11/06/2013xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Bergama

xml:namespace prefix = v ns = "urn:schemas-microsoft-com:vml" /> De zonnige ochtend heeft ons wakker gemaakt en we verlaten onze boot richting binnenland. Langs de hoofdbanen is het rustig rijden alleen de vele flitscontroles baart Cris zorgen. Zodat ik me meer op het verkeer kan concentreren gidst  Cris me me de te kleine gps. De banen liggen er niet beter bij dan in België. Na 200 km rijden is het tijd voor een drankje en een sigaretje, buiten de auto is het zeer heet,  in de de auto is airco geen luxe. Enkele km verder stuurt de gps ons van de grote baan weg op een klein verhard baantje. We denken dat het verbindingsweg is maar na 10km word de baan alleen maar smaller en slechter. Avontuurlijk is het wel.  Op een moment denken we aan terug draaien maar de gps is nog altijd overtuigend om ons verder te laten rijden. Na 50km prachtige natuur in een bergachtige omgeving komen we aan een klein dorpje (Savastepe).  Daar  drinken we een turks theetje  tussen de zeer vriendelijke locals . Zo komen we terug op de normale weg richting Bergama. Aangekomen bij ons guesthouse installeren we ons in een oase van rust met een hapje en een drankje. Bij 30° is een plonsje in het zwembadje een aangename afkoeling. Het avondeten nemen we ter plaatse waar die MAMA nog de echte Turkse keuken kookt. Na de laatste raki is het tijd voor ons bedje.