Bon, ik denk dat we vanaf nu met Picasa gaan werken, dit betekent wel dat onze fotos nu op een andere blog gaan terecht komen. We weten dat dit het allemaal een beetje ingewikkelder maakt maar op dit ogenblik is het voor ons net iets gemakkelijker (alhoewel het nog altijd on ge loof lijk traag gaat en we er heeeeel veel tijd mee verliezen maar we zoeken ondertussen nog naar een andere oplossing) Er staan al enkele fotos op maar we denken niet (allez we zijn er zeker van) dat we ze er vandaag nog allemaal gaan opzetten. De mensen die proberen iets te versturen of iets proberen te posten op het gastenboek, indien dit niet lukt kan je altijd een mail sturen want we begrijpen niet goed waarom het bij sommige mensen wel lukt en bij sommige mensen niet lukt. Voor de zekerheid hier nog eens onze e-mail adressen:
Hallo hallo, (niet letten op leestekens enzo want dat is hier nogal onmogelijk om op terug te vinden en daarmee zijn we direct geexcuseerd voor eventuele typfouten :p)
Hier dus weer wat nieuws uit Kigoma. Het wordt moeilijker en moeilijker om eigenlijk te beslissen wat nu wel en niet belangrijk genoeg is om neer te typen dus we gaan ons best doen om zoveel mogelijk nieuwtjes door te geven.
Dit weekend hebben we voor het eerst een kleine trip gemaakt naar Kasulu, een ander dorpje in the district of Kigoma. We zijn naar daar gegaan met een Dala Dala (lokaal transport), dat zijn eigenlijk allemaal Japanse buskes die tweedehands naar hier worden verscheept en die dan bepaalde routes voor hun rekening nemen. Sommige van die dingen zijn echt zwaar gepimped (over de Tanzaniaanse smaak zullen we even niet uitbreiden maar het gaat voornamelijk over Jesus en over de Engelse voetbalploegen Manchester, Arsenal, Chelsea en we hebben er zelf eentje zien rondrijden met op de voorruit de slogan The Young Nigers en nee het is geen typfout, het was wel degelijk met 1 g geschreven!). De rit naar daar was op zijn minst bobbelig te noemen en is te vergelijken met een kruising tussen de rups en de botsautos en als je malchance hebt een beetje rollercoaster. Maar we zijn dan maar met goede moed vertrokken met een van die dingen en in het begin leek het wel alsof we er zonder problemen gingen geraken. Tot we in de verte een andere Dala Dala zagen opdoemen vanuit het stof. Nu is het zo dat als je hier achter een andere auto rijdt je bijna niets ziet vanwege het stof dat die auto voor u produceert. Dus besloot onze chauffeur van een inhaalbeweging uit te voeren. Dit leidde tot een heuse rallyrace tussen beide Dala Dalas welke wij jammer genoeg hebben verloren. Ik zweer het jullie de rijstijl van die mannen . Ik dacht een paar keer dat het mijn laatste autorit ging zijn. Echt te zot en ge hebt toch wel meerdere blauwe plekken van al het geholderdebolder in de putten op de weg. Ik moet wel zeggen dat die buskes echt wel tegen een stootje kunnen want ge vliegt soms echt wel een paar centimers in de lucht en die bakskes zitten echt proppesvol mensen die zeker niet allemaal kunnen zitten wat het allemaal des te spectaculairder maakt. Nu bij de eerste stop had onze chauffeur zijn Dala Dala wel een beetje overschat want toen hij daarna de motor terug trachtte aan te zetten weigerde deze. Ze hebben die auto dan half uit elkaar gehaald in een poging om het nog te fixen maar dat bleek geen optie meer te zijn. Resultaat, we zaten vast in een of ander gehucht (maar dus geen gehucht in Europese termen, eerder zes huizen, een koe een geit en 500 a 700 mensen echt waar!!).
