|
Hoe mooi kunnen de tekens van het hiernamaals niet zijn?
Vooral wanneer je het al helemaal niet verwacht en dat ook nog eens terwijl je helemaal niet bij de reading zelf aanwezig bent.
Dat overkomt Marijke Bomans in het volgende verhaal.
Smorgens kijk ik in mijn agenda wat er die ochtend gepland staat.
De naam die in mijn agenda staat genoteerd is Nijs I.
Ilse had na 2 jaar wachten eindelijk op dinsdag 10 juli 2018 om 9.30 uur bij mij een afspraak.
De bel van de voordeur ging even voor half tien.
Toen ik de voordeur ging open maken zag ik een jongedame staan die even later in de reading ruimte 2 fotos op mijn tafeltje legde.
De eerst foto was van haar mama Monique.
Ze gaf me door dat ze overleden was aan longkanker.
Dat ze erg ziek was geweest en dat Ilse ook nog 2 broers had waarvan er eentje in het ziekenhuis had gelegen en serieus aan het revalideren was.
Mama ondersteunde hem daar waar ze kon.
De andere broer had zich net een nieuwe auto gekocht. Deze was ook net 40 geworden gaf ze me door en ik moest zeker de hartelijke gelukwensen overbrengen.
De mama heeft nog veel meer laten weten aan haar dochter Ilse.
Maar het gebeurde pas toen ik foto nummer twee in mijn handen nam.
De dame op de foto liet me weten dat ik al contact had gehad met haar broer die ook overleden was.
Alhoewel de jongedame op de foto me in eerste instantie totaal niets zei luisterde ik aandachtig naar haar.
Jij kent mijn broer en mijn mama zei ze.
Mijn broer staat in je tweede boek beschreven.
Maar dat is eigenlijk allemaal niet belangrijk.
Wat ik je nu ga zeggen wil ik graag dat je dat doorgeeft aan Ilse.
Ze moet dit vandaag zeker nog tegen mijn mama gaan vertellen.
Ze herhaalde dat zeker 4 of 5 keer dat de boodschap wel héél duidelijk was dat Ilse die dag nog de opdracht had om langs mama Marijke te gaan.
Eerst en vooral wil ik mijn mama bedanken dat ze een communiefeest heeft georganiseerd voor mijn dochter.
Normaal was er helemaal niets gepland maar wat ben ik blij dat ze dat toch geregeld heeft en er een mooi feest voor haar was.
Ten tweede weet ik, dat mijn andere broer die peter is van een van mijn kinderen heel erg goed spaart voor hen.
Dat doet me plezier te weten dat er zo aan hun toekomst wordt gedacht.
Maar ik wil vandaag nog bewijzen dat ik nog héél véél, samen met mijn broer Tjen thuis over de vloer kom.
En dat is wat ik vraag aan Ilse om te gaan vertellen aan ons mama.
WANT:
Vanavond is het voetbal Belgie tegen Frankrijk.
Ze kijken thuis alle matchen met een hele bende.
Gezellig bij elkaar en elke match zijn Tjen en ik mee komen kijken.
Vanavond voor de match gaan we er samen voor zorgen dat er thuis met de stroom wordt gespeeld. De lampen zullen aan en uitgaan en dat is het teken dat wij In the house zijn.
Dit is wat ik heel erg fijn zou vinden als Ilse dit vandaag nog aan mijn mama gaat vertellen.
Ilse beloofd haar om dat zeker die dag nog te doen.
Ze is thuis vertrokken rond 10.45 uur en is rechtsreeks naar Marijke thuis gereden.
Heeft daar verteld wat Lindsay doorgaf en nog zoveel meer.
Die bewuste avond heb ik cursus die om 19.30 uur van start gaat.
Ik ben bezig met de cursus toekomst kaarten te vertellen en uit te leggen aan de cursisten als om 19.37 uur er een Whats-app bericht binnenkomt op mijn gsm.
Ik ben op dat moment wegens de cursus niet in de mogelijkheid om het berichtje te openen.
Savonds tegen 22.30 uur als ik alles heb opgeruimd open ik mijn Whats-App bericht en vind er onderstaand filmpje in.
Wat blijkt: mama Marijke heeft het bewijs opgenomen.
Lindsay liet weten dat ze met Tjen over de vloer zou komen die avond en Marijke wilde een blijvende herinnering en nam het hele gebeuren op.
Ben ik blij dat ze dat doorstuurde en mij samen met Ilse de toestemming gaf om jullie mee te laten genieten.
Bij deze het bewijs wat Lindsay die morgen vertelde dat er savonds zou gebeuren.
Onze overleden dierbaren zijn echt nooit ver weg en ik ben een zéér gelukkig mens dat ik dit mag doorgeven en doen.
Ook al heb ik geen glazen bol toch straf dat ze dit op deze manier aan me kenbaar maken.
Nu de lotto cijfers nog??? 
In ieder geval ben ik heel erg dankbaar voor mama Marijke dat ze toch wel een teken kreeg dat zo overduidelijk was van haar twee kinderen die helaas veel te vroeg zijn moeten gaan.
Ik hoop dat ze er toch een beetje troost in mag vinden!!!
Ik wens jullie allemaal een schitterende zomervakantie en
graag tot een volgend blog verhaal.
Warme engelen groet,
Han Beeren.
Ps de onderstaande link bevat het filmpje dat Marijke opnam.
https://youtu.be/ynOpePcOTwE
|
