Mijn vrouwtje is mijn rots in de branding. Ze kan hard roepen maar is heel lief. Eigenlijk zou je haar eigenschappen kunnen vergelijken met mijn Alfa. Ze zorgt met veel liefde onze kinderen: Ina, Sara & Lars.
Ina is de elegante skister en grote dierenvriend. Pjotr, onze hond, is haar maatje.
Sara doet haar grote zus na, speelt graag met haar poppen en kan even hard roepen als haar mama.
Lars wordt mijn automaatje (hij kan uren in de auto zitten aan alle mogelijke knopjes en verveelt zich geen seconde) en voetballertje (nu vooral nog tegen zijn zussen, later zal dat wel de bal worden.)
Kort samengevat: mijn werkhart ligt bij Looza, Debic & Chiquita. Als er niks gestroomlijnd is, niet erg, ik zal dat wel in orde maken. Ik koop nog altijd Looza, voornamelijk ACE; mijn baby bedacht in het café van de Julle De Living. Ik ga nog steeds eten bij de Werner in het Hof van Riemen, de beste chefkok van omstreken en uiteraard Debic-gebruiker en nu is het Chiquita Fresh Cut alles wat de klok staat. Ons Lieseke kocht altijd al Chiquita bananen omdat die beter zijn zei ze dan. Ik geloof daar nu heilig in! Ik amuseer me in mijn job en dat is belangrijk. Mijn credo: ik ga ervoor!
Hoelang koken we al samen? is onze (Hans & Sjapoo) woensdagelijkse vraag. 8,10,12 jaar?? Eigenlijk weten we het niet meer zo goed maar a fact is a fact.
Elke woensdagavond 19.00h is het kookavond in Begijnendijk. Voorgerecht en hoofdgerecht. Nagerechten zijn niet zo ons ding. Een keertje overslaan doen we vrijwel nooit zonder een echte gegronde reden. Ieder kiest om beurt een gerecht en af en toe laten we een gastkok toe. Van sommigen leren we iets, anderen moeten we zelf iets leren zoals vb. ajuinen kuisen. Makker Smekke komt af en toe. Onze specialiteiten: euh . Kreeft, lam, .eigenlijk alles. 99% valt heel goed mee. 1% valt eens tegen.
Uiteraard gaat het diner gepaard met een goed flesjes wijn. Hmm, Smakelijk!
Tuinieren is mijn favoriete hobby. Zo heerlijk buiten, dat doe ik graag.
Ik heb zo mijn eigen specialiteit met name:
in bomen klimmen met een ladder
naar beneden komen zonder ladder
Bomen rooien doe ik echt heel graag en iets terugplanten waar iets aanhangt zoals noten, frambozen, kersen, pruimen, plant ik terug in de plaats. Het moet opbrengen, he!
Een nadeel van een grote tuin zijn bij ons de mollen. Mijn specialisme heb ik dus verder uitgebreid naar levend mollen vangen. Dat levend vangen is een lang verhaal. Hiervoor verwijs ik graag door naar mijn vriend Patrick Smets. Hij is jaloers op onze Alpentuin.
Mijn voorliefde voor Alfa Romeo steek ik niet onder stoelen of banken. Mijn Alfa is mijn steun en toeverlaat. Ze heeft een stralende blik, een prachtige sound en een robuuste en toch elegante lijn. Vooral haar snuitje is prachtig. Ik zit er dagelijks uren in en geniet er elke minuut van.
Mijn scooterke is mijn hebbedingetje. Wegens gebrek aan tijd staat hij voorlopig op stal tot op een mooie zomer, samen met mijn zoon,
Ongeveer 32 jaar lang heb ik voetbal gespeeld. FC De Venne was de club waar ik jaren heb gesleten. Het was in dat beruchte jaar 2004 dat ik met heel veel pijn in het hart (en duim en schouder en knie, ) afscheid heb genomen van mijn favoriete sport. Een waardige vervanger heb ik nog niet gevonden maar ik zoek op mijn eigen tempo verder, wie weet ooit, binnenkort passief -naast het veld van De Venne - onder het mom van de kinderen doen dat graag
Een andere grote liefde is skiën. Eén keertje per jaar. Snel en stijlloos. Al jarenlang gaan we met een grote groep vrienden de skioorden onveilig maken. Vroeger was het skiën van s morgens vroeg tot s avonds laat. Nu is de kreet: Loser!, Stop de tijd, pak een pint. Een goed evenwicht tussen sport, amusement, eten en een beetje overhellend naar links het drinken is heel belangrijk. Ondertussen gaan de kinderen ook mee. Ons Ina is de kalmte zelve en haar stijl is reeds beter dan die van de papa. Een pracht om je eigen dochter op de lattekes te zien staan. Fiere papa!
Mijn liefde voor Rusland, het Russisch en Georgië kent ook iedereen. Voor mijn thesis ben ik naar Rusland gereisd en zo in Georgië terecht gekomen. Heb er goede vrienden aan overgehouden die ik naar mijn grote spijt nog maar weinig zie. Maar het Russisch kent geen geheimen voor mij !
