Voor ik aan mijn blog verhaal begin moet ik eerst even met jullie terug gaan in de tijd nl April 2011. Mijn boek was net uit en ik zat met Dirk Hermans mijn uitgever van vertelpunt in mijn bureau aan de koffie. We hadden het erover hoe veel volk er was geweest op de receptie en hoe vol mijn agenda stond geboekt na de uitzending bij Goedele Liekens. Ik weet nog goed dat ik tegen Dirk zei dat we misschien eens aan het idee moesten denken om eens een zaaltje te huren om zo een grotere groep mensen te kunnen bereiken om een boodschap van hun overleden dierbare mee te kunnen geven. Kwestie om de lange wachttijden in mijn agenda zo een beetje te kunnen inkorten.
Die lieve Dirk zei kort maar heel duidelijk, zalen zijn duur Han ! En daar bleef het bij. Nu ben ik wel van het type "de aanhouder wint" en zei tegen Dirk " awel, als de engelen vinden dat ik dit moet gaan doen, dan komt er heus wel een zaal die niet veel kost op ons pad. En daar bleef het bij.
Twee weken later was het cursus bij mij thuis en kwam Inge met het verhaal op de proppen dat ze over mij gedroomd had. Ik stond in een zaal en sprak daar tegen 40 a 50 mensen. Alleen Dirk en mijn echtgenoot Perry wisten van mijn droom om mensen op deze manier te bereiken. Mmm dacht ik is dit een teken? Toen ik tegen Inge zei dat dat wel een hele leuke mededeling van haar was maar dat zalen geld kosten, zei Veerle die ook in deze groep zat van de engelencursus dat zij een zaal had waar 100 mensen in konden. En als ik wilde mocht ik er gratis gebruik van maken. Potjandorie, weer een teken? En toen ik daarbovenop nog vertelde dat ik dat geld aan het goede doel wou schenken sprak Carol uit dezelfde groep dat zij wel een goed doel had waar het geld goed besteed zou worden. Onmogelijk dacht ik 3 vliegen in één klap Problem sold in één avond?
En zo gebeurde het dat het idee van mij om boodschappen door te geven aan mensen in groep een heus opgesteld plan werd. Dat opgestelde plan groeide uit tot een Engelen Weekend ten voordele van vzw Wiebe, een organisatie die kansarme kinderen de kans geeft om een keer in het jaar een weekje naar zee te gaan. Het mooie aan deze organisatie is dat er ook kansrijke kinderen meemogen en zo een beter beeld krijgen dat sommige kinderen het niet zo gemakkelijk hebben als hun. Dat er kinderen met 5 uit één gezin één tube tandpaste moeten delen voor de hele week, dat er kinderen zijn die 2 onderbroekjes bij hebben voor de hele week en het daar mee moeten doen, vuil of niet. In ieder geval toen Carol over Wiebe vertelde was ik onmiddelijk verkocht om voor deze kinderen iets te doen. Ze zitten op Facebook je moet maar eens kijken.
In ieder geval werd dat opgestelde plan een heuse organisatie, en op enkele maanden tijd was alles in kannen en kruiken. Het werd niet alleen de groepsreading met praten met de overledenen, het werd een weekend vol workshops voor mensen die geinspireerd en geinteriseerd waren voor het spirituele. Allemaal eensgezinde die workshops konden ondergaan en ervaren van verschillende thema's die de spirituele wereld te bieden heeft. EEN ENGELENWEEKEND DUS !!!
Ik heb enkele mensen gebeld waarvan ik wist dat ze het hart op de juiste plaats hadden, en die goed bezig waren met hun materie in het spirituele. En zo kwamen we tot de slotsom dat we een aanbieding hadden van : voetreflex, mandala tekenen, reiki, aura reading, engelen kaarten leggen, familie opstellingen, aura soma, ionenlijning, lezing over hoogsensitiviteit, foto reading, praten met dierbare overledenen, chakra met muziek, shiatsu ..... Een goed gevuld aanbod dus.
