De tempel van de Godin

Als in ’t kleinste klein het grootste zien,

In ’t diepste innerlijke het uiterlijk verwerkelijkt,

Zo bouwen de kleinen aan goden gelijk,

Het mystieke verleden nu aan het oog verschijnt,

’t Ziele ik in deze wereld naar buiten schijnt,

Op ’t plekje waar ‘k leef,

Mijn eigen paradijsje creëer,

Waar ik aan het altaar eer,

Mezelf als tempelier,

Van mijn occulte tempel gebeeldhouwd hier,

Alzo in mijn eigen gebouwde huis,

Mijn open hart vindt een thuis,

Waar ik al ontvangen kan,

Als samen één,

En in Eden mijn tuin heden,

‘k Vele met vruchten verleiden mag,

Met ‘t zoete uit de gulden bodem,

Harten met wijsheid voeden zal,

Zo allen zien,

De Godin woont hier.

 (Ortwyn)

Hier enkele mooie foto's van het stille, witte, soms mistige landschap.




Huis in de mist


Sami in de mist


Tuin in de mist

Leemers

Zij die uit alle machten bouwen aan muren,

Dragers van ’t huis,

Materiaal gewonnen uit moeder aarde,

Binnenste geelbruin,

’t Gewas erop gevoed door vader zon,

Gesponnen tot wol,

Samen gebracht om te bewaren ’t innerlijke,

De haard in ’t hart verwarmt,

Zo zij werken met natuur krachten,

Als waren zij de grote bouwers van ’t al,

Uit de oer gesprongen werkers,

Vrij naar ’t plan van de meester,

Aan eind van hun levenswerk gekomen,

Zij bereiken de torenkamer en overschouwen,

’t Is af.

 (Ortwyn)

Al de muren zijn nu geïsoleerd langs binnen. Hiervoor werden de bakstenenmuren eerst uitgevlakt met leem om een vlakke muur te krijgen. In totaal is hiervoor 8 ton leem gebruikt. Dit hebben we gelukkig niet allemaal zelf met de hand moeten maken en aanbrengen, maar we hebben twee aannemers laten komen van de firma www.natuurlijkbouwen.be . Zij hadden een spuitmachine die de leem mengde en via een slang op de muur kon spuiten. Dit werd dan met de rei vlakgestreken, waarna we onmiddellijk de houtvezelplaten er tegen hebben geschroefd. De isolatie is erop gezet in twee lagen geschrankt van elk 4 cm dus 8 cm dik in totaal. Hiervoor hadden we ook hulp van de aannemers. Op deze isolatie kan nu later rechtstreeks de bezetting worden aangebracht , dit zal eveneens in leem zijn.


Hierin werd de leem gemengd met water.


Het aanbrengen van de leem op de muur.


Het recht maken van de muren.


Een geleemde muur.


De isolatie werd vastgezet met oranje pluggen.



Zo ziet dat er dan uit in doorsnede.

Het opvoegen van de ramen was ook weer een heel gedoe. Normaal doen ze dat met mastiek oftewel silicone, maar omdat bij mij de afstand tussen raam en muur zo groot was, was silicone geen optie wegens lelijk. Gelukkig hebben we uiteindelijk een uitstekende voeger gevonden die dit op twee dagen voor ons gefixed heeft. Ook de kleur valt heel goed mee, want dat weet je nooit op voorhand. Zelf zijn we ter voorbereiding van het voegen ook nog enkele dagen zoet geweest met het uitkrabben van het isolatieschuim en de kleefband die ze op de ramen hadden geplakt. Dit was echt een geprul en op het einde had ik bijna geen vel meer op mijn vingers van langs die stenen te schuren!

Een gespecialiseerde firma is de houten balken komen zandstralen zodat die er terug properder uitzien. Dit was op één dag gebeurd: de 3 dakspanten op zolder, een draagbalk in de slaapkamer en ééntje in de eetkamer. De bedoeling was dat we tijdens de afwerkingsfase ook de trap volledig zouden laten doen, maar ik ben eigenlijk niet zo tevreden over deze firma. Ze hebben ons uren laten wachten en toen ze eindelijk daar waren kon het niet snel genoeg gedaan zijn. Ze hebben ook bij wijze van voorbeeld al een trede en een spijl van de trap gedaan, maar ik vind dat het er niet goed uitkomt. Dus misschien gaan we de trap gewoon afschuren of afbeitsen. Als iemand suggesties heeft die zijn altijd welkom, want onder de dikke lagen verf, het tapijt en de colle zit er een hele mooie oude trap!! Hoe kan ik deze ongeschonden terug te voorschijn toveren?

