London ... here I come !!!

Deze blog wordt een beetje mijn "therapie"ruimte, begin 2019 kreeg ik te horen dat ik blaaskanker heb, ik moet toegeven dat ik het niet makkelijk heb om hiermee om te gaan, begin september zorgde mijn broer ervoor dat ik kan starten in de Londen Marathon 2020 als charity runner ... dit wordt mijn verslag van deze tocht.

The pain is temporary

Marathon

The Pride is forever

Have nog een ki een look

	Afstand meten
	Runners world
	Runinfo
	Marathon polsbandje
	Purple Dynamite
	RSCA

Mail me

Zeg het met een mailtje...

London ... here I come !!!

03-12-2014

Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.

Change is comming

t Ligt stil t zit op zen gat . en ik dus ook Het duurde een tijdje voor ik de zin, de goeste of de moed vond om hier nog iets te plaatsen maar hier ben ik dan eindelijk si beter laat dan nooit zeker Ik ga hier nu niet opnieuw het ganse verhaal poneren enkel maar de stand van zaken op heden En stand mag zeer letterlijk genomen worden want er zit geen beweging in.. In oktober was ik opnieuw begonnen met lopen, pas op korte stukjes hoor eerst enkele 3 km-ters dan naar 5, naar 7 en dit zon 3 keer per week, mentaal volledig terug in de flow en dromen van meer, schemaatjes werden opgesteld met als doel een 20 km tegen half februari onder de knie te krijgen, rustig, goed te doen dacht ik zo marathonlopen verscheen terug in mijn gedachten, zeker in het najaar 2015 en als het effen kon Toeroet als probeersel en dan, dan ging ik een weekje met de camper naar de Moezel .. Leuke trip zoals altijd met wat wandelingen en fietstochtjes . en een beetje een koude douche want, ik verteer dat allemaal (nog) niet (meer) Ik kan nu zeker zonder enige vorm van training een 5 tal km lopen no prob maar het is aan de recuperatie dat er iets schort 3 keer per week is teveel een fietstocht?, ik doe mee maar dan mag er de dag erna of 2 dagen erna geen lichamelijke inspanning gepland staan Raar hoor, ik kan mee op het werk, bij het huishouden stellen er zich geen problemen en ik voel geen belemmering bij al het dagdagelijkse maar de opéénvolging van fysische inspanningen lukken me niet Deze postoperatieve carrosserie vraagt meer tijd om terug online te staan Dus ik ga op termijn een jogger moeten worden, een gelegenheidsfietser sport puur als recreatie, inspanningsbeperkt , competitieloos (competitie met mezelf dan hé) en ik weet het wel er is daar niets mis mee, het is fijn en gezond zelfs leuk maar ik moet het nog allemaal verteren en opnieuw focussen dit lukt nu nog niet zo goed maar dat komt wel en op een dag trek ik mijn loopkast wel weer eens open geen alarm hoor, ik loop hier niet triest rond, verre van er is zoveel leuks in mijn leven en 2015 wordt sowieso super , straks vertrek ik naar mijn city of citys London calling in februari nog keer (aja is een ander jaar hé) april wordt men trouwmaand dus niet bang zijn deze jongen blijft bruisen en is happy aanpassingen vragen altijd wat tijd toch???

Geef hier uw reactie door