Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Nicaragua
06-11-2011
4/11 vulkaan consiguina
deze morgen om 4u opgestaan, om 5u vertrokken in de camion op bobbelwegen naar het gebied van de vulkaan. aan een restaurantje konden we ons overtollig gerief achterlaten, en om 7u konden we starten. de gids was ne coole vent met een gevaarlijk kapmes.
Jessica die ´s morgens al niet ontbeten had voelde zich te ziek en misselijk om mee te gaan, en dan is ze met stefanie terug naar het restaurant geweest. iets later had janina krampen in haar benen en moest ook zij de groep verlaten. we zetten onze tocht verder in de blakende zon. gelukkig waren er wat bomen die voor schaduw zorgden. het laatste stuk was echt steil klimmen, maar het zicht op de krater was dan ook adembenemend. we konden zelfs Honduras en El Salvador zien liggen.
het was wel heet want daar stond de zon pal boven ons en was er geen schaduw. om 11 u zijn we dan beginnen dalen. Eerst stijl, dan bossen, en ten slotte volle zon met een prachtig uitzicht op de zee. we waren oñstreeks 13u30 terug. uitgeput maar voldaan. snel een cola, grote dorst, onze watervoorraad was opgeraakt onderweg.
na het eten naar de thermen geweest. ze hadden daar nog nooit vrouwen in bikini gezien denk ik. we waren de plaatselijke atrractie. de venten zaten in het zwemdeel en de vrouwen zaten aan de andere kant de was te doen, met hun jeansbroek in het water.
kga nu stoppen, tijd is op, ma morgen terug efkes internet denk ik
xxx
vroeg opgestaan en om 6u30 een telefoontje naar hendrik gedaan. hij was er op aan´t wachten. we kregen ei met papaya voor ontbijt, en vertrokken dan in de laadbak van een camion naar de bush.
de gids deed alles op zijn dooie gemak klaar. toen alles ok was konden we vertrekken voor een hele dag kajak. het was in een beschermd mangrove gebied, waar rivieren de oceaan in komen. eerst ruim water, dan smaller en smaller manouvreren. we legden aan om naar een uitkijkpunt te gaan. toen we moesten uitstappen in de modder kwam Janina tot haar knieën vast te zitten in de zuigaarde. ze kwam los door haar schoenen uit te doen, en de gids ging dan tot zijn schouders in die modder om de schoen er uit te halen. jammergenoeg was de sandaal wel kapot.
daarna klommen we door het gras naar boven en hadden we een schitterend uitzicht over het prachtige gebied. na de nodige slippertjes zijn we ook terug beneden geraakt.
terug in de kajak moesten we terug door een supersmal deel, was gelijk de raja river in Bellewaerde. onze weg wringen door de takken. daarna weer een open stuk in de volle zon, we voelden ons verbranden. het leek ver naar het strand waar we ons middageten zouden opeten. toen we over een zandbank onze kajak moesten voorttrekken dachten we dat we er waren. gelukkig was het maar een stukje verder.
de gids had een lunch van gebakken vis met bonenrijst meegebracht in een doos. was wel lekker. het strand zat vol strandvlooien, dus nog een andere soort beten erbij!
na het eten ook nog efkes kunne zwemmen. dit water was lekker fris. aan de rand zat het vol gedraaide schelpen, maar allemaal met krabben in. bijtende beestjes.
ik had al wat koppijn en ging met mijn petje het water in.
het laatste stuk kajak was minder prettig. mijn hoofd deed ontzettend pijn. hitteslag denk ik en we moesten nog ver en er waren golven. kben erna in bed gekropen toen de rest een strandwandeling ging maken.
tegen de dag erna was ik terug ok. en ik heb die avond gene coctail gedronken. de piña colada´s zijn hier reusachtig en superlekker.
en de vlooien honden komen ons gezelschap houden aan tafel, das wa minder.
we slapen ook met dat ruisende geluid van de oceaan op de achtergrond, heel rustgevend.
