Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Nicaragua
12-11-2011
granada, ziekjes
hallo,
gisteren zijn we nog gaan eten in een zeer luidruchtig restaurant, op straat vallen muziekgroepjes en muziekanten iedereen lastig. we vroegen om binnen te zitten maar daar stond een loeiharde jukebox met plaatselijke slagers, en de zatte mannen aan de andere tafel waren keihard aan het meeloeien.
we zijn dan terug naar buiten gegaan. ze staan dan met 3 groepjes door elkaar te trompetteren, trommelen en gitaren.
na het eten nog in een gezellige bar iets gedronken. eerst vroegen ze wat we wilden, 5 min later kwam hij terug en zei hij dat ze nog maar 2 weken open waren en alleen limonade hadden. ze zijn met 4 dan nog naar een discotheek achtig ding geweest, maar ik was moe en ben gaan slapen.
en ´s morgens dus nog supermoe en koppijn. de pijnstillers helpen nie veel. ben mee gaan ontbijten naar het wafelhuis, echt deftig en lekker, en daarna teruggekeerd om nog wat te slapen. ben net naar supermarkt geweest om iets te halen om te eten.
de rest heeft vandaag een boottocht gemaakt op het meer en nu komen ze ook af naar hier. ik vermoed dat een deel nog een fietstocht zal aken naar een afgelegen strand ergens.
groetjes, ilse
vandaag na 3 bussen aangekomen in granada. hier veel toeristen. ook veel hollanders. er zijn echt veel bedelaars die u constant komen lastigvallen om vanalles te verkopen of om muziek te spelen en zo.
doordat we hele dag op bus zaten hebben we deze middag niet gegeten. ben nu al hele namiddag aan het snoepen terwijl we superveel restaurantjes gepasseerd zijn. toen zeiden ze om 18u dat we pas om 20u zouden vertrekken om te eten, eerst douchen. om me bezig te houden en de honger wat te vergeten zit ik nu dus al de hele tijd op internet tot we vertrekken, mijne kop doe zeer en wil eigenlijk eten en gaan slapen. voel me wat geïrriteerd.
men verkoopt hier ook van die irritante fluitjes, ze drummen op straat voor je, ze gooien bommetjes, alles wat lawaai maakt.
het is hier ook warm, veel warmer dan op de berg.
we hebben toen we aankwamen nog wat in de mooie stad gewandeld en wat kerken bezocht. 1 hebben we beklommen en zo hadden we een mooi uitzicht over de stad.
het middagmaal bestond uit een ijsje, maar daar heb ik niet echt mee gegeten.
morgen gaan we met een kano een paar eilandjes bezoeken op het meer, eentje met apen, eentje met lokale mensen.
deze morgen zijn de meesten vroeg opgestaan in de hoop brulapen te zien. ikke ben in mijn bed blijven liggen. janina lag ook nog in haar bed met maagpijn. ik heb niets gemist want ze hebben helemaal niets gezien.
´s morgens superlekkere pannenkoeken gekregen en daarna op ons dooie gemak de laatste maar ook mooiste wandeling gedaan. we hebben een luiaard gezien, maar op de foto´s zie je alleen een bolletje haar.
erna weer genixt tot het middageten. in de namiddag kregen we een wat droge uitleg over de koffieverwerking. maar ze konden niet veel tonen want het is pas volgende maand dat het seizoen echt start. de koffieplukkers verdienen hier 3 euro voor een hele dagte werken, en als ze op een biologische boerderij werken, 3,5 euro. voor in weer en wind te werken.
de koffie die ze hier verkopen is 2 de kwaliteit, de beste gaat allemal naar fairtrade winkels in het buitenland.
In de avond een tijd geprobeerd om een kolibrie te fotograferen maar alle pogingen zijn mislukt. die beestjes maken een superbizar geluid door het snel fladderen van hun vleugels. verder kruiswoordraadsels ingevuld, boekskes gelezen, nix dus. en veel gegeten, popcorn, en lekker avondeten.
om de lokale cultuur te steunen hadden we voor de avond een lokaal muziekgroepje gevraadd. het trok op nie zo veel. we kregen wel lekere marshmellows om te roosteren op het kampvuur. ze zongen nogal triestige liedjes. we hebben geen bisnummer meer gevraagd.
pc problemen, nieuw bericht.
dus we leerden de tortillas maken vanaf stap 1. mais weken, mais tot bloem malen,...
