|
Beste engelenvrienden,
Ditmaal gaat het blogverhaal over twee verschillende personen die elkaar niet kennen.
Maar die wel hetzelfde meemaken en er bewijs van kunnen neerleggen.
Het eerste verhaal gaat over Sabine.
Een hele tijd geleden kwam Sabine bij me op reading om contact te maken met haar mama Roza die gestorven was aan pancreaskanker.
Nadat de koffie op tafel stond en ik de foto van haar mama vastnam was er wel en heel bijzondere boodschap voor Sabine.
Ze wou het namelijk hebben over een reisje dat gepland stond.
In het bijzonder een busreisje.
Sabine liet me weten dat ze inderdaad naar de kerstmarkt zouden gaan met de bus en daar enkele dagen zouden verblijven.
Mama liet al lachend weten dat haar koffers ook klaarstonden en dat ze er naar uitkeek, want ze zou meegaan op dat weekend.
En bovendien!!!!
Ze zou het zelfs bewijzen aan Sabine dat ze er zou zijn!!!
Enkele weken gaan voorbij en plots staat Sabine met een grote smile in mijn winkel The Angel Store.
Han weet je nog dat je doorgaf dat mijn mama mee zou gaan met de bus op weekend?
Awel er is wel iets héél strafs gebeurt.
Maar ik ben haar zo dankbaar dat ze dit voor mij heeft gedaan.
Ik vroeg haar wat er haar dan overkomen was.
Wel eerst was ik geschrokken vertelt Sabine, maar nu ben ik zo dankbaar en gelukkig.
Want mijn mama heeft zich op foto mee laten trekken.
Op welke manier dan vraag ik?
En Sabine duwt me een foto onder mijn neus.
Vol ongeloof staar ik naar de foto.
Deze is getrokken savonds in een cafeetje ergens in Duitsland.
Overdag waren ze naar de kerstmarkt geweest en savonds waren ze gezellig met zijn allen in het cafe van het hotel terecht gekomen.
Sabine vertelt dat ze tegen de hoek van de tafel stond terwijl een collega van haar deze foto maakt.
Sabine staat op een plaats waar achter haar niemand kan passeren
En je ziet duidelijk op de foto haar mama staan.
Awel Han dit is mijn mama in haar jongere jaren en ze is nooit mogen trouwen in het wit en dat heeft ze altijd heel erg jammer gevonden.
Op de foto zie je duidelijk een wit kleed dat ze draagt.
En het gezicht is uitgesproken en duidelijk mijn mama Roza.
Ik ben zo blij voor haar en gun haar dit speciaal moment vastgelegd op beeld.
Er zijn nog meer fotos genomen die avond .
Waar ook dingen op te zien zijn.
Alleen zijn deze redelijk gepixeld en als ik ze zou uitvergroten blijft er weinig tot niets van over.
Maar de foto van Sabine met haar mama wil ik jullie hier wel tonen.
Weer bewijs dat er meer is tussen hemel en aarde.
En dat straffe mamas straffe dingen kunnen verwezenlijken zelfs na de dood.
Sabine bedankt dat ik jou verhaal mag delen op mijn blog en koester deze foto van jou en je mama!!!
Het tweede verhaal is het verhaal van Wendy.
Ik ken Wendy en haar gezin niet en ze is naar mijn weten ook nooit bij me op reading geweest.
Maar een tijd geleden stond ze samen met haar gezin bij mij in de winkel .
Ze vertelde dat er in 2011 iets gebeurd was en dat ze er lange tijd over gedaan had om tot bij mij te komen.
Ze liet me ook verstaan dat ze een foto bijhad en vroeg me of ik daar eens naar wou kijken.
Tuurlijk wou ik dat geen enkel probleem.
Ze vertelde me niet wat er op de foto stond, maar vroeg me wel dat als ik iets bijzonders zou zien op de foto ik haar dat dan wou vertellen.
De foto zat in een witte envelop en ik vroeg aan Wendy of ik die eruit mocht halen.
Tuurlijk liet Wendy weten.
Langzaam trok ik de foto uit de omslag en ik was met stomheid geslagen.
OMG!!! Riep ik en mijn haren gingen recht omhoog staan bij de eerste seconde dat ik naar de foto keek..
