Mayhem !!!! Today the swine didn't flu, the bloody pigeons did and we killed them by the dozen!! Hahahahahaha
Met andere woorden, NEEJE, de swine flu is niet in Brissie. En JA het is hier nog altijd fantastisch goed weer. Vandaag een heerlijke dag gehad. Super relax ipv de vorige stressy dagen. Vanmorgen (25°) om 10.00u gaan zwemmen, rustige maar uitgebreide brunch en dan richting de Brisbane Gun Club in Belmont www.brisbanegunclub.com. Daar hebben we naar hartelust trap geschoten op één van de mooiste en grootste terreinen die ik ooit gezien heb. Dit domein is gigantisch en de accomodaties zijn perfect in orde. De resultaten waren meer dan behoorlijk en dat zijn we vanavond gaan vieren. Het kan niet alle dagen werken zijn hé Als avondeten stond er Sushitrain op het programma, je kan al eens slechter treffen ! Een uitgebreid aanbod van verse sushi en sashimi aan prijzen waar je dolgelukkig van wordt. Daar kunnen ze in regenachtig België nog iets van leren. Als afsluiter een koele Guiness met op de achtergrond de herhaling van de halve finale Super 14 tussen de Chiefs en de Hurricanes (close one). Een mens kan slechter af zijn vind ik. Morgen terug naar de realiteit (werk dus)! Maar ook het zware weekend voorbereiden, er staat tenslotte Rugby (verrassing zeker?) op het programma, de FINALE van de Super 14 tussen de Bulls en de Chiefs. Voor al mijn vrienden uit en in Suid Afrika, ek ga jammer kry, jullie moe ni huil ni ! GO CHIEFS Mochten jullie denken dat we hier niets anders doen dan fun maken, dan hebben jullie het een beetje mis. Ernst en arbeid zijn ook aan de orde en we gaan ons erg inzetten de volgende dagen. Beloofd ! Echt ! Zonder zeveren !
Hopelijk blijft de Karel gespaard, hebben ze die gek van Man U in den bak gestopt en blijft de wereld verder draaien, ondanks de swine flu. Have a good one upstairs !!
Ondertussen zijn we een week verder en hebben Wim en ik behoorlijk wat kilometers achter de kiezen. Dinsdagochtend zijn we om 06.00u vertrokken naar Sydney, dat is +/- 1 u vliegen en 1100 km ten zuiden van Brisbane. Bij onze aankomst zijn we onmiddellijk naar het autoverhuurcenter gereden en daar kregen we een vriendelijke en professionele uitleg van onze camper voor de volgende dagen. Lynne, de dame van Britz had ons een instructie-dvd gegeven die we in fastforward tempo bekeken hebben. Na de administratie zei ze you two geniuses will work it out, wont ya fellows?. Natuurlijk zouden we onze plan trekken! Zo gezegd zo gedaan, met nog 480 km te rijden naar Eden (helemaal ten zuiden van NSW) konden we maar beter direct vertrekken. Na een uur rijden zijn we gaan eten in Wooloogong, dat is een staal- en vissersstad met een toffe haven (zie fotos). Daar kregen we een geweldige, verse en goedkope vismaaltijd voorgeschoteld. Na de lunch hebben we onze weg verder gezet naar Nowra, waar we gestopt zijn bij Catherine & Harry, vrienden van Wim en Estelle. Harry was echter in Sydney en Catherine was die dag jarig en verwachte een verjaardagsgeschenk ipv 2 koffiedrinkers. We waren meer dan welkom en maakten dan ook de afspraak om op zaterdag opnieuw langs te komen als Harry thuis was. Ondertussen was het al vrij laat en moesten we tegen valavond (wat niet gelukt is) een slaapplaats gevonden hebben. Rond 20.00u kwamen we aan bij de Yellow Pinch Dam, nog een 40 km van onze eindbestemming; Eden. Kamperen in The Great Outdoors , met een ziljoen sterren aan de hemel en zonder storende geluiden heeft toch wel iets speciaal. Het ginger beer, de kaas en broodjes zorgden voor de rest. Het was nog even nagenieten van de rit langs toffe en typisch Australische dorpen en steden als: Marimbula, Pambula, Nowra en Bega. Een flinke nachtrust zou ons goed doen. De volgende morgen een snel