“Bestaat God en zo ja waar kan je Hem vinden?”

Dit is een fundamentele vraag want de antwoorden die je op al je belangrijke vragen zal geven staan in relatie met deze eerste vraag. Heeft iemand gezegd dat je niet mag twijfelen want de Bijbel zegt dit of dat. Zelfs mocht het wetenschappelijk bewezen zijn, dan nog mag je twijfelen. Wie niets in twijfel trekt is een allesweter die ofwel naïef de kudde volgt dan wel passief aanneemt wat hem verteld is. Wie twijfelt daarentegen toont interesse, zet zich in om zijn geest te verrijken en stelt zich de vraag of er meer is.

Is er meer? Dat zal je zelf wel ontdekken. Maar het feit dat je jezelf deze vraag stelt wil zeggen dat je openstaat voor meer, dat je niet zomaar iets aanneemt van best weters. Het wil zeggen dat je op zoek bent en dat is juist het beginpunt voor alles wat je overkomen mag. Ik kan je verhalen vertellen die ik zelf beleefd heb, misschien komt dit nog wel maar het is tijd dat je je eigen verhaal mag beleven.

Verwacht niets groots, niet meteen. Verlangen is een bedrieger en ontgoocheld mensen maar sta open voor wat komen zal. Wees attent, bewust van wat je pad kruist. Als mens kreeg je heel wat zintuigen om dingen waar te nemen. Ogen vol verwondering, oren vol goddelijke klanken, handen vol warme handdrukken, een neus vol zoete geuren, een mond vol prachtige woorden. Daarom zeg ik je: zie, luister, voel, ruik, smaak en oordeel naar respect maar met het inzicht dat je zelf opgebouwd.

22-12-2019 om 08:12 geschreven door PR  

De grote vragen van het leven: Waarom leef ik? Waar kom ik vandaan? Wat ben ik waard? Heb ik een reden van bestaan? Dien ik een hoger doel of staat mijn leven in het teken van een hogere persoonlijkheid zoals God? Volg ik het juiste pad? 

Schrikken deze vragen je af? De antwoorden op deze vragen liggen niet voor de hand, ook niet voor mij.

Maar hoe begin je er aan? Wees eerst en vooral jezelf, wie je zelf wil zijn. Profileer je niet ten opzicht van iemand anders, ten opzichte van een of andere denkwijze en ten opzichte van de wereld.

Je bent een deel van de wereld. De manier waarop jij de wereld ziet toont aan hoe jij jezelf ziet. Het is dus belangrijk om voor jezelf antwoorden te vinden op die levensvragen. Alleen jij kan een antwoord geven dat jou past. Anderen, leermeesters, filosofen en vooraanstaande mensen of profeten, Jezus of Boeddha, wie dan ook kunnen je enkel de weg tonen die je zelf dient te gaan. Je hoeft dus helemaal geen Jezus te zijn, je dient helemaal niet “De Weg” te gaan in Zijn voetsporen. Het is al te gemakkelijk een weg te bewandelen die voor jou geplaveid is. Kijk, luister, denk en ga je eigen weg, soms op geplaveide snelwegen, soms op onbelopen paden. Weet dat het jouw weg is naar de reden van jouw bestaan. Je kan voorbeeld nemen maar niemand is vóór jou de weg gegaan die je bewandeld. De antwoorden die je zal geven over fundamentele vragen, of ze nu fout of waar zijn, zullen je leiden naar de “honest truth” van je eigen leven.

Waar moet je beginnen met de zoektocht naar de waarheid? Begin gewoon met het begin, begin met heel gewoon mens te zijn. Je hebt fouten maar des te meer talenten, je hebt geen verantwoording af te leggen tegenover vrienden, familie of je ouders. Maar wees je bewust van al hetgeen je doet, al hetgeen je ziet, beleef ieder moment. Adem je in, weet dat je inademt. Eet je een appel, ervaar de textuur, de zuurtegraad, de zoetigheid van deze appel. En, bovenal is het van groot belang om respect te hebben voor je ouders, je broer of zus, je vrienden, ieder levend wezen op aarde. Of ze nu jouw mening delen of in alle waarschijnlijkheid niet, weet dat je dank zij hen hier op aarde bent en hier op aarde jouw weg bewandelt waarbij zij voor jou de eerste steen gelegd hebben.

20-12-2019 om 08:17 geschreven door PR  

Wat is de reden van ons bestaan? Worden mensen geboren om zich voort te planten, te genieten van een zinloos decadent leven en te degenereren naar een vergankelijke leeftijd? Op zich kan dit dit kloppen maar het lijkt ons moeilijk om dit zomaar te aanvaarden. De filosoof in mezelf verteld me dat we meer mogen verwachten van het leven. Er is meer maar wat is dan het doel?

Een mens is een genieter, dit valt niet te betwijfelen maar wie dieper kijk weet dat mystiek in onze wortels verweven is. Kunnen we door het mystieke de oneindige kringloop van het leven en de dood doorbreken zoals boeddhisten geloven. Kunnen we ons verenigen met het absolute, met God zoals christenen denken.

Heel wat mensen stellen zich geen vragen en zijn geboren om te leven. Vaak beseffen ze pas op late leeftijd dat ze leven we om te sterven. Vroeg of laat komen we allemaal voor de vraag te staan over de reden van ons bestaan.

