16/06/2013

Eceabat

Battlefields here whe come

Het zonnetje maakt ons wakker en wat later zitten we aan het ontbijt. Onze rondrit van vandaag gaat langs de slagvelden van W.O. 1. Hier vochten de ANZAC en de Turken een zware strijd uit die uiteindelijk door de Turken werd gewonnen en aan beide zijden lieten duizenden mensen het leven. Het Turkse monument voor oorlogsslachtoffers Sehitleri rijst voor ons op en is van km’s ver te zien zelfs als je over zee komt. De drukte rond de begraafplaatsen is overweldigend; honderden Turken lopen er rond zoekend of biddend, de sfeer is innemend en ingetogen. Aan het monument is de sfeer meer uitgelaten iedereen wil een foto nemen van dat groot monument. We verlaten de drukte en rijden verder langs tientallen mooie begraafplaatsen. Onderweg staan nog  tientallen monumenten allemaal mooi onderhouden. We bezoeken er enkele van, waaronder ook die van de ANZAC strijders. Hier is de drukte veel minder, enkele Aussies en New Zealanders bezoeken hun voorvaders. De sereniteit is overweldigend en brengt een gevoel van verdriet naar boven. Langs de Battlefields rijden we naar het huis van Ataturk die als vader van de Turken wordt beschouwd. Zijn huis is nu een museum, zelf bleef hij daar maar een dag of 7. Op deze rondrit hebben we enorm veel bussen gezien met bezoekers die ieder met eigen overtuiging of geloof kwamen. Na 7 uur Battlefields rijden we terug richting hotel voor een verfrissing en enkele biertjes en witte wijntjes voor madam. Na weer een heerlijk avondeten trekken we naar het hotel voor een rustige nachtrust.

P.S. : ANZAC = Australian & New Zealand Army Corps

16-06-2013 om 20:18 geschreven door lemmens danny  

15/06/2013

Eceabat

Opgestaan onder een zonnetje, ontbijt op het terras met de rustige zee op de voorgrond. Inpakken en naar de volgende stop. Op amper een uur rijden tussen de bergen en de zee aan onze linkerkant komen we aan in Troye. Onze eerst blik valt op het Troyaanse paard; alles is hier mooi aangelegd zodat we rustig op deze site kunnen wandelen. Het houten paard staat er sinds 1975 en ziet er als nieuw uit, binnenin is er een mooi uitzicht op de site. Verder langs wandelpaden zie je al weer veel oude stenen maar met wat fantasie kun je veel van de verschillende troyse bouwstijlen zien het zijn er 10 en start in 3000 V.C tot de 13^de eeuw. We zijn beide onder de indruk van deze stad. We zetten onze weg verder naar Canakalle en zien onderweg het paard staan dat in de film Troye werd gebruikt. De weg naar de ferry boot is zelfs wat zoeken voor onze gps, zonder het zelf te beseffen staan we op de parking voor de ferry; we krijgen geen kans om enkele dingen in Canakalle te zien. De overtocht van de Dardanellen verloopt vlot en zien aan beide zijden de 2 forten die deze zee-engte bewaakten. Aangekomen aan de overkant vergeten we onze oude site’s en stenen en worden geconfronteerd met de W.O. 1. De eerste indruk staat in het teken van de Turkse overwinning op de Geallieerden. Na de eerste foto’s zoeken we ons hotel op dat op het einde van de stad ligt. Ibrahim ontvangt ons zeer vriendelijk zoals we op de andere plaatsen werden ontvangen. We trakteren ons op nen raki en de chef verwent ons met een extra hapje: kaas van Ezine en komkommer uit den hof. Nu is het weer tijd om te eten eerst in de lokal bar nen Efese en een plaatselijk wit wijntje met zicht op de 10 talle bussen die staan te wachten op de ferry. In het restaurant naast de bar gaan we eten. Cris kiest Köfte en ik neem Adana kebab. En neem nog een proevertje van het plaatselijke stoofvlees. Zoals gewoonlijk staat er geen alcohol op de kaart maar onze kelner maakt er geen probleem van om in de lokal bar onze witte wijn te gaan halen, later brengt zelfs de chef van de lokal bar onze witte wijn. Wat later gaan we goedgemutst naar het hotel voor een welverdiende nachtrust.   