ontbijt en terug on the road. Richting Eden, waar we in de storage van Wim enkele spullen moesten gaan ophalen en waar vrienden van Wim langskwamen om enkele zaken te regelen. Ook met hen spraken we terug af om elkaar terug te zien daags nadien in Bemboka. We zijn gaan kamperen in Eden, een coole stek gelegen aan de zee. Een mansion-achtig hotel met een excellent restaurant. De volgende dag heeft Wim mij meegenomen naar de streek waar hij enkele jaren zijn boerderij heeft gehad. Dat was ongeveer 45min rijden van Eden, langs typische dirtroads en trails. Een fantastische streek met een variëteit aan landschappen. Van dichtbegroeid woud tot weilanden, van heel nat en vochtig tot kurkdroog. Dat laatste lag vooral aan de basis van Wims vertrek uit deze streek. Via Bombala zijn we naar Neehar gegaan in Bemboka, hij had daar bij wijze van spreken een berg met bijhorende vallei, waterval en creek gekocht en was druk bezig om zijn woning verder af te werken en de groentetuin (ongeveer 1600m²)aan te leggen. Onze gasten gaven ons met veel passie een rondleiding op hun garden of Eden, ik was echt wel onder de indruk. Ik ga niet te veel uitweiden over de Wombats, dat zijn grote nachtdieren die gigantische gaten graven, want anders denkt iedereen weer dat er in gans Oz alleen maar rare beesten rondlopen. Na een volledig organische maaltijd zijn we verder gereden naar Canberra, de hoofdstad van Oz, in de staat ACT (australian capitol territory). Daar zijn we op vrijdag naar Austrade geweest om te informeren naar businessoppertunities . We werden daar te woord gestaan door Brett Greenshields de CIO van Austrade en kregen de raad om enkele zaken verder uit te diepen en te bekijken in Brissie. Daarna hebben we het War Memorial bezocht en Capitol Hill, om van daaruit terug te vertrekken richting Nowra. Na een rit van ongeveer 300 km kwamen we aan in Kangeroo Valley, een slordige 46 km van Nowra, voor een overnachting in een 70-tiesachtig decor op een campsite. Het heeft daar de ganse nacht geregend, maar dat was peanuts in vergelijking met de stormen in het noorden van NSW en net ten zuiden van Brisbane. Daar was de swell maar liefst 4 tot 5m hoog en werden er ganse stukken dijk weggespoeld. Zaterdag zijn we dan terug naar Harry en Catherina gereden in Nowra. Harry (prop) is een oude ploegmaat (rugby) van Wim, toen zij nog in WA (Western Australia) woonden. Zij hebben een 4 jarig zoontje, Darcy, een energieke blonde reus. Harry en Catherina zijn fantastische mensen en ik voelde mij onmiddellijk thuis bij hen. Eén van de dingen die ik geweldig vind aan dit land is de open- en gastvrijheid van de mensen. Ik ben echt blij dat ik deze mensen heb mogen leren kennen! Het afscheid was vrij abrupt vermits we onze camper voor 16.00u moesten afleveren in Sydney en dat was nog ongeveer 2 ½ u rijden. Dus een big hug en goodbyes en terug vertrekken. De terugreis verliep vrij vlekkeloos tot we in de suburbs aankwamen en erin slaagden een 30-tal minuten te laat te komen, we hadden Britz verwittigd, dus de schade viel wel mee. We hebben daar met ons tweeën een beetje staan smoezen en de dame (die een training van the Blacks aanhad) vertelden wat een fantastische ploeg de All Blacks wel is, om zo een boete van 150 AUD te mislopen. We zijn wel degelijk 2 geniuses ! Dan naar het vliegveld voor de vlucht terug naar Brisvegas . Bij het inchecken kregen we van de dame achter de balie een vlucht vroeger ( because we were 2 lovely men), haha!! Dit had als gevolg dat we op tijd gingen komen voor de 2e halve finale van de Super 14 tussen de Bulls en de Crusaders. Bulls hebben gewonnen, goed, proficiat . Volgende zal niet zo makkelijk zijn tegen de Chiefs (hoop ik). De bijgevoegde fotos spreken voor zichzelf denk ik.