We hebben dan de chance gehad dat er net een jeep van UNHCR (UN High Commissionar for Refugees) die ons dan (MET AIRCO en schokdempers en deftige zetels en snelheid, alhoewel dat dat daarvoor niet echt een probleem was want ze vliegen hier echt, en deftige banden en waarschijnlijk een rijbewijs en ) tot in Kasulu heeft gebracht voor de prijs van 6000 shilling per persoon, dus ongeveer vier euro voor een rit van ongeveer 2 a 3 uur). We hebben ons dan ingechecked in een motel en hebben daarna een rondleiding gekregen van onze twee vrienden die mee waren, Nyundo en Boni, die daar op het teachers college hadden gezeten. De rondleiding was op zijn minst confronterend te noemen want ze zijn daar nog veel slechter af dan waar wij hier zitten, de levensstandaard is daar echt veel lager en ge zit daar echt wel in de armoede. Maar voor zover het mogelijk is kunnen jullie jullie een beeld vormen via de fotos. We hebben hun College bezocht, het ziekenhuis (voor zover je date en ziekenhuis kunt noemen) bezocht en ook geprobeerd om in de gevangenis binnen te geraken maar dat is mislukt omdat ze nogal wantrouwig zijn tegenover wasungus omdat ze denken dat we mss van de UN zijn en dat we willen rapporteren over de toestand van de mensenrechten in de gevangenissen die dus blijkbaar beneden alle peil zijn.
Daarna zijn we iets gaan drinken en hebben we als snack geroosterde termieten gekregen. Na veel aarzelen heb ik dat dan maar geprobeerd en ze zeggen dat het een beetje smaakt gelijk brood maar dat ga ik niet beamen J. Vervolgens zijn we iets gaan eten en zijn we (jawel jawel) naar de plaatselijke nachtclub geweest, genaamd FM club. Een korte samenvatting: een ongelooflijk slechte DJ, veel zatte venten die altijd maar rond u komen hangen en denken dat ze Engels kunnen, en blijkbaar waren alle meisjes daar prostituees (en de venten zijn ons die effectief echt komen aanbieden!!!! Echt schokkend). Dan gaan maffen. En de volgende ochtend zijn we voor het eerst naar een mis geweest. Dat duurt dus twee uur en ge verstaat er geen jota van dus zo speciaal was dat allemaal niet. Daarna zijn we nog wat vrienden van Nyondo en Boni gaan bezoeken en hebben we iets gegeten.
Vervolgens hadden we afgesproken met Marcus (een zweed met een zweeds project die dus gesponsord door de Zweedse overheid) die ons, met enkele uren vertraging, is komen ophalen om zijn project te gaan bezoeken ongeveer 20 kilometer buiten het centrum van Kasulu. Marcus is vooral bezig met agro-forresting, en dat is een vorm van landbouw waarbij ook gebruik wordt gemaakt van bomen (dus niet gelijk in europa met echte akkers). Die bomen worden speciaal uitgekozen op basis van hun bladeren (ze moeten snel composteren) en de reikwijdte van hun wortels. De bomen helpen om het overtollige water op te slorpen of juist zo weinig mogelijk water te gebruiken afhankelijk van de plaats waar er aan landbouw wordt gedaan. Der werden daar verschillende soorten fruit geteeld (echt dingen die ik van mijn leven nog niet gezien had!!! Maar wel heel lekker). Hij heeft ons dan een rondleiding gegeven door zijn tuin die eigenlijk gebruikt wordt als een soort van voorbeeld voor bezoekende boeren. Daarna zijn we bij hem blijven slapen om de volgende ochtend vrij vroeg te vertrekken om bananebomen rond te brengen naar lokale boeren. Echt in streken geweest waar ge er zeker van moogt zijn dat we nog nooit ne musungu hebben gezien en ze hebben daar dus ook echt schrik van u!!! Onderweg zijn we gestopt aan een ander project van hem dat eigenlijk tot doel had om grond die volledig uitgeput was door het verbranden van alles wat erop stond en dan het vee dat er heel de tijd overloopt, en die niets meer van nutritians bezit. Nu zijn ze daar bezig met het planten van bananenbomen via een system dat ik later zal uitleggen om de grond terug vruchtbaar te maken. Er zijn ook paar fotos van en ge zult zien dad a dus echt precies in het midden van een stuk woestijn is dat we proberen van terug aan akkerbouw te doen.
