éénmaal vastnemen!
ik zit met zoveel dingen waar jij alleen antwoord kan op geven , ben je nu fier op mij ? keur je dit alles goed wat me bezighoudt??
zie je 't onrecht en leed dat me wordt aangedaan?? wat zou ik nu zo graag geloven dat er meer is na ons bestaan op aarde!!
oh lieverd wat is het moeilijk zonder jou!! we moesten toen al alle dagen vechten voor onze relatie... nu jij er niet meer bent moet ik er alleen voor vechten!!
't valt me soms zo zwaar
soms denk ik " ik ben nu genoeg gestraft... ik weet t wel al, kom nu maar terug"
ik heb van zoveel dingen spijt, maar dat moet ik u nie vertellen he dat weet je best !
de kinderen missen je ook nog hard, hier wordt alle dagen over je gesproken .... in t begin was t pijnlijke momenten... nu deel je dikwijls mee in onze vreugde... we praten nog veel over de fijne herrinneringen " de dag dat de pop de naam" niemand" kreeg " dat weten de kids nog heel goed... en telkens ze dat verhaal weer vertellen, liggen we in een deuk van het lachen
lieve schat wat er ook gebeurd of hoe mijn leven ooit verder zal gaan .................
weet dat je voor ons er altijd bij zal horen en waar we ook gaan, we nemen je steeds met ons mee!!!
lieve schat ik weet dat je bij me bent, dat voel ik immers jij geeft me de kracht door te bijten en te vechten tegen de roddels en het verdriet dat ze me aandoen!
maar het doet me zo pijn
je was er steeds voor mij , als t even allemaal ni meer ging was jij er steeds voor mij , stond klaar met je raad en met een knuffel... heb al veel op mn tanden moeten bijten... maar als t me teveel wordt denk ik aan jou woorden...
"wij hebben voor elkaar gekozen en kennen onze liefde laat de rest maar lopen! zijn t niet waard"
deze woorden geven me dan de kracht om ze idd te laten lopen!!
kon je me nog maar éénmaal een knuffel geven, kon ik nog maar éénmaal in je armen in slaapvallen dat voelde zo vertrouwd. kon je me nog maar éénmaal zeggen dat alles in orde komt kon ik nog maar éénmaal..............
ooit zijn we weer samen maar tot dan beloof ik je dat ik blijf knokken en je fier op me kan zijn
Een gebaar altijd klaar, Een vraag nooit eens nee ! altijd graag!!
Je was er Voor je vrienden, je vriendinnen Die geest zal niet meer zijn wat ze vroeger was. Tijd om afscheid te nemen was er niet. Geen tijd voor een laatste kus. Geen tijd voor een laatste omhelzing. Geen tijd voor een laatste woord.
Ik had je nog zoveel te vertellen. Maar het lot heeft het anders gewild. Wat er rest zijn tranen. Tranen van pijn, woede en onmacht. Kon ik ze maar drogen.
Ik loop naar je toe maar wordt gehinderd door de muur van de dood.
Ik schreeuw woorden om je te troosten maar ze gaan verloren in de zachte bries van de eeuwigheid. Een zachte bries... M'n liefste voel je die bries? Kom naar buiten! Proef de nieuwe morgen! Sla je ogen op naar de horizon! Laat je tranen drogen door die zachte bries van de eeuwigheid
laat me nu maar even even met mezelf alleen even staren naar de golven naar de vogel in de lucht... 'k ben zo moe, zo triestig moe... laat me nu maar even even dromen over dromen even schuilen in mijn tranen vluchten in mijn diepste pijn... 'k ben zo triest,zo bodemloos droef... 'k wil hier niemand,niemand zien 'k weet dat niemand het begrijpt 'k wil alleen zijn in mijn pijn 'k weet niet wat ik eigenlijk wil... laat me nu maar even even huilen om 't gemis even schreeuwen om 't verlangen fluisteren... huub... 'k ben zo moe, zo pijnlijk moe... laat me nu maar even even doodgaan zonder jou even sterven van verdriet 'k kan niet verder zonder jou... laat me nu maar... voor eventjes maar... 'k ben zo moe, zo eenzaam moe...