Uiteindelijk hebben we ongeveer 60 gasten mogen verwelkomen op het weekend ten voordele van Vzw Wiebe. En heb ikzelf een groepsreading gegeven zaterdagavond en zondagmiddag. Ik had aan hierboven een teken gevraagd of het weekend zou slagen en of mijn groepsreading mocht lukken. Beide tekens ( een pauw voor het slagen van het weekend en en laurierkrans als ik niet de mist zou ingaan bij de goepsreading) werden mooi in de week voor de start afgeleverd bij mij.
Ik heb dan ook géén moment meer getwijfeld , maar had het zeker niet gekund zonder een fantastisch team Veerle en Carol, Lucia, Annick, An, Jane, Maria, Wendy, Lize, Fia, Eveline, Evy, Nicole, Joan, Monique, Geert, Stefanie De dames van Wiebe kwamen mee helpen koken met Carol en schotelde ons een heerlijke verse BBQ voor. Maud en Linda achter de schermen kortom een heerlijke bende.
Ik kan alleen maar zeggen dankjewel allemaal vanuit mijn hart om al onze gasten een ongelooflijk weekend te bezorgen, de reactie's in mijn mailbox en op FB liggen er niet om. Hopelijk tot volgend jaar.
En lieve uitgever Dirk Hermans, zeg niet te snel de zalen zijn duur, hierboven vinden ze wel de oplossing, wie weet waar het ons nog gaat brengen. ;-)
De zomer vakantie zit erop en ik hoop dat jullie allemaal hele fijne dagen hebben gehad in het gezelschap van al jullie dierbare. Ook hier begint alles zo weer terug zijn gewone gangetje te gaan. Kids terug naar school, de zaak terug open en nog enkele dagen en dan start ik ook weer terug met readings en de engelencursussen. De kids hier zijn vanaf dit jaar naar het middelbaar en ook dat is voor hen maar ook voor ons als ouders weer een nieuwe spannende fase in hun (hoe zal ik het zeggen) tienerleven? Nee laat ik het voorlopig nog maar even mijn knauwels noemen, ze worden nu al zo snel groot.
We zijn in augustus richting Italie getrokken naar het Gardameer. En het moet gezegd het is een prachtige streek met lekker eten, genoeg bezienswaardigheden op cultureel vlak en vooral mooi weer. We zijn met de camionette naar daar gereden, goed gepakt en gezakt en vooral onze (gezamelijke hobby) vespa's geladen. Toen ik op een bepaald moment richting Oostenrijk reed met mijn beide mannen (Perry mijn echtgenoot en Brett onze zoon) al snurkend op de achterbank en Nette (onze kei coole griet van een dochter) hadden wij meiden het erover hoe fijn het was sinds de engelen in ons leven waren gekomen. Nette had duizend en één vragen over mijn readings. Welke ik de speciaalste vond, de mooiste de grappigste (want geloof mij iemand verliezen is nooit leuk en toegegeven de mensen die bij mij op de bank zitten hebben veel verdriet, maar er is ook ruimte voorzien door hierboven om samen te lachen, om die typische leuke herinneringen die ik mag doorgeven aan de persoon die bij mij een reading krijgt) Plots zegt Nette gaan ze ook mee op vakantie mama? Of hebben ze nu ook even verlof? Wel antwoord ik, ze zijn er altijd moppie zullen we even vragen of ze zich aan ons tonen? Wauw zegt Nette als dat even kan. Hardop vraag ik aan de engelen of ze zich even aan ons willen tonen, dat ze met ons meegaan naar het mooie Italie . Geen minuut later zien we het volgende boven onze camionette. Een wolk pakt zich duidelijk samen, recht voor de voorruit van onze camionette en vormt zich binnen enkele seconde tot de prachtige vorm van een stel vleugels. Cadeautje nummer 1. Vlug neemt Nette ons fototoestel en legt dit beeld vast op camera (Foto staat hieronder afgebeeld.) Dankjewel lieve engelen voor dit o zo duidelijke teken dat jullie overal met iedereen meereizen.
