Ok, het is even geleden dat ik eens geschreven heb maar nu moest het toch wel eens. Debbie’s vingers zouden anders eens verlamd kunnen raken van een overdosis typen op de blogs en schrijven in het dagboek.
Laat ik dus maar is vertellen waar we ons dit weekend mee hebben beziggehouden.
Vrijdag de laatste stagedag van de week goed begonnen. Verschrikkelijk veel regen waardoor we een taxi moesten nemen naar De Stem.
Zoals iedere dag weer 2 afdelingen bekeken en uitleg over gekregen. Deze keer was het zuster Valies ( ow ja , ze heet echt zo) en zuster Ingrid ( achternaam kan ik niet uitspreken,.. )
Weer heel wat bijgeleerd, maar goed ook want tegen begin volgende week moeten Anneleen en ik het eerste deel van het stageverslag: dienstvoorstelling doorsturen.
Na de stagedag zijn we nog gauw naar de winkel getrokken om aperitiefdrank en hapjes te gaan halen want OJA  de eerste genodigden kwamen die avond eten.
De buurmeisjes Griet en Leen en blauwgrondbuurvrouw ( is het ook alweer blauwgrond, weet ik ook niet meer zo goed) Emilie kwamen bami eten.
Na het drankje op ons terras schoven we aan tafel. Anneleen  was er in geslaagd een lekkere bami te maken met een sausje waar ik niet van heb geproefd. Te veel groenten J

Ondertussen was het tien voor tien geworden en toettoet de taxi stond al voor ons deur. Ik weet niet wat hun probleem is maar als er Surinamers zijn die zich niet aan de regel: “ doe alles opt gemak en kom vooral niet op tijd” houden dan zijn het de taxichauffeurs wel.
Dus wij met de bami in de keel de taxi in richting Zanzibar. Fijn gebabbeld op het terras en de promotie van de week gedronken: Caipirinha aan 4SRD tstuk: omgerekend: 1,10 euro.
Toen we het een beetje beu waren op een stoel te zitten zijn we naar La Caf getrokken.
Een danscafe met de boxen buiten en binnen. Maar vooral buiten, de dj stond ook buiten. Veel gedanst en gelachen.
Toen Anneleen echt verschrikkelijk veel honger kreeg en graag de overschot van haar bami ( als ze achter de kookpotten staat eet ze zelf niet zo veel en dat vindt ze jammer)wou opeten, zijn we in de taxi naar huis gesjeest.
Zaterdag was een mooie dag. De zon scheen en dus was het tijd voor een plons.
Wij naar het zwembad.
We waar nog niet goed of wel gearriveerd als Anneleen haar band plat stond. Ondertussen zondagavond staat hij nog steeds plat. We zien wel hoe we  tfiksen morgen.
Na een paar uur van zonnen , zwemmen, zonnen, zwemmen, zonnen, zwemmen zijn we naar de stad getrokken om de plaatselijke karnavalstoet te bekijken.
En oja, liefste carnavalisten,  vrees niet, tis hier niets waard.
Pas op, wel lieve verkleede kindjes gezien enzo. Maar de stoet was niet meer dan 5 wagens die gewoon reclame maakten voor de plaatselijke verkleedshop. Wie heb ik allemaal gezien: spiderman, superman, belle, assepoester, catwoman, batman, een groepje trommelaars met weinig kleren aan, een paar alladins, een lief sterrekindje( uit moes gemaakt) en dat was het. Dus geen tomaten, kikkerprinsen, dames uit een kaartspel, vuurvrouwtjes, afrikaanse madammen of bananen. Jammer maar helaas, enkel jullie zullen het daar goed kunnen vieren! Go girls, ik duim voor goed weer!

Dus dat was de stoet. Nadien zijn we iets gaan drinken ( tlijkt alsof we hier niets anders doen maar tis hier ook zo warm!) en dan iets gaan eten in het pannekoekenhuisje. Enkel Debbie waagde zich aan een pannekoek en hij zag er voos uit. Twas dan ook een rare combinatie maar volgens haar was dat niet zo en was hij lekker… zullen we dus maar aannemen.

