Alle wegen die leiden naar God zijn aanvaardbaar, welk geloof je zelf ook ter harte neemt en misschien zelf verdedigd. Weet dat respect voor andere denkwijzen nieuwe vooruitzichten biedt. Ik hou er niet van te horen dat deze of andere godsdienst de enige weg zou zijn. Dat er maar één God is, zijn we er hoogst waarschijnlijk over eens. Nu heeft God de mens zo verschillend gemaakt van elkaar dat je je even goed kan indeelden dat er meer dan één denkpiste is om God te benaderen. Zelf ben ik er steeds van uitgegaan dat geloof persoonlijk is en welke weg je ook kiest het jouw persoonlijke weg is. God is het doel, dit is de aanzet van iedere godsdienst, is het niet?

God benaderen is als de klim van de mount Everest. De hoogste top in de wereld. De bedoeling is dat je de top bereikt. Langs eenvoudige wegen, moeilijkere paden, misschien zelfs omwegen. Ik weet niet welke weg je zelf kiest of meer nog, misschien onvrijwillig kiest. God heeft jou Zijn weg getoond. Het is jouw persoonlijk pad, ook niet het reguliere pad maar het is de weg die je leven zelf bepaald. Het enige wat telt is het doel te bereiken. Hoelang je er over doet doet er niet toe. Hoe moeilijk je weg is is van geen belang. Met wie je op stap gaat even min. Je doel is de top, God ontmoeten. God is zelfs nog hoger en er bestaat geen grote snelweg naar God toe.

Om deze reden hou ik er persoonlijk niet van om in hokjes te denken en mensen te verdelen in deze of andere godsdienst. Doe je eigen ding, voel je goed op de weg die je zelf kiest. Het allerbelangrijkste is dat je op stap bent want wij zijn allen mensen van de weg. Ook al is onze maatschappij individualistisch geworden, ook al verwerpen we het idee van God, wij blijven mensen op weg. We hebben een mensenleven lang de tijd, we hoeven ons niet te haasten maar wanneer het einde in zicht is hebben we allen een tijdsgebrek gehad om God te ontmoeten.

Ik wens iedereen die dit leest een vruchtbare weg tegemoet.