Hadewijch is typisch voor de 13^de  eeuw( periode van rust en bezinning).

Hadewijch haar geschriften hebben een beslissende invloed gehad,

zij droegen de eerste uitbouw van onze 13^de eeuwse “minnemystiek”.

Hadewijch literair oeuvre kunnen we indelen in drie genres : Visioenen(11) Strofische gedichten  (45) en Brieven (31).

Ruusbroec heeft zijn diepste inzichten aan haar te danken.

 “De Goddelijke liefde is de kern”, de hartstocht is een waardevol moment in de spirituele ervaring. Het waren in eerste instantie de vrouwen die deze nieuwe godsdienstigheid overnamen en ontwikkelden.

De Goddelijke adel v/d mens ( uit de 18^de  brief), daar beschrijft Hadewijch wat de ziel voor haar betekent, de ziel is de innerlijkheid van de mens de mogelijkheid om God te ontvangen, de ziel is de pleisterplaats voor God.

God voldoening willen schenken (uit de 12^de brief) God geve dat ge leeft voor het werk van de minne in alle dingen die tot de minne behoren.

We moeten liefde zijn voor God en de mens, wie ernaar verlangt om in liefde naar God toe te gaan en ernaar te leven, voor hem begint de hemel (eeuwig leven) al op aarde.

We worden opgeroepen om werk te maken van de liefde en ervoor te zorgen dat God gelieft wordt bij de mensen.

Rede en Minne (uit de 18^de brief) de minne gaat boven de rede, toch vullen de minne en de rede elkaar aan.

Genietend  één – zijn  ( uit de 9^de brief).

 God is alles in mij en ik in Hem (uit het 7^de visioen) .

Minne en Minnewonden (strofisch gedicht XIV)

In de mooiste van ’t jaar,

als weer alle vogels fluiten

en de nachtegaal heel klaar

ons zijn vreugdelied komt uiteen,

hebben droefenis gevonden,

Zij die de edele minne wondde.

En wat is de betekenis voor mij ?

De betekenis voor mij is dat de spiritualiteit in deze vorm  van Hadewijch toch iets anders betekent dan de spiritualiteit van de huidige tijd, ik bedoel daarmee dat wij dat niet zo gewoon zijn , maar het blijft wel interessant om daar dieper op in te gaan, vooral gaat het om de liefde tussen God en de mens we worden daarvoor opgeroepen, maar ook de hartstocht is een waardevol moment.In feite betekent dat voor mij om daar eens dieper op in te gaan.

11-11-2011 om 21:29 geschreven door guido  

AUGUSTINUS..

Volgens Augustinus zijn wij geschapen voor het verbond met God in ons leven.

Wij zijn geschapen naar ‘Gods beeld en gelijkenis’.

Beeld, dat zijn wij (gen.),  gelijken op God : dat worden wij naarmate we  ‘geestelijk groeien’.

Groeien kunnen we met Gods genade maar ook onze eigen inzet is daartoe nodig.

God, van wie wij verwijderd worden door het wereldse en onze zondigheid, is voortdurend op zoek naar ons om ons op te tillen uit onze gebrokenheid.

We moeten opnieuw in ‘Zijn nabijheid’ gaan wonen, Hij die ons draagt en verheft.

Opnieuw hebben we een ‘spirituele weg’ te gaan.

God roept ons niet alleen maar héél het ‘gelovig volk’.

Zo moet ‘geloven’ ook voor ons in gemeenschap gebeuren.

Geestelijke groei houdt dan ook in dat we ons door God laten thuisbrengen in die kerkgemeenschap, dat kan via het ontvangen van de sacramenten en onze betrokkenheid bij het welzijn van de anderen.

11-11-2011 om 00:00 geschreven door guido  

Een gewaarschuwd mens telt voor twee

Toelichting van het symbool

een verkeersbord dat duidelijk maakt dat er hier

maar 50 km per uur gereden mag worden.

Bovendien zien we ook aan het bordje eronder waar ‘herhaling’ op staat,

dat het niet de eerste keer is dat ons dit verteld wordt.

Bij de voorbije derde zondag in de veertig dagen durende vastentijd zien we in LC.13,1-9 dat de vijgen boom na drie jaar nog steeds geen vruchten draagt. Hak hem om waartoe put hij nog de grond uit?

Waarop de knecht antwoord.

Heer, laat hem dit jaar nog staan; laat mij eerst de grond er omheen spitten en er mest op brengen. Misschien draagt hij volgend jaar vrucht;zo niet,dan kunt ge hem omhakken.

Geld dit niet voor ons als een waarschuwing, dat het niet de eerste keer is dat het ons verteld wordt.

Het aantal dagen dat we hier op de wereld zijn is beperkt.

Ooit was er die eerste dag en vroeg of laat dient de laatste zich aan. Omdat de tijd kort is, wordt ons door Gods woord op het hart gedrukt om haast te maken, haast te maken met mens-zijn, haast te maken met het zelf gestalte geven aan Gods goedheid in de wereld van vandaag.

We mogen eigenlijk geen tijd verliezen want morgen is het misschien te laat…

Zo gezien is het leven eigenlijk wel heel erg serieus ! Is dat ook aan ons te merken?

Gebed

Lieve, werkzame en dragende God,

U bent de oorsprong van ons bestaan.

U geeft betekenis aan ons leven.

Wij danken U voor Jezus, die ons zo prachtig heeft laten zien

hoe mooi en ernstig en vreugdevol menselijk leven is. Amen

Naar herbewerkte teksten ‘In gewone taal gezegd’. Bas Rentmeester, Huub Schumacher. G.S.

10-11-2011 om 19:49 geschreven door guido