Na het eten naar huis getrokken want de zon had mij helemaal geradbraakt. Mijn knieën en armen en decoltee zijn weeral eens verbrand. De zonnecreme is hier nu is echt niets waard en die die ik meegenomen van thuis uit de Lidl ook niet. Jammer. Want hier is da nie te bespeuren.
Was ik maar een zwartje…

Vandaag hebben we dan ons eerste excursietje gedaan.
Jammer genoeg ben ik er te moe van geworden dus dat verslag volgt later wel eens. Het was een grappige dag! ( maar dat woord mag ik niet meer gebruiken van medebewoners, ik zeg het te veel..)

Groetjes

Veerle ( die naam kunnen ze hier trouwens niet uitspreken,..)

22-02-2009 om 23:13 geschreven door destem  

Hallo!

Het is een tijdje geleden dat ik nog iets op de blog heb geschreven, maar het was dan ook eventjes druk!

Om verder te gaan met zaterdag… We zijn niet meer in de bib geraakt omdat die vroeg gesloten was, dat staat dus nog op ons to do lijstje. Verder was het een luilekkerdag… We zijn rustig thuisgebleven en hebben ons een beetje voorbereid op stage. Zondag eigenlijk van hetzelfde laken een broek. Wel hebben we onze twee Belgische buren op bezoek gehad. We wouden eerst gaan zwemmen maar dat lieten de weergoden niet toe. We hebben gezellig op ons balkonnetje gekletst ( zij zijn jaloers op ons mooi balkonnetje hihi) en een ijsje gegeten, net voor de crèmeboer door onze straat fietste. ’t Is leuk om te weten wat andere mensen hier doen en hoe zij alles regelen.

Op tijd ons bedje in, want maandag was het dan zover, onze eerste officiële stagedag. De zenuwen speelden me parten zondagavond!
Op tijd vertrokken, na zo een koude douche ’s morgens kan je ook niet anders dan goed wakker zijn en we zijn goed aangekomen (het fietsen lukt me gelukkig al iets beter)! Zuster Denise ontving ons opnieuw, maar liet ons even wachten in het kantoor van de afwezige heer Landsdorf (directeur van de stichting), er was nog wat onduidelijkheid over ons oriëntatieprogramma. De stichting ging voor ons een oriëntatieprogramma maken, zodat we de kans krijgen om op elke afdeling langs te gaan voor informatie. Hiervoor moesten we langsgaan bij mevrouw Valies. Opnieuw wat onduidelijkheid want Anneleen en Veerle hun oriëntatieprogramma begon bijna in de helft van hun stageperiode. Hop, opnieuw erover gesproken met zuster Denise, die dit dan heeft opgelost. Nu hebben we dus twee weken oriëntatieperiode, zodat we alles goed kunnen leren kennen, begrijpen hoe de stichting in zijn werk gaat en ons wat kunnen inburgeren.
Nadat er eindelijk duidelijkheid was, was het tijd om ons voor te stellen. Dit tijdens een heuse bidstond! Met onze mond vol tanden aanschouwden we dit Godsspel. We zaten in “de gemeente”, een lokaal dat dienst doet als kerk… Met een klein podium en een altaar erop, een paar tafels in U – vorm. We namen plaats, wat onwennig natuurlijk. Na dat iedereen plaats had genomen mochten we vertellen wie we waren en wat we kwamen doen, zo hebben we ook wat uitgelegd wat het verschil is tussen de psychiatrische en sociale verpleegkunde, de mensen stelden een paar vraagjes en zo hadden we kennisgemaakt (het personeel stelde zich ook kort voor). Maar in het begin is het wel wat wennen en aandachtig luisteren om iedereen goed te kunnen verstaan. Toen gingen we bidden, we deden dit al zingend. We wisten niet goed wat er gebeurde maar deden maar mee. Als iedereen rechtstond, stonden wij recht, als de mensen hun handen plooiden, plooiden wij ook onze handen. Maar later bleek dan wel dat het zo goed als gelijk is hoe je u gedraagt tijdens het bidden. We hebben zeker vier liedjes gezongen, waarvan één leuk klapliedje J.
Na dat we genoeg hadden gezongen namen we weer plaats. Deze keer om te lezen uit de bijbel en er samen over “te peinzen”. Broeder Sweep las een stukje voor, argumenteerde dit met zijn eigen geloofspreek en verwachtte dan reactie. Gelukkig waren er ook twee andere Hollandse stagiaires die wel reageerden. Wij waren alle drie te stomverbaasd om een goddelijk woord uit te brengen. Zelf kregen we trouwens ook een bijbel voorgeschoteld, we moesten ons haasten om de juiste stukken te vinden waaruit werd voorgelezen. Gelukkig kon ik wel antwoorden als ik iets kon opvangen over boom – oranje vrucht, want dit hadden we al geproefd van onze buurvrouw/ huisbaas Lucia. Nadat de Bijbelteksten werden afgesloten werd deze hele bidstond afgesloten door te… bidden. Er werden een aantal onderwerpen bedacht, ze gingen bidden voor ons (stagiairs), voor de medewerkers van De Stem, voor NV Jepi Deng en voor de vrouwenopvang die wordt opgericht. Ze hebben voor ons gebeden voor een goede samenwerking, dat we genoeg informatie zouden verkrijgen en dat we de weg naar God zouden vinden als we die nog niet gevonden zouden hebben… Kort: rare bedoening! Ik kan er nog wel mee leven J, maar Anneleen en Veerle waren hier iets minder enthousiast over J.
Later op deze maandag vertelde Zuster Denise ons dat we werden verwacht bij mevrouw Landsdorf (mede – oprichter en vrouw van de directeur), om 18u ’s middags. “ ’s Middags?” Zeiden wij verbaasd. “Ja hoor.”. Dus wij ’s avonds (voor ons toch), de fiets nog maar is op, richting mevrouw Landsdorf. Dat bezoekje heeft ons allen gerustgesteld! Het was een heel aangenaam ontvangst, en leerzaam gesprek! We hebben gesproken over onze stage – opdrachten, de stage zelf, haar leven en wat ze allemaal doet, ze doet enorm veel. Toen we teveel werden lastiggevallen door stekende muggen en een hond die Annleens slipper en Veerles tenen wel lekker vond, aanschouwden we het als een teken om naar huis te rijden (alles was ook al besproken).
Anneleen had na stage de spaghettisaus al klaargemaakt, en dat heeft ons na die vermoeide fietstocht (want we zijn ook even verloren gereden) meer dan gesmaakt!  Alweer thumbs up voor Anneleen! Maar Veerle kan ook heel goed afwassen en we houden van haar weelderige haar! Al vindt  ze niet dat we dat moeten zeggen als het niet waar is J.
Dinsdag, regenachtig, aiaiai. Als we maar niet in de regen moeten fietsen naar stage dachten we. Boempatat! De regen viel onderweg naar stage met bakken uit de lucht. We hebben drie minuutjes geschuild toen het bleek dat het niet veel zin had, kwamen we maar druipnat aan op stage. Ik werd verwacht bij de dienst algemene zaken, waar ik de nodige uitleg heb gekregen. Anneleen en Veerle moesten naar zuster Denise (PR, voorlichting en documentatie), waar ook zij de nodige uitleg hebben gekregen.  Bij de algemene zaken zijn ze met drie werknemers, maar één werknemer moest een opdracht doen voor de directeur dus die kon ik niet zien. Met de tweede werknemer die ik sprak heb ik nog wat door de stichting gelopen aangezien hij uitgepraat was… Onderweg even gezwaaid naar Anneleen en Veerle die geboeid aan het luisteren waren. In de namiddag werd ik verwacht op de dienst voor de financiën. Daar vertelde ze dus wat meer over de geldzaken en kreeg ik ook hun krantje te mee om te lezen. Thuisgekomen van stage hadden we ondertussen heel wat om over te praten en om onze indrukken wat te wisselen.
Opnieuw een nacht met hondenlawaai, luide buren en veel muggen, hierop brak woensdagochtend aan. Gelukkig deze keer wel met zonneschijn. Aangekomen in De Stem bleek de persoon waarbij ik moest zijn (zuster Denise) niet aanwezig, ze was tien jaar getrouwd… Ik heb dan met Sandra Vlijter heel wat informatie kunnen uitwisselen, maar toch ga ik ook nog eens bij haar langs (zoals aangegeven op oriëntatieprogramma). Deze keer werden Anneleen en Veerle verwacht bij de algemene zaken, in de namiddag financiële zaken. Bij zuster Ingrid werd ik verwacht in de namiddag. Een heel aangename vrouw, ze kon me veel informatie geven, maar daarbuiten vertelde ze me ook heel wat van haar persoonlijk leven. Ietwat vreemd (zo moest ik ook brieven van haar nalezen), maar wel een leuke afsluiter van de dag.
We hadden gepland om na stage door te fietsen naar L’hermittage mall. Waar Veerle in plaats van een zonneslag, een slag in haar wiel heeft opgelopen omdat mijn fiets tegen haar fiets viel… Maar Veerle kan het wel aan! Een heel Europees winkelcentrum, waar we ons snoepjes en het gezelschapsspel Risk hebben aangeschaft (na verloop van tijd gaan we het meenemen naar De Stem om het aan de gasten (= patiënten) te leren en aan het einde van de stage gaan we het daar laten). Anneleen heeft zich ook een mooie jeans aangeschaft en wij beiden wat nootjes… Terwijl we zochten achter zonnemelk en oordopjes J. Moe van te fietsen (weeral) kwamen we afgepeigerd thuis… Een frisse duik zou ons deugd doen. Het zou niet voor lang zijn, maar we gingen sowieso een van dees gaan zwemmen dus was dit onze deugddoende kans. Bijna kwamen onze zwemplannen in het gedrang omdat er zwemlessen plaatsvonden, maar we hebben goed kunnen onderhandelen met de zwembadvrouw J. We mochten wel in het zwembad als het niet te druk was. We hebben ons meteen een maandabonnement aangeschaft want dat komt goedkoper uit en het is dicht bij huis. Het is geen groot en tropisch zwembad, maar wel genoeg om even af te koelen. Het zit er ook vol met Nederlandse en Belgische stagiairs en schattige kinderen die er zwemlessen volgen.
Oef, die afkoeling deed deugd, konden we tenminste het hoofd even afkoelen om dan wat te werken voor school met warme laptop op schoot.
Donderdag, weer wat vroeger wakker dan de wekker afliep… Ik moet me dringend oordopjes aanschaffen, in de vijf apothekers waar we zijn langs geweest was het helaas ‘njet’.
Het was ongelooflijk warm om naar stage te fietsen, met de minste zon is het hier direct warm, maar de zon schijnt niet altijd. We worden bijna horendol van de toeterende wagens onderweg, de ene toetert omdat we blank zijn, de andere toetert om te zeggen “ik kom eraan”, en nog een andere toetert omdat die het leuk vindt of omdat wij “onvoorzichtig” zijn, maar we fietsen gewoon… En écht voorzichtig. Wanneer we aankomen in De Stem worden we altijd vriendelijk begroet door de gasten en het personeel. Ze helpen ons uitbundig om onze fietsen op de juiste manier te stallen J. Vandaag was een dagje gepland zodat we alle drie samen de oriëntatie doorliepen. In de voormiddag moest de directrice van NV Jepi Deng ons wat meer wijsheid brengen en dat heeft ze ook effectief gedaan. Het was ons eindelijk duidelijk wat die NV nu eigenlijk te maken had met De Stem. In het kort komt het op neer dat De Stem een niet – commerciële stichting is, dus werd Jepi Deng opgericht (wel commercieel) om hun tegemoet te komen in de kosten. We hebben het kort ook even gehad over de groente die ze aan het klaarmaken waren in de keuken ernaast J.
In de namiddag bezochten we de heer Landsdorf (junior). Iets later dan gepland (al had hij het zelf niet goed door), want Veerle had de kans om een intake mee te volgen. Broeder Carlo (junior) staat bij de basis dus heb ik mijn oren gespitst (want daar ga ik na de oriëntatie mijn stage volbrengen). Ik heb er veel uit bijgeleerd. We fietsten naar huis met boven ons donkere wolken. Deze keer langs een andere weg, want altijd dezelfde is maar saai. Maar het was een hobbelige weg zonder stenen en dat deed onze zere poep en de slag in Veerles wiel geen deugd, dus moeten we misschien nog een andere route uitstippelen J.
We stopten nog snel even langs de winkel om dan toch tussen de kleine regendruppels huiswaarts te fietsen. We hadden ons op het gemakje geïnstalleerd toen onze twee buurmeisjes (eigenlijk een straat parallel met de onze) om te vragen of we snel nog even meegingen naar de stad. Anneleen en Veerle pasten, dus trokken we er met z’n drieën op uit. Ik was vooral op zoek naar muggenmelk… Zodat we toch ooit iets mooiere benen hebben zonder ongelooflijk veel muggenbeten erop… Mission accomplished! Onderweg kwamen we nog twee andere meisjes tegen die Leen en Griet (onze buurmeisjes) kenden, samen een milkshake gedronken want ondertussen waren alle winkels natuurlijk al gesloten. Gezellig wat gebabbeld en ervaringen en nieuwtjes uitgewisseld. Daarna het busje op richting “Zorg en hoop”. Al vaak hebben we gedacht dat we hier toch goed wonen! Niet ver naar het centrum, niet heel ver naar de stage en we voelen ons hier veilig en rustig op ons balkonnetje. Waar we ook nu vertoeven met een spelletje mastermind (ik zou ze stilletjes aan verslaafd durven noemen), één laptop, drie glaasjes wijn en véél bananenchips.

Slaapwel!

X

Debbie, Anneleen & Veerle

20-02-2009 om 01:40 geschreven door destem  

Dag allemaal,

Eerst even over onze stage. Maandagnamiddag kregen we al weer snel telefoon van onze stageplaats, het was zuster Denise. Normaal moesten we pas woensdag met stage beginnen. Maar zij moet naar een opleiding en de directeur is in het buitenland dus is er niemand om ons op te vangen en te begeleiden. We moeten maandag pas beginnen. Das goed omdat we nu veel tijd hebben om alles in en rondom het huisje in orde te brengen, maar minder goed omdat ik dan op het einde wat minder vakantie heb.
Ondertussen is er wel al heel wat in orde, we trekken goed onze plan en we zijn uiteraard een goed team :).
Gisteren zijn we naar de winkel geweest, zoals bijna al elke dag :). We zijn ook fietsen gaan huren, heel handig! Het is wel wat wennen om zo aan de linkerkant te fietsen maar we trekken onze plan en we zijn voorzichtg. Om te remmen moeten we ook achteruit trappen, dus ik klungel wel eens, maar we geraken vooruit en dat is het voornaamste :). Gisteren scheen het zonnetje nu en dan maar toch ook afwisselend met een fikse regenbui. Gevolg: pijnlijk verbrand. Zeer pijnlijk. Eer we hier in de supermarktjes zonnecreme en aftersun vonden... heeft ons heel wat trappen op de fiets gekost. Overal zijn er kleine supermarktjes, waar we onder andere lekkere bananenchips hebben gekocht, ze hebben daar wel alle basisspullen. Dichtbij is er ook een grotere supermarkt, daar hebben we wat meer naar ons goesting gevonden. En dan is er ook nog choy's, de duurste supermarkt van hier, maar wel heel Europees. Daar hebbe we ook nog dingen gekocht zoals rode kool :) en eindelij aftersun! We hebben er al geniet van gehad.
Voor ons alledrie was het deze nacht een korte pijnlijke nacht. Vooral door de roodheid op onze huid, maar ook door het geworstel met de klamboe en vooral het lawaai van die blaffende honden. Maar zoals alles hier went, zal dat ook hopelijk wel wennen :).
's Avonds was het terug een rustig avondje, we zijn dan ook altijd pompaf. Wel hebben we actief geworsteld met een bevrozen kip. Het waz een grote brok in de diepvriezer, maar we moesten niet alles hebben. Met man en macht hebben we de bevrozen kip kunnen slachten! Samen met vlokjespuree en appelmoes was ons avondeten geslaagd! 's Avonds heb ik nog een spelletje mastermind gespeeld met Veerle, ze had het al geraden na vijf pogingen! En dat na ne zonneslag :).
Vandaag is een rustig dagje... We hebben dat wel nodig :). We kunnen dan ook niet echt ver gaan omdat we nooit weten wanneer het hier veel of lang regent, wanneer de sluis weer opengaat is elke keer opnieuw een raadsel. Al hopen we wel dat het bijna gedaan zal zijn met regenen. Ik heb wel mijn k-Way bij maar had niet gedacht dat ik die écht moest gebruiken :).
Nu daagt Veerle me opnieuw uit voor een spelletje mastermind dus ik ga mijn berichtje hier afronden :).
Dezenavond hebben we afgeproken met Emilie in het centrum om samen iets te eten, kunnen we onze verhaaltjes wat uitwisselen.

Tot de volgende keer!,
Groetjes,
Debbie.
ABOE!

PS: voor foto's zie facebook Anneleen en Veerle

11-02-2009 om 18:18 geschreven door destem  

10-02-2009 om 11:40 geschreven door destem  

Nog 1 week en het is zover. Spannend allemaal.

Dingen die we reeds afgewerkt hebben:
- examens voorbij en geslaagd ( Anneleen en ik toch, Debbie is nog even wachten GO DEBBIE!)
- huisje is gekozen en wacht ons op
- stageplaats weet dat we komen maar verder is dat een groot gat..
- reisdocumenten in the pocket
- Twee prikken in ons gat zijn aangekomen ( vieze beesten ontwikkelen zich volop in ons lichaam)
- feestje komt er morgen aan en er komt veel volk!
- de zon weet dat we komen en heeft beloofd veel en lang te schijnen, regenwolken daarentegen laten we hier achter, speciaal voor jullie.

Dingen die we nog moeten doen:

- feestje bouwen morgenavond en afscheid nemen van vrienden
- valies maken
- mentaal voorbereiden
- mss toch maar eens een Suriname-reisgids onder de loep nemen en kijken wat we zoal willen bekijken..
- aftellen... nog 8 dagen!

zozie, ik ben niet de grootste schrijver maar mijn medereizigsters mss wel, tis aan jullie dus scheetjes!

Veerle X

30-01-2009 om 19:50 geschreven door destem  

Tot later

Anneleen, Debbie en Veerle

14-01-2009 om 19:26 geschreven door destem  

WAT IS CONCREET DE BEDOELING??
De bedoeling is dat u op regelmatige basis een bericht toevoegt op uw blog. U kan hierin zetten wat u zelf wenst.
- Bijvoorbeeld: u heeft een blog gemaakt voor gedichten. Dan kan u bvb. elke dag een gedicht toevoegen op uw blog. U geeft de titel in van het gedicht en daaronder in het bericht het gedicht zelf. Zo kunnen uw bezoekers dagelijks terugkomen om uw laatste nieuw gedicht te lezen. Indien u meerdere gedichten wenst toe te voegen op eenzelfde dag, voegt u deze toe als afzonderlijke berichten, dus niet in één bericht.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken over de actualiteit. Dan kan u bvb. dagelijks een bericht plaatsen met uw mening over iets uit de actualiteit. Bvb. over een bepaalde ramp, ongeval, uitspraak, voorval,... U geeft bvb. in de titel het onderwerp waarover u het gaat hebben en in het bericht plaatst u uw mening over dat onderwerp. Zo kan u bvb. meedelen dat de media voor de zoveelste keer het fout heeft, of waarom ze nu dat weer in de actualiteit brengen,... Of u kan ook meer diepgaande artikels plaatsen en meer informatie over een bepaald onderwerp opzoeken en dit op uw blog plaatsen. Indien u over meerdere zaken iets wil zeggen op die dag, plaatst u deze als afzonderlijke berichten, zo is dit het meest duidelijk voor uw bezoekers.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken als dagboek. Dagelijks maakt u een bericht aan met wat u er wenst in te plaatsen, zoals u anders in een dagboek zou plaatsen. Dit kan zijn over wat u vandaag hebt gedaan, wat u vandaag heeft gehoord, wat u van plan bent, enz. Maak een titel en typ het bericht. Zo kunnen bezoekers dagelijks naar uw blog komen om uw laatste nieuwe bericht te lezen en mee uw dagboek te lezen.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met plaatselijk nieuws. Met uw eigen blog kan u zo zelfs journalist zijn. U kan op uw blog het plaatselijk nieuws vertellen. Telkens u iets nieuw hebt, plaats u een bericht: u geeft een titel op en typt wat u weet over het nieuws. Dit kan zijn over een feest in de buurt, een verkeersongeval in de streek, een nieuwe baan die men gaat aanleggen, een nieuwe regeling, verkiezingen, een staking, een nieuwe winkel, enz. Afhankelijk van het nieuws plaatst u iedere keer een nieuw bericht. Indien u veel nieuws heeft, kan u zo dagelijks vele berichten plaatsen met wat u te weten bent gekomen over uw regio. Zorg ervoor dat u telkens een nieuw bericht ingeeft per onderwerp, en niet zaken samen plaatst. Indien u wat minder nieuws kan bijeen sprokkelen is uiteraard 1 bericht per dag of 2 berichten per week ook goed. Probeer op een regelmatige basis een berichtje te plaatsen, zo komen uw bezoekers telkens terug.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met een reisverslag. U kan een bericht aanmaken per dag van uw reis. Zo kan u in de titel opgeven over welke dag u het gaat hebben, en in het bericht plaatst u dan het verslag van die dag. Zo komen alle berichten onder elkaar te staan, netjes gescheiden per dag. U kan dus op éénzelfde dag meerdere berichten ingeven van uw reisverslag.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met tips op. Dan maakt u telkens u een tip heeft een nieuw bericht aan. In de titel zet u waarover uw tip zal gaan. In het bericht geeft u dan de hele tip in. Probeer zo op regelmatige basis nieuwe tips toe te voegen, zodat bezoekers telkens terug komen naar uw blog. Probeer bvb. 1 keer per dag, of 2 keer per week een nieuwe tip zo toe te voegen. Indien u heel enthousiast bent, kan u natuurlijk ook meerdere tips op een dag ingeven. Let er dan op dat het meest duidelijk is indien u pér tip een nieuw bericht aanmaakt. Zo kan u dus bvb. wel 20 berichten aanmaken op een dag indien u 20 tips heeft voor uw bezoekers.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken dat uw activiteiten weerspiegelt. U bent bvb. actief in een bedrijf, vereniging of organisatie en maakt elke dag wel eens iets mee. Dan kan je al deze belevenissen op uw blog plaatsen. Het komt dan neer op een soort van dagboek. Dan kan u dagelijks, of eventueel meerdere keren per dag, een bericht plaatsen op uw blog om uw belevenissen te vertellen. Geef een titel op dat zeer kort uw belevenis beschrijft en typ daarna alles in wat u maar wenst in het bericht. Zo kunnen bezoekers dagelijks of meermaals per dag terugkomen naar uw blog om uw laatste belevenissen te lezen.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken uw hobby. U kan dan op regelmatige basis, bvb. dagelijks, een bericht toevoegen op uw blog over uw hobby. Dit kan gaan dat u vandaag een nieuwe postzegel bij uw verzameling heeft, een nieuwe bierkaart, een grote vis heeft gevangen, enz. Vertel erover en misschien kan je er zelfs een foto bij plaatsen. Zo kunnen anderen die ook dezelfde hobby hebben dagelijks mee lezen. Als u bvb. zeer actief bent in uw hobby, kan u dagelijks uiteraard meerdere berichtjes plaatsen, met bvb. de laatste nieuwtjes. Zo trek je veel bezoekers aan.