Gisteren kwam mijn vriend Wim vanuit Western Australia aan in Brissie. Na het ontbijteen flinke wandeling naar South bank en tegen dan was het lunchtijd en tijd voor een koel biertje ! Na de shopping en het installeren op het appartement was het al bijna tijd voor the big game . Het Suncorp stadium is op loopafstand van het Astor en na enkele pizzas onderweg, hebben we onze tocht verder gezet. De 20000 fans waren helemaal klaar voor de wedstrijd. Ik kan jullie vertellen dat de verwachtingen werden ingelost. Na een nederlaag (verwachte) voor de thuisploeg, het werd 28 37 , werden de sterspelers van de Hurricanes uitbundig geïnterviewd. Nonu en Sooliao speelden de pannen van het dak. Voor de niet rugbykenners, de Super 14 is de beste en zwaarste competitie tussen 14 ploegen uit Nieuw Zeeland, Australië en Zuid-Afrika. Diegenen die na de gewone wedstrijden bij de eerste 4 eindigen spelen voor de playoffs. Dit jaar zijn het de absolute toppers die de finales spelen. De Bulls (RSA), Chiefs, Hurricanes en Crusaders (NZL). Het beloofd een mooie eindronde te worden! Na de wedstrijd zijn we afgezakt naar het appartement, jetlag en een slechte nacht voordien lagen aan de oorzaak.
Vandaag stond er buiten een dip in the pool en het Fortitude Jazzfestival niets bijzonder op het programma. Fortitude Valley ligt op een boogscheut van Wickam Terrace en vlak aan China Town. Het is een heel toffe buurt, met veel restaurants, bars en winkels. Het festival heeft een ganse week geduurd en vandaag was de laatste dag. We zijn eigenlijk de hele dag blijven steken in dezelfde venue, daar speelde de enige niet echte, maar daarom niet minder goede, Jazz-band. Het eten was awesome en spotgoedkoop, drinks al even goed. Het was een mooie warme dag in de Valley. Een dagje zon, cider, good food and Jazz, thats all a man needs. Morgen een ganse dag plannen en BBQen , om dan dinsdag te vertrekken naar Sydney en het zuiden van NSW. Op die manier krijg ik de oude woonplaats van Wim en zijn familie te zien. Im looking forward to that!We gaan daar enkele dagen vertoeven, dat wil zeggen dat ik opnieuw blog binnen ongeveer een week.
From downunder (no ! there no koalas is every f*cking tree and no crocs either )
Grrrrrrrr, argh, owhoa ! Een groot deel van de Australische mannenmaatschappij bestaat duidelijk uit echte mannen. Vergeet de lozers van M!lf, de Italiaanse macho en de Amerikaanse steroïde homofoob. De echte apha male woont in Oz. Met een warrior, we eat meet with a bone in it, mentaliteit kan je niet rond het stereotiepe beeld van de echte man.
Hier noemt hij Brick, Davo of Jake , heeft hij bijnamen als the brickman, squasher of tank. Van zodra je de Tv opzet wordt je rond de oren geslagen met Aussie rules Football, Rugby League, Super 14 Rugby Union, boxen, ijshockey. Noem een contactsport en its on. Ploegen met lyrische namen als de Bulldogs, Broncos en Cheetas geven de doorsnee mens al de shakes. Tijdens de programmas wordt er eindeloos gediscuteerd over mooie en vuile tackles, offside, try of geen try. Alle presentatoren zijn ex-spelers met spectaculaire namen en al even imposante torsos. De Davos en Wendells van Fox Sport roepen de oneliners en commentaren aan mekaar. Hier moet een man duidelijk een man zijn, het bierzuipen en vrouwenmishandeling neemt men dan maar bij. Of nog net niet, momenteel is er een schandaal rond het gedrag van de rugby league spelers naast het veld. Blijkbaar feesten de boys iets te uitbundig en gieten ze zich net iets te veel vol met alcohol en vergrijpen ze zich net iets te veel aan de meisjes. Eén van de managersprobeerde het op deze manier uit te leggen, quote de jongens zijn als hedendaagse gladiatoren die hun natuurlijke agressie en testosteron niet altijd evenredig kunnen verdelen, als ze op training zijn of tijdens de wedstrijden worden ze nauwlettend in het oog gehouden, maar ze zijn als een roedel wolven. Af en toe bijt er één en verwond zo een arm onschuldig schaap end quote. Daags nadien kreeg deze man de wind van voor op de nationale Tv.