´s avonds konden we genieten van een schitterend onweer. bliksem en licht boven de oceaan is wel een groot spektakel, ik moest direct aan de bliksem 2 maand geleden denken, en aan het feit dat het op dat moment in Belgie al 3/11 was
we hadden weer aan de late kant gaan eten. dinsdag bvb gingen we om 19u30 eten en was het 10u tegen dat we ons bord kregen. ondertussen viel iedereen in slaap aan tafel na een drukke dag.
gelukkig hadden ze wel goede coctails en leuke live muziek. heb iets gedronken met rum, blu curacao en appelsap. mmm
kben de dagen wat door elkaar aan het halen. woensdag 2/11 was vooral een vervoersdag: uren op een lokale bus en ik moest superhard naar de wc, en als je dan bedenkt dat de wegen hier niet verhard zijn, ai ai
boven mijn hoofd stond dan nog een teil met diepvriesdingen te druppen op mijn hoofd. gelukkig kreeg ik van een vriendelijke mevrouw die naast mij zat een handdoekje, en later ook een lokaal snoepje. was lekker.
onderweg veel boerderijtjes met hutjes en zo.
ons hotel is deze keer duur, en het regent binnen in de kamer. er zat ook een kikkertje op de muur.
het eten is wel heel lekker.
´s avonds zijn we nog gaan zwemmen in de oceaan. man man, da is hier een surfgebied en de golven zijn gigantisch. diederik was gevallen en had al direct zijn knie geschaafd aan het zand. als je meegesleurd wordt kan je niet meer remmen met je voeten. en voor er een golf komt gaat het water snel en sterk achteruit, om je dan terug vooruit te gooien. cool
is echt spectaculair als er zo´n 2m hoge golf afkomt, en bij een grote ga je soms efkes onder. ze rollen ook prachtig om, ben zelfs eens op een golf geweest, om erna eronder te geraken. het water is ook warm. 24,5 graden, zaalig.
de zonsondergang was ook schitterend en een koude douche deed wel deugd, de massa´s muggen minder. ze zijn hier kleiner en zwarter (en gemener)
de reuzenschilpadden waren er niet meer, blijkbaar zaten er 100den de week voor wij er waren, nu waren ze allemaal weg.
ja beste mensen, kweet nie goe waar ik moe beginnen nu. ondertussen staan er al 48 muggebeten op mijn armen en benen, die beesten laten zich door wa deet nie doen.
De voorbije dagen zat ik wat afgelegen, prachtig aan de oceaan, maar geen winkels of zo in de buurt, en ook geen internet. of wel duur wifi maar geen computers.
vandaag gearriveerd in Esteli en morgen zijn er hier verkiezingen. ze verwachten problemen dus er is al sinds vanavond een alcoholverbod in de stad. niemand durfde me mij mee naar het internetcafe, maar ik zit hier 2 huizen van het hostel. 4 seconden ver.
kheb mijn boekje bijgehouden zodat ik wat kan vertellen wat ik de voorbije dagen gedaan heb.
vandaag zijn we dan een project van de quetzaltrekers gaan bezoeken. was een opvangcentrum voor kinderen. ik heb er de frisbees uitgedeeld. direct dolle pret. de kinderen gaan hier maar halve dagen naar school, en de andere helft proberen ze ze van straat te houden door ze inzo´n centrum te steken.
de ouders verkopen de ganse dag vanalles op straat en anders hangen ze daar maar wat rond. om de 2 meter staat hier wel een voedselkraampje.
je moet hier ook oppassen dat je niet van het voetpad valt want die zijn soms tot een meter hogerdan de straat.
ik denk dat dat met de regen te maken heeft.
en overal putten in straat, nergens riooldeksels, uitstekende paalstukjes, brokken uit het voetpad, overal trapjes, je moet hier echt kijken waar je loopt.