na het middageten waarbij we ons baksel kregen, deden we nog 3 wandelingen. we hadden er maar 2 gepland maar ze waren veel korter dan we dachten. ze waren wel mooi. ze zeiden dat we veel dieren konden zien. we hebben brulapen gehoord maar niet gezien,en grote vogels zien bewegen, en ook soort parkieten gehoord, maar dus weinig echt gezien. wel vele vlinders.en ook massa´s mieren, en die ambetanterikken bijten echt hard. door sommige stukken moesten we echt lopen omdat ze zeer snel op onze benen zaten. echt venijnige snoodaards.
toen we terugwaren krgen we zoute popcorn als vieruurtje, en ik kan daar nie afblijven. jammer dat we er nix voor te drinken bijhadden, had wel zin in een coctail, ma er was dus bergwater.
bij het avondeten kregen we een speciaal fruitsap: flor de jamaica, iets roods met kaneelkruiden. we krijgen trouwens elke dag bij het eten een nieuwe fruitsoort als drankje. en in de avond terug lekker genixt.
als ontbijt krijgen we elke dag eerst fruitsla. daarna volgde de klassieke rijst met bonenm gepocheerd ei met spek, advocado, gefrituurde banaantjes, kaas. een stevig ontbijt dus om de moeilijkste wandeling te starten. we waren met 7. het was echt leuk. veel modder, gevaarlijke smalle wegjes, wegglijden, stijl klimmen en dalen. er was een rotte houten leuning en liselotte is gevallen toen ze zich er aan vastnam, gelukkig niet ernstig. aan het einde van het pad konden we doorgaan en zouden we op een ander pad terecht komen. dit is een beetje mislukt en we waren verloren gelopen. gelukkig was het nog ochtend en was er licht genoeg. in de namiddag lopen we beter niet verloren want om 5u wordt het al donker. we kwamen op een breed modderig pad, we waren proper.
dankzij het richtingsgevoel van onze mannen kwamen we terug op het pad en waren we op tijd terug voor onze tortilla kookles.
we mochten naar de vuile keuken om te kijken hoe ze die maken, het was er superwarm want ze stoken een houtvuur om hun pan op te zetten. van ons zijn ze allemaal mislukt. ze wilden zich niet opblazenm denk dat ze te dik waren. wij dachten dat we gingen leren hoe we ze konden vullen en zo, maar het was gewoon het bakken va
ok, ik ben terug in de bewoonde wereld en zal een verslag proberen te geven over de voorbije dagen. we zaten volledig afgesloten van dorpen, internet, geen gsm ontvantst, en om te drinken alleen gezuiverd begwater. er was zelfs geen stopcontact op de kamer, alleen een lampje op zonne energie.
we zijn daar dus dinsdag avond aangekomen na een rit op een lokale stopbus. vanaf de bushalte moesten we nog 23 km in de laadbak van een jeepke tot aan de finca, omdat er geen bussen tot daar reden. onderweg veel krotwoningen en werkende kindjes met zware takken of zakken op hun rug gezien. de weg was niet zo aangenaam om het zacht uit te drukken. nogal stijl en hobbelig. schrijl langs afgronden, en bijna gebotst met een bus in de bocht.
ook veel lekkere geurtjes van verbrand afval opgesnoven.
de ligging van de finca is supermooi, een heel ver uitzicht, een wildernis van prachtige planten, bomen en bloemen, en ´s ochtends en ´s avonds kunnen we kolibries zien. al is het onmogelijk om er foto´s van te nemen. ze zijn veel te klein en snel. er zijn ook heel veel vlinders. meer buiten dan in de mini vlindertuin.
verder is ons logement ook wel mooi, propere lakens, propere kamer, ze kwamen ook elke dag ales opruimen en onze bedden opmaken. op de kamer hebben we onze eigen wc en een koude douche, maar er waren warme douches beschikbaar in een ander gebouwtje: zalige grote douches. soms zaten er mieren in maar dat is bijzaak. op de kamer zaten zelfs kakkerlakken maar ik ben er niet naar gaan kijken, de anderen hebben die doodgemaakt.
het eten was er ook 3 dagen echt lekker en gevarieerd. de avonden vullen we met uno spelen want er is eigenlijk niets te doen als het donker is.
