Half augustus ... 3 maand na mijn uitstappen in de Antwerp marathon is het meer dan tijd om eens deftig bij mezelf ten rade te gaan. Wat deed ik de afgelopen tijd niet .... lopen dus :wink: en daar aangekoppeld me lekker in men vel voelen ... wat deed ik dan wel, rusten, ontstekingsremmers nemen, shock-wave therapie :shock: volgen en soms wat moed verliezen ... En waar sta ik dan nu ... ewel ... ik sta op het punt om erg traag en goed doordacht te herbeginnen ... niet onmiddellijk met een marathonschema maar een traag-op-bouwend schema richting fit en goed gevoel ... De pijnen die ik nu nog voel zullen eerder slijtage gebonden dan echte kwetsuren zijn. Feit is dat er redelijk wat slijtage op deze carrosserie zit, 25 jaar competitie voetbal, negen marathons en een 6 uur wedstrijd zullen hun tol wel vragen. Feit is ook dat ik altijd al een te groot voorstander en zeer actief lid van het bourgondisch leven ben ... ik liep maar 1 marathon met minder dan 80 kilo als startgewicht ... een stuk of drie zelfs als 85 plusser (gewicht geen leeftijd):oops. Indien ik nog verder marathons wil lopen dan moet ik hier ook durven aan werken, dus volgen er voor mezelf best wel radicale beslissingen ... indien ik nog aan de start van een marathon kom (en ik hoop erg hard van yes) dan zal dat altijd als min 80-er moeten zijn. Indien ik ooit nog voor een bepaalde tijd ga (ik blijf dromen van de min 3.30 uur) dan moet dit als min 75-er zijn. Vorige week erg rustig eens 4 km gelopen en de enkel protesteerde niet echt op wat stramheid na ... volgende vrijdag terug op controle bij de arts, ik was er vrijdag laatstleden al maar dat was een week te vroeg over gemotiveerd gesproken ..:!: Deze jongen kon ook vaststellen dat waarschijnlijk door de warme zomer zijn conditie volledig weggesmolten was ... maar hier maak ik me minder zorgen om, hard werken en dat komt zeker terug ... Besluit van dit verhaal ... deze jongen heeft een plan ... dus schrijf me nog niet af want .... 
|