Ondertussen zijn we een week verder en hebben Wim en ik behoorlijk wat kilometers achter de kiezen. Dinsdagochtend zijn we om 06.00u vertrokken naar Sydney, dat is +/- 1 u vliegen en 1100 km ten zuiden van Brisbane. Bij onze aankomst zijn we onmiddellijk naar het autoverhuurcenter gereden en daar kregen we een vriendelijke en professionele uitleg van onze camper voor de volgende dagen. Lynne, de dame van Britz had ons een instructie-dvd gegeven die we in fastforward tempo bekeken hebben. Na de administratie zei ze ‘ you two geniuses will work it out, won’t ya fellows?’. Natuurlijk zouden we onze plan trekken! Zo gezegd zo gedaan, met nog 480 km te rijden naar Eden (helemaal ten zuiden van NSW) konden we maar beter direct vertrekken. Na een uur rijden zijn we gaan eten in Wooloogong, dat is een staal- en vissersstad met een toffe haven (zie foto’s). Daar kregen we een geweldige, verse en goedkope vismaaltijd voorgeschoteld. Na de lunch hebben we onze weg verder gezet naar Nowra, waar we gestopt zijn bij Catherine & Harry, vrienden van Wim en Estelle. Harry was echter in Sydney en Catherine was die dag jarig en verwachte een verjaardagsgeschenk ipv 2 koffiedrinkers. We waren meer dan welkom en maakten dan ook de afspraak om op zaterdag opnieuw langs te komen als Harry thuis was. Ondertussen was het al vrij laat en moesten we tegen valavond (wat niet gelukt is) een slaapplaats gevonden hebben. Rond 20.00u kwamen we aan bij de Yellow Pinch Dam, nog een 40 km van onze eindbestemming; Eden. Kamperen in ‘The Great Outdoors ‘, met een ziljoen sterren aan de hemel en zonder storende geluiden heeft toch wel iets speciaal. Het ginger beer, de kaas en broodjes zorgden voor de rest. Het was nog even nagenieten van de rit langs toffe en typisch Australische dorpen en steden als: Marimbula, Pambula, Nowra en Bega. Een flinke nachtrust zou ons goed doen. De volgende morgen een snel ontbijt en terug on the road. Richting Eden, waar we in de storage van Wim enkele spullen moesten gaan ophalen en waar vrienden van Wim langskwamen om enkele zaken te regelen. Ook met hen spraken we terug af om elkaar terug te zien daags nadien in Bemboka. We zijn gaan kamperen in Eden, een coole stek gelegen aan de zee. Een mansion-achtig hotel met een excellent restaurant. De volgende dag heeft Wim mij meegenomen naar de streek waar hij enkele jaren zijn boerderij heeft gehad. Dat was ongeveer 45min rijden van Eden, langs typische dirtroads en trails. Een fantastische streek met een variëteit aan landschappen. Van dichtbegroeid woud tot weilanden, van heel nat en vochtig tot kurkdroog. Dat laatste lag vooral aan de basis van Wims vertrek uit deze streek. Via Bombala zijn we naar Neehar gegaan in Bemboka, hij had daar bij wijze van spreken een berg met bijhorende vallei, waterval en creek gekocht en was druk bezig om zijn woning verder af te werken en de groentetuin (ongeveer 1600m²)  aan te leggen. Onze gasten gaven ons met veel passie een rondleiding op hun ‘garden of Eden’, ik was echt wel onder de indruk. Ik ga niet te veel uitweiden over de Wombats, dat zijn grote nachtdieren die gigantische gaten graven, want anders denkt iedereen weer dat er in gans Oz alleen maar rare beesten rondlopen. Na een volledig organische maaltijd zijn we verder gereden naar Canberra, de hoofdstad van Oz, in de staat ACT (australian capitol territory). Daar zijn we op vrijdag naar Austrade geweest om te informeren naar businessoppertunities . We werden daar te woord gestaan door Brett Greenshields de CIO van Austrade en kregen de raad om enkele zaken verder uit te diepen en te bekijken in Brissie. Daarna hebben we het War Memorial bezocht en Capitol Hill, om van daaruit terug te vertrekken richting Nowra. Na een rit van ongeveer 300 km kwamen we aan in Kangeroo Valley, een slordige 46 km van Nowra, voor een overnachting in een 70-tiesachtig decor op een campsite. Het heeft daar de ganse nacht geregend, maar dat was peanuts in vergelijking met de stormen in het noorden van NSW en net ten zuiden van Brisbane. Daar was de swell maar liefst 4 tot 5m hoog en werden er ganse stukken dijk weggespoeld. Zaterdag zijn we dan terug naar Harry en Catherina gereden in Nowra. Harry (prop) is een oude ploegmaat (rugby) van Wim, toen zij nog in WA (Western Australia) woonden. Zij hebben een 4 jarig zoontje, Darcy, een energieke blonde reus. Harry en Catherina zijn fantastische mensen en ik voelde mij onmiddellijk thuis bij hen. Eén van de dingen die ik geweldig vind aan dit land is de open- en gastvrijheid van de mensen. Ik ben echt blij dat ik deze mensen heb mogen leren kennen! Het afscheid was vrij abrupt vermits we onze camper voor 16.00u moesten afleveren in Sydney en dat was nog ongeveer 2 ½ u rijden. Dus een big hug en goodbyes en terug vertrekken. De terugreis verliep vrij vlekkeloos tot we in de suburbs aankwamen en erin slaagden een 30-tal minuten te laat te komen, we hadden Britz verwittigd, dus de schade viel wel mee. We hebben daar met ons tweeën een beetje staan smoezen en de dame (die een training van the Blacks aanhad) vertelden wat een fantastische ploeg de All Blacks wel is, om zo een boete van 150 AUD te mislopen. We zijn wel degelijk 2 geniuses ! Dan naar het vliegveld voor de vlucht terug naar Brisvegas . Bij het inchecken kregen we van de dame achter de balie een vlucht vroeger ( because we were 2 lovely men), haha!! Dit had als gevolg dat we op tijd gingen komen voor de 2^e halve finale van de Super 14 tussen de Bulls en de Crusaders. Bulls hebben gewonnen, goed, proficiat …. Volgende zal niet zo makkelijk zijn tegen de Chiefs (hoop ik). De bijgevoegde foto’s spreken voor zichzelf denk ik.

Natte en warme greetz from Oz