na de canyon vroeg gaan slapen, want het was vermoeiend, ook nie iedereen was meegeweest. trouwens de hoogste jump die ik nu deed was denk ik 5m, ma zonder drijfpak.
deze morgen de sigarenfabriek bezocht, echt alles doen ze met de hand, en bij het zagen van de kistjes had niemand een mondmasker tegen al dat stof. ze hadden ook apen in een kooi om het personeel te entertainen, en sigaren roken op het werk is toegestaan.
alle afval van de goede sigaren wordt gebruikt voor die van lage kwaliteit, niets gaat verloren.
deze middag vertrekken we naar een koffieplantage, maar daar is het echt ver van de bewoonde wereld, er rijden zelfs geen bussen naartoe, en er zijn geen winkels, waarschijnlijk zullen jullie dus niets meer van mij horen tot ik in granada zal zijn. das over 3 of 4 dagen of zo.
daaaag
gisteren vroeg opgestaan om onze bus te halen om naar de canyon te gaan. de ene zei dat de bus om 7u15 was, de andere zei 7u30, dan kwam die niet en werd het 8u30. dan zeiden ze dat er die dag geen bussen reden, een andere zei dat die van 9u wel zou rijden. 1 zottekot. er was hier ook een nederlander die naar een taalschool moest maar die is er ook niet geraakt. wij zijn dan ook maar teruggekeerd naar de hostel, voor niets zo vroeg opgestaan. gelukkig hebben ze goed hun best gedaan in de hostel en na wat telefoontjes konden we toch voor een meerprijs een prive busje krijgen naar de canyoning plaats.
het is hier echt niet te vergelijken met spanje, beschermende pakken? niet nodig, badpak volstaat. dichte schoenen? ook nie nodig, me sandalen zal het ook wel lukken. een helm? da kennen ze hier niet, ook niet bij het paardrijden de dag ervoor.
van de eerste stap, veiligheid hebben ze hier nergens nog gehoord.
ik ben ondertussen wel al geprofessionaliseerd in het verwijderen van teken, en merk dat de veertjes in die tangetjes niet sterk genoeg zijn om die beesten los te krijgen, die nijpen zich supersterk vast. ene had er zelfs in haar bed vannacht, waarschijnlijk via haar of rugzak of zo meegekomen.
de canyon was verder wel leuk. 2 jumps, maar deftige, wat glijden, en mee laten drijven door stromen. wel geen grotten, maar wel nog een mooie canyon. en in plaats van waterdichte rugzakken met tonnen hadden ze hier een tupperwaredoos in een vuilzak mee, niet zo waterdicht.
het was op het einde wel een serieus stuk zwemmen, echt ver, met weinig stroom en het werd koud zonder zo´h canyoningpak, ik begon al te onderkoelen aan mijn handen en armen, en we kregen ook honger.
gelukkig bood iemand aan om het laatste stuk met een bootje te doen. we kwamen net op tijd aan want er was een lek en we kregen steeds meer water binnen.
we konden blijven eten bij de gids. terug rijst met bonen. ´s morgens is da hier rijst met bonen en eieren, en ´s middags rijst met bonen en witte kool en tomaten en wat vlees, meestal kip.
de frieten zijn hier nie zo lekker. en in de supermarkten nergens chocolade te vinden, een ramp.
gisteravond kon ik niet meer op het internet door de verkiezingsvreugde, om problemen te vermijden was het gesloten.
ook overal politie op straat, straten afgezet, auto´s die de heel dag rondrijden al toeterend, met mensen op de laadbak die roepen en met vlaggen zwaaien, mensen die bommetjes gooien, vuurwerk, iedereen een t-shirt aan van de winnende partij. en ma roepen en lawaai maken, de ganse dag en nacht.
blijkbaar is da ook in´t nieuws geweest in belgie, maar ortega heeft dus met 65 procent of zo gewonnen, en voor ne keer is da gene dictator ma ene die al voor onderwijs en gezondheidszorg gezorgd heeft.
bij het avondeten stond er weer constant een kindje te bedelen aan de deur van het restaurant, die bleef daar maar dralen, en het is zo moeilijk om da te negeren. die sturen hun kinderen hier ´s avonds gewoon de baan op om te bedelen, echt zielig.
vandaag zondag zijn het hier verkiezingen. blijkbaar zijn er in managua stembureaus in brand gestoken en hebben ze in een bepaalde stad 3 mensen vermoord. hier is alles rustig gebleven.