Wellicht hebben we niet allen evenveel aanleg voor mystiek maar die spirituele kracht is in ieder mens aanwezig. De ene houdt het bij een wekelijkse liturgie of een volkse devotie, de andere heeft diepgaande religieuze belevingen. Ieder met eigen enthousiasme. Het woord enthousiasme is afkomstig van -en-theos- van God vervuld zijnde. Wij zijn allen van de eenvoudige mens in de straat tot de grootste theoloog vervuld van Gods kracht. Wat die kracht ook wezen mag. Het ligt aan ons hier al dan niet iets mee te doen.

19-12-2019 om 00:25 geschreven door PR  

Al lijkt God te moeten inboeten in de maatschappij waarin we leven, toch kunnen we niet ontkennen dat het menselijk ras een bepaalde kracht in zich heeft. Een kracht die uitsteekt boven de immanente kracht die we kennen. Het immanente wat ons bindt tot deze wereld is onze inzet, onze levensvreugde die gebonden is aan het leven, aan de natuur rondom ons, aan onze menselijke status. Daarboven is er een transcendente kracht. Een kracht, nooit gezien, die je kan ervaren maar niet kan omschrijven, waarbij de wetenschap volkomen onwetend blijft. Het is een vrije energie die zich manifesteert bij gelovige mensen. Deze vrije energie is een kracht die de mens onderscheid van het dierenrijk. Van nature is de mens mystiek, daartoe heeft hij aanleg. Dit was zo in de tijd van de Azteken en van voorgaande beschavingen. Dit is op vandaag nog steeds zo en in de toekomst zal dit al is het onder een andere vorm nog steeds aanwezig zijn. Op vandaag zitten we in een depressie, in een dal waarbij de mens veel meer belang hecht aan beleving en genot. Een mens is een genieter en de media beloofd hem heel wat te beleven. Het individualistische genot verstoord onze innerlijke transcendente waarden. Het is alsof de maatschappij van vandaag tot een climax dient te komen, tot een volledig vacuüm van mystiek om opnieuw tot bekering te komen en zich terug te wenden tot zijn diepgewortelde zin van het leven.

18-12-2019 om 08:08 geschreven door PR  

Alle wegen die leiden naar God zijn aanvaardbaar, welk geloof je zelf ook ter harte neemt en misschien zelf verdedigd. Weet dat respect voor andere denkwijzen nieuwe vooruitzichten biedt. Ik hou er niet van te horen dat deze of andere godsdienst de enige weg zou zijn. Dat er maar één God is, zijn we er hoogst waarschijnlijk over eens. Nu heeft God de mens zo verschillend gemaakt van elkaar dat je je even goed kan indeelden dat er meer dan één denkpiste is om God te benaderen. Zelf ben ik er steeds van uitgegaan dat geloof persoonlijk is en welke weg je ook kiest het jouw persoonlijke weg is. God is het doel, dit is de aanzet van iedere godsdienst, is het niet?

God benaderen is als de klim van de mount Everest. De hoogste top in de wereld. De bedoeling is dat je de top bereikt. Langs eenvoudige wegen, moeilijkere paden, misschien zelfs omwegen. Ik weet niet welke weg je zelf kiest of meer nog, misschien onvrijwillig kiest. God heeft jou Zijn weg getoond. Het is jouw persoonlijk pad, ook niet het reguliere pad maar het is de weg die je leven zelf bepaald. Het enige wat telt is het doel te bereiken. Hoelang je er over doet doet er niet toe. Hoe moeilijk je weg is is van geen belang. Met wie je op stap gaat even min. Je doel is de top, God ontmoeten. God is zelfs nog hoger en er bestaat geen grote snelweg naar God toe.

Om deze reden hou ik er persoonlijk niet van om in hokjes te denken en mensen te verdelen in deze of andere godsdienst. Doe je eigen ding, voel je goed op de weg die je zelf kiest. Het allerbelangrijkste is dat je op stap bent want wij zijn allen mensen van de weg. Ook al is onze maatschappij individualistisch geworden, ook al verwerpen we het idee van God, wij blijven mensen op weg. We hebben een mensenleven lang de tijd, we hoeven ons niet te haasten maar wanneer het einde in zicht is hebben we allen een tijdsgebrek gehad om God te ontmoeten.

Ik wens iedereen die dit leest een vruchtbare weg tegemoet.

17-12-2019 om 17:34 geschreven door PR  

Onze maatschappij verandert voortdurend. Toch blijven zij die geloven er van overtuigd dat het ooit terug goed komt. God heeft immers het laatste woord, is het niet? Zonder iets af te doen van hun overtuiging vraag ik me af welke ramp de aarde zou moeten meemaken zodat mensen terug gaan knielen voor God. Geween en geklaag zet mensen aan om hoop te zoeken bij een rechtvaardige schepper. Het is niet de bedoeling over te gaan naar doemscenario's maar meer dan vijftig procent van de wereldbevolking verwacht een derde wereldoorlog. Is dit dan de enige oplossing om tot inkeer te komen?

Eerst en vooral dienen we ons de vraag te stellen of een mens nood heeft aan geloof? Zij die niet geloven zullen volmondig zeggen van niet en hun stelling verdedigen door de Heilige schriften van welke strekking ook af te schilderen als mooie proza. Het lijkt me toch iets te snel door de bocht om boeken van duizenden jaren oud te negeren. Al werd het geloof misbruikt om mensen door de eeuwen heen in het gareel te houden kan men niet ontkennen dat hun goddelijke uitstraling de wereld overstijgt. Trouwens, door de geschiedenis heen heeft iedere cultuur op aarde nood aan spiritualiteit. Zonder ons uit te spreken over de inhoud kunnen we niet ontkennen dat het geloof steeds centraal staat bij de opbouw van een beschaving.

16-12-2019 om 20:06 geschreven door PR