3 dagen later liggen we na een lekker ritje op de Vespa richting plaatselijke markt languit aan het zwembad. Nette en mezelf liggen lekker op een strandstoel langs elkaar te ladies talken (zoals de mannen het al lachend en plagerig noemen). Aan onze voeten groeien er een hele hoop klavertjes drie. Ik zeg tegen Nette "dat zou nog eens wat zijn hé moppie als we hier eens een klavertje vier zouden vinden" en hopla Nette trekt nog 20 seconde later zomaar uit het niets een klavertje vier uit de hele bende van klavertjes drie. Cadeautje nummer 2. Tegenlijkertijd zeggen we allebei "wauw bedankt hé engelen". We hadden het klavertje vier tussen een leesboek gestopt om het later mee naar huis te nemen, maar op één of andere manier zat het bij thuiskomst niet meer in het boek. Het zal waarschijnlijk nog moeten dienen voor iemand in Italie dacht ik bij mezelf.
Onze camping die we hadden uitgekozen was wel gezellig maar véél te druk vooral aan de zwembaden moest je toch grondig zoeken naar een strandstoel en dan nog lag je toch wel héél erg kort bij elkaar. Je kon ook geen 3 zwemslagen na elkaar doen of je raakte altijd wel iemand als je een poging deed. Nette is een beetje vies van zoveel mensen in hetzelfde bad en Brett vind dat hij te weinig ruimte heeft voor de prijs die we betaald hebben. Hij zegt er lekker droog bij dat zijn plaatsje in het zwembad dat hij gereserveerd had niet gerespecteerd wordt en dat hij morgen op de receptie een klacht zal gaan neerleggen. Ik opper aan mijn knauwels om de engelen te vragen om iets meer plaats te krijgen in het zwembad en daar gaan ze allebei gretig mee akkoord. Zo gezegd, zo gedaan en samen vragen we aan onze prachtige engelen of ze ervoor kunnen zorgen dat we toch iets meer plaats mogen hebben in het zwembad. Per zegt dat iedereen nu waarschijnlijk morgen richting huis vertrekt en de camping voor 3/4 de gaat leeg lopen. Samen moeten we er met ons 4-tjes mee lachen. Als we in de late namiddag aan ons gehuurd huisje komen staat er een bericht op mijn gsm. Mario en zijn vrouw Carine (die we kennen omdat we daar regelmatig in hun cafe-restaurant lekker gaan eten) en hun dochter Jana wisten dat we naar Italie trokken en nu ze ook aan het Gardameer waren hadden ze de vraag of we samen die avond iets zouden gaan eten. Enof dat zagen we helemaal zitten. Het bleek dat ze op amper 500 meter van onze camping een hotel hadden om U tegen te zeggen. Met een héél ruim zwembad inclusief broebelbad waar nog géén 10 man inzaten. We zijn daar elke dag lekker gaan zwemmen met alle plaats en ruimte om meerdere slagen na elkaar te kunnen doen. Cadeautje nummer 3. Bedankt engelen en Mario en Carine voor de uitnodiging en het mogen gebruik maken van al de faciliteiten die jullie hotel te bieden had. Het werd weer zo mooi op een presenteer blaadje aan ons gezin gegeven. En de camping die liep niet leeg. (hihi)
Op vrijdag toen Mario, Carine en Jana al terug naar huis waren hadden we gepland om het hélé Gardameer met onze vespa rond te rijden. Halverwege kregen we honger en dorst en toen onze magen gevuld waren wou Per zijn vespa niet meer starten. Hat was 40 graden buiten en de vespa had het blijkbaar ook te warm om in aktie te komen. We stonden geloof het of niet vlak voor een garage waar ze auto's repareerde en géén vespa's maar omdat het op de middag was en het Siésta bleek te zijn konden we er niemand te pakken krijgen. Per wou op mijn Vespa al terug rijden naar de Camping en de camionette gaan halen om de zijne op te laden. Maar nu Mario en zijn gezin al naar huis waren getrokken zag ik het niet zitten om weer aan ons drukke zwembad gaan te liggen voor de twee laatste dagen dat we in Italie waren. Dus belde ik naar tour en wegenhulp in Belgie of ze me een adres konden geven in de buurt waar we gestrand waren die ons onmiddelijk kon verder helpen. Terwijl ik in hold stond en de vriendelijke dame van tour en wegenhulp een adres voor me aan het zoeken was, riep Brett geheel spontaan, " komaan hé engeltjes onze Papa wil zo graag rond het Gardameer en vooral die Brasa Schlucht zien (knappe rit door de bergen voor de motor liefhebber), laat aub zijn vespa starten. Toen ik Brett dat hoorde vragen heb ik heel beleefd afscheid genomen van de dame aan de telefoon en gezegd dat ons probleem opgelost was en de gsm afgesloten. Ik keek Per aan en zei start maar Brett heeft het geregeld voor je met de engelen. En ja hoor de vespa ging aan de gang alsof hij nooit had stil gelegen. Cadeautje nummer 4.