Maar dit gezegd zijnde, je kan niet ontkennen dat de Australische mannen ( of toch een deel ervan) keiharde wezens zijn. Korte broek, botten, hoed en shirt, uren onder de verschroeiende zon werkend. Dag in dag uit tackelen en achter bal en tegenstander hollen, om hem dan hardhandig tegen de grond te werken. De net iets te grote autos, het geroep en rollen van de spierballen neem ik er dan wel bij. Deze kerels zijn geen fakes maar the real thing ! Zij doen niet hard, ze zijn het gewoon. Het zit hen in de genen, niet plooien. Toen Clint Eastwood studeerde voor filmcowboy is hij ongetwijfeld op studiereis geweest naar Oz. Wat wel anders is dan bij de doorsnee macho, is dat deze heerschappen een gevoel voor humor hebben, een bepaalde vorm van vriendelijkheid en ontegensprekelijk een ongezien gevoel voor kameraadschap. Deze, niet zeiken maar doen, mentaliteit kan mij wel bekoren. Al was het voor zijn eerlijkheid en authenticiteit. De alpha male is een Aussie ! Respect.
Een vruchtbare dag vandaag! Vrijdag, op weg naar het Suncorp Stadium, kwam ik een boekenwinkel tegen met een espressobar.Het leek een gezellige en niet al te grote winkel, dus besliste ik om vandaag eens terug te gaan. Gelegen aan Central Station, the barracks, heeft de winkel uiteraard een groot potentieel en gezien op Petrie Terrace een bonte verzameling van winkels en cafés te vinden is, is er wel wat passage. Claire, die in de espressobar werkt, sprak me aan toen ik het boek A fraction of the whole van Steve Toltz vast had. Dat boek had ik enkele weken geleden in Belgiës gezelligste boekenwinkel (de drij koppen/ Leuven) ook al zien liggen. Zij vond het een heel grappig en goed boek en rade het erg aan. Resultaat, ik ben daar een halve voormiddag blijven hangen, geluncht en gechat met Claire en haar collega. Zij wisten te vertellen dat de doorsnee Australiër wel redelijk leest, maar bij jongemensen is dat absoluut geen prioriteit. Het aanbod van buitenactiviteiten schreven zij toe als grootste oorzaak. Ik kan daar wel inkomen als je het ganse jaar door de meest uiteenlopende sporten kan beoefenen in prachtig weer, nog niet gesproken van the beach. Ik vond er ook een ganse verzameling Kuifjes albums aan, de 2e keer trouwens. Jason vertelde dat hij zowel de ganse reeks van Kuifje als Asterix thuis had. Dat zijn op Lucky Luke na de enige Europese strips die er te vinden zijn. Strips zijn niet alledaags en volgens zowel Claire als Jason is er meer vraag dan aanbod. Na een lunch en twee cappuccinos, terug naar Comics Etc, eens kijken wat zij vonden van Europese strips en de vraag ernaar. Zij verkopen Asterix en A5 formaat Kuifjes. Op de vraag waarom ze alleen die 2 reeksen verkopen, antwoordde Jack,dat de invoer te kostelijk is en dat het onbekend terrein is, zij houden het vooral op American Comics, ook daar spelen ze op veilig en houden ze het vooral op superhero crap. De Graphic Novels zijn volgens Jack te moeilijk en vragen te veel verkoopsondersteuning (wat dat ook mogen betekenen, ik denk werk).
Super 14 is de beste rugby competitie ter wereld, vandaag heb ik de samenvatting gezien van dit weekends matchen. Wat een snelheid en kracht, Mortlock behaalde een Super 14 record, als top punten scorer, Matt Giteau was weer top en Habana stelde zijn ongelofelijke klasse tentoon. Dit weekend staan hier is Brissie, de Reds tegen de Hurricanes op het programma. Solialo en Nono zullen hopelijk de show stelen!
