welkom op mijn blog

Dit is mijn verhaal die ik met iedereen wil meedelen , ik wil hier vooral mijn verhaal doen maar ook andere mensen helpen die hier nood aan hebben . Jullie mogen altijd prive of in het gastenboek iets noteren . Als je uw verhaal wil bijvoegen laat zeker iets weten . Dit gebeurt volledig anoniem . Misschien dat dit onze belgische regering hun ogen laat open gaan om hier iets aan te doen .

Tot binnenkort

elza

08-03-2015 om 17:03 geschreven door elza  

Het vluchthuis stelde voor om terug stilaan te gaan werken en mijn nieuw leven terug op te bouwen . Ik werkte in de nacht , dus ik moest zorgen voor  opvang van mijn kinderen . Mijn ouders wilden dit niet doen uit schrik voor mijn exman . Opeens kwam mijn nicht te voorschijn , ze stelde voor om op mijn kinderen te letten . Ik was heel blij , want ik kon alle hulp gebruiken . want ik echter toen niet wist was dat mijn exman haar had opgestookt om alles over mij te briefen .Toen heeft mijn nicht 3 nachten op de kinderen gepast .  In deze periode leerde ik ook iemand kennen . Ik was bang van mannen en had mannen afgezworen .  Ze was een helderziende en zei dat ik mijn hart moest openstellen . Ik geloofde er niet in , ik was er heel sceptisch over een nieuwe vriend . Maar elke keer als ik die jongen zag begon ik iets te voelen , ik was niet verliefd maar een aantrekkingskracht was er voor ons beiden . Hij wist meteen uit welke situatie ik kwam en toch was hij er telkens . En toch durfde ik hem niet meteen aanspreken . Bang om terug in contact te komen met een agressieve man . De weken liepen vrij rustig , ook mijn eerste nachten gingen zeer goed . Tot mijn ex me op het werk kwam lastig vallen , ik had een andere regeling gevraagd dus hij kon nooit weten wanneer ik moest werken . ik legde niet meteen de link naar mijn nicht . want familie doet toch zoiets niet . Ze stelde ook voor om bij haar in te trekken , ik vond dat meteen een goed idee , want zowel ik als de kinderen waren het kotsbeu in het vluchthuis . Dus de beslissing werd dan ook meteen gemaakt . Het was beter voor ons , dacht ik . Want na een aantal dagen stond mijn ex voor de deur , hij begon me opnieuw lastig te vallen . Ik belde constant de politie en mijn nicht deed in het begin met mij mee . Er werden regelmatig klachten ingediend tegen hem . Op een moment kreeg ik de kans van de huisbaas om op het achterhuis in te trekken , mijn nicht kon me niet constant in het oog houden dus ze was boos op mij . Ik liet haar in de steek volgens haar , ik vond dat heel raar want  we woonde eigenlijk in hetzelfde huis en was regelmatig bij haar . Op een moment had ik haar pc nodig en vroeg haar om mijn mail te checken , haar facebook stond open en kreeg een scherm waar mijn ex en zij een conversatie hadden . Ik schrok me een bult , ik kreeg even de mogelijk om te lezen en dit was opgezet spel van het begin . Ondertussen was ik al een relatie begonnen met mijn vriend , die mijn nicht ook kende  en zei hem wat ik gelezen had . Hij schrok zelf niet , hij vertelde dat ze een psychische ziekte had en dat ze alles doet om aandacht te krijgen van iemand , dus ook haar eigen familie verraden . Ik wist dat ik daar niet kon blijven wonen , en ik zocht een andere woning voor mezelf en mijn kinderen . Ik vond uiteindelijk een woning  uit de buurt van mijn nicht en mijn ex . Ik hoopte toen dat mijn ex zou ophouden  met zijn stalken  maar tevergeefs hij hield niet op . De politie moest op regelmatige basis terugkomen . Hij bedreigde mijn baas , mijn collega's en tot slot de bewoners van het rusthuis . Toen werd ik ontslagen in het rusthuis en ik kon het wel begrijpen dat hij dit moest doen . Het antwoord van de directie klonk zo " als ik alleen u moet beschermen en mezelf ok , maar de bewoners bedreigen dat is een brug teveel . Mijn exbaas heeft toen ook een melding gemaakt van deze bedreigingen . Ik ben toen ook stil vertrokken met pijn in mijn hart . Mijn ex had weeral gewonnen . Ik wilde hem niet laten winnen , maar  hij maakte het me heel moeilijk . De kinderen weigerde nog steeds om mee te gaan , agressie was er nog steeds , de kinderen kwamen op regelmatige basis terug met blauwe plekken en ik vond geen werk omwille van mijn ex . Telkens ben ik klachten gaan indienen en raad aan hulpverleners gevraagd maar er werd geen enkele keer op gereageerd . Het antwoord was steeds , hij heeft het nog niet verwerkt . Geef hem nog wat tijd . Ondertussen zijn we al 2 jaar verder en het is nog steeds hetzelfde scenario . En het wordt alsmaar erger met hem . Ondertussen zijn we terug naar mijn vriend zijn eigen woning verhuisd en het gaat nog steeds zeer goed met ons . We zijn verhuisd omdat mijn nieuwe huisbaas het kotsbeu was dat mijn ex zijn huis vernielde . Daarom besloten we om samen te gaan wonen . Als we ruzie maken dan verloopt het heel anders dan ik gewend ben , ik laat me ook veel minder doen . We ruzien meestal over mijn ex . hij vind dat ik me nog altijd laat doen . Maar wat wil je mijn kinderen zijn mijn zwakke plek . En toch heeft hij dikwijls gelijk in onze ruzie . Ik mag me niet meer laten doen , ik ben ook terug in een diepe put gegaan . Ik ben ondertussen gestart met slachtofferhulp en het wordt een lang proces om dit te verwerken . Ze gaan ook met de kinderen werken om over hun gevoelens en ervaringen te praten . 2 weken geleden is mijn exman mijn emmer doen overlopen , hij heeft ons van de baan tot driemaal gereden waar de kinderen bij in zat . Ik was eerst niet van plan om een klacht in te dienen , ik was het beu ; ze geloofde me toch nooit . Tot hij een mail stuurde dat ik geluk had dat de kinderen erin zaten want anders had hij ons aangeraakt . Ik was zo bang en boos tegelijkertijd , bang omdat hij tot erger in staat is en boos omdat hij niet besefte dat hij de kinderen al in gevaar gebracht had . De politie nam dit na al die jaren eindelijk serieus en stuurde dit onmiddellijk naar het parket voor verder onderzoek . De kinderrechter nam dit ook serieus op en ontnam eindelijk mijn ex zijn rechten . Ze hadden hem verwittigd dat hij niet mocht komen anders waren er consequenties aan verbonden . De sociale dienst probeerde me gerust te stellen dat hij me niet ging lastig vallen , maar ik wist beter . En inderdaad ik had gelijk mijn ex stond voor mijn deur en ik belde de politie meteen op . Ze bleven met mij praten tot ze daar waren . Mijn ex zag de politie aankomen en reed onmiddellijk weg . De politie zei dat dit voldoende was om hem te vervolgen . Ik en mijn kinderen zijn nog steeds bang maar we proberen het beste van te maken .