15-06-2013 om 21:36 geschreven door lemmens danny  

14/06/2O13

Assos

‘k Ga proberen iets op papier te zetten, we hebben vanavond iets te veel gegeten. We kunnen nu wel een siësta gebruiken. De ochtend start veelbelovend met een zonnetje en veel te veel lekkere dingen bij het ontbijt. Onderweg naar onze sites is het weer fantastisch rijden door de ruwe bergketens, valleien met kronkelende wegen van de ene bocht naar de andere, een plezier voor motorijders als het wegdek er beter bij lag. Eerste stop bij Alexandria Troas, is vandaag gesloten maar langs de lage hekken kunnen we een schat aan foto’s nemen. Verder zakken we af naar de oude haven Dalyan, waar niks te zien valt maar toch een indruk nalaat van vergane glorie. In het plaatselijk café waar we ons vergenoegen aan een biertje krijgen we van de patron een schat van info mee over de site en laat ons toe in zijn privé museum met zelf gevonden voorwerpen. Nu verder naar de thermen, in deze hoop stenen en muren moet je veel fantasie hebben om daar een kuuroord voor de oude Grieken te vinden. Het nieuwe gebouw er naast laat niets aan de verbeelding over, we zouden daar wel een weekje onze draai kunnen vinden. Verder langs de bergpassen komen we verschillende geitenhoeders tegen die met hun ezel deze diertjes begeleiden. De laatste stop is Apollon; ook weer zo een site die onbekend is bij de toeristen. De opgravingen zijn hier nog volop bezig, maar hetgeen al gevonden is, staat al mooi tentoongesteld. Na een drankje en een praatje met een local krijgen we nog wat info mee over de naburige olijfperserij waar ik antwoord kreeg op de vraag wat die rare geur toch was. Op de terugweg zien we de ruïne van Assos in de verte majestueus staan.  Na iedere bocht komt deze ruïne mooier uit in het landschap en komt de kracht van zijn locatie tot uiting. Op weg naar het hotel denk ik al aan mijn plons in het verfrissend zwembad, aan deze droom komt snel een eind want donkere wolken trekken samen en een hevig onweder barst los. Dan maar een biertje aan de bar van ons hotel. Even later schijnt de zon terug zodat ik op het terras nog even skype met mijn dochter die in Korea zit. Later op de avond zitten we weer lekker te eten. Wie zegt dat overdaad schaadt?  

15-06-2013 om 06:59 geschreven door lemmens danny  

13/06/2013

Assos

Voor de eerste keer binnen moeten ontbijten. Vertrek in de regen. Langs de bergroute rijden we door fantastische vergezichten en mooie landschappen. Na 150km regen rijden en 2u verder begint het wat op te klaren , aan een tankstation stoppen we om te roken. 2 Vriendelijke turken die daar aan ‘t werken zijn nodigen ons uit om thee te komen drinken. We zetten onze reis verder in een water zonnetje door de Turkse bergen. Wat later begint het opnieuw te regen en gaat over in een zondvloed. Eenmaal we de kust naderen komt de zon er weer door zodat we ons hotel droog bereiken. Aan het strand staan alle strandzetels klaar om de Turkse toeristen te ontvangen maar nu is het nog heel rustig. Ons hotel is eenvoudig en heel proper en het personeel is super vriendelijk. Het zwembad daagt mij uit, maar na al die regen is alles te veel afgekoeld en stel mijn plonspartij uit tot morgen als het dan warmer zal zijn. Na de check-in vertrekken we naar Assos. Eerst naar de antieke haven. De weg daarnaar toe is zeer stijl met veel haarspeldbochten zelfs Cris zat met een groot ei en hield haar ogen toe van de schrik, spijtig want het zicht was zo mooi. Beneden aangekomen doen we een wandeling langs de kade met veel restaurants en over de aanlegsteiger waar kleine yachtjes liggen.  Ondertussen zien we hoe een fotograaf een bruid fotografeert. Na een kleine versnapering rijden we terug richting van de site van Assos. Cris weer met een heel klein hartje, maar ze heeft het overleeft;  ik zelf heb ook wat geluk gehad dat er geen tegenliggers kwamen. Voor de site van Assos te bereiken moeten we een steile klim te voet doen.  De weg is aangelegd met grote keien waar tussen grote spleten zijn. Boven staan de restanten van de Griekse tempels en omwalling met de uitkijktorens. Het uitzicht is er prachtig en je kan er zo ver zien als je ogen kunnen zien . Op de weg terug nodigen we ons uit op een lekkere verfrissing in een van de plaatselijke koffieshops en luisteren we naar het namiddaggebed. Terug aangekomen bij het hotel maken we ons klaar voor het aperitief dat al snel gevolgd word door het avondeten. Waarna ons bedje roept voor een heerlijke overnachting na zo’n gevulde dag.  