we hebben ook de was laten doen vandaag. de vrouwen hebben hem gebracht, de venten zijn er terug achter, ma ze zijn al superlang weg, ofwel zitten ze op cafe, ofwel zijn die echt verloren gelopen
deze namiddag heben we vooral in ´t stad gelopen, een oude wijk bezocht, maar we konden nie binnen in het oude deel. en dan een museum van legendes, maar daar stonden alleen wat carnavalspoppen, was nie zo spectaculair.
voor de rest wa souvenirs kraampjes bekeken, en nu eens internettijd. morgen vertrekken we naar de kust. blijkbaar bijten de muggen daar echt hard zodat het pijn doet als ze bijten.
ksta ondertussen al vol beten.
overmorgen kajak denk ik en de dag erna de consiguina vulkaan. of zoiets
vele groetjes
x
dus gisteren hebben we de cerro negro beklommen. was een supermooi uitzicht. veel losse steentjes en snel klimmen. onze kledij stonk wel massa´s van de zwaveldampen. overal dampende rook voor een misterieus gargamel effect
de grond was zo warm dat je er een ei op kon bakken. we zijn helemaal tot op de top geweest en konden vandaar alle andere vulkanen zien. die liggen op een breuklijn dus allemaal mooi op 1 lijn. daarna was het tijd om op ons gat met de surfplank naar beneden te glijden. was superstijl en snel. ben ereigenlijk 4 keer afgevallen dat mijn plank alleen weg was en ik op mijn gat verder gleed.
denk dat ik niet precies in het midden van mijn plank zat want ik vloog veel uit de bocht. ben dan maar gelijk die voor mij het laatste stuk constant remmend met mijn voeten naar beneden geweest. mijn schoenen zaten vol van da steengruis, en ook in onze mond. om de ogen te beschermen hadden we een heel elegante bril op, en een schoon teletubbie pakje, er zijn fotos van ons elegante kostuum.
de échte´zijn nog eens in sneltempo naar boven geweest en er nog eens afgegleden.
zoiets : HIER WEERGAVE TEKST
ma dan op ons gat. er zijn er ook die er afgelopen zijn, ma die konden nie meer stoppen me lopen en het was zeer lastig voor hun kniën. ik ben dus blijven wachten, was bij de watjes.
het vuil zat op ons gezicht, nek, overal stof.
´s middags dan gaan eten op een boerderij waar ze ook leguanen kweekten. blijkbaar zijn die heel lekker, en smaken ze een beetje naar ·alligator· net of ik weet hoe dat smaakt, en ook een beetje naar taaie kip.
het eten daar vond ik minder. ongebakken fajitas, gistsmaak, met een vieze kakadrol. een soort zwartebonenpuree, endan groenten, vooral grote stukken ajuin, en wat chips er op. die zwarte drets was echt vies.
in de namiddag zijn we dan naar een kratermeer geweest. eerst terug een hele weg in de camion, autostrade en weer een stuk onofficiële weg. we zijn uitgestapt enhebben het laatste stuk tevoet gedaan omdat de put in de weg te groot was, was supergevaarlijk.
de plaatselijke boer heeft ons dan wat geld afgetroggeld omdat we over zijn land passeerden.
blijkbaar zetten boeren daar gewoon een omheining, endan is dat stuk land van hen. en ze vragne nog geld als er iemand passeert. die mensen komen nooit van hun leven ineen stad, stoken wat vuurtjes, mishandelen hun paarden...
de tocht naar het meer was lastig maar het zwemmen was zalig. ik was wel zo slim om met mijn voeten ineen mierennest te gaan staan, dus weeral wat beten. maar michael had zijn marsverpakking nog in zijn rugzak, die heeft een mierennest meegebracht naar het hostel.
het water in het kratermeer was zalig warm, nog nooit in zo´n warm meer gezwommen. das wa anders dan de krulleput van de ijsberen. zo zalig warm!!
we moesten natuurlijk ook nog de klim terug omhoog.
we waren ´s avonds dus behoorlijk vermoeid.
we gingen eten in een belgisch via via cafe.