Ondertussen zijn we dinsdag en heb ik mij gisteren niet kunnen losrukken van A fraction of a whole. Dat is een geweldig geestig boek! Vandaag ben ik naar de Queensland State Department geweest om extra informatie te verwerven, bureaucratie is een universeel gegeven, zoveel is wel duidelijk. Het aangename verschil is wel dat (met dezelfde traagheid als in België) alles met veel vriendelijkheid, gedienstigheid en een grote glimlach gebeurd. Het is gelegen aan Central Station midden in het centrum en aan het mooie Anzac Parc. Een gezellige oase van rust midden van de hoogbouw en drukte. Hier komen, op alle uren van de dag, mensen samen om iets te eten, te praten of rond te hangen. Ik liep daar rond met mijn stadsplan, op zoek naar een busaansluiting naar Annerly, toen Davo mij aansprak. Hij vroeg of ik iets speciaal zocht en stuurde mij in de juiste richting. Hij had duidelijk tijd om wat te praten en vertelde mij dat er de laatste jaren veel mensen naar Brisbane verhuist zijn. Volgens hem liggen vooral het goede klimaat en de openheid van de stad aan de basis van de migratiegolf. Op zijn tas zag ik een badge van Browning. Toen ik hem daar naar vroeg antwoordde hij, dat hij een Trap Shooter was! Hij gaf mij het adres van de club en dus volgende week ;-) De club ligt in het zuidoosten van Brissie - www.brisbanegunclub.com.Na een ganse uitleg over zijn ,duidelijk favoriete tijdverdrijf, moest hij zich haasten en spraken we af om elkaar terug te zien op de gunclub.Mijn agenda geraakt stilaan vol, cool ! Morgen ga ik terug naar Indooroopilly en s avonds naar Dylan Moran. Het beloofd weer een mooie dag te worden in Brisbane (26° hehehehe)!Voor donderdag staat het Valley Jazz festival en Angels & Demons (in de lokale cinema) op het programma.
Het is 17.08u, valavond en Moederdag. De zon verdwijnt achter de Great Deviding Range, die ik vanuit mijn appartement kan zien in de verte. De weinige wolken aan de hemel kleuren oranje paars en geven deze dag iets feeërieks. Het uitzicht heeft iets vanuit een Hollywoodfilm, iets betoverend.Het was vandaag een zeer warme dag, geen wolkje aan de lucht tot over enkele ogenblikken. Het lijkt wel of de wolken hier het fatsoen hebben om te wachten tot de zon is ondergegaan. Terwijl ik mijn blog schrijf hoor ik op mijn Ipod Les yeux de ma mère van Arno. Ik heb mezelf vandaag meerdere keren de vraag gesteld wat mijn moeder van dit avontuur zou gevonden hebben. Ongetwijfeld had ze gezegd, ga ervoor ! Met haar zin voor het onbekende en avontuur zou ze mij zeker gesteund hebben. Vandaag is de pijn van haar afwezigheid dan ook omgevormd tot positieve energie. Ik mis haar, maar voor het eerst in lange tijd, met een gevoel van berusting.
Even was ik in diepzinnige gedachten verzonken, maar de papegaaien in het parkje onder mij hebben me terug bij de rest van mijn verhaal gebracht. Vandaag was het een schitterende dag ! Een zonovergoten strand , goeie surf en vers fruitsap zijn ongetwijfeld de perfecte ingrediënten voor een schitterende ochtend. Het was om 08.30u al 24° en de bootbus was op ongeveer 20 minuten aan de monding van de Brisbane River, van daaruit een korte busrit en beach! Dat heb ik toch volgehouden tot de middag, dan terug naar huis voor de dagelijkse portie baantjes trekken in het verfrissende zwembad en lunch. Na de middag heb ik de bootbus naar South Bank genomen om daar te genieten van het uitzicht over de stad en het veel besproken park eens te bezoeken. Ik heb ook van de gelegenheid gebruik gemaakt om een ticket voor de show van de geniale Dylan Moran (die van de BBC reeks Black Books) te kopen in het QPAC. Die komt 4 dagen optreden en woensdag ga ik kijken,cool! Daarna terug naar de stad. Even kuieren door Queenstreet, verse pineapple eten en voor morgen een planning opstellen. Dan ga ik naar Indooroopilly en Taringa (15min van het centrum), de suburbs van Brisbane, om naar enkele huizen en een school te kijken. In Indooroopilly is ook het grootste shoppingcentre van Brisbane met een 6-tal boekenwinkels. Voor diegenen die aan het tellen zijn, ik nog maar 5 boeken gekocht sinds mijn vertrek. Ik heb dus nog een beetje speling. Dinsdag gaat de rit naar Manly (40min van het centrum), dat ligt aan de kust, eveneens kijken naar huizen.