deze morgen zijn we weer in een laadbak vertrokken naar een natuurgebied. we kregen ontbijt bij een plaatselijke familie, terug bonen met rijst.
toen kregen we een paard. doordat ik er al eens opgezeten had en de rest niet kreeg ik een wild beest. was wel een goe´tje, maar ik ben helemaal geradbraakt en kan nog amper zitten.
mijn knieen zijn helemaal getwist, mijn gat doe zeer, mijne voet kreeg kramp. ik kon nie meer op mijn benen staan, kwas gelijk een kreupele. na het eerste deel viel het nog mee, maar tegen de middag was ik het beu. dan bij een familie terug gaan eten, en dan kon je zogezegd kiezen tussen wandelen en paard, ik wou wandelen, maar die gasten zeiden dat we allemaal terug op da paard moesten, twas nie ver.
ik geraakte er amper nog op.
kben ook eens deftig gebotst met mijn knie tegen een paaltje, heb nu een deftige blauwe plek en veel zeer.
mijn broek is ook gescheud en vol modder, veel stekelplanten, prikkeldraad, takken waarvoor we moesten bukken. onze paarden hadden een bepaald moment zin in een wedstrijdje, ben eventjes in galop geweest, ook een deel draf, was leuk, maar was bang om er af te vallen. de pipo vanachter sloeg ook op alle paarden en dan begonnen ze te lopen, terwijl de weg zeer stijl was en wij liever op het gemak gingen.
bij fel naar beneden gaan doet da echt vies, dacht dat ik van mijn paard zou glijden.
bij terugkomst heb ik met veel moeite een teek bij iemand verwijderd, man die beesten bijten zich hard vast, moest daar superhard aan trekken. stom beest.
en zelf sta ik vol schrammen en dus een zere knie, hopelijk is het morgen wa beter want ik heb me ingeschreven om te canyoningen.
gelukkig heb ik daar wel veel ervaring in. hier kan je blijkbaar ook een deel doen op rubberbanden, lijkt me superleuk. ga me wel terug moeten proberen te beschermen tegen de brandende zon.
nu, hier in esteli is het al een 10 tal graden minder heet dan aan de kust.
de rest die niet mee gaat, gaat shoppen.
we hebben hier ook onze was kunnen doen. was de eerste keer dat ik zelf alles gedaan heb met de hand op zo´n wasbord. lekker schrobben.
momenteel zijn de muggen hier serieus aan het bijten.
ook hier is het onmogelijk om te bellen naar het thuisfront. en postkaartjes werken hier ook niet, kzal het dus bij deze blog houden.
hierna normaal vanaf dinsdagavond terug 3 dagen geen internet denk ik, dan zitten we op de koffieboerderij, en erna in granada is er weer wel internet, erna 3 dagen op een eiland vrees ik van niet
groetjes, Ilse
eigenlijk een hele dag alleen maar vervoer, lokale bussen taxi´s, een belevenis op zich. als je denkt dat de bus al propvol zit proppen ze er nog 10 bij, en de volgende halte weer 10, en dan nog eens. blijven duwen. de laatste bus met 80 zitplaatsen, 5 op een rij, zaten we zeker met 130 of meer man op. soms 4 op een smal bankje voor 3 mensen,huilende baby´tjes en zo. we hingen schuin, konden onze voeten niet plaatsen, amper onze handen vasthouden, en op het dak stond het ook vol en aan de zijkant van de bus hingen er ook een paar. gelukkig waren alle ramen open zodat we frisse lucht hadden.
met 1 bus hadden we ook een ongeluk, we hadden tegen een fietskarreke gereden en we moesten afstappen voor we er waren en een taxi nemen.
aan haltes komen er dan nog telkens verkopers of bedelende kindjes op de bus. ze verkopen allerhande voedsel; chips, taco´s mais, en dranken in plastic zakjes. hier drinkt men alles uit zakjes dat ze dan openbijten. bizar.
en die verkopers slagen er in om er nog eens tussen te wurmen op de bus.
kindjes komen aan bushaltes ook op je schouder kloppen om geld te vragen, ook op cafe komen ze je geld vragen. ene wou zelfs onze zware rugzakken dragen.
omwille van de verkiezingen is er 3 dagen alcohol en tabak verbod.
na de terugkeer holderdebolder over wat ze hier wegen noemen hebben we nie veel meer gedaan. een laatste keer genoten van het oceaanzwemmen, en een libelle gelezen in een hangmat tot de zon onderging en de muggen begonnen te bijten. ´s avonds was er een plaatselijke verkoopster waar ik 2 mooie kettingkjes van gekocht heb.
´s avonds nog valies gemaakt, alles stinkt lekker samen, ook de propere dingen. het is zeer vochtig en warm, zelfs mijn uno kaarten krullen.
er is ook een grote groep canadese vrijwillegers toegekomen die eten gaan uitdelen aan kinderen op de vuilnisbelt. is hier echt veel armoede.
heb ik trouwens al verteld dat het binnenregende in de slaapkamers? van sommige zelfs op hun bed.
en de muggebeten zijn ondertussen allemaal opengekrabt
deze morgen om 4u opgestaan, om 5u vertrokken in de camion op bobbelwegen naar het gebied van de vulkaan. aan een restaurantje konden we ons overtollig gerief achterlaten, en om 7u konden we starten. de gids was ne coole vent met een gevaarlijk kapmes.
Jessica die ´s morgens al niet ontbeten had voelde zich te ziek en misselijk om mee te gaan, en dan is ze met stefanie terug naar het restaurant geweest. iets later had janina krampen in haar benen en moest ook zij de groep verlaten. we zetten onze tocht verder in de blakende zon. gelukkig waren er wat bomen die voor schaduw zorgden. het laatste stuk was echt steil klimmen, maar het zicht op de krater was dan ook adembenemend. we konden zelfs Honduras en El Salvador zien liggen.
het was wel heet want daar stond de zon pal boven ons en was er geen schaduw. om 11 u zijn we dan beginnen dalen. Eerst stijl, dan bossen, en ten slotte volle zon met een prachtig uitzicht op de zee. we waren oñstreeks 13u30 terug. uitgeput maar voldaan. snel een cola, grote dorst, onze watervoorraad was opgeraakt onderweg.
na het eten naar de thermen geweest. ze hadden daar nog nooit vrouwen in bikini gezien denk ik. we waren de plaatselijke atrractie. de venten zaten in het zwemdeel en de vrouwen zaten aan de andere kant de was te doen, met hun jeansbroek in het water.
kga nu stoppen, tijd is op, ma morgen terug efkes internet denk ik
xxx
vroeg opgestaan en om 6u30 een telefoontje naar hendrik gedaan. hij was er op aan´t wachten. we kregen ei met papaya voor ontbijt, en vertrokken dan in de laadbak van een camion naar de bush.
de gids deed alles op zijn dooie gemak klaar. toen alles ok was konden we vertrekken voor een hele dag kajak. het was in een beschermd mangrove gebied, waar rivieren de oceaan in komen. eerst ruim water, dan smaller en smaller manouvreren. we legden aan om naar een uitkijkpunt te gaan. toen we moesten uitstappen in de modder kwam Janina tot haar knieën vast te zitten in de zuigaarde. ze kwam los door haar schoenen uit te doen, en de gids ging dan tot zijn schouders in die modder om de schoen er uit te halen. jammergenoeg was de sandaal wel kapot.
daarna klommen we door het gras naar boven en hadden we een schitterend uitzicht over het prachtige gebied. na de nodige slippertjes zijn we ook terug beneden geraakt.
terug in de kajak moesten we terug door een supersmal deel, was gelijk de raja river in Bellewaerde. onze weg wringen door de takken. daarna weer een open stuk in de volle zon, we voelden ons verbranden. het leek ver naar het strand waar we ons middageten zouden opeten. toen we over een zandbank onze kajak moesten voorttrekken dachten we dat we er waren. gelukkig was het maar een stukje verder.
de gids had een lunch van gebakken vis met bonenrijst meegebracht in een doos. was wel lekker. het strand zat vol strandvlooien, dus nog een andere soort beten erbij!
na het eten ook nog efkes kunne zwemmen. dit water was lekker fris. aan de rand zat het vol gedraaide schelpen, maar allemaal met krabben in. bijtende beestjes.
ik had al wat koppijn en ging met mijn petje het water in.
het laatste stuk kajak was minder prettig. mijn hoofd deed ontzettend pijn. hitteslag denk ik en we moesten nog ver en er waren golven. kben erna in bed gekropen toen de rest een strandwandeling ging maken.
tegen de dag erna was ik terug ok. en ik heb die avond gene coctail gedronken. de piña colada´s zijn hier reusachtig en superlekker.
en de vlooien honden komen ons gezelschap houden aan tafel, das wa minder.
we slapen ook met dat ruisende geluid van de oceaan op de achtergrond, heel rustgevend.