man man wa was da. mijnen drank waren ze vergeten. en we hebben anderhalf uur op ons eten moeten wachten, iedereen viel in slaap en viel haast om van de honger. toen het eten kwam hebben ze het nog aan de verkeerde personen geserveerd, en kreeg lieselotte haar eten 20 min later dan de rest, en die had net zo´n honger.
het was wel superlekker. het was van mij een van de beste spaghetti´s die ik al gegeten heb, zelfs beter dan in brugge, dus dat kan tellen.
maar de sfeer was wa minder. op onze rekening moesten we ook zo lang wachten.
ik ben erna direct in slaap gevallen in het hostel
Hallo,
hier zijn er 4 pc´s ma geen enen die deftig werkt. maar ik heb het dus al kunnen regelen dat ik terug berichten op mijn blog kan plaatsen.
gisteren lekker ontbijt gekregen: fruitsla met yoghurtsaus en wat musli achtige dingen. vandaag heb ik weer dat gekozen want die flauwe bonen met eieren en kaas lijken mij maar bizar ´s ochtends.
we zijn gisteren gaan sandboarden, met de quetzaltrekkers, een vrijwilligers organisatie. eerst een knalgeel fluo teletubbiepakje passen, waterflesje en sandboard mee, en dan een lange rit in een camion op een weg die geen weg was.
de vulkaantrekking is dus niet doorgegaan omdat de weg daar helemaal weggespoeld was. awel, de gaten en putten waar we gisteren door gereden zijn noem ik ook geen ´weg´ was gelijk een pretparkattractie, we lagen dikwijls bijna uit de camion en we hingen zo schuin dat we haast kantelden.
kga nu ontbijten, deze middag nog tijd om te mailen denk ik
dada
het is hier blijkbaar onmogelijk om de tekst op mijn blog te zetten, werkt niet, dus email
hallo,
goed aangekomen in leon. ben wel wat misselijk van de busrit. hier zitten we supermooi, gezellig hostel met mini zwembad, voldoende douches, goede bedden en matrassen, maar weer geen mogelijkheid om die muskietennetten op te hangen.
ben wel wat misselijk van de busrit geweest. de mensen hebben hier ongeveer dezelfde rijstijl als in nepal. teken doen ipv richtingsaanwijzers tegebruiken, toeter toeter (op de scooter) geen lichten op sommige auto·s of zo´n lunapark verlichting er op. kleurige autobussen. geen gordels in de auto, en als die er wel zijn is er niets om die aan vast te maken.
de stad is hier veel beter, ze staren ons veel minder aan, roepen niet na.
seffes vertrekken we voor een stadswandeling, en vanavond gaan we eten in een grillrestaurant.
voor deze middag zijn we wat gaan kopen in een supermarkt, maar door de warmte eten we niet veel. ik koop altijd meer dan ik opkrijg, ik kan hier echt niet veel eten. en te weinig drinken vrees ik, maar ik doe mijn best want tis wel belangrijk om vocht binnen te krijgen.
morgen was er een vulkaantrekking gepland, de momotombo, mss zal die niet kunnen doorgaan omdat het slecht weer geweest is en er teveel modder is, als het te gevaarlijk is mogen we er niet op, maar dan zouden we eventueel gaan sandboarden: een soort surfen op een helling vulkaanzand. lijkt me ook nog wel leuk.
onderweg hebben we ook veel armoede gezien: mensen in krotjes, tentenkampen van vuilniszakken, en daartegenover ook luxevilla´s een straat verder. niet moeilijk dat er zoveel security is. als de rijkdom zo oneerlijk verdeeld is, is het niet moeilijk dat ze gaan stelen.
de bedelaars zitten hier niet gewoon langs de straat, maar ze staan allemaal aan kruispunten, dat is wel grappig. ze jongleren, wassen voorruiten, verkopen zelfgemaakte dingen,...
kga nu bijna vertrekken, dus ga inpakken en als er tijd over is nog eens mijn voetjes in het frisse zwembadsteken: zalig
ik heb wel geen zonnecreme gevonden in de supermarkt hier, ik denk dat de mensen da hier niet nodig hebben,