14-06-2013 om 16:00 geschreven door lemmens danny  

12/06/2013

Bergama

Opgestaan onder een strak blauwe hemel. We besloten alles te voet te doen. Eerst wandelen we naar de telefirik en gaan richting Acropolis. Cris overwint haar hoogtevrees op de 700m lange kabelbaan die ons 900m hoger brengt. Onderweg zien we al de oude restanten en een stuwdam. Boven aangekomen vinden we de oude site, na 2uur en 150 foto’s brengt de telefirik ons weer naar beneden. We wandelen  door de kleine straatjes naar het centrum. Langs de rode Basiliek gaan op zoek naar volgende verfrissing . Toen voelde we 1 druppel. Tijd om op te krassen en verder te gaan naar Asklepion. Amper 1 straat verder begint een zwaar onweer. Gekleed in zomer uitrusting wordt het tijd om te gaan schuilen. Onder een afdak van een lokaal winkeltje staan we droog om even later de straat te zien veranderen in een kolkende rivier.  30min later onze 2^de poging om naar Asklepion te geraken. Gelukt! Asklepion was de grondlegger van huidige geneeskunde waar we hier de restanten van het  eerste hospitaal terugvinden. Vervolg regenvlaag. Dan maar met taxi naar onze guesthouse. Nu is het tijd voor koffie en baklava. Na wat relaxen is het tijd voor raki, gevolgd door een traditioneel diner.  Nu de dag afsluiten met een degustiefke , slaap wel xxx

12-06-2013 om 21:10 geschreven door lemmens danny  

11/06/2013

Bergama

De zonnige ochtend heeft ons wakker gemaakt en we verlaten onze boot richting binnenland. Langs de hoofdbanen is het rustig rijden alleen de vele flitscontroles baart Cris zorgen. Zodat ik me meer op het verkeer kan concentreren gidst  Cris me me de te kleine gps. De banen liggen er niet beter bij dan in België. Na 200 km rijden is het tijd voor een drankje en een sigaretje, buiten de auto is het zeer heet,  in de de auto is airco geen luxe. Enkele km verder stuurt de gps ons van de grote baan weg op een klein verhard baantje. We denken dat het verbindingsweg is maar na 10km word de baan alleen maar smaller en slechter. Avontuurlijk is het wel.  Op een moment denken we aan terug draaien maar de gps is nog altijd overtuigend om ons verder te laten rijden. Na 50km prachtige natuur in een bergachtige omgeving komen we aan een klein dorpje (Savastepe).  Daar  drinken we een turks theetje  tussen de zeer vriendelijke locals . Zo komen we terug op de normale weg richting Bergama. Aangekomen bij ons guesthouse installeren we ons in een oase van rust met een hapje en een drankje. Bij 30° is een plonsje in het zwembadje een aangename afkoeling. Het avondeten nemen we ter plaatse waar die MAMA nog de echte Turkse keuken kookt. Na de laatste raki is het tijd voor ons bedje.    