´s avonds konden we genieten van een schitterend onweer. bliksem en licht boven de oceaan is wel een groot spektakel, ik moest direct aan de bliksem 2 maand geleden denken, en aan het feit dat het op dat moment in Belgie al 3/11 was
we hadden weer aan de late kant gaan eten. dinsdag bvb gingen we om 19u30 eten en was het 10u tegen dat we ons bord kregen. ondertussen viel iedereen in slaap aan tafel na een drukke dag.
gelukkig hadden ze wel goede coctails en leuke live muziek. heb iets gedronken met rum, blu curacao en appelsap. mmm
kben de dagen wat door elkaar aan het halen. woensdag 2/11 was vooral een vervoersdag: uren op een lokale bus en ik moest superhard naar de wc, en als je dan bedenkt dat de wegen hier niet verhard zijn, ai ai
boven mijn hoofd stond dan nog een teil met diepvriesdingen te druppen op mijn hoofd. gelukkig kreeg ik van een vriendelijke mevrouw die naast mij zat een handdoekje, en later ook een lokaal snoepje. was lekker.
onderweg veel boerderijtjes met hutjes en zo.
ons hotel is deze keer duur, en het regent binnen in de kamer. er zat ook een kikkertje op de muur.
het eten is wel heel lekker.
´s avonds zijn we nog gaan zwemmen in de oceaan. man man, da is hier een surfgebied en de golven zijn gigantisch. diederik was gevallen en had al direct zijn knie geschaafd aan het zand. als je meegesleurd wordt kan je niet meer remmen met je voeten. en voor er een golf komt gaat het water snel en sterk achteruit, om je dan terug vooruit te gooien. cool
is echt spectaculair als er zo´n 2m hoge golf afkomt, en bij een grote ga je soms efkes onder. ze rollen ook prachtig om, ben zelfs eens op een golf geweest, om erna eronder te geraken. het water is ook warm. 24,5 graden, zaalig.
de zonsondergang was ook schitterend en een koude douche deed wel deugd, de massa´s muggen minder. ze zijn hier kleiner en zwarter (en gemener)
de reuzenschilpadden waren er niet meer, blijkbaar zaten er 100den de week voor wij er waren, nu waren ze allemaal weg.
ja beste mensen, kweet nie goe waar ik moe beginnen nu. ondertussen staan er al 48 muggebeten op mijn armen en benen, die beesten laten zich door wa deet nie doen.
De voorbije dagen zat ik wat afgelegen, prachtig aan de oceaan, maar geen winkels of zo in de buurt, en ook geen internet. of wel duur wifi maar geen computers.
vandaag gearriveerd in Esteli en morgen zijn er hier verkiezingen. ze verwachten problemen dus er is al sinds vanavond een alcoholverbod in de stad. niemand durfde me mij mee naar het internetcafe, maar ik zit hier 2 huizen van het hostel. 4 seconden ver.
kheb mijn boekje bijgehouden zodat ik wat kan vertellen wat ik de voorbije dagen gedaan heb.
vandaag zijn we dan een project van de quetzaltrekers gaan bezoeken. was een opvangcentrum voor kinderen. ik heb er de frisbees uitgedeeld. direct dolle pret. de kinderen gaan hier maar halve dagen naar school, en de andere helft proberen ze ze van straat te houden door ze inzo´n centrum te steken.
de ouders verkopen de ganse dag vanalles op straat en anders hangen ze daar maar wat rond. om de 2 meter staat hier wel een voedselkraampje.
je moet hier ook oppassen dat je niet van het voetpad valt want die zijn soms tot een meter hogerdan de straat.
ik denk dat dat met de regen te maken heeft.
en overal putten in straat, nergens riooldeksels, uitstekende paalstukjes, brokken uit het voetpad, overal trapjes, je moet hier echt kijken waar je loopt.
we hebben ook de was laten doen vandaag. de vrouwen hebben hem gebracht, de venten zijn er terug achter, ma ze zijn al superlang weg, ofwel zitten ze op cafe, ofwel zijn die echt verloren gelopen
deze namiddag heben we vooral in ´t stad gelopen, een oude wijk bezocht, maar we konden nie binnen in het oude deel. en dan een museum van legendes, maar daar stonden alleen wat carnavalspoppen, was nie zo spectaculair.