Ik dacht altijd om anders met jou vooraan in de kerk te staan Ik dacht altijd dat ik tranen van geluk zou laten Ik dacht altijd dat iedereen aanwezig gelukkig zou zijn
Nooit gedacht dat je vooraan in de kerk zou liggen Nooit gedacht dat ik tranen van pijn zou laten Nooit gedacht dat er zoveel bitterheid aanwezig zou zijn
Ik had nooit gedacht jou te verliezen Mijn eeuwige plan B Mijn therapeut Mijn vriend Mijn ware liefde
Ik wil je nooit vergeten Jij bent onvergetelijk, buitengewoon
Ik weet dat je moest gaan. Iedereen moet ooit gaan. Maar waarom zo vroeg. Zo snel, zo plots. Zonder waarschuwing. Zonder afscheid te kunnen nemen. Zonder je te kunnen bedanken. Voor alles dat je hebt gedaan voor ons. Maar dit is iets dat we niet in de hand hebben. Dat kunnen we niet controleren. Maar ik weet dat je daarboven ook gelukkig bent. Op je eigen weg en manier. Was je nog maar bij ons hier. Ik mis je nu al. Kan en mag je niet terug komen aub?
oh kon ik maar de tijd even stil laten staan dan keerde ik terug naar die dag dat ik je leerde kennen dan keerde ik terug naar het moment dat je in mijn geheugen staat geprint dan keerde ik terug naar die vele keren dat jij naar me keek en me telkens een glimlach schonk dan keerde ik terug naar de tijd dat jij van me hield dat je om me gaf maar helaas de tijd blijft niet stil staan en ik heb alleen maar... herinneringen die ik koester diep in mijn hart want jou zal ik nooit vergeten en blijf ik naar jou verlangen ik mis je
Eén klap en de weg naar huis wordt eindeloos lang. Eén klap en met een moto
komt ook een leven tot stilstand. Eén klap en 1 seconde duurt voortaan een eeuwigheid.
Eén klap en een beloftevolle toekomst wordt plots een dramatisch verleden. Die ene fatale klap, dat ene moment, die ene plek. Zoals de politie aan de deur zullen ze steeds opnieuw oplichten in de herinnering. Maar erger nog dan de herinnering blijft die prangende vraag nazinderen: Waarom? Waarom jij? En toch...
Blijf niet treuren bij die ene klap. Want huub kwam wel degelijk thuis Zei het langs een andere weg. Een thuis waar geen plaats is voor pijn en verdriet.
Neen, uw blog moet niet dagelijks worden bijgewerkt. Het is gewoon zoals je het zélf wenst. Indien je geen tijd hebt om dit dagelijks te doen, maar bvb. enkele keren per week, is dit ook goed. Het is op jouw eigen tempo, met andere woorden: vele keren per dag mag dus ook zeker en vast, 1 keer per week ook.
Er hangt geen echte verplichting aan de regelmaat. Enkel is het zo hoe regelmatiger je het blog bijwerkt, hoe meer je bezoekers zullen terugkomen en hoe meer bezoekers je krijgt uiteraard.
Het maken van een blog en het onderhouden is eenvoudig. Hier wordt uitgelegd hoe u dit dient te doen.
Als eerste dient u een blog aan te maken- dit kan sinds 2023 niet meer.
Op die pagina dient u enkele gegevens in te geven. Dit duurt nog geen minuut om dit in te geven. Druk vervolgens op "Volgende pagina".
Nu is uw blog bijna aangemaakt. Ga nu naar uw e-mail en wacht totdat u van Bloggen.be een e-mailtje heeft ontvangen. In dat e-mailtje dient u op het unieke internetadres te klikken.
Ik ben ilvy
Ik ben een vrouw en woon in sint - pauwels (belgie) en mijn beroep is ambulancier.
Ik ben geboren op 17/07/1976 en ben nu dus 48 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: ambu.
degene die hier enkel komen omdat ze denken t beter te weten, en me nog meer te kraken gelieve zich te onthouden!
txs v