Want op de foto langs Wendy staat een klein meisje dat heel duidelijk voor mij een entiteit was. (Een overleden kind)
Wendy zuchtte dat ze blij was dat ik ook herkende en erkende wat zij zag op de foto.
Ik heb een vergrootglas erbij genomen en heb goed in de ogen van het kind gekeken.
Heb aan Wendy gevraagd of ze ooit een miskraam heeft gehad en dat dit kind naar mijn gevoel op de een of andere manier met hun verbonden is en over hun waakt.
Wendy bevestigde dat er ooit een miskraam was.
Maar duidelijkheid of dit een meisje zou worden heeft ze niet.
Ik vraag haar of ze zwanger is op het moment dat de foto genomen wordt en ze bevestigd dat dit het geval was in 2011.
Ik laat haar weten dat voor mijn gevoel dit meisje tussen Jarne en haar ongeboren kind in staat als bescherming.
Ik vraag haar hoe ze aan de foto komt en Wendy begint te vertellen.
Han zegt ze,
Ergens in maart 2011 zijn we met ons gezinnetje en onze beste vrienden Robert en Ken een weekendje naar Disneyland geweest.
Ons gezinnetje ben ik Wendy, mijn man Bram en ons zoontje Jarne, uki was er ook bij nog veilig in mijn buik, nog niet wetende dat dat Levi zou worden.
Eindelijk een attractie gevonden waar we met zijn allen in konden, Robert en Ken onze vrienden die dus mee op weekend waren en die voor ons op de paardjes zaten wilden een mooie foto trekken van ons drietjes.
Op het moment dat hij de foto neemt kijkt hij verwonderd op zijn scherm van zijn kodak en kijkt mij raar aan, nou, zegt hij, er zit een spookje op de carrousel !
Ik die het niet goed begreep en tegen mijn man riep, stop nu eens met gekke bekken trekken, ik wil een fatsoenlijke foto van ons 3.
S'avonds toen we op de kamer waren kregen we telefoon van Robert met de vraag, kom eens naar onze kamer, er is iets vreemds aan de hand.
Hij had de foto's op zijn laptop gezet zodat we ze allemaal in het groot konden bekijken.
Bij het zien van de 2 foto's op de paardenmolen gingen mijn haren recht omhoog staan.
Wat was dat, plots uit het niets staat daar een meisje langs mij, dat er niet was, toen de foto werd genomen..
De carrousel was aan het draaien Han en iedereen moest vastgeklikt zijn, niemand kon er rondlopen.
En toch staat op de foto een klein meisje langs mij dat zich duidelijk toont aan de zijkant van mijn benen.
Er zijn twee fotos gemaakt snel achter elkaar.
Er zitten maar één of twee seconde tussen.
Op foto een staan wij gewoon, op foto twee staat plots dat kind tussen ons in.
Ik kan je vertellen dat we geen oog dicht hebben gedaan die nacht.
Van toen tot nu heb ik altijd veel vragen gehad, waarom stond die naast mij? Waarom konden wij dat vastleggen op camera ? Wie is of was dat meisje?
Vele mensen die de foto zagen geloofde het niet of vonden het zo eng dat ze er niets over wilden horen.
Mijn vragen en fascinatie bleef ....
Tot vandaag, 7 jaar later eindelijk een paar antwoorden op mijn vragen.
Dankjewel lieve Han,
Om ons vandaag het ontbrekende puzzelstukje te geven op onze vragen.
Heel graag gedaan zeg ik en ook nu weer bewijs dat ze nooit ver weg zijn, dat ze straf uit de hoek kunnen komen en zich kenbaar kunnen maken, zelfs op foto.
Lieve engelenvrienden, misschien hebben jullie ook wel zo een bijzondere foto in jullie bezit.
Koester hem dan want het zijn tekens van de overkant.
Onze echte thuis.
Ik wens jullie veel engeltjes dicht bij jou.
Tot weer een nieuw blogverhaal.
Warme engelengroet,
Han Beeren.
Sabine met haar mama op de achtergrond met wit kleed
Wendy met gezin foto 1
Wendy met gezin foto 2 enkele seconden na foto 1 getrokken verschijnt een kind langs haar been.
|