voor de rest wa souvenirs kraampjes bekeken, en nu eens internettijd. morgen vertrekken we naar de kust. blijkbaar bijten de muggen daar echt hard zodat het pijn doet als ze bijten.
ksta ondertussen al vol beten.
overmorgen kajak denk ik en de dag erna de consiguina vulkaan. of zoiets
vele groetjes
x
dus gisteren hebben we de cerro negro beklommen. was een supermooi uitzicht. veel losse steentjes en snel klimmen. onze kledij stonk wel massa´s van de zwaveldampen. overal dampende rook voor een misterieus gargamel effect
de grond was zo warm dat je er een ei op kon bakken. we zijn helemaal tot op de top geweest en konden vandaar alle andere vulkanen zien. die liggen op een breuklijn dus allemaal mooi op 1 lijn. daarna was het tijd om op ons gat met de surfplank naar beneden te glijden. was superstijl en snel. ben ereigenlijk 4 keer afgevallen dat mijn plank alleen weg was en ik op mijn gat verder gleed.
denk dat ik niet precies in het midden van mijn plank zat want ik vloog veel uit de bocht. ben dan maar gelijk die voor mij het laatste stuk constant remmend met mijn voeten naar beneden geweest. mijn schoenen zaten vol van da steengruis, en ook in onze mond. om de ogen te beschermen hadden we een heel elegante bril op, en een schoon teletubbie pakje, er zijn fotos van ons elegante kostuum.
de échte´zijn nog eens in sneltempo naar boven geweest en er nog eens afgegleden.
zoiets : HIER WEERGAVE TEKST
ma dan op ons gat. er zijn er ook die er afgelopen zijn, ma die konden nie meer stoppen me lopen en het was zeer lastig voor hun kniën. ik ben dus blijven wachten, was bij de watjes.
het vuil zat op ons gezicht, nek, overal stof.
´s middags dan gaan eten op een boerderij waar ze ook leguanen kweekten. blijkbaar zijn die heel lekker, en smaken ze een beetje naar ·alligator· net of ik weet hoe dat smaakt, en ook een beetje naar taaie kip.
het eten daar vond ik minder. ongebakken fajitas, gistsmaak, met een vieze kakadrol. een soort zwartebonenpuree, endan groenten, vooral grote stukken ajuin, en wat chips er op. die zwarte drets was echt vies.
in de namiddag zijn we dan naar een kratermeer geweest. eerst terug een hele weg in de camion, autostrade en weer een stuk onofficiële weg. we zijn uitgestapt enhebben het laatste stuk tevoet gedaan omdat de put in de weg te groot was, was supergevaarlijk.
de plaatselijke boer heeft ons dan wat geld afgetroggeld omdat we over zijn land passeerden.
blijkbaar zetten boeren daar gewoon een omheining, endan is dat stuk land van hen. en ze vragne nog geld als er iemand passeert. die mensen komen nooit van hun leven ineen stad, stoken wat vuurtjes, mishandelen hun paarden...
de tocht naar het meer was lastig maar het zwemmen was zalig. ik was wel zo slim om met mijn voeten ineen mierennest te gaan staan, dus weeral wat beten. maar michael had zijn marsverpakking nog in zijn rugzak, die heeft een mierennest meegebracht naar het hostel.
het water in het kratermeer was zalig warm, nog nooit in zo´n warm meer gezwommen. das wa anders dan de krulleput van de ijsberen. zo zalig warm!!
we moesten natuurlijk ook nog de klim terug omhoog.
we waren ´s avonds dus behoorlijk vermoeid.
we gingen eten in een belgisch via via cafe.
man man wa was da. mijnen drank waren ze vergeten. en we hebben anderhalf uur op ons eten moeten wachten, iedereen viel in slaap en viel haast om van de honger. toen het eten kwam hebben ze het nog aan de verkeerde personen geserveerd, en kreeg lieselotte haar eten 20 min later dan de rest, en die had net zo´n honger.
het was wel superlekker. het was van mij een van de beste spaghetti´s die ik al gegeten heb, zelfs beter dan in brugge, dus dat kan tellen.
maar de sfeer was wa minder. op onze rekening moesten we ook zo lang wachten.
