die ik ontzettend mis ff een woordje uitleg
ik ben op 23 juni 2006 mijn liefste verloren bij een verkeersongeluk...
dit was zeer onverwachts,ik zit nog steeds met dingen die volgens mij nog moesten gezegd worden,
maar er niet meer de kans heb toe gehad.:(
ik zit ook heel hard met dingen die volgens mij door de politie moesten gedaan worden maar niet zijn gebeurd!!alsook 't weinig respect en begrip ik krijg van zijn familie en (vrienden)!!
waarbij mijn dagelijks gevecht en emotionele verwerking t eens zo moeilijk maakt!
met deze site wil ik ook voor mn eigen een soort dagboek aanleggen, om mn gevoelens te uiten !
voor mij is dit alles nieuw maar zal mijn best doen jullie zoveel mogelijk op de hoogte te houden .
ik wil hier ook iedereen de kans geven die huub gekend hebben en zelf ook nog iets willen vertellen i.v.m hun verwerking.
wil ook evenzeer de mensen bedanken die steeds voor me klaar staan om me in deze moeilijke periode te helpen!
degene die ik bedoel weet dat wel :) TXS XXX
hij mag nooit vergeten worden!
05-12-2006
Een gebaar altijd klaar, Een vraag nooit eens nee ! altijd graag!!
Je was er Voor je vrienden, je vriendinnen Die geest zal niet meer zijn wat ze vroeger was. Tijd om afscheid te nemen was er niet. Geen tijd voor een laatste kus. Geen tijd voor een laatste omhelzing. Geen tijd voor een laatste woord.
Ik had je nog zoveel te vertellen. Maar het lot heeft het anders gewild. Wat er rest zijn tranen. Tranen van pijn, woede en onmacht. Kon ik ze maar drogen.
Ik loop naar je toe maar wordt gehinderd door de muur van de dood.
Ik schreeuw woorden om je te troosten maar ze gaan verloren in de zachte bries van de eeuwigheid. Een zachte bries... M'n liefste voel je die bries? Kom naar buiten! Proef de nieuwe morgen! Sla je ogen op naar de horizon! Laat je tranen drogen door die zachte bries van de eeuwigheid
laat me nu maar even even met mezelf alleen even staren naar de golven naar de vogel in de lucht... 'k ben zo moe, zo triestig moe... laat me nu maar even even dromen over dromen even schuilen in mijn tranen vluchten in mijn diepste pijn... 'k ben zo triest,zo bodemloos droef... 'k wil hier niemand,niemand zien 'k weet dat niemand het begrijpt 'k wil alleen zijn in mijn pijn 'k weet niet wat ik eigenlijk wil... laat me nu maar even even huilen om 't gemis even schreeuwen om 't verlangen fluisteren... huub... 'k ben zo moe, zo pijnlijk moe... laat me nu maar even even doodgaan zonder jou even sterven van verdriet 'k kan niet verder zonder jou... laat me nu maar... voor eventjes maar... 'k ben zo moe, zo eenzaam moe...
Ik dacht altijd om anders met jou vooraan in de kerk te staan Ik dacht altijd dat ik tranen van geluk zou laten Ik dacht altijd dat iedereen aanwezig gelukkig zou zijn
Nooit gedacht dat je vooraan in de kerk zou liggen Nooit gedacht dat ik tranen van pijn zou laten Nooit gedacht dat er zoveel bitterheid aanwezig zou zijn
Ik had nooit gedacht jou te verliezen Mijn eeuwige plan B Mijn therapeut Mijn vriend Mijn ware liefde
Ik wil je nooit vergeten Jij bent onvergetelijk, buitengewoon
Ik weet dat je moest gaan. Iedereen moet ooit gaan. Maar waarom zo vroeg. Zo snel, zo plots. Zonder waarschuwing. Zonder afscheid te kunnen nemen. Zonder je te kunnen bedanken. Voor alles dat je hebt gedaan voor ons. Maar dit is iets dat we niet in de hand hebben. Dat kunnen we niet controleren. Maar ik weet dat je daarboven ook gelukkig bent. Op je eigen weg en manier. Was je nog maar bij ons hier. Ik mis je nu al. Kan en mag je niet terug komen aub?
oh kon ik maar de tijd even stil laten staan dan keerde ik terug naar die dag dat ik je leerde kennen dan keerde ik terug naar het moment dat je in mijn geheugen staat geprint dan keerde ik terug naar die vele keren dat jij naar me keek en me telkens een glimlach schonk dan keerde ik terug naar de tijd dat jij van me hield dat je om me gaf maar helaas de tijd blijft niet stil staan en ik heb alleen maar... herinneringen die ik koester diep in mijn hart want jou zal ik nooit vergeten en blijf ik naar jou verlangen ik mis je
Eén klap en de weg naar huis wordt eindeloos lang. Eén klap en met een moto
komt ook een leven tot stilstand. Eén klap en 1 seconde duurt voortaan een eeuwigheid.
Eén klap en een beloftevolle toekomst wordt plots een dramatisch verleden. Die ene fatale klap, dat ene moment, die ene plek. Zoals de politie aan de deur zullen ze steeds opnieuw oplichten in de herinnering. Maar erger nog dan de herinnering blijft die prangende vraag nazinderen: Waarom? Waarom jij? En toch...
Blijf niet treuren bij die ene klap. Want huub kwam wel degelijk thuis Zei het langs een andere weg. Een thuis waar geen plaats is voor pijn en verdriet.
Neen, uw blog moet niet dagelijks worden bijgewerkt. Het is gewoon zoals je het zélf wenst. Indien je geen tijd hebt om dit dagelijks te doen, maar bvb. enkele keren per week, is dit ook goed. Het is op jouw eigen tempo, met andere woorden: vele keren per dag mag dus ook zeker en vast, 1 keer per week ook.
Er hangt geen echte verplichting aan de regelmaat. Enkel is het zo hoe regelmatiger je het blog bijwerkt, hoe meer je bezoekers zullen terugkomen en hoe meer bezoekers je krijgt uiteraard.
Het maken van een blog en het onderhouden is eenvoudig. Hier wordt uitgelegd hoe u dit dient te doen.
Als eerste dient u een blog aan te maken- dit kan sinds 2023 niet meer.
Op die pagina dient u enkele gegevens in te geven. Dit duurt nog geen minuut om dit in te geven. Druk vervolgens op "Volgende pagina".
Nu is uw blog bijna aangemaakt. Ga nu naar uw e-mail en wacht totdat u van Bloggen.be een e-mailtje heeft ontvangen. In dat e-mailtje dient u op het unieke internetadres te klikken.
Ik ben ilvy
Ik ben een vrouw en woon in sint - pauwels (belgie) en mijn beroep is ambulancier.
Ik ben geboren op 17/07/1976 en ben nu dus 48 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: ambu.
degene die hier enkel komen omdat ze denken t beter te weten, en me nog meer te kraken gelieve zich te onthouden!
txs v