Deze week is er ook het Valley Jazz Festival, dat is een gratis straatfestival in Fortitude Valley. Daar ga ik ook wel eens een avond naartoe denk ik. In Woolloongabba en Annerley heb ik ook nog enkele zaken te bekijken en staan geprogrammeerd op het einde van de week. Wat ik ook zeker ga bezoeken is de Gabba, het cricket en footie stadium van Brizzie. In de komende weken ga ik zeker eens kijken naar een wedstrijd Aussie rules football! Het is niet allemaal fun and games, maar eens mens moet zich wel integreren vind ik. Zaterdag ga ik mijn maatje oppikken in de luchthaven, dan staat er All Australian Day op het programma. BBQ, beer and Super 14, als dat geen manier is om een zaterdag door te brengen.
Het is duidelijk dat de doorsnee Australiër minder stress heeft dan de meest ontspannen Europeaan. Al is het maar door de weersomstandigheden en het grote aanbod aan afleiding van de dagelijkse sleur. Het valt mij meer en meer op dat sport een zeer belangrijke plaats heeft in het dagelijkse leven. Of je nu van Footie (verzamelnaam voor voetbal, rugby Union/league/aussie rules) of andere sporten houdt, dat is allemaal onbelangrijk. Sport is alom vertegenwoordigd in het dagelijkse leven en de Australiërs zijn allemaal actief of passief met sport bezig. De accommodaties zijn dan ook fantastisch, prachtige sportvelden, zalen en stadia (goedkoop ook). Naast sport is er een groot aanbod van film, theater en musea (al ben ik niet overtuigd van dat laatste). Tijdens de week nemen mensen de tijd om s middags uitgebreid te lunchen en te shoppen, dat staat in groot contrast met het weekend. Dan toont de stad veel rustiger, los van de winkelstraat Queenstreet,daar is het volgens mij dag en nacht druk. Er komen opvallend veel toeristen naar de stad op zaterdag (of dagjesmensen, zoals de Hollanders naar Antwerpen). Zeer aangenaam is de properheid van Brizzie, dat is toch typerend voor de Australische grootsteden vind ik, overal vuilbakken en kuisploegen. Het gedisciplineerde gedrag van de bevolking draagt uiteraard sterk bij tot dit succes. Een klein voorbeeldje: ik liep voor een man ,die zich plotseling bukte om een verpakking van een snoepje op te rapen en 50m verder in een vuilbak te gooien. Iedereen helpt mee de stad rein te houden. Ook een fantastisch idee is het 2fix it nummer. Dat is een dienst van de staat Queensland. Indien men bv in een park of aan de pier iets ziet wat stuk is, kan men het gratis nummer bellen van 2fix it. Binnen de 48u komt men herstellen wat stuk is, dat maakt dat alle openbare plaatsen top zijn. Het openbaar vervoer is heel strak en goed geregeld, overal zijn er bushaltes en taxis (zijn goedkoop). Ook de treinverbindingen zijn vlot, de 2 luchthavens zorgen voor nationale en internationale vluchten. Het is wel opvallend dat men hier veel stapt, kilometers!
Dan voor ons Belgen, heel belangrijk, eten! In de grote shoppingcentra zijn er overal foodcourts, dat zijn volledige verdiepingen met alle verschillende soorten eten. Japans, Chinees, Italiaan,noem het en het is er. Coles is hier de onze Delhaize, een goed verspreide keten (4 in mijn onmiddellijke omgeving), met een redelijk aanbod van eten. Allen vers brood is iets waar je moet naar zoeken. Maar geen paniek, ook dat heb ik gevonden en wel vlak naast de deur. Prijs van een tijgerbrood = 4,8 AUD, croissants =2 AUD. Ondertussen heb ik al een frigo vol geshopt. Ook leuk is het totaal gebrek aan voorsteken, ongeduldig staan duwen en zuchten aan de kassa, het gaat er hier heel gedisciplineerd en snel aan toe. Overal personeel om je, heel vriendelijk, verder te helpen. Ik ben bij Borders (bookshop,annex café) de situatie eens van naderbij gaan bekijken en de klantvriendelijkheid gaan testen. Whaw, hebben die mensen geduld! Zelfs na de 6e vraag over Australische schrijvers en de ideale biografie over een cricketspeler, bleef de verkoper vriendelijk en behulpzaam. Hier kan men in Europa nog iets van leren. Morgen is het zondag en ga ik voor de eerste keer naar the beach, een beetje surf en zon dus!
