hallo ,

Ik heb hier een aantal persoonlijke verhalen van zowel de pleger , slachtoffer en de omstaander .

 Degene die graag hun verhaal anoniem erbij willen mogen dit me altijd via mail laten weten en dan zal ik met plezier hier je verhaal vertellen .

Ik wil hier iedereen bedanken dat hij zijn verhaal hier wil vertellen , zo kunnen we onszelf en anderen helpen in de juiste keuze te maken .

Katrien ( 48 )

Het begon allemaal toen mijn man zijn werk kwijtgeraakte. Eerst was hij teleurgesteld en boos op zijn baas en zijn collega's , daarna was hij op alles en iedereen boos .

Hij reageerde dit echter enkel op mij af . Als ik het huis juist had schoongemaakt nam hij een volle vuilbak en gooide het op de grond . Kon ik opnieuw beginnen .

Als ik eten maakte en hij moest het niet hebben dan gooide hij het gewoon op de grond en kon ik iets anders maken . S'nachts hield hij mij wakker , als hij niet kon slapen

dan ik ook niet . Langzaam werk ik een wrak. Kon niet meer helder denken . Ik dacht er toen ook niet aan om bij hem weg te gaan .  Hij was mijn man en ik moest hem toch steunen

in deze moeilijke periode . Hij was zijn baan kwijt en kreeg constant aanwijzingen op zijn sollicitaties . Ik hoopte dat het zou overgaan als hij terug werk had , dus ik hield vol .

Daarom heb ik heel lang geen hulp gezocht . Ik durfde niet . Uiteindelijk heb ik het wel gedaan en leerde ik mijn grenzen bepalen . Dat heeft mijn man wakker geschut .

Sara ( 32 )

Ik wist dat het niet goed was dat ik mijn vriend controleerde en dingen verbood . Maar ik was bang om hem te verliezen , hij was tenslotte een zeer knappe man .

Door mijn angst ging ik steeds extremer dingen doen . Ik volgde hem stiekem als hij met zijn vrienden ging sporten . Nu besef ik dat ik hierdoor hem juist wel kwijtgeraakte .

Ik besefte dat ik hem heel veel verdriet hem aandeed . En dat spijt me enorm . Ik ben geschrokken van mezelf , maar door de hulp dat ik achteraf kreeg kan ik verder .

 Ik weet nu dat ik over mijn gevoelens en mijn onzekerheid moet praten . Dit zal ik nooit meer iemand anders aandoen .

Jan (  66 ) en An ( 64 )

Toen onze buren naast ons kwamen wonen leken het hele lieve mensen , ze kwamen zichzelf ook aan ons voorstellen . Al in de eerste week hoorden we kabaal bij onze buren ,

we dachten dat ze nog aan het sleuren waren met  meubels . Er ging bij ons ook geen lamp branden . Ook de maanden erna hoorden we regelmatig kabaal en vreemde geluiden .

De buurvrouw zagen we zelden buiten . Wat zou daar toch gebeuren . We durfden ook niet aanbellen en vragen wat er aan de hand was .  Je bemoeit u meestal niet met iemand zijn huishouden .

Bovendien heb je zeer keurige mensen de hand geschud , die doen toch niet aan zoiets . Uiteindelijk hebben we de vrouw na een onrustige nacht toch gevraagd of er iets aan de hand was .

Toen werd ze heel boos ! Waar hadden wij ons mee te bemoeien . Toch voelde het dat het niet goed zat bij onze buren . Een week later hebben we dan onze buurvrouw uitgenodigd op de koffie ,

en na een uur barste ze in tranen uit . Ze was zo opgelucht dat nu iemand naar haar wilde luisteren . We hebben haar toen meteen geholpen en ze is ons nog steeds dankbaar voor de hulp .

Kris ( 20 )

Het was bijna altijd s'nachts . Dan hoorde ik mijn vader schreeuwen en kabaal op de slaapkamer van mijn ouders . Ik weet niet hoelang het duurde , maar voor mij duurde dit de hele nacht .

Ik was altijd heel bang voor mijn moeder . Bang dat hij mijn moeder zou doodslaan of naar mijn kamer zou komen . Ik hield me altijd stil onder mijn dekens . Mijn vader bleef altijd

 s' morgens in zijn bed liggen . Ik zat altijd alleen met mijn moeder aan de tafel . Vaak had ze blauwe plekken en een blauwe oog . Mijn moeder vroeg me altijd of ik goed geslapen had en ik zei altijd ja .

Ik wilde niet dat ze over mij ongerust maakte . Omdat ik bang was dat hij mijn moeder zou doodslaan als ik hulp zou zoeken durfde ik ook geen hulp zoeken . Mijn moeder heeft toen zelf hulp gezocht en

me meegenomen naar een vluchthuis . We gingen nadien alleen wonen en het rust kwam terug . Maar na al die tijd heb ik nog steeds nachtmerries dat ik mijn vader hoor schreeuwen tegen mijn moeder .

07-02-2015 om 00:00 geschreven door elza