Donderdag 1 september gaat de zaak terug open en plots komt er een man binnen (N.) met een prachtig boeket van zonnebloemen. Han zegt hij, deze zijn voor jou omdat je me zo goed op weg hebt geholpen om met de engelen te werken. Amai zeg ik, wat lief maar dat had je echt niet moeten doen, ik ben er even stil van. En bovendien zijn het ook nog mijn lievelingsbloemen, hoe is het mogelijk. Ja zegt hij, dat had ik gedacht want je profielfoto op facebook is op dit moment een zonnebloem. Ik heb hem een dikke knuffel gegeven en bedankt voor de mooie bloemen (foto hieronder) Cadeautje nummer 5 denk ik stil bij mezelf kan het nog mooier ?
Lieve mensen allemaal nu de vakantie voorbij is pik ook ik de draad weer op met het blog. En hoop ik om jullie verhalen via mail te mogen ontvangen en hier te posten. Dus lieve vrienden allemaal als jullie iets moois hebben meegemaakt met de engelen mag je me altijd een mailtje sturen op han@beerendruk.com Maak er een mooie getinte engelenweek van en tot snel ! Warme groet, Han Beeren
Ik heb beslist om voor jullie een blog bij te houden.
Op deze blog zal ik op geregelde tijden dingen posten die te maken hebben met mijn boek"En toen kwamen de engelen".
Ik zal jullie via deze blog bijvoorbeeld op de hoogte houden over de invloed die het boek op ons leven heeft. Wat het allemaal op mijn pad brengt. Maar meer nog hoe het is om met de engelen in contact te mogen zijn. Hoe zij ons leven blijvend verrijken, iedere dag opnieuw. Hoe het is om te kunnen leven in hun inspirerende gezelschap. Ik heb de laatste tijd nogal in de mediabelangstelling gestaan. Dat was best wel leuk. Maar langs de andere kant vond ik het jammer dat telkens de nadruk gelegd werd op het praten met dierbare overledenen. Dat hoort erbij. En het is hartverwarmend om te zien hoe mensen hier vertrekken met een blij gemoed. Hoe ze antwoorden gekregen hebben op prangende vragen. Maar dat is niet de essentie. Het is veel meer dan dat. Ik wil jullie vertellen over het geschenk dat ik heb mogen ontvangen door het contact met de engelen. Over het diepe gevoel van geluk, tevredenheid en geborgenheid dat begon toen ik bevangen werd door die stralenbundel en dat nooit meer is weg geweest.
welkom op mijn blog. Ik ben Han Beeren, woonachtig te Bree (Limburg). Geboren op 24 februari 1971, gehuwd met Perry Brulez sinds 1999 en ook in dat jaar mama geworden van een kei leuke tweeling Brett & Nette.
Ik wens je heel veel plezier op dit blog samen met de engelen.
Zin om in contact te komen met een dierbare overledene ?
Of om een engelencursus bij mij te volgen ?
Je mag mij steeds vrijblijvend een email sturen via onderstaande link
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek