Op onze affiche staan mensen uit Guatemala. Samen trekken zij aan een touw. Maar Broederlijk Delen trekt mee. Zo kunnen zij hun eigen plannen tegen armoede en onrecht realiseren. Dat is de beste manier om armoede te bestrijden. Geen gemakkelijke zaak. Want de mensen op de affiche zijn getroffen door mijnbouw in Guatemala.
2. Slachtoffers van mijnen
Grondstoffen ontginnen en verkopen zou de welvaart in een land moeten doen stijgen. Helaas blijft dat vaak theorie, want in Latijns-Amerika verloopt mijnbouw niet altijd volgens het boekje. Hoewel de wet het anders voorschrijft, hebben inheemsen en kleine boeren geen inspraak. Niemand raadpleegt hen wanneer grootse mijnbouwprojecten op til zijn in hun woongebied. Nochtans zijn hun akkers en hun drinkwater in het gedrang, en daarmee dus ook hun voedsel en hun gezondheid. Velen vallen ten prooi aan ondervoeding en marginalisering. Kijk hier niet langer machteloos op toe. Laat ze hun plan trekken maar trek zelf mee. Ze hebben jouw steun hard nodig.
3. Wat doet Broederlijk Delen?
Broederlijk Delen ondersteunt partnerorganisaties die opkomen voor de rechten van de lokale bevolking en die de mensen helpen om, ondanks de mijnbouw, voedsel en een inkomen te halen uit duurzame landbouw.
4. Wat kan jij doen?
*Stort je financiële bijdrage op BE12 0000 0000 9292
5. Een heel concreet voorbeeld: het verhaal van Elida
Elida woont samen met haar vier kinderen op een goudmijn. Letterlijk, en tot haar grote spijt. De prachtige groene heuvel waar zij als kind zo graag op speelde, is nu een ontoegankelijke krater. De omgeving is vervuild. Zij en haar dorpsgenoten werden nooit ingelicht over de komst van de mijn, laat staan geraadpleegd.
Vele dorpsgenoten van Elida werden verplicht om hun landbouwgronden af te staan. Ze kregen er wel een goede prijs voor, maar lang niet genoeg om de rest van hun leven te rentenieren. Waar moeten zij van leven zonder akkers? In de mijn is nauwelijks werk. Anderen konden hun gronden behouden, maar doordat ze te dicht bij de mijn liggen is een deel ervan onbruikbaar geworden. De mijn loost giftige stoffen in het water en vervuilt zo de hele streek. Deze mensen vielen ten prooi aan ondervoeding en marginalisering.
Zelf kon Elida haar velden behouden. Ze kan ook nog gewassen telen. Maar ze staat onder druk want de mijn wil uitbreiden en haar grond kopen. Dat weigert ze echter. Ze heeft genoeg gezien. Mensen die vroeger gezond waren, zijn nu ondervoed. Anderen hebben een huid die vol vlekken staat. Samen met haar dorpsgenoten heeft ze deze wanpraktijken aangeklaagd bij de overheid. Een riskante zaak, want wie protesteert wordt niet zelden behandeld als een misdadiger.
Broederlijk Delen ondersteunt partnerorganisaties die mensen als Elida helpen voor hun rechten op te komen en een voldoende groot inkomen te verkrijgen uit landbouw. Aarzel niet en steun deze mensen nu. Jouw steun maakt voor hen een wereld van verschil.
GROEPEN
Ontwikkeling is méér dan een beter leven voor individuele mensen. De dynamiek van de groep is een eerste voorwaarde voor duurzaam resultaat.
Broederlijk Delen laat GROEPEN mensen in het Zuiden
hun EIGEN PLANNEN uitvoeren in hun strijd
tegen armoede en structuren van onrecht
EIGEN
PLANNEN
Mensen beslissen zélf voor welke problemen ze een oplossing willen. Ze bedenken die oplossingen ook zelf. Alleen zo zijn ze aangepast aan hún context.
Kerstmis is het meest populaire feest van het kerkelijk jaar
Kerstmis is meest populaire feest van het kerkelijk jaar.
Kerstmarkt, kerstverlichting, kerstbomen, kerstcadeaus, kerstdiner, kerstgebak het woordenboek Van Dale kent vele tientallen samenstellingen met kerst, en slechts enkele daarvan hebben direct te maken met het feest dat we als christenen vieren. Veruit de grootste meerderheid hangt samen met de opgeklopte sfeer waarmee Kerstmis wereldwijd gepaard wordt. . Wellicht is er, naast Nieuwjaar, zelfs geen enkel ander feest dat zo over de hele wereld gevierd wordt als precies Kerstmis. En daar is niets op tegen, ook al is de commercialiteit dikwijls opdringerig, en al zijn de verlichting van winkels, straten en pleinen, en de kabouters, de hertjes en de koetsen in voortuintjes dikwijls meer dan kitscherig. Maar liever dat dan niets, want Kerstmis moet gevierd worden. Het is immers de herdenking van de geboorte van Christus, van het feit dus dat God onder de mensen is komen wonen, en dat kan niet genoeg gevierd worden. Zoals we in het evangelie hoorden, werd er trouwens al onmiddellijk gefeest door een hele schare engelen die luidkeels zongen: Eer aan God in de hoge, en op aarde vrede onder de mensen, in wie Hij welbehagen vindt. En wanneer Jezus volwassen is, merken we dat Hij zelf ook helemaal niet bang is van een feestje. Denk maar aan de bruiloft in Kana, aan de keren dat Hij bij farizeeën op een eetmaal werd uitgenodigd, en aan Zacheus die hij uit de boom riep waarin die gekropen was om Hem beter te kunnen zien. En waarom moest hij zo dringend uit die boom komen? Omdat Jezus zichzelf en zijn apostelen zonder meer uitnodigde op een etentje bij hem thuis. Nee, Jezus schuwde de genoegens van het leven niet. Dat moeten wij dus ook niet doen wanneer we zijn geboorte willen vieren.
Maar we mogen zeker de rest van het verhaal niet vergeten, en die rest, die is niet zo fraai. Jozef en Maria zijn vanuit Nazareth onderweg naar Bethlehem, meer dan honderd kilometer te voet door bergachtig gebied. Jezus wordt dus geboren ergens onderweg, in de nabijheid van Bethlehem, en alleszins niet onder de beste omstandigheden, want er was voor hen geen plaats in de herberg, aldus de evangelist. Kort daarop moeten ze op de vlucht, want Herodes is hun kind niet echt genegen, en dat is heel vriendelijk gezegd. En ook al is het meer dan tweeduizend jaar geleden, het klinkt allemaal heel bekend in de oren: mensen onderweg, vluchtelingen, vluchtelingenkampen, mensonwaardige omstandigheden waarin mensen moeten leven die kant van het kerstverhaal speelt zich elke dag voor onze ogen af, en net als voor Jozef en Maria is er ook voor de slachtoffers van die ellende dikwijls geen plaats in de herberg. We kennen de gevolgen: in Kongo sterft één vrouw op dertien tijdens de zwangerschap of de bevalling, en in heel Afrika dolen mensen rond, komen om van honger en ellende, of verdrinken op zee wanneer ze in hun overladen drijvende doodskisten de overkant van de ellende proberen te bereiken. Maar we hoeven niet eens over de grenzen te kijken, want zoals elk jaar duwde Welzijnszorgons ook nu weer met de neus op de feiten. En die feiten zijn onder meer dat asielzoekers en daklozen in onze steden weer eens op straat moeten slapen, dat anderhalf miljoen Belgen onder de armoedegrens leeft, dat er per dag zestig gezinnen uit hun huis worden gezet omdat ze de huur niet meer kunnen betalen, en dat twintig procent van de kinderen in armoede leeft. Het zijn maar enkele van de harde en ontluisterende waarheden waar ons toch rijke land niet echt veel aan doet, want het aantal armen en kanslozen groeit elk jaar sterk aan. We willen en we moeten Kerstmis met de gepaste vreugde vieren. Maar anderzijds mogen we ook de omstandigheden waarin dit prachtige verhaal zich afspeelde niet uit het oog verliezen, en die omstandigheden waren niet fraai. En we mogen ook niet vergeten dat God zich als een kwetsbaar kind aan mensen heeft toevertrouwd. Ik denk dus dat wij, als christenen, blijvend aandacht moeten hebben voor kwetsbare mensen, want misschien zijn ze wel veel meer beeld van God dan we kunnen vermoeden. Ik wens u en mezelf en alle mensen een zalige en vredevolle Kerstmis toe. Dat de vrede en de vreugde om van de komst van God in deze wereld over ieder van ons en over alle mensen moge komen.
In die dagen kwam er een besluit van keizer Augustus, dat er een volkstelling gehouden moest worden in heel zijn rijk.
Daardoor gingen Maria en Jozef naar Bethlehem en daar zou Jezus geboren worden, zoals al eeuwen tevoren voorspeld was.
Maar er was voor hen geen plaats in de herberg.
De heilige Jozef moet aan heel veel plaatsen aangeklopthebben. Misschien heeft Maria wel aan Jozef voorgesteld zich voorlopig maar een verblijf te maken in een van die grotten die zich in de buurt van het stadje bevonden
Zo richten zij zich daar een verblijf in met de spullen die ze uit Nazareth meegebracht hadden: de doeken en windsels, een bepaalde doek die Maria gemaakt had met de gedachten die alleen een moeder kan hebben voor haar eerstgeborene .
Zo vond de grootste gebeurtenis van de hele geschiedenis van de mensheid plaats, in volstrekte eenvoud: Terwijl zij daar verbleven, - zegt de evangelist Lucas- brak het uur aan waarop zij moeder zou worden. Met onvoorstelbare liefde wikkelde Maria Jezus in doeken en legde Hem neer in een kribbe.
De aanwezigheid van een ooggetuige, die door Jezus intenser bemind werd dan Petrus, is een welsprekende en diepzinnig commentaar op de betrekkelijke waarde van het kerkelijk ambt. Dat ambt is noodzakelijk omdat een taak volbracht moet worden en de eenheid bewaard, omdat een eenhoofdige leiding soms beter dan een collectief besluitvaardig is. Maar de mate van macht in de verschillende ambten is blijkens het vierde evangelie en blijkens de brieven niet noodzakelijk conform aan Jezus voorkeur en liefde. Als de kerk mensen op de huidige dag twisten en meer dan dat over autoriteit van kerkelijke leiders en bedienaren, of over de vraag of een vrouw gewijde dienares van water en brood kan zijn, klinkt de stem van het vierde evangelie en van de brieven als een waarschuwing en voor wie ze goed lezen wil, als een vertroosting. Vanaf den beginne is de geloofs gemeenschap het niet eens geweest over het gezag, maar wel over de liefde. De hoogste waardigheid die nagestreefd kan worden, is niet die van Petrus, niet die van de apostelen en zelfs niet die van de oudsten. De hoogste waardigheid is die van te behoren tot de gemeente van de geliefde leerling van Jezus Messias. De hoogste en eigenlijk de enige waardigheid is liefhebben. De ganse rest is tweede hands .
â God si u God ende ghi Hem minneâ Kennismaking met de spiritualiteit van Hadewijch.
Kerngedachte
Hadewijch is typisch voor de 13de eeuw( periode van rust en bezinning).
Hadewijch haar geschriften hebben een beslissende invloed gehad,
zij droegen de eerste uitbouw van onze 13de eeuwse minnemystiek.
Hadewijch literair oeuvre kunnen we indelen in drie genres : Visioenen(11) Strofische gedichten(45) en Brieven (31).
Ruusbroec heeft zijn diepste inzichten aan haar te danken.
De Goddelijke liefde is de kern, de hartstocht is een waardevol moment in de spirituele ervaring. Het waren in eerste instantie de vrouwen die deze nieuwe godsdienstigheid overnamen en ontwikkelden.
De Goddelijke adel v/d mens ( uit de 18de brief), daar beschrijft Hadewijch wat de ziel voor haar betekent, de ziel is de innerlijkheid van de mens de mogelijkheid om God te ontvangen, de ziel is de pleisterplaats voor God.
God voldoening willen schenken (uit de 12de brief) God geve dat ge leeft voor het werk van de minne in alle dingen die tot de minne behoren.
We moeten liefde zijn voor God en de mens, wie ernaar verlangt om in liefde naar God toe te gaan en ernaar te leven, voor hem begint de hemel (eeuwig leven) al op aarde.
We worden opgeroepen om werk te maken van de liefde en ervoor te zorgen dat God gelieft wordt bij de mensen.
Rede en Minne (uit de 18de brief) de minne gaat boven de rede, toch vullen de minne en de rede elkaar aan.
Genietend één zijn( uit de 9de brief).
God is alles in mij en ik in Hem (uit het 7de visioen) .
Minne en Minnewonden (strofisch gedicht XIV)
In de mooiste van t jaar,
als weer alle vogels fluiten
en de nachtegaal heel klaar
ons zijn vreugdelied komt uiteen,
hebben droefenis gevonden,
Zij die de edele minne wondde.
En wat is de betekenis voor mij ?
De betekenis voor mij is dat de spiritualiteit in deze vormvan Hadewijch toch iets anders betekent dan de spiritualiteit van de huidige tijd, ik bedoel daarmee dat wij dat niet zo gewoon zijn , maar het blijft wel interessant om daar dieper op in te gaan, vooral gaat het om de liefde tussen God en de mens we worden daarvoor opgeroepen, maar ook de hartstocht is een waardevol moment.In feite betekent dat voor mij om daar eens dieper op in te gaan.
Volgens Augustinus zijn wij geschapen voor het verbond met God in ons leven.
Wij zijn geschapen naar Gods beeld en gelijkenis.
Beeld, dat zijn wij (gen.),gelijken op God : dat worden wij naarmate wegeestelijk groeien.
Groeien kunnen we met Gods genade maar ook onze eigen inzet is daartoe nodig.
God, van wie wij verwijderd worden door het wereldse en onze zondigheid, is voortdurend op zoek naar ons om ons op te tillen uit onze gebrokenheid.
We moeten opnieuw in Zijn nabijheid gaan wonen, Hij die ons draagt en verheft.
Opnieuw hebben we een spirituele weg te gaan.
God roept ons niet alleen maar héél het gelovig volk.
Zo moet geloven ook voor ons in gemeenschap gebeuren.
Geestelijke groei houdt dan ook in dat we ons door God laten thuisbrengen in die kerkgemeenschap, dat kan via het ontvangen van de sacramenten en onze betrokkenheid bij het welzijn van de anderen.
Bovendien zien we ook aan het bordje eronder waar herhaling op staat,
dat het niet de eerste keer is dat ons dit verteld wordt.
Bij de voorbije derde zondag in de veertig dagen durende vastentijd zien we in LC.13,1-9 dat de vijgen boom na drie jaar nog steeds geen vruchten draagt. Hak hem om waartoe put hij nog de grond uit?
Waarop de knecht antwoord.
Heer, laat hem dit jaar nog staan; laat mij eerst de grond er omheen spitten en er mest op brengen. Misschien draagt hij volgend jaar vrucht;zo niet,dan kunt ge hem omhakken.
Geld dit niet voor ons als een waarschuwing, dat het niet de eerste keer is dat het ons verteld wordt.
Het aantal dagen dat we hier op de wereld zijn is beperkt.
Ooit was er die eerste dag en vroeg of laat dient de laatste zich aan. Omdat de tijd kort is, wordt ons door Gods woord op het hart gedrukt om haast te maken, haast te maken met mens-zijn, haast te maken met het zelf gestalte geven aan Gods goedheid in de wereld van vandaag.
We mogen eigenlijk geen tijd verliezen want morgen is het misschien te laat
Zo gezien is het leven eigenlijk wel heel erg serieus ! Is dat ook aan ons te merken?
Gebed
Lieve, werkzame en dragende God,
U bent de oorsprong van ons bestaan.
U geeft betekenis aan ons leven.
Wij danken U voor Jezus, die ons zo prachtig heeft laten zien
hoe mooi en ernstig en vreugdevol menselijk leven is. Amen
Naar herbewerkte teksten In gewone taal gezegd. Bas Rentmeester, Huub Schumacher. G.S.
