Na 2 jaar nemen we opnieuw de draad op van deze blog, 2 jaar waarin veel gebeurd is. Nadat we in 2011 deze fietstocht hebben afgebroken bij het overlijden van mijn zus zijn we met het idee blijven zitten om de resterende ritten verder af te werken. Ons doel was voorjaar 2012 maar een zware hartoperatie met veel complicaties in november 2011 stak daar een dikke stok voor. Na een jaar van revalidatie en proberen terug op krachten te komen kon ik weer denken aan die tocht. We hebben ze gepland van 22 tot 29 mei 2013, voorzichtigheidshalve hebben we de ritten iets meer gespreid, van de 5 gemiste fietsdagen hebben we er nu 7 gemaakt, dus minder kms per dag; We vertrekken met 6 in Chandolas waar we toen gestopt zijn. Billen Yvan. Knuts Lisette. Guilliams Guido. Huybrechts Leo. Billen Raymond. Geurts Gertie. Onze begeleider is zoals toen Auwerx Robert. Op 27 en 28 april deden we een tweedaagse testrit naar Baraque Michel en terug, we zijn dus voorbereid. Onze verdere avonturen kan u weer volgen op deze blog.
42km, vertrek in Agullana om 8.45h en aankomst in Empuriabrava om 11h. De dag ervoor was besloten om het traject niet volledig uit te fietsen maar rechtstreeks naar Illa Cartago te gaan in Empuriabrava waar Annie, Marcella en de begeleiders hen opwachtten. Doordat het een korte rit was en de laatste werd er vlot doorgefietst. Ze waren alle vier blij dat ze zonder al te veel haperingen aangekomen waren.
96km, vertrek in Tautavel om 8.45h en aankomst in Agullana om17.30h. Het zou vandaag een zware rit worden en er stond een strakke wind, de eerste 20km waren moeilijk, niet alleen bergop maar ook een gevecht tegen windsnelheden van rond de 6 beaufort, die hen soms een meter opzij blies wat toch wel gevaarlijk was. Nadien draaide de wind en dat hielp bij de beklimming van de Col de Bataille, bij de afdaling hadden ze weer een mooi uitzicht op prachtig gekleurde rotsen die zomaar midden in de vallei lagen. Namiddag kwamen ze aan in Maureillas waar de beklimming begon naar de Spaanse grens,dit gedeelte van de route was voor Jos en Edgard bekend terrein want we hadden dat enkele maanden geleden al verkend, na een korte tussenstop in Las Iljas reden ze boven op de Col de Manres Spanje binnen. Eens voorbij La Vajol ginghet vrij vlug omlaag,een beloning na de vermoeiende rit. Foto 1: Col de la Bataille. Foto 2: de weg naar Agullana. Foto 3: De grens. Foto 4: Zonder woorden.
108km, vertrek in Beziers om 8.30 en aankomst in Tautavel om 17h. Het ging terug richting Canal du Midi dat ze, door een wegenkaart in het hotel, vrij vlug gevonden hadden. Het was mooi weer, de omgeving prachtig en alle moeite waard om er te fietsen. De weg was weer moeilijk te vinden en ze hadden de hulp van een toevallige passant nodig om het juiste pad te vinden. Edgard en Jos namen de navigatie goed door en loodsten hen daarna foutloos naar Tautavel. Foto 1: Mooi uitzicht. Foto 2: Martin vraagt zich af of hij daardoor moet.
136km, vertrek in Brissac om 8.30h en aankomst in Beziers om20.40h. De fietsdag begon perfect, iedereen was uitgerust. Vol energie reden ze zonder dat ze het wisten de verkeerde kant op. Na 20km stonden ze om 10h gewoon terug op de vertrekplaats. Na kaartstudie en overleg gingen ze terug op weg om opnieuw over hellingen en dalen het ardecheplateau te verlaten. Het was vrijdag de 13de, ongeluksdag dus. Net buiten Lagamas brak de derailleur van Edgard, deze was niet te repareren dus werden de begeleiders voor de eerste keer opgeroepen om te depanneren. De reservefiets( een damesfiets ) werd zo goed mogelijk aangepast aan de fietshouding van Edgard, een hele prestatie om met die fiets de tocht verder uit te rijden. De verdere rit liep naar het Canal du Midi, moeilijk te vinden om dat de kaart en de bewegwijzering niet dezelfde richting aangaven, het bleef heel de tijd een lastig karwei om zich te oriënteren en het fietspad naar Beziers te vinden. Uiteindelijk lukte het maar ze waren wat ontgoocheld omdat er al zoveel fout gefietst was. Bij het binnenrijden van de stad werd de gps ingeschakeld en zo belanden ze, erg vermoeid na zoveel km, voor het hotel in Beziers. Foto 1 en 2: Een prachtig zicht op de streek.