ik ben erna direct in slaap gevallen in het hostel
Hallo,
hier zijn er 4 pc´s ma geen enen die deftig werkt. maar ik heb het dus al kunnen regelen dat ik terug berichten op mijn blog kan plaatsen.
gisteren lekker ontbijt gekregen: fruitsla met yoghurtsaus en wat musli achtige dingen. vandaag heb ik weer dat gekozen want die flauwe bonen met eieren en kaas lijken mij maar bizar ´s ochtends.
we zijn gisteren gaan sandboarden, met de quetzaltrekkers, een vrijwilligers organisatie. eerst een knalgeel fluo teletubbiepakje passen, waterflesje en sandboard mee, en dan een lange rit in een camion op een weg die geen weg was.
de vulkaantrekking is dus niet doorgegaan omdat de weg daar helemaal weggespoeld was. awel, de gaten en putten waar we gisteren door gereden zijn noem ik ook geen ´weg´ was gelijk een pretparkattractie, we lagen dikwijls bijna uit de camion en we hingen zo schuin dat we haast kantelden.
kga nu ontbijten, deze middag nog tijd om te mailen denk ik
dada
het is hier blijkbaar onmogelijk om de tekst op mijn blog te zetten, werkt niet, dus email
hallo,
goed aangekomen in leon. ben wel wat misselijk van de busrit. hier zitten we supermooi, gezellig hostel met mini zwembad, voldoende douches, goede bedden en matrassen, maar weer geen mogelijkheid om die muskietennetten op te hangen.
ben wel wat misselijk van de busrit geweest. de mensen hebben hier ongeveer dezelfde rijstijl als in nepal. teken doen ipv richtingsaanwijzers tegebruiken, toeter toeter (op de scooter) geen lichten op sommige auto·s of zo´n lunapark verlichting er op. kleurige autobussen. geen gordels in de auto, en als die er wel zijn is er niets om die aan vast te maken.
de stad is hier veel beter, ze staren ons veel minder aan, roepen niet na.
seffes vertrekken we voor een stadswandeling, en vanavond gaan we eten in een grillrestaurant.
voor deze middag zijn we wat gaan kopen in een supermarkt, maar door de warmte eten we niet veel. ik koop altijd meer dan ik opkrijg, ik kan hier echt niet veel eten. en te weinig drinken vrees ik, maar ik doe mijn best want tis wel belangrijk om vocht binnen te krijgen.
morgen was er een vulkaantrekking gepland, de momotombo, mss zal die niet kunnen doorgaan omdat het slecht weer geweest is en er teveel modder is, als het te gevaarlijk is mogen we er niet op, maar dan zouden we eventueel gaan sandboarden: een soort surfen op een helling vulkaanzand. lijkt me ook nog wel leuk.
onderweg hebben we ook veel armoede gezien: mensen in krotjes, tentenkampen van vuilniszakken, en daartegenover ook luxevilla´s een straat verder. niet moeilijk dat er zoveel security is. als de rijkdom zo oneerlijk verdeeld is, is het niet moeilijk dat ze gaan stelen.
de bedelaars zitten hier niet gewoon langs de straat, maar ze staan allemaal aan kruispunten, dat is wel grappig. ze jongleren, wassen voorruiten, verkopen zelfgemaakte dingen,...
kga nu bijna vertrekken, dus ga inpakken en als er tijd over is nog eens mijn voetjes in het frisse zwembadsteken: zalig
ik heb wel geen zonnecreme gevonden in de supermarkt hier, ik denk dat de mensen da hier niet nodig hebben,
Nicaragua
na het eten nog in een gezellige bar iets gedronken. eerst vroegen ze wat we wilden, 5 min later kwam hij terug en zei hij dat ze nog maar 2 weken open waren en alleen limonade hadden. ze zijn met 4 dan nog naar een discotheek achtig ding geweest, maar ik was moe en ben gaan slapen.
en ´s morgens dus nog supermoe en koppijn. de pijnstillers helpen nie veel. ben mee gaan ontbijten naar het wafelhuis, echt deftig en lekker, en daarna teruggekeerd om nog wat te slapen. ben net naar supermarkt geweest om iets te halen om te eten.
de rest heeft vandaag een boottocht gemaakt op het meer en nu komen ze ook af naar hier. ik vermoed dat een deel nog een fietstocht zal aken naar een afgelegen strand ergens.
groetjes, ilse