Verhuist vandaag, wat een bedoening! Maar daarom niet minder leuk, ondertussen woon ik voor de komende 53 dagen in een appart-hotel op Wickham Terrace. Voor de geïnteresseerden : www.astorhotel.com.au .Dat is op loopafstand van het Suncorp Stadium waar morgen Australië speelt tegen New Zealand. De enige rugby league match die gaat gespeeld worden in Australia, great! En wie gaat er kijken , yep I am! Ik ga dat samen met Wim nog eens overdoen op 16 mei, dan is het Super 14 time, Brisbane Reds vs Hurricanes.
Maar nu back to business, vandaag heb ik een drukke dag gehad. Een 6-tal bookshops bezocht. Pulp Fiction en Comics Etc. waren de uitschieters. Die eerste is gespecialiseerd in misdaad, sf en fantasy. s Middags ben ik gaan lunchen in het Belgian Beer Café www.belgianbeercafebrussels.com.au , een bistro-achtig etablissement met o.a Gouden Carolus, Duvel en andere Belgische bieren. Alleen het personeel moeten ze nog eens uitleggen waar en wat België juist is , want die hebben nog nooit van ons land gehoord. En NEEN, ik ben niet begonnen met uit te leggen dat ik eigenlijk een Vlaming ben en geen Belg, ik wou het die dames niet nog moeilijker maken. Maar alle, een klein stukje België in Brizzie (overbodig eigenlijk). Morgenvroeg eerst joggen in het park onder mijn appartement, dan even zwemmen en dan een afspraak om 10.00u bij de house industry & commerce (ook onder mijn appartement), om 11.00u bij ING en dan bij de Brisbane builders om 14.00u. Als dat allemaal gedaan is terug naar huis voor a quick change en naar de rugby voor de eerste avond uit (de andere dagen was ik nog kompleet uitgeteld).
Mijn eerste echte dag begon met een lekker ontbijt en het bestuderen van het stadsplan. Toch wel een grote stad Brisbane. Het hotel ligt op de North Quay , aan de Brisbane River. Deze kronkelt gracieus door de stad en zorgt voor een verfrissende bries door het centrum. Vanuit het hotel ben ik vertrokken naar de South Bank, dat ligt aan de overzijde van de rivier.Via Victoria bridge ben ik het culturele hart van de stad gaan bezoeken. Eerst het museum & science center, waar een formidabele en permanente tentoonstelling wordt gehouden over de geschiedenis, ecologie en toekomst van Queensland . Daarna de Art Gallery, de State library of Queensland en als laatste de Gallery of modern art. Die laatste had een tentoonstelling van hedendaagse Chinese kunstenaars te gast, dat was bijzonder de moeite! Hopelijk komt die nog eens naar België! Vooral het werk van William Yang sprak tot de verbeelding. Daarnaast waren er ook prachtige dingen te zien van Spencer Finch en Ron Hurley. Aan de bibliotheek was een knappe boekenwinkel, annex bistro, verbonden. Ik heb veel leuke titels opgeschreven. Dan maar terug naar het stadscentrum,na ontspanning , werk!
Op Wickham Terrace (gelegen aan gelijknamige park) ligt the Queensland house for business and commerce, daar ben ik al wat informatie gaan halen.Dan mijn appartement gaan regelen in diezelfde straat eneen afspraak geregeld met een immo om enkele huizen te bekijken.Daarna ben ik de eerste boekenwinkels gaan bezoeken, dat ging van rommel tot superknap. Ik heb wel de indruk dat men hier veel met themas werkt.Aan het boek Fell van Warren Ellis en Ben Templesmith heb ik dan ook niet kunnen weerstaan, dat moest mee. Tot hiertoe heb ik ook twee comicshops bezocht, dat was een teleurstelling van formaat, echt een marginale bedoening, in de drukste winkelwandelstraat(Queenstreet) van Brisbane was de eerste. Een klein winkeltje op de 2e verdieping van een goor pand. De 2e winkelwas deftiger, maar daarom niet minder marginaal. Ik vraag me af of men in Australië wel graphic novels en comics leest?Morgen eens informeren!Dan naar Borders, een grote keten, voorzien van café en shop met multimedia, boeken, magazines , muziek en DVDs. Ook hier viel het mij op dat het vooral themas zijn waarmee men werkt.
Morgen is een nieuwe, drukke dagmet een vrij strakke planning.
By the way, voor de weerfreaks. Het was vandaag bijna 28°, vanmorgen (om 09.00u al 25°) en tegen de avond hadden ze regen voorspeld !! Laat mij ni lachen, regen?Dat noemen ze in België een opklaring. Voor morgen staat er eveneens 27° op het weerprogramma. Het is niet dat ik jullie jaloers wil maken hoor. Ik kan alvast vertellen dat de herfst hier te vergelijken is met een fantastische lente in België.