Daarna zijn we naar een lokale boerengemeenschap (als ge het zo kunt noemen) gereden (ook weer echt in the middle of nowhere) met als doel ook daar aan de boeren uit te leggen hoe ze het best hun grond bewerken zodat die niet uitgeput geraakt en dat het water kan opgevangen worden zonder te zorgen voor bodemerosie. Ik ga beknopt proberen uitleggen hoe het in zijn werk gaat. Op de fotos kunt ge zien dat er twee fotos zijn met een papier met een rechte lijn op. Nu dat touw waar het papier aanhangt hangt vast aan twee stokken die zijn afgemeten op een hoogte van ongeveer twee meter. Het doel is om het touw tussen de twee stokken te strekken en dan ter hoogte van de streep een steen aan een koord vast te hangen. Wanneer het touw volledig gelijk loopt met de streep op het papier dan weten ze dat ze een rechte lijn hebben (gemeten op de hellingsgraad van de heuvel). De twee punten waar de stokken staan worden aangeduid en daartussen wordt eigenlijk een bergje aarde aangelegd (zie fotos) Om de zoveel centimeter wordt er ook wat mest tussengestoken om de grond vruchtbaarder te maken en op 1 zijkant wordt een speciaal soort gras geplant om het overtollige water op te nemen en als die afsterven dan is dat heel goed materiaal om de bodem opnieuw te bevruchten. Die berg aarde dient dus ook om het water dat (door de hevige regens) via de berg naar beneden loopt op te vangen en de grond te bevruchten. Daarna hebben we hun nog getoond hoe waardevolle bomen (de aankoop van een boom is voor die mensen een heuse investering) het beste kunnen geplant worden. Deze uitleg zodat jullie een beetje een idée hebben van wat jullie zien op de fotos maar ik zal hier maar stoppen met mijn nogal saaie uitleg. (Ik vermoed dat den helft van t scoutte het al heeft opgegeven J maar misschien dat Frank Scheerlinck, Mark Leys, Vinz, Elke S, dit wel heel interessant vinden vandaar Het is een project in samenwerking met MATEP, dus als ge er nog wat meer over wilt lezen kunt ge die organisatie nekeer googelen ofzo ). Maar goed genoeg hierover, de fotos zullen de rest van het verhaal wel doen.
Wat kan ik nog vertellen de weg terug was even avontuurlijk als de weg heen, eenmaal stilgevallen omdat er een soort van chemische rook via de ventilatie van het busje naar binnen kwam, driemaal gestopt door de politie (da zijn hier echt allemaal louche pes maar genen ene zo louch als diene ladderzatte die met zijn geweer naar ons begon te zwaaien een van de eerste dagen hier) eenmaal wsch gewoon omdat er wasungu in het busje zaten , eenmaal omdat er zogezegd teveel volk in het busje zat (deeeuuuh) maar eigenlijk wast gewoon ne corrupte die geld wou, zoals zovele flikken hier, en eenmaal om te kijken of we geen smokkelwaar meehadden in het busje. Maar uiteindelijk goed en wel thuis geraakt en doodmoe naar een filmke gekeken (Dwar echt een aanrader om eens in het stam te zien hehehehe).
Nog een weetje is dat ik al per ongeluk bij het opruimen van stenen een slang heb vastgehad dus dat was wel even verschieten, maar we hebben het op film dus dat zien jullie nog wel.
Ik heb geen platte kaka meer en ook met Hans is alles qua gezondheid in orde.
Een minder leuk weetje is dat in een centrum van de broeders een beetje verderop een kleine uitbraak van Cholera heeft plaatsgevonden en ook in een dorpje een beetje verderop een uitbraak is vastgesteld. Maar geen zorgen wij zijn volledig gezond en we gaan gewoon niet direct naar daar gaan. Maar als het onder controle is zouden we wel heel graag gaan helpen in dat centrum(voor gehandicapte kinderen wat het nog veel erger maakt aangezien die niet voor zichzelf kunnen zorgen)want de toestand daar is alles behalve blijkbaar. Ze hebben daar een paar dagen geen water gehad, hebben zich niet kunnen wassen en ja dan krijg je zo een dingen natuurlijk . Dus we gaan zien wat we voor die kinderen kunnen doen want dit KAN natuurlijk NIET!!!! Ik ga der nu even mee stoppen dat ik het nog kan verzenden voor Tanesco weer faalt.