12-06-2013 om 16:45 geschreven door lemmens danny  

10/06/2013

                Bursa

De  deiningen  van  het  water  hebben ons in slaap gewiegd en een heerlijke nacht bezorgd. ‘s Morgens na het ontbijt  gaan we onze auto ophalen bij Avis. Daar krijgen we een Fiat Punto mee en na een kleine uitleg vertrekken we naar Bursa. Het verkeer hier is anders dan bij ons en je komt ogen tekort om alles in het oog te houden . Links/rechts komen ze er tussen gereden, waar 2 rijvakken zijn maken ze er 3 van maar na een tijdje geraak je er wel aan gewoon,  go with  the flow. Aangekomen in Bursa starten we met ons bezoek aan de Bazar, deze is een doolhof van steegjes met duizenden winkeltjes en terrasjes. Zo komen we langs de moskee ’s Yesil cami en Ulu cami dan langs het oude Kozahan  waar veel zijde word verkocht. Verder trekken we door de stad langs moderne winkelstraten naar de Türben waar de sultans zijn begraven. Op weg naar de Citadel komen we langs de oude stadsomwalling maar geen kasteel te vinden. Na deze historische uitstap word het tijd voor een hapje en een drankje bij de lokale Küçük Saray eten we Iskender Kebab en Köfte en weeral met cola want bier is op deze plaatsen niet te vinden. Na weer een spannende rit komen we aan op onze hotelboot waar we ons aan dek zetten en ik enkele biertjes tot mij neem. Tot slot nog even skypen met m’n dochter die een tussenlanding maakt in Abu Dabi, op weg naar Seoul.  Waar al die techniek niet goed voor is. Na weer een mooie zonsondergang en enkele pinten hoor ik mijn bedje roepen want morgen word het weer een spannende dag.

10-06-2013 om 21:37 geschreven door lemmens danny  

08/06/2013

Istanbul

Na een rustige vlucht zijn we aangekomen in Istanbul waar de drukte al begint. Eerst aanschuiven voor een visa 15€ dan de douane dan de taxi in en door het hectische Istanbul verkeer  naar het hotel. Even later wandelen we langs de Bosphorus op zoek naar een pintje(Efese) maar niks te vinden  dan maar ne cola op een terrasje met zicht op Dolmabahçe  in een zomers zonnetje. Wat later wandelen we verder naar de Galatabrug waar het zo als gewoonlijk druk is. Iets verderop is Tünel waar we wachten op Irem . Samen gaan we richting Istiklal Caddesi waar we in restaurant Yakip 2 lekkere Raki Sofrasi gaan eten. Op advies van Irem stellen we de wandeling naar Taksim uit misschien morgen bij daglicht nog eens proberen te gaan kijken. Na een snelle taxi rit terug naar het hotel staat ons bedje op ons te wachten voor een heerlijke nachtrust na een geweldige dag.

09/06/2013

Mudanya

Na een goed Turkish ontbijt  gaan we opstap door de wijk Kadaköy waar ook juist een grote cruiser is aan gemeerd. De troosteloze huizen in die wijk worden afgewisseld door mooie gerenoveerde woningen met prachtige gevels. Wat later belanden we in ons koffiehuis (Julius Meinl) waar echte lekkere koffie word gedronken. Na deze geneugte des leven wandelen we terug langs de Bosphorus naar het hotel.  Eerst het museum Istanbul Modern binnen springen, niet om de kunst te zien, maar voor het wondermooi zicht op de oude stad, dit gecombineerd met een sigaretje en een biertje wat moet men nog meer hebben. Aan het hotel gekomen staat onze taxi  al te wachten om ons naar de ‘ferribot’ te brengen. In Yenikapi  aangekomen eten we nog nen lekkere McDonalds. Op de boot heerst een gezellige drukte en na 90 min varen komen we aan in Mudanya waar ons avontuur begint. Ons hotel ligt vlak naast de steiger waar we aanleggen.  Het is een oude boot omgebouwd tot hotel. Ons 1^ste gedacht was ”wat is dat?” maar onze gedachten waren vals ! Mooie moderne kamers met zicht op zee echt een luxe boot. Aperitief aan dek en een lekkere visschotel als avondeten en dit gecombineerd met de zonsondergang, wat moet ne mens nog meer hebben. Nu naar de kajuit voor een heerlijk nachtje slapen op ‘t water.  

10/06/2013

                Bursa

De deiningen van het water hebben ons in slaap gewiegd en een heerlijke nacht bezorgd.

10-06-2013 om 08:41 geschreven door lemmens danny