Gouden Ring

Alleen en in stilte dwaalt hij door lege straten,

’t Is de bij dag verborgen paladijn die daar bij nachte gaat,

Roerloos voorbij emoties maar zeker niet doelloos vervolgt hij,

Bij tijden verhalend over verslagen draken aan zij die horen kunnen,

Doch nimmer versagend laat hij zich niet verleiden langer dan nodig te blijven,

Hij die weet dat men wacht op zijn reisverslag is niet gebonden aan plichtplegingen.

De paladijn leeft de stilte die hem verbind,

Schijnbaar altijd alleen maar nooit eenzaam loopt hij,

Zijn zwaard veilig geborgen in zijn diepste centrum ik,

Het hart behoedend als de schede die voorkomt dat hij zich verwond,

Van verloren tijden heeft hij geen weet de paladijn die in het nu leeft,

Hij die onderweg de dingen aanschouwt als ware erin geheimen geschreven.

Zo dan gekomen aan ’t einde van zijn verborgen Queeste,

Het licht van de nacht overgaat in de zon die schijnt tijdens de dag,

De paladijn eerlangs aankomt bij het huis gebouwd op gouden grond,

Hier waar hij planten zal zijn boom die paladijn’s zoete vruchten draagt,

Waar plaats vind de ontmoeting met de vrouwe die hier thuis is als in zichzelf,

Hij die door haar met een open hart ontvangen is kan hier zijn leven neerschrijven.

Met de vrouwe van het Huis Guldenboom zal hij bouwen duizend kamers tot één,

Waar ’t open en stil is om te ontvangen zij die ook pelgrim zijn van het Leven,

Sober zal deze gastenkamer zijn maar vol van gouden dromen en verlangens,

Maagdelijke muren vol van de hier gezongen vreugdevolle levenliederen,

Trillende vloer van de innerlijke ritmisch gedanste hartecadans,

Gevuld met gebolde zwangere sferen in baringsvreugde.

Daar in de tuin van paladijntjes geboortehuis omringt door ’t geurend gouden koren,

Waar de verborgen waterval klatert in het door het zonlicht beschenen kleurenpalet,

En al overspoelen die vreugdevol het bloemenlied dansen en zingen van ’t leven,

Waar de bergwind die langs de heuvel het park in glijd levensadem is,

Alzo in ’t éne velen in hemelse aarde verbinden zal,

Het leven wonder is.

(ortwyn)

Vrijheidsdans

Het is 's nachts dat zij tevoorschijn komen,
hun hart zingend het lied van oude bomen,
dansend hun dromen.

                    Met hun armen gespreid,
                     hun vingertoppen rakend,
                     in vrijheid.


                                                             (Vero)

Zonnebloem

De Zonnebloem groeit,

Versluierd is de weg,

wie ik ben komt tot bloei,

alleen zichtbaar in het heden,

vloeit samen,

NU

Mijn leven.

Ik ben zij die bloemen schenkt,

Ik ben zij die leidt haar eigen leven.

Ik ben zij die de weg kan gaan,

Stil is het water dat voorbij glijdt onder de buik van de Grote Zwaan.

Donker is de nacht waar maïs- en dennentoppen samenvloeien,

tot een geruisloze donkerblauwe aanwezigheid,

die raakt de ziel.

Helder is de maan die schenkt zilver aan de grasvlakte.

Onbeweeglijk zijn de paarden die eten zilver gras.

Bezield is de Aarde.

In het volle schijnsel staat zij daar,

Overschouwend,

Hem voelend in haar rug.

Het huis waakt.

                                                                          (Vero)

De jongste tijd zijn we bezig geweest met het leggen van een plankenvloer op de zolder. Was zeker niet gemakkelijk! Maar ik ben blij dat er nu eindelijk een stukje aan mijn huis is dat er afgewerkt uitziet! Deze grote open ruimte zal verder heel ‘zen’ worden ingericht, wat evenveel wil zeggen als ‘niet’ worden ingericht, met de bedoeling dat het een “Stille Ruimte” wordt. Maar eerst nog isoleren van dak en muren en het afwerken ervan!