Maar wat moeten we weten over deze vogel?xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Nachtzwaluwen (Caprimulgidae) zijn een familie van vogels. Deze familie telt 92 soorten. Het zijn nachtdieren (Éjjeli állatok), maar anders dan hun naam doet vermoeden, zijn ze niet verwant met de zwaluw en/of gierzwaluw. De in West-Europa voorkomende soort staat onder veel namen bekend. De meest gebruikte naam die ook in veel andere talen voorkomt is de "geitenmelker". In werkelijkheid is de geitenmelker slechts één van de ruim 70 soorten nachtzwaluwen.

De verschillende soorten nachtzwaluwen lijken wat uiterlijk betreft sterk op elkaar. De meesten zijn ongeveer 25 cm lang, en  hebben een grijze kleur met bruine en zwarte vlekken. Hun zwarte snavel is  klein, maar ze kunnen hem zeer wijd openen. Wijd genoeg om als het moet een ei of een vogeltje in te dragen. Rondom de snavel heeft de nachtzwaluw stevige  borstels. De poten zijn roodbruin. Het volwassen mannetje heeft witte vlekken op de vleugels en staart, die een rol spelen bij de balts. De witte vlekken op de staart en de vleugels van het mannetje helpen hem bij het herkennen door de  vrouwtjes (die dat niet hebben). Het mannetje vliegt in grote kringen om het vrouwtje heen, waarbij hij nu en dan zijn vleugels onbeweeglijk boven zijn kop houdt en zijn staartveren laag uitspreidt. De witte vlekken zijn dan duidelijk te zien. De vleugels zijn bij de meeste nachtzwaluwen tamelijk groot.

De meeste nachtzwaluwen worden actief als de schemering invalt. Hij voedt zich dan met kevers, langpootmuggen, nachtvlinders en andere insecten, die hij bewaart in een keelzak. Lange tijd werd gedacht dat de nachtzwaluw met open snavel vliegt en wacht totdat de insecten vanzelf naar binnen vliegen. Maar tegenwoordig weet men dat hij vliegt met gesloten snavel,  die hij pas op het laatste moment opent om zijn maal te verschalken. Overdag rusten ze op de grond of in een boom en vertrouwen ze op hun vaak perfecte schutkleur. Die kleur komt niet altijd overeen met die van zijn omgeving, maar zijn kleurpatroon is dermate vlekkerig dat hij aan het oog ontsnapt. Alleen zijn ogen voldoen niet aan deze ideale schutkleur, en het is daarom dat hij zijn ogen meestal sluit als er overdag een vijand nadert.

Tijdens de broedperiode na zonsondergang laat het mannetje nachtzwaluw een snorrende zang horen, hij zit dan meestal op een uiteinde van een tak. Het hoogtepunt van de zangactiviteit ligt tot twee uur na zonsondergang. Rond twee uur voor zonsopgang vindt er een opleving van de zangactiviteit plaats die eindigt een uur voor zonsopkomst. Zijn zang is een  bevreemdend, trillend geluid. Het is een enigszins mechanisch getril, van variabele intensiteit, dat hij na zonsondergang zittend vanaf een uitkijkpost ten gehore brengt. In de vlucht heeft de nachtzwaluw een zachte maar scherpe  roep, die regelmatig herhaald wordt om contact te leggen met soortgenoten.

De nachtzwaluw maakt geen nest (fészek), hoogstens verwijdert hij wat gras dat in de weg ligt. Het vrouwtje legt eind mei twee eieren en neemt vervolgens het grootste deel van het broeden voor haar rekening. Soms neemt het mannetje die taak even over, kort na het invallen van de schemering. De broedtijd duurt ongeveer 18 dagen, en na het uitkomen van de eieren worden de jongen gedurende eenzelfde periode door de ouders gevoerd. Wordt het nest in die periode door een vijand belaagd, dan houden de jongen zich doodstil. De vader of moeder doet of hij vleugellam is, om de aandacht van de vijand af te leiden. Nadert de vijand te zeer, dan doet de ouder een uitval met wijd open snavel. De vijand wordt daardoor meestal afgeschrikt. Wanneer het nest met eieren te vaak wordt verstoord, dan besluiten de ouders tot een verhuizing. Ze rollen de eieren achteruitlopend over de grond naar een plek die ze beter bevalt, of ze dragen de eieren in hun snavel. Een enkele keer verhuist de nachtzwaluw als de eieren al zijn uitgekomen, en dan draagt hij de kuikens aan de poten naar de nieuwe  behuizing. De Europese nachtzwaluw heeft vaak een tweede legsel. Behalve tijdens natte koude zomers.

Nachtzwaluwen leven doorgaans op droge en open terreinen. Het zijn zomervogels, die de winter doorbrengen in tropisch Afrika. Rond deze vogel bestaan allerlei volksverhalen en mythen, die helaas geen van allen enige positieve eigenschappen aan de vogel toedichten. Zo wordt hij wel de geitenmelker genoemd omdat men dacht dat de vogel 's nachts bij schapen- en geitenmelk dronk. Een andere bijnaam is dagslaper, wat te maken heeft met het mysterieuze leven van de nachtzwaluw: overdag zie je ze niet of maar zelden en 's nachts produceert de vogel vreemde geluiden.

Het fotoverslag.