|
Gisteren bezochten we de archeologische site van Korinthe. In de oudheid was dit een economische en politieke belangrijke stad. Ze dreef handel met zowat geheel de toen bekende wereld. Maar zoals het vaak gaat, gingen ook hier voorspoed en verderf hand in hand. In het heiligdom van Afrodite dienden wel duizend vrouwen, zogezegd als priesteres maar eigenlijk als tempelhoer. Toen al zeiden ze :"Naar Korinthe kan niet elke man gaan.". Het politieke centrum lag op een 500 meter hoge heuvel, aan drie kanten beschermd door steile rotsen, aan een kant beveiligd door drie verdedigingslinies. Dit Akrokorinthe was 24 ha groot en is sinds de oudheid altijd bewoond geweest. Ondanks de sterke verdediging toch steeds in andere handen. Billy, onze moto had ons een heel stuk omhoog, maar vanaf de eerste poort was het nog een flinke klim tot binnen de derde klim. De eigenlijke vesting (je zou kunnen zeggen het hoofdkwartier) lag nog een flink stuk hoger. Die klim was er voor mij teveel aan. Iets voor drie (het sluitingsuur) reden we terug naar het oude Korinthe. In het restaurant van de avond tevoren heb ik de lekkerste moussaka ooit gegeten. Daarna wachtte ons nog het museum en de archeologische site van de stad in de oudheid. Wat onmiddellijk opviel waren de monumentale zuilen van de tempel van Apollo die nog overeind stonden. Verder was er heel veel verbeelding nodig om de huizen en winkels voor je geest te toveren. Het moet wel een prachtige stad geweest zijn...
Na een goede nachtrust ruimde we op en maakten de mobilhome klaar voor de reis naar Epidaurus. Maar de Griekse bewegwijzering liet weer eens te wensen over. We kregen de keuze tussen Athene, Matras en Argos. Ten einde raad hebben we onze route dan maar aangepast en reden we richting Argos. Onze stop voor vandaag was Mycene. Mycene is bekend als een opgraving van Schliemann. Hij heeft hier 14 weken gegraven en is wereldberoemd. Zijn opvolgers archeologen hebben zeker zo'n belangrijke vondsten gedaan maar zijn nu vergeten. Eerst bezochten we het graf van Atreus, perfect bewaard en indrukwekkend: drieëndertig rijen kolossale stenen vormen een koepel van 12,5 meter hoog. Je komt er binnen door een lange hoge gang. Vandaar reden we naar de echte site. Eerst bezochten we het museum. De schat van Atreus staat tentoon in het archeologisch museum van Athene. Hier liggen enkel replica's maar die geven al een goede indruk van de pracht van het masker en de kroon van goud. Van daaruit zijn we naar het paleis geklommen, door de beroemde Leeuwenpoort (het oudste monumentale beeldhouwwerk uit Europa), weer een hele klim. Boven werden we beloond met sen prachtig uitzicht: over de fundamenten van de stad en heuvels vol olijfgaarden tot aan de horizon. Maar het bijzonderste moest nog komen. Na een lichte afdaling in noordelijke richting kwamen we bij het ondergrondse waterreservoir. Dit ligt gedeeltelijk onder en voorbij de cyclopenmuren en is uitgehouwen in de rotsen. Via trappen kan je 38 meter dalen tot op de bodem. Eigenlijk mag je maar een tiental meter omlaag om dan in het donkere trapgat naar beneden te kijken. Een bron buiten de muren vulde in de Oudheid het reservoir, waardoor de vesting ook een langdurig beleg kon doorstaan.
Na ons bezoek zijn we gaan eten in het restaurant dat gebouwd is rond het huis waar Schliemann in de negentiende eeuw verbleef. Wij hadden er een boeiend gesprek met de eigenaar Agamemnon over de politieke en de economisch toestand van Griekenland. Nu staan we op de camping van zijn tante. We zijn hier zeer goed onthaald. Tante bracht ons al dadelijk sinaasappels en een citroen. Net kregen we een bekertje koffie aangeboden.
Waar we morgen naartoe gaan, is nog niet zeker. We zien wel. Eerst nog een nacht goed slapen.
|