Vele groeten vanuit Kigoma,
Hou ulle goe, wij doen hetzelfde
En aan al die willen afkomen, meer dan welkom natuurlijk hehehe KARIBU
Zoals jullie dus kunnen zien is het eindelijk gelukt om de fotos online te krijgen (na heel wat pogingen en frustraties) en vanaf nu zullen we dus ook wat meer fotos beginnen trekken nu we weten hoe het moet. Voor de rest is alles hier nog steeds in orde. Onze werkopdracht start blijkbaar iets vroeger dan we gedacht hadden (we beginnen binnen 2 weken!!). Hans gaat Management skills onderwijzen en ik ga proberen van die mannen wat filosofie bij te brengen. Aqau Lodge begint meer en meer als een echte thuis aan te voelen en ook met jeophat (de manager) is de relatie top! We hebben gisteren een eerste rondleiding gekregen in het gedeelte voor de toersiten dat gerenoveerd gaat worden en er is hier nog veeeel werk, maar het heeft veel potentieel! Momenteel verblijft hier een cameraploeg voor History Channel die een documentaire aan het maken zijn over Tanzania. Ze zijn begonnen in Zanzibar en hebben een maand lang rondgetrokken om uiteindelijk af te sluiten aan Lake Taganyka.
Zaterdag zijn we iets gaan drinken op een strandje iets verder dan dat van ons. Ze beginnen daar met muziek te draaien tegen de middag en stoppen tegen een uur of zeven acht. Dan gaan de mensen naar huis om te eten (of verder te drinken want ge ziet hier echt degoutante taferelen, mannen die om vier uur in de namiddag al niet meer goed weten wie ze zijn en waar ze staan) wijzelf hebben voor de tweede optie gekozen maar met Europese matigheid natuurlijk. Een mens moet zich toch aanpassen aan de plaatselijke cultuur nee? Daarna gaan sommigen dan nog door naar de nachtclubs maar dat zat er niet meer in aangezien een van onze nieuwe vrienden nog niet bekend is met de Europese matigheid. Dus dat zal voor een andere keer zijn. De muziek bestaat hier vooral uit Bongo Flavour (een mix van reggea, dancehall en oosterse muziek), reggea, dancehall, soca,... Dus Vinzke en al de rest gelle zou hier goed u gading vinden!!!
We merken hier ineens dat we net een uur bezig zijn en we zijn momenteel op een betaallijn bezig (om de fotos te testen) dus we gaan het hierbij laten en laten nog wel meer weten als we in het centrum op internet gaan.
PS Bart Coudenys als ge zou willen en kunnen het duiken is wordt hier echt aangeraden dus ge zijt meer dan welkom he man, ge laat maar iets weten!!! You can stay at Aqua Lodge
Hou ulle goe, wij doen hetzelfde Groeten Hans en Peter
* voor een cola (flesje van 350 ml) betaal je hier 500 shilling (ruw geschat, aangezien de shilling het niet zo goed doet, circa 20 eurocent) * datzelfde flesje is wel 7 dagen over tijd * ons qwerty toetsenbord is een apart model , de y is de z en z is de y, het ( is een * en het ) is een (, de _ is de ? en de ? is de _ * de m staat wel op de juiste plaats * de citroenen hier zijn veel groter en je kan er degelijke limonade van maken * als je een put wil graven om je afval in te dumpen is de kans groot dat je reeds in een afvalput graaft. * vanuit onze baai kan je zowel Burundi als Congo zien * de Dala Dala (de bus) kost 300 shilling ongeacht waar je wil afstappen * Hans heeft ondertussen tussen de 25 a 30 muggenbeten * een koe hier heeft dezelfde geur als een koe thuis * de stroom valt hier geregeld uit en ik bedenk juist dat als dat nu gebeurd ik helemaal opnieuw mag beginnen.
* Arsenal heeft Man U afgedroogd
*wij hebben dat op groot scherm en live mogen meemaken.
* ze pakken dat hier professioneler aan dan in de Living * als je hier een safari bestelt (bepaald bier) krijg je een serengeti (een ander soort bier)
* als je betaalt, blijf gerust nog even zitten, ze zullen ooit wel je wisselgeld komen brengen
* ik kon opnieuw beginnen.
* de plaatselijke politieinspecteur is zo vriendelijk dat hij zijn persoonlijk GSM nummer geeft aan blanke voor in gevallen van nood.
* zijn geweer is bevestigd aan zijn broek met een touwtje, als hij ooit moet schieten is dat vanuit de heup, cowboy stijl. * hans heeft ook een nieuw nummer waarop hij vanaf nu bereikbaar is + 255 755914220
* peter gaat vandaag ook een aankopen maar daar kunne we nog geen gegevens over geven.