08-03-2015 om 20:43 geschreven door elza  

hallo ,

Als je mijn verhalen leest ga je zien dat ik al veel heb geprobeerd om hulp in te schakelen om mezelf en mijn kinderen te beschermen . Ik ben ook heel teleurgesteld in de werking van de belgische wetgeving . Al de hulp inschakelen en toch niet gehoord voelen . Zowel ik als mijn kinderen voelen ons in de steek gelaten . Mijn exman heeft al zoveel gedaan , zoveel klachten , zoveel meldingen gebeurd en ze lieten hem gewoon doen . Het woord vechtscheiding betekent in de belgische wet , we moeten niks doen . Ze doen hier pas iets als er een gezinsdrama gebeurd is , maar dan is het wel te laat . Als de kinderen verschillende keren aangeven dat hun papa hun pijn doet , moet dat voldoende zijn om hun te beschermen . Wat hiermee mijn bedoeling is dat ouders die vermoeden hebben van misbruik en mishandelingen van hun kinderen . Ik heb na al die teleurstellingen nooit opgegeven want mijn kinderen zijn mijn alles . Daarom geef niet op , ga telkens klacht indienen tegen de andere persoon . Ze zullen ooit moeten luisteren . De kinderen moeten altijd op de 1ste plaats komen van beide ouders en als ze dit niet kunnen waarmaken dan horen de kinderen op een veilige omgeving thuis .  Spreek de huisarts , politie , OCMW , advocaat , ga hoogstens naar de jeugdrechtbank om u en de kinderen te laten helpen .

08-03-2015 om 16:56 geschreven door elza