WAT ZIJN DIE "REACTIES"?
Een bezoeker kan op een bericht van u een reactie plaatsen. Een bezoeker kan dus zelf géén bericht plaatsen op uw blog zelf, wel een reactie. Het verschil is dat de reactie niet komt op de beginpagina, maar enkel bij een bericht hoort. Het is dus zo dat een reactie enkel gaat over een reactie bij een bericht. Indien u bvb. een gedicht heeft geschreven, kan een reactie van een bezoeker zijn dat deze het heel mooi vond. Of bvb. indien u plaatselijk nieuws brengt, kan een reactie van een bezoeker zijn dat deze nog iets meer over de feiten weet (bvb. exacte uur van het ongeval, het juiste locatie van het evenement,...). Of bvb. indien uw blog een dagboek is, kan men reageren op het bericht van die dag, zo kan men meeleven met u, u een vraag stellen, enz. Deze functie kan u uitschakelen via "Instellingen" indien u dit niet graag heeft.

WAT IS DE "WAARDERING"?
Een bezoeker kan een bepaald bericht een waardering geven. Dit is om aan te geven of men dit bericht goed vindt of niet. Het kan bvb. gaan over een bericht, hoe goed men dat vond. Het kan ook gaan over een ander bericht, bvb. een tip, die men wel of niet bruikbaar vond. Deze functie kan u uitschakelen via "Instellingen" indien u dit niet graag heeft.


Het Bloggen.be-team wenst u veel succes met uw gloednieuwe blog!

Met vriendelijke groeten,
Bloggen.be-team

14-01-2009 om 19:15 geschreven door