Na enige twijfeling zijn we zaterdagavond dan maar eens tot op de kerstmarkt geweest. Je zegt wat je wilt maar het is toch altijd wel gezelligheid troef! Mensen lopen hand in hand met hun geliefde langs de vele kraampjes met kerstgerief, leuke hebbedingetjes, gekke mutsen en sjaals die er zo zalig warm uitzien dat je ze nooit meer zou uitdoen...

Verhongeren of verdorsten kan je er... ook al niet. Zoveel standjes met lekkers... Hamburgers, verse soep, wafels, kaas- en garnaalkroketjes,... kortom, genoeg om je nu al een indigestie te vreten!
Qua drank, moet je niet sukkelen. Glühwein (met of zonder Amaretto), cava, wijn en mijn favoriete kerstmarktdrankje: jenever!
Die is er in alle kleuren en smaken. Het probleem is wel dat ik ze allemaal wil proeven... ik begin met de "A" van appel, "B" van banaan, "C" van citroen... om uiteindelijk te eindigen bij de "W" van watermeloen.

Raar trouwens hoe de gesprekken evolueren op zo een avond! Wanneer je aan de "A" bezig bent en je ziet mensen die je kent dan gaat het van: "Hallo! Alles goed?" "Hoe is het nog met...?" "Alee, salukes he we gaan nog eens verder."
Wanneer je aan de "M" (van meloen) zit klinkt het al eens van: "Hela, awel? Hoe ist? Kom enen drinken kom!"
En wanneer je dan uiteindelijk aan de "V" van vanille bent gekomen dan is het enkel nog geklets en gezwam. (Hopelijk heb ik het weer niet te bont gemaakt?)

Na een bezoekje te hebben gebracht aan enkele plaatselijke horecazaken keren we om kwart na vier 's nachts weer huiswaarts (Niet slecht wanneer je weet dat we bij het vertrekken zeiden dat we niet lang gingen weg blijven!) en kruipen in ons bed.
En behalve het feit dat ik me lig af te vragen hoe het in godsnaam komt dat de kamer rond draait, bedenk ik me dat ik toch weer heel veel mensen gezien heb die ik graag eens tegenkom! En dat maakt dat ik gelukzalig in slaap dommel