Dit was het voor vandaag
groeten aan iedereen en tot blogs (hoop dat dat geen term is die pro bloggers gebruiken)
Ahja de foto s komen zeker we vergeten gewoon altijd ons kabeltje mee te nemen.
Zoals jullie wel merken kunnen we nu iets regelmatiger op het internet en kunnen we dus ook net iets frequenter van ons laten horen. Er is natuurlijk niet zo heel veel gebeurd in die ene dag maar we gaan toch proberen van een paar leuke momenten mee te geven.
Gisteren dus voor het eerst mijn verjaardag op Afrikaanse bodem gevierd en dat was natuurlijk wel niet hetzelfde als in Belgie. We zijn eerst iets gaan drinken met de broeders en onze huisgenoten ( wel grappig ineens vier wazungu op de weg in Kigoma iets dat ze waarschijnlijk hier niet zoveel tegenkomen en toen we in het café aan tafel gingen zitten zaten we daar met zes wazungu en ene local dus dat was wel een zicht) Daarna zijn we met de huisgenoten en Steven (een godsdienstleraar uit belgie die hier voor vier weken verblijft). Daar aangekomen hebben we denk ik een uur een uur en een half op ons eten moeten wachten terwijl de menukaart ons verzekerde dat het maximum een half uur zou duren, maar eenmaal ge u daarover zet is het allemaal zo erg niet (Maarten ik moest wel spontaan aan u denken want ik denk dat u kinne al vijf centimeter ONDER de grond had gehangen). Maar het eten was heel lekker!!! Cicken curry Massala! Ondertussen heft onze goede vriend TANESCO (de tanzaniaanse electriciteitsmaatschappij) twee tot driemaal voor een electriciteitspanne gezorgd maar dan kwamen ze af met stompjes kaars en dat maakt het alleen maar gezelliger. We hebben daar goed gegeten en elk iets gedronken en dat heeft mij in totaal 24 700 shilling gekost (een kleine twintig euro) en dat valt dus zeer goed mee. Ik zou nog verder willen dbloggen maar het is etenstijd. Gelukkig is er hier wel altijd variatie. Gisteren was het bonen met rijst. Vandaag eten we rijst met bonen. Morgen wsch bonen met rijst en dan overmorgen . Je snapt het wel. Ik laat jullie en we houden jullie op de hoogte!!!!
Tatunonana (of zoiets en we bedoelen tot de volgende)
Eindelijk kunnen we nog eens iets van ons laten horen. We zijn nu de tweede dag in Kigoma na onze aankomst gisteren.
Het heeft een tijdje geduurd eer we hier waren, ons vertrek was voorzien vorige zondag maar het is uiteindelijk maandag 12u geworden. Er was iets gebeurd met een goederentrein waardoor de passagierstrein pas zondagnacht aankwam. Voor ons was dat geen probleem wij konden terug naar de Broeders en daar een nacht langer blijven. Anderen die van heinde en ver kwamen moesten de nacht spenderen in het station.
De treinreis was fantastisch, echt een aanrader voor iedereen die het land zou willen zien. (Misschien best in 1 klas want dan zit je met 2 en zelfs daar hadden we het ontzetted warm) In 2de klas deel je het compartiment met 5 anderen en in derde klas kan ik mezelf niet voorstellen hoe het moet voelen om u in die warmte, tussen al die mensen en hun bagage ( reken gerust 4 stukken ter grootte van een valies per persoon) te moeten proppen. Maar onderweg kan ook vanalles kopen gaande van bananen, honing, pindanoten, water, tomaten, bonen, kiekens, sigaretten, maniok, suikerriet, stoeltjes, lepels, kammen, enz. Echt een aanrader!!!
Gisteren zijn we dan aangekomen in Kigoma en hebben we een eerste rondleiding gehad in het Jeugdcentrum vam Maendeleo, hier hebben we ook het nieuws gehoord van de overwinning van Obama, iets waar ze in Afrika allemaal dolbij om zijn. Oje Obama!! Daarna door Kigoma centrum gelopen, overal winkeltjes en kraampjes waar je wederom alles kan kopen. een supermarkt ofzo bestaat hier niet, alles bestaat uit kleine winkeltjes van een scheet groot ( excuseer voor mijn taal).
