O

O gij zonnestraalvanger in een nieuw lente ochtendgloren,

Jij die jezelf opent voor vernieuwde aardekrachten,

Jij wedergeborene bij elk nieuwe dag ontwaken,

Jij bouwmeestertje van je eigen microkosmos,

Jij spiegel van stralende zachte kracht,

Jij die gaat je eigen weg.

O gij schoonheidvanger in de knop die barst van het leven,

Jij die het wezen ervaart in het hart van de steen,

Jij die stil spreekt met natuurtaal woorden,

Jij gardeniertje van een godinnen tuin,

Jij die huist in bomen en dieren,

Jij die verlicht je eigen weg.

O gij wijsheidvanger in een liefdevol ontvangend hart,

Jij sleuteldraagster van de poort gelukzaligheid,

Jij die in je draagt een puur liefdeskind,

Jij werkstertje van zelf koningin zijn,

Jij die draagt de vrouwentroon,

Jij die Leeft je eigen weg.

(Ortwyn)

Het is Lente

Zonnige zonnestralen

komen ’s morgens de slaapkamer binnen dwalen

doen mijn ogen met vreugde ontwaken.

Een popelend hart gooit de dekens van zich af

enthousiast om weer een mooie dag.

Werken aan mijn ware hartdroom

elke dag meer vormgeven mijn verlangen.

Vreugde en blijheid in de achtergrond muziek van ons werk.

De bouwmeester van het hart

ziet de schoonheid reeds in dat wat nog niet is af.

Joepie, het is Lente !

Zwier ramen en deuren wijd open

laat warme stralen binnen stromen

verwarm onze arbeid

laat bloeien onze vreugde en blijheid.

Werken aan onze hartdroom

de schoonheid vorm geven

genieten van het leven.

 ( Vero )

Waar de stilte galmt

Samen met jou bouwen aan een mensenhuis,

Een huis waar je waarlijk leven kan,

Waar jou innerlijke klank galmt door de kamers,

Een plek waar men thuis kan komen,

Waar je in harteliefde ontvangen word,

Een centrum van wervelende vrouwelijke energie,

Waar passie van binnen naar buiten stroomt,

Een aards en mens natuurlijke omgeving,

Waar je op kan gaan in alles om je heen,

Toonbeeld van innerlijke kracht die hier straalt.

Samen met jou bouwen aan een mensenthuis,

Een thuis waar je naakt welkom bent,

Waar met stille stem geuite klanken gehoord worden,

Een huishouden door een puur hart gedirigeerd,

Waar donkere hoekjes verdwenen zijn door je lichtje,

Een schone plek laten ontstaan voor de zoekers,

Waar het hemels toeven is op aardebodem,

Een oord waar warmte je omspoelt en doordringt,

Waar armen je liefdevol koesteren,

Toonbeeld van in schoonheid leven.

Samen met jou bouwen aan een mensenhuis,

Een huis waar je jou ware zijn leven kan,

Waar je mooie bloem zijn bloeien kan,

Een altaar waar de kelk van het leven laaft,

Waar ook ik kan aanzitten aan de grote tafel,

Een tempel van rust en vrede op de berg,

Waar mijn reis eindigt en een nieuwe begint,

Een omgeving geschikt voor mensen,

Waar ik mijn leven bewust schoon leven kan,

Toonbeeld van ons mooi zijn.

Veronique’s lied

Licht van de maan valt door de ramen,

Zachtjes zingt mijn liefste haar verhalen,

Vol van zilver witte stralen,

Zinderen klanken in de kamer.

Reizend met de volle maan,

Oerkrachten leiden ons samengaan,

Vertoevend in het astrale,

Aan mijn zijde Astarte.

Geboren uit haar eigen akkoorden,

Onweerstaanbaar zingent mijn Kore,

Vooraan haar engelen koor,

Stille tonen die me bekoren.

Met de maan schijnt haar licht in huis,

Kamers vullend met de schatten van thuis,

Muren trillen mee met de melodie,

Hestia zing hier in al glorie.

 ( Ortwyn )