Om 4.00u uit de veren, zelfs voor de start van mijn avontuur, blijft zwaar. Na een rustige rit naar Brussel werd ik aangenaam verrast door het toestel van BMI. Het leek wel of ik een privéjet had. Met slechts een 40-tal passagiers in een kleine jet blijft toch altijd een beetje luxe. In vergelijking met de onwaarschijnlijk heavy landing van enkele weken geleden in Dublin, kwam ik om 07.10u aan in London Heathrow, en wel met de beste en zachtste landing ooit. Deze luchthaven is dringend aan een facelift toe, een laagje verf en nieuwe vloerbekleding zou niet misstaan. Ik had enkele uren te overbruggen tot mijn aansluitende vlucht naar Changi Singapore. Starbucks to the rescue ! Een WH Smith binnengestapt (boek van Stephen Fry gekocht) en wat rondgehangen, dat was allemaal na de 3e security check van de dag. Die laatste in terminal 3 duurde extreem lang, de 32 bezoekers uit Pakistan met hun hebben en houden, gebrek aan taal en het nodige temperament hebben de rij wachtenden niet ingekort. Dan het vertrek naar Singapore met de airbus A380, wat een vliegtuig. Imposant, pure luxe en stil, stil dat dat is, zaaaaalig. Drie zetels voor mij alleen hebben zeker bijgedragen tot een comfortabele vlucht. Voor mij zat de engelse Kathy, super tof, maar qua handigheid mss Bean. Ze bleek haar enkel gebroken te hebben met parachutespringen. Bij het plaatsnemen is ze erin geslaagd maar liest twee keer mij een ferme tik te geven met die bloody krukken. Knap maar lomp dus! En tetteren, gelukkig bestaan er headsets en videoschermen om zo, niet al te discreet, over te gaan naar rust. Maar bon, de piloot van Singapore Airlines is waarschijnlijk de beste van de ganse vloot daar ik het vliegtuig nooit heb voelen opstijgen en het landen was al even aangenaam. 2 thumbs up for the pilot !!! Na 14u vlucht kwam ik uiteindelijk aan in Changi, toch de beste luchthaven ter wereld, maar voor een transit van slechts anderhalf uur. Net genoeg tijd voor een Iced cafee latte en een Facebook update. Het laatste stuk vlucht naar Brisbane zal nog eens +/- 7u duren in een iets kleiner vliegtuig (A330). Daar had ik het gezelschap van een dame op leeftijd die gedurende de ganse vlucht vertelde over haar wilde avonturen in Changai, wisten jullie bijvoorbeeld dat de Chinezen niet geel zijn, maar oker? En ongeveer nog 3u van die onnuttige en vooral onjuiste trivia. Zoals eerder gezegd, leve de headset en videoscreen !!!!!! Om 20.30 aangkomen in Brisbane Int. en ja Bart , probleemloos door customs ! Van daaruit een vlotte transfer naar het hotel en morgen gaat het avontuur echt beginnen.
Ik vertrek op 4 mei vanuit Brussel naar London Heathrow, om 6.30u is mijn vlucht. Van daaruit vlieg ik naar Changi airport in Singapore, om dan een aansluitende vlucht rechtstreeks naar Brisbane Australië te nemen. Als alles goed aansluit en zonder vertragingen, zal ik +/- 34u onderweg zijn. Cool, ik zie ernaar uit om terug in Changi rond te hangen, dit is zonder twijfel de beste en vooral leukste luchthaven ter wereld. Ik denk wel dat de eerste nacht in Brisbane, a quite night at the hotel zal worden.
Nog twee dagen en ik ga opnieuw "downunder". Vanochtend heb ik via Skype mijn vriend Wim nog eens gesproken en overlopen hoe we ter plaatse gaan afspreken. Ondanks het naderende vertrek, heb ik vandaag met veel plezier mijn rugbyploeg zien winnen van onze engelse visitors (41-7), goe bezig op het einde van het seizoen. Ik ga via deze blog een reisverslag maken van de weken in Brisbane en de nodige avonturen neerschrijven. Hopelijk hebben jullie ook fun in België!
) 
Ik vertrek op 4 mei vanuit Brussel naar London Heathrow, om 6.30u is mijn vlucht.