En als kers op de taart, het huis waar we gaan verblijven gedurende een volledig jaar is moeilijk te beschrijven met woorden. We liggen in een baai van het meer met ons eigen strand en palmbomen, kunnen de zon zien opkomen vanop het meer en weer ondergaan in het meer, we are going to have a blast!
We delen het huis momenteel met de manager ( want aqua lodge,zo heet het, is eigenlijk ook een hotel in renovatie) en Inka, een austraslische, die hier momenteel nog een maandje blijft.
Vanaf Januari starten we met les geven in de bachelor opleiding, we moeten enkel nog uitzoeken welke vakken. Ons Swahilli is er nog niet helemaal maar dat komt wel nog.
Hetzelfde voor foto s we hopen binnekort wat meer op internet te werken en fotos door te sturen.
tot de volgende en stuur gerust wat vragen door van wat je nog allemaal wil weten dat is gemakkelijker om onze blog te schrijven.
Zoals jullie wel kunnen vermoeden zijn we goed toegekomen in Dar Es Salaam. Het mag gezegd worden dat de eerste dag nogal spannend verlopen is. We waren nog geen twee seconden uit de luchthaven of we waren al vijf euro armer (voor een telefoontje van welgeteld 1 min en met een prijs van gemiddeld 20 cent ) Voor de rest is alles wel vrij vlot gegaan, goed opgevangen geweest, goed verzorgd, voldoende eten, zeer gastvrij, maar waaaaaaarm!! We hebben ook nog niet veel gemerkt van het huidige regenseizoen, hier is nog geen druppel regen naar beneden gekomen. Wel al een aantal kokosnoten en mango's (met of zonder ons toedoen ). De eerste indrukken van Dar waren nu wel niet echt zo positief. Het is hier echt heel vuil, de mensen leven letterlijk tussen hun afval, en het contrast is ontzettend groot. Wij verblijven wel niet in het centrum van Dar maar in een typische buitenwijk bestaande uit een paar stenen huizen met de grootte van een villa en een hoop tuinhuisjes (ge snapt wel wat we bedoelen om de grootte te schetsen, geen echt tuinhuis he mannen!) gebouwd uit metalen platen of hout. We verblijven momenteel bij de broedergemeenschap van Liefde in Dar samen met swahele, een mentaal gehandicapt persoon met een oogziekte die in Dar verblijft voor zijn operatie waarna hij terugkeert naar Kigoma, Theo, een jongen van 21 die naar de broerders is gestuurd door zijn ouders vanwege zijn gedrag (meer weten we zelf ook niet) en die ook binnen twee weken terug gaat naar Kigoma en Enok de continu goedgeluimde chef-kok die maar blijft lachen maar die zien jullie binnenkort nog wel op video of foto. We kunnen het vandaag wel niet te uitgebreid vertellen aangezien we eerder toevallig even op internet kunnen en het scherm valt hier zonder enige verklaring af en toe uit dus we gaan ons best doen. Voor de personen die een persoonlijke mail verwachten die komt er zeker aan maar dat zal voor in Kigoma zijn. We vertrekken morgen namiddag om vier uur met de trein naar Kigoma. Dus eerste bericht zal pas voor zes of zeven November zijn. We kijken vol spanning en een gezonde dosis angst uit naar de trip want het belooft een avontuur te worden op die trein! We gaan jullie nu laten en we houden jullie op de hoogte.
Groeten van Hans en Peter en de verschillende gekko's en kakkerlakken die de lakens en de wc-ruimtes/bad/douche met ons delen!!!
Dit is onze blog, langs deze weg willen we zoveel mogelijk van onze reis en ervaringen met jullie delen.
Om te beginnen zullen we even een overzicht geven van wat ons deze week staat te wachten.
Morgen (28 oktober 2008) nemen we om 15u30 het vliegtuig richting Heathrow, Londen. Dan is het 3 uur wachten voor onze vlucht naar Dar-Es-Salaam, Tanzania
Woensdag 29 oktober landen we daar om 7u 's ochtends.
Tot zaterdag blijven we in Dar-Es-Salaam en proberen we de stad te bezoeken, te acclimatiseren en ook even langs de Belgische ambassade langs te gaan.
Zaterdag 1 November nemen we de trein naar Kigoma, deze trip zal ons in "slechts" 3 dagen naar onze bestemming brengen. Wij hopen na deze treinreis zo snel mogelijk via deze weg iets van ons te laten horen.
Habari! (wat nieuws?)
). 
