Lieve Engelenvrienden,

Enkele maanden geleden namelijk op 12 april was ik te gast bij een dame uit Neeroeteren. 

Ze had een avond geboekt om een groepsreading bij haar thuis te laten doorgaan. 

Na het lange wachten van enkele jaren was het uiteindelijk zover en op een vrijdagavond reed ik samen met Per richting haar huis. 

Een prachtig huis, mooi ingericht een totaal volledige nieuwbouw, daar kwam ik terecht. 

Die avond waren er 12 mensen uitgenodigd en na iedereen de hand te hebben geschud mocht ik op de slaapkamer van deze dame mijn verbinding met onze overleden dierbaren gaan maken. 

Ik was nog niet half begonnen of er stond al een man langs mij in de slaapkamer. 

Hij maakte zich kenbaar aan me en vertelde me dat zijn vrouw onder in de woonkamer aanwezig was. 

Hij liet me ook weten dat hij zich wel op een heel bijzondere en duidelijke luide manier kenbaar zou maken want hij hield wel van een grapje liet hij me weten.

Ik sprak in gedachten terug naar hem en liet hem weten dat hij alles wat hij wou vertellen die avond duidelijk aan me mocht laten weten en dat hij doen mocht wat hij wou.

Als het maar netjes bleef zei ik erbij. 

Hij stond stil langs me en liet mij in alle rust verder mijn verbinding met hierboven afmaken. 

Tien minuten later was ik klaar en ging terug via de trap naar beneden naar de woonkamer waar iedereen vol ongeduld zat te wachten wat de avond zou brengen. 

Ik stelde me wat persoonlijker voor en liet de dames in de woonkamer op de bank weten wat ze van zo een avond mochten verwachten. 

Iedereen luisterde gespannen af en ik verzekerde hun ervan dat het een warme, mooie avond zou worden met boodschappen voor ieder van hun.

Voor ik van start zou gaan vertelde ik ook wat er juist op de slaapkamer gebeurd was. 

Dat er een man langs me had gestaan die vertelde dat zijn vrouw vanavond aanwezig was.

Dat hij van grapjes hield en dat hij duidelijk en luid van zich zou laten horen die avond.

Mijn woorden waren nog niet koud toen precies op dat moment de rookmelder van het nieuwe huis in alle hevigheid begon te piepen. 

Een hels kabaal. 

De dochter van de gastvouw liep de trap op en zette het apparaat uit. 

Toen zei de man tegen me, dat gaat niet helpen Han, want ik ga het nog 2 keer doen.

Ik melde in de groep dat het alarm nog 2 keer van zich zou laten horen en afgaan, want deze man had me dat net doorgegeven.

Nog geen 3 minuten later ging hetzelfde alarm voor de tweede keer af. 

Weer ging de dochter naar boven en zette het alarm weer af. 

De man lachte en zei ik doe het toch nog een keertje dus hou je vast. 

En ook dit gaf ik weer door aan de groep. 

De gastvrouw was verbaasd en zei “dit is nog nooit gebeurd zolang we hier wonen” straf zeg!

Het bleef even stil wat de herrie van de rookmelder betrof en de man gaf door dat hij 18 jaar geleden verongelukt was door een werkongeval op de leeftijd van 39 jaar. 

Ook had hij in al die jaren steun en aanwezigheid proberen te laten voelen bij zijn gezin.

Hij was samen met zijn vader herenigd en ook liet hij me weten dat toen hij overging op dat moment zijn 2 zonen amper 1 en 3 jaar oud waren.

Maar zijn vrouw had fantastisch werk geleverd in het grootbrengen van de kinderen. 

Hij was zo trots op hun.

Ook vond deze man het dik ok dat na 13 jaar alleen te zijn geweest zijn vrouw een nieuwe partner had gevonden die heel goed voor haar en de kinderen was. 

De dame waar deze boodschappen voor waren liet me tussen haar tranen van opluchting door weten dat dit allemaal inderdaad klopte en zo was. 

Ook mocht ik een kijkje nemen in de woning van deze mevrouw en de overleden echtgenoot liet me beelden zien in houtsnijwerk. 

Han, deze heb ik zelf met mijn eigen handen gemaakt en mijn vrouw heeft ze al die tijd bijgehouden.

Ze staan thuis in de woning op de kast tentoongesteld. 

Ik ben heel erg blij dat deze nooit zijn weggedaan. 

Ook heeft ze ons huis serieus veranderd/verbouwd en ik vind dat het heel erg mooi geworden is. 

De dame in kwestie bevestigde al mijn doorgegeven informatie. 

Er was inderdaad verbouwd en het houtsnijwerk had een prominente plaats gekregen in de woning op de kast. 

Mijn vrouw en ik hadden een goede relatie en nog steeds waak ik over haar en mijn zonen. 

Laat haar aub ook weten dat Luna de hond bij mij is en dat ik heel goed voor dit beestje zorg. 

En weer ging plotseling uit het niets voor de derde keer het alarm af!!!

De avond vorderde en iedereen kwam aanbod en kreeg de nodige boodschappen van hun persoonlijk overleden dierbaren. 

Enkele dagen later kreeg ik van de dame in kwestie het volgende bericht toegezonden via mail:

Han, Ik wil je bedanken voor de avond en de boodschappen van mijn overleden man, maar ik wil je ook nog iets héél bijzonders meedelen. 

Namelijk, toen ik die avond thuis kwam vertelde ik mijn oudste zoon wat jij die avond allemaal had verteld en wat zijn papa aan boodschappen had doorgegeven.

Zelf wist ik niet goed of onze zoon ervoor zou open staan om dit te horen maar, toen ik vertelde van het alarm dat tot 3 x toe was afgegaan werd hij wel héél erg stil en keek hij me verbaasd aan. 

Want Han, de avond dat ik de boodschappen mocht krijgen en het alarm afging, was onze oudste zoon aan het trainen in de sporthal van ons dorp.

En weet je wat hij me laat weten?

“ Mama na de training vrijdagavond toen jij bij Han was, is er in de sporthal iets gebeurd”.

Het brandalarm is er afgegaan mama, eerst in de sporthal dat hebben we afgezet, daarna begon het pas echt goed. 

Plots een groot alarm in het hele sportcomplex, van cafetaria, tot aan de sporthal zelfs tot aan het zwembad!!!

Leuk toch, zo heeft de zoon ook een teken van zijn vader gehad, precies op dezelfde avond als zijn vrouw.

Weliswaar met een hoop kabaal en lawaai maar wel heel duidelijk luid, zoals hij op voorhand had aangegeven!

Onze overleden dierbaren ze zijn niet zichtbaar voor velen van ons, maar wel o zo dichtbij. 

Ik hoop dat ik deze familie een mooie avond heb bezorgd. 

Ps: op aanvraag van de familie zijn de namen niet vermeld, wel mocht ik het houtsnijwerk mee opnemen in dit blog verhaal.

Warme engelengroet!

En tot een later engelenverhaal. 

Han X.