Deze blog wordt een beetje mijn "therapie"ruimte, begin 2019 kreeg ik te horen dat ik blaaskanker heb, ik moet toegeven dat ik het niet makkelijk heb om hiermee om te gaan, begin september zorgde mijn broer ervoor dat ik kan starten in de Londen Marathon 2020 als charity runner ... dit wordt mijn verslag van deze tocht.

The pain is temporary

Marathon

The Pride is forever

Have nog een ki een look

	Afstand meten
	Runners world
	Runinfo
	Marathon polsbandje
	Purple Dynamite
	RSCA

Mail me

Zeg het met een mailtje...

London ... here I come !!!

20-03-2012

Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.

Wat zien ik daar....

Na alweer een super-de-luxe-weekend, denk ik dat ik me mag beginnen afvragen of ik daar niet een klein lichtje zie ... een klein lichtje aan het eind van de tunnel??
Het kan natuurlijk het zeer welgekomen lentezonnetje zijn maar ik begin erzo aan te denken dat het blessureleed stilaan achter de rug is.
Zondag rustig een 15 km zonder pijn gelopen, enkel wat stramheid in dien lage rug, straks opnieuw op de ~~slachtbank~~ massagetafel en hopelijk krijg ik dan de verlossende woorden: " 't is goed ... je bent er vanaf"
Dat zou betekenen 8 weken om een marathon voor te bereiden, tuurlijk ik heb al wat gedaan en ik weet ook wel dat we vanaf nu moeten spreken over uitlopen en niet meer naar een PR op jacht moeten.
Dat zal dan voor een andere keer zijn. Eindhoven mischien?
Deze marathon kan dus de start zijn van mijn voorbereiding naar de 6 uur van Aalter toe deze zomer.
Ik ga nu gewoon proberen zoveel mogelijk kilometers te lopen zonder gekke dingen te doen en dan zien wel waar het schip strandt.

Geef hier uw reactie door