De fietsers hadden nood aan een vrije dag, de vermoeidheid begon zich te manifesteren, zowel lichaam en geest waren aan rust toe.
Net zoals vorige rustdagwas het poets- was- en herstellingsdag, Jos en Martin namen deze laatste klus ter harte en gebruikte daarbij soms krachttermen die hier best niet herhaald worden.
S Avonds barste er een onweer los terwijl ze op restaurant zaten, pech voor de was die te drogen hing en nu een extra spoelbeurt kreeg. Hij belande de volgende dag niet droog in de valies. Foto 1: Genieten van de rustdag. Foto 2: Dit keer deden de dames de was
124km. Vertrek in Chandolas om 9h en aankomst in Brissac om 20h
Blijkbaar had iedereen het nieuws van de vorige dag nog niet goed verwerkt, pas na een tiental km kwam er wat fut in de afgeslankte groep.
Het was wennen aan de nieuwe situatie, meestal las Lisette de tekst uit het handboek voor en loodste hen zo door de straatjes van de te volgen route. Nu moesten ze het zelf uitzoeken en daarom werd er regelmatig overleg gepleegd om op het goede spoor te blijven.
Een kronkelweg leidde hen door een prachtig panorama van rotsformaties, een wonder van de natuur vol mystiek, net een sprookje. Heel de verdere dag ging het door berg en dal door een typisch ardeche landschap met zijn gorges.
Ze kregen ook af te rekenen met pech, een spaakbreuk bij Jos en een kettingbreuk bij Edgard.
Door alle vertragingen fietsten ze wat vlugger door en kwamen alzo na een zware rit vermoeid op de camping aan waar Robert, Maria, Annie en Marcella hen stonden op te wachten.
94 km,vertrek in Le Cheylard om 8.30h en aankomst in Chandolas om 16.45h. Het was fijn fietsweer, niet zo warm als gisteren. De rit begon met een beklimming van 20km, we stegen naar 1119m op de col de Mèzilhac, met een gemiddelde van 4.2%, soms was het wat minder, soms meer. We staken veel energie in de klim maar we kregen ook veel terug, een prachtig uitzicht op de streek, kleine dorpjes met een kerk in het midden die we eerst boven ons zagen en een uur of wat later ver beneden ons, mooier dan een prentkaart. Boven was het koud dus iedereen de jas aan, nog een fotoshoot en we begonnen aan de afdaling die eveneens de moeite waard was. Onze begeleiders zaten ook in de bergen , de mobilehome heeft al zijn kracht nodig gehad om de plaats van afspraak te bereiken. Namiddag fietsten we langs de boorden van de Ardeche waar we voor het eerst een kiwiplantage zagen.
Voorlopig wordt deze blog even opgeschort, ik vernam savonds het overlijden van mijn zus, Yvan en ik verlaten dus vroegtijdig deze fietstocht. De rest van de groep zal trachten de tocht uit te rijden en bezorgen ons de verdere informatie, die jullie dan nadien hier terug vinden.
94 km, vertrek in Roussillon om 8.30h, aankomst in Le Cheylard om 17.45h. Het was al goed warm toen we vanmorgen vertrokken, tegen de middag was het bloedheet. Kort na het vertrek reden we de Ardeche binnen, een hele mooie streek maar onze tocht was heel zwaar. We waren al even de bergen in toen we op een splitsing achter de mooie brug per ongeluk kozen voor de zware route in plaats van de iets gemakkelijkere, we hebben doorgebeten en zijn met de nodige inspanning toch boven geraakt. Onze begeleiders zijn dikwijls verrast omdat we steeds langs de verkeerde kant binnenvallen. Met onze vermoeide benen hadden we gelukkig de laatste kilometers bergaf. Tot morgen. Foto 1 : de prachtige brug die we overreden. Foto 2 : Een welkome verfrissing onderweg.
83,10 km, vertrek om 8.45h in Marcy LEtoile en aankomst in Roussillon om 17.15h. Bij het vertrek was het nog wat fris maar het werd al vlug heel warm, veel drinken was dus de boodschap. Het was een iets kortere rit dan de vorige dagen maar er zat we een serieuze klim in, we moesten van 200m hoogte naar 624m. Aanvankelijk wat beangstigend maar het was een prachtige tocht door de bergen met mooie vergezichten. Toen we uit de bergen kwamen en Condrieu beneden zagen liggen wisten we waarvoor we dit deden, een fantastisch zicht op de stad, de Rhonevallei en de wijnvelden van de Côte du Rhone. We volgden de Rhone tot in Roussillon waar onze slaapplaats was. Tot morgen.
Foto 1: Edgard rijd op biobrandstof. Foto 2: fietsen in een mooi decor. Foto 3: De top. Foto 4: De beloning, een prachtig uitzicht.
Rustdag 7 mei. Op deze rustdag was het een bedrijvige bedoening rond ons verblijf, de fotos maken dit duidelijk. We doen ook elke dag een beetje taalstage waarvan hieronder enkele voorbeelden. Diepenbeeks: Martin vuurt te wuit en ooch nog en e koet. Hie het e koet en zen moal. Antwerps: Martin rijdt te ver en oek nog in ne put Hij heeft een gat in zijne zak. Volgens de Limburgers is ne put de koolmijn. Volgens de Antwerpenaars zijn mensen boven de 60 jaar Peekes, wij dus allemaal behalve Jos. Jullie zien dat we buiten fietsen ook nog met andere dingen bezig zijn. Tot morgen.
Foto 1: De voorloper van de huidige wasmachine. Foto 2: De lippen van Guido zijn opengevlogen van de wind, hij heeft er dik zalf op gesmeerd uit schrik dat hij morgen niet meer lachen kan. Foto 3: De mannen hebben zelf hunne was gedaan, onthouden hé dames. Foto 4: zelfs de fietsen werden grondig nagekeken. Foto 5: Ook de begeleiders waren aan rust toe.
Sorry dat jullie de blog gisteren hebben moeten missen maar ik was helemaal uitgeteld toen we hier gisteren toekwamen , de mannen waren ook blij dat ze er waren, alle dat denk ik toch.
125 km, vertrek in Malay om 8.30h en aamkomst in Marcy St Etiole ( in de bergen boven Lyon ) om 20h.
Warm en mooi weer met strakke zuidenwind die we dikwijls vanvoor hadden.
Het was een tocht door de wijjnvelden van de Baujolaisstreek met nogal wat beklimmingen. We reden er door een fietstunnel van 1.5 km, dat gaf een eigenaardig gevoel want meestal doe je dat met de auto. Bij het uitrijden van Villefranche leek de beklimming niet te stoppen en de kopwind speelde ook mee natuurlijk.
Onze te volgen route was niet gemakkelijk te vinden, zelfs met de kaart en de gps hadden we nog de hulp van de plaatselijke bevolking nodig om de weg te vinden, daarmee verlies je veel tijd natuurlijk. Uiteindelijk zijn we toch goed aangekomen.
119.10km, vertrek in Longecourt om 8.30h en aankomst in Malhay om 18.30h. Mooi weer, s'morgens al iets warmer dan gisteren en in de namiddag echt warm. Het was een vlakke rit doorheen de wijnstreek, deze route was bewegwijzerd op de meest drukke plaatsen, we kwamen er ook veel andere fietsers tegen. In de namiddag raakten we voor het eerst tijdens deze tocht de weg kwijt, we kwamen op een heel andere plaats uit dan waar we moesten zijn. We hebben dan samen bekeken hoe we weer terug op het juiste pad konden geraken, door de inbreng van iedereen zijn we erin geslaagd de schade te beperken tot 14km. Toch fijn zo een toffe groep. We kwamen later aan dan verwacht dus hebben we onze begeleiders een smsje gestuurd zodat ze niet ongerust werden. Toen we toekwamen stonden ze ons al op te wachten met frisse drank, ze zijn onze toeverlaat. Groetjes en tot morgen.
Daar we gisteren geen internet hadden is er vandaag verslag van 2 dagen. 106.30km, vertrek in Langres om 8.30h en aankomst in Longecourt om16.45h. Onze rit vertrok langs het kanaal Marn Soane, het was er heel rustig, alleen 6 fietsers die naar het zuiden gingen. Het jaagpad was soms in slechte staat, op sommige plaatsen moesten we zelfs uitwijken naar andere wegen, dat zorgde ervoor dat we regelmatig onze kaarten moesten raadplegen om te kijken waar we naartoe moesten. Uiteindelijk zijn we goed op onze bestemming aan gekomen.
103km, vertrek in Coussey om 8.20 en aankomst in Langres om17.30. We namen afscheid van een vriendelijke hotelhoudster die veel extra's voor ons gedaan heeft gedurende 2 dagen. Het was een zonnige dag, wel wat fris, de weergoden zijn ons precies gunstig gezind want we hebben nog niet veel regen gehad. We dachten vandaag een wat minder moeilijke rit te hebben maar dat viel tegen, er zaten enkele serieuze kuitenbijters tussen. De rit liep voornamelijk langs kleine dorpen en stadjes waar soms de poorten nog stonden. Na 470km verlieten we de Maasvallei en reden we de Champagnestreek binnen. Namiddag volgde we de Marne die de scheiding vormt tussen de Champagne- en de Bourgognestreek en zo kwamen we in Langres waar de oude stad nog volledig ommuurd is. Omdat we nog even tijd hadden zijn we de oude stad binnen gereden tot aan de kathedraal. Groetjes van ons allen. Tot morgen.
Blijkbaar is er gisteren iets mis gelopen met de blog daarom nu de laatste nieuwsjes. Gisteren 130.70km, vertrek om 8.10 in verdun en aankomst in Coussey om 18.10H Het was een lange tocht met toch wel enkele stevige hellingen in het land van Jeanne D'Arc, onderweg vind je overal standbeeldenvan haar en een heiligdom waar ze de opdracht van hierbovenzou gekregen hebbenom ten strijde te trekken, voor sommige mensen legende, voor anderen de zuivere waarheid. Vandaag rustdag waar we toch wel naar uitkeken na de zware ritten van de vorige dagen; Iedereen heeft zich kunnen ontspannen en de mevrouw van het hotel heeft onze was gedaan, tof hé. Nog enkele foto's. Tot morgen
90km, vertrek Florenville om 8,45h, aankomst in Verdun om 16.30h. Mooi fietsweer, een half zware tocht, een plezante rit. Na de Franse grens stegen we behoorlijk waarna we een prachtig uitzicht hadden op de streek, een lappendeken van groen en geel want de koolzaad staat in bloei. Hier en daar een klein dorp en enkele bunkers uit de eerste wereldoorlog. Moeilijk te geloven dat deze mooie streek rond Verdun het strijdtoneel geweest is van vele gevechten met twee miljoen doden als gevolg. We vonden er zelfs een aandenken van; de resten van drie onafgevuurde kogels. Enkele gebeurtenissen van vandaag: Een paar mensen dachten dat ze al in Spanje waren en hebben siësta gehouden. Iemands fiets viel in de berm en de eigenaar vond dat zo erg dat hij er maar bij ging liggen. Guido voelt zich al goed thuis bij de Limburgers; hij zorgt voor onze culturele bagage, hij had een tienpuntenvraag: Hoe lang is de Maas? Wij allemaal gebuisd, weten jullie het? Groot was de verrassing bij onze aankomst want er was champagne ter gelegenheid van de 42 huwelijksverjaardag van Edgard en Annie. Dikke proficiat allebei. Tot morgen
99.50km, vertrek in Dinant om 8.30h, aankomst in Florenville om 18.40km. Het was een zware maar mooie dag, onze bezoekers deden ons uitgeleide en stonden met verbazing te kijken naar het ontbijt dat onze begeleiders voor ons klaargemaakt hadden aan de boorden van de Maas, ze zijn erg vindingrijk en dat is in ons voordeel natuurlijk. De tocht verliep goed, geen regen, af en toe zon en fris in de afdalingen. Onderweg was er veel jong leven te zien, veulens, kalfjes, lammetjes die ons vanachter de rug van hun moeder stonden na te kijken. Jos heeft weer pech gehad, hij beet zijn tand over en heeft er dan maar kauwgom in gestopt. Groetjes van ons allen. Tot morgen.
Eerst en vooral bedankt aan alle supporters die ons vanmorgen zijn komen uitwuiven, het was geweldig. De rit verliep vlot, mooi fietsweer, alleen even regen toen we Dinant binnenreden. Jos had de primeur om de eerste platte band te hebben. Na 118.66km zijn we om 16.20h aangekomen aan ons hotel waar enkel familieleden ons stonden op te wachten, wat een verrassing, dank je wel. Na een gezellige avond een goede nachtrust. Tot morgen.
De laatste trainingsritten zijn gereden, de valiezen gepakt, de fietsen tot in de puntjes in orde en onze conditie oke. Morgen onze begeleidingswagen startklaar maken en we kunnen er aan beginnen. Onze suporters kunnen de start meemaken op de parking van Bakkerij Koelen en Fietsenzaak Sitibikes in de Paalsteenstraat, 138-140 te Hasselt op